Vísir - 24.09.1929, Qupperneq 6

Þriðjudaginn 24. sept. 1929.
VlSIR
Bestu egípzku cigaretturnar í 20 ®tlt. pökk>
um, sem kosta top. 1,25 pakkinn eru :
Soussa
|| CigapettuF
M frá Nicolae Soussa ipépes Caipo.
M
^ Einkasalav á Islandl:
1 Tóbaksverslun íslands h.f.
Nýkomið:
Appelsínur,
Vínber,
Epli.
Lauknr,
— lítið óselt. —
I. BRYNJÓLFiSON & KVARAN.
Veggióðnr.
j ff$Slfcreyííl Éirai paJSg éáýrf, nýkomiS.
Gnðmnndnr Ásbjðrnsson
31X11179«. LAlífrATS.G 1.
Landsins mesta nrval af rammalistnm.
Myndix innrammaöar fljótt og Tel. — Hvergi eins ódýrt.
Guðmundnr ÁsbjOrnsson.
Laugaveg i.
Löggiltur skjalipnppíF
og aðrar afbragðstegundir af pappír frá John Dickinson & Co.
í London, þar á meðal fjölbreytt úrval af allskonar bréfa-
pappír í kössum.
SnæbjöPn Jénsion.
Þessap pafmagnspepup
lýsa best, — endast lengst og
kosta minst.
Allax3 stærðiip fpá 5—32 kepta
aðeins eina k?éim stykkið.
Málfvatts-pepup afap ódýpar:
. 30 40 fiO 75 100 150 Vatt.
Kr. 1,30 1,40 1,65 1,80 2,75 4,00 stykkið.
Melgi Magnússon £k Co<
flaglabyssur, rlfflar og fjár^
Ijyssur. Skotfærl allskonar.
LÆG8T VERÐ.
Sportvöruhús Reykjavíkur,
(Einar Björnsson)
Bankastr. ii. — Sími: 1053, 553.
Nýkomið:
Mikið úrval af fataefnum.
Rykfrakkarnir góðu, allar
stærðir. — Reiðbuxur og
reiðfataefni.
G. Bjaruason & Fjelflstefl
01fus*
Eypapbakka
Daglega ferðir gg
fram og tll baka. 88
88 Símar: 580, 581
1 og 582.
Stokkseyrar gg
FrálSteinddri. 1
Niðnrsuðnáhöld,
Búsáhöld
"IM' W 'S "«■ TH Br
Vepolækkun a
j
CHEVROLET
1
r
„6 eyli3ad©i?“ bilnm.
IV2 tons vörubíll kostar nú kr. 3000,00 hér á staðnum.
úr aluminium
og emaileruð.
Verslun
Valfl. Poulsen.
Klapparstíg 29.
| 5 manna fólksbifreið, 2 dyra, lokuð, kostar kr. 4100,00 hér.
‘5 — --- 4 — — — — 4500,00 —
Notið þelta einstaka tækifæri til að kaupa fyrsta flokks bif-
reiðar fyrir mjög lágt verð, því óvíst er, hversu lengi lága verð-
ið helst.
Hagkvæmir borgunarskilmálar.
Jóh, Oiafsson & Co.
Reykjavík,
ASalnmhoð fyrir GENERAL MOTORS liíla.
Best að auglýsa i Vísi.
Leyndardómar Norman’s-hallar.
telja heppilegt aö mæla til Bowdens a'ðfinningaroröum.
Alt í einu rak Bannister upp hvellan hlátur. „En því
ertu að hendast fram. og aftur allan daginn, Bowden, ef
þaö gerir þig ergilegan. En svona eru þið þessir íþrótta-
menn. þið æðið fram og aftur og gerið ykkur dauð-
þreytta — og eruð svp gramir að leik loknum.“
Sem betur fór var komið með teið í þessum svifum.
Henry kom í veg fyrir frekara umtal um þetta, með því
að heina umræðum í aðrar áttir. Við settumst við borð-
ið. Sir Ambrose, Selma Fairburn, Orme Jefferson og
Bowden sátu við annað borðið, en Henry Jefferson,
Helena, Martin Greig og eg við hitt borðið.
Er við vorum sest' kom Múhammeð, liinn egipski
þjónn Martins Greig. Hann tók sér stöðu fyrir aftan
stól Martins. Eg átti bágt með að skilja i þvi, hvernig
á því stæði að Martin vildi altaf hafa mann þenrian ná-
lægan sér. Eg hefði vægast sagt kunnað þvi illa, að
hafa þennan kinnfiskasogna og illmannlega Egipta sí-
felt á hælum mér.
Eg hafði skifst á nokkrum orðum viö Selmu áður en
við settumst og varð mér þegar ljóst að hún var jafn-
ákveðin í framkomu — og töfrandi — og áður. Mér
þótti það kynlegt, að hún skyldi vera hér stödd. Eg
giskaði á, að hún hefði kornið' með Bowden frá Ind-
landi. Hann hafði farið þangað, þegar Henry Jeffer-
son og Helena fóru frá Egiptalandi til Englands, en
stuttu síðar fór Selma frá Cairo til Dehli. En Dehli var
þá hreiður pólitískra æfintýramamia. Vafalaust num
hún hafa kunnað við sig í sliku umhverfi.
Undir borðum töluðu mfenn um daginn og veginn
eingöngu, og haföi eg því ágætt tækifæri til þess aö
virða Helenu vel fyrir mér. Fölvinn, sem á ancflit hennar
kom, er Bowden taláði til 'hennar áður, hvarf eklci. Oftar
en einu sinni leit hún í áttina þar sem hann sat. Eg þótt-
ist sjá það á svip hennar, að hún var honúm reið, en
jafnframt, að hún óttaðist hann.
Eg beið óþolinmóður þeirrar stundar, er við gætum
talast við í næði undir fjögur augu, svo hún gæti gert
mig að trúnaðarmanni sinum og sagt: niér hvaða orsak-
ir lágu til þess, að hún hafði gert mér boð til Egipta-
lands um að koma henni til hjálpar.
' í hvert skifti sem hún horfði á mig, þóttist eg geta
lesið i bláu, fallegu augunum hennar: „Bíddu.“
Og eg beið glaður og í eftirvæntingu, þótt hver mínút-
an virtist klukkustund að liða. Eg hefði beðið árum
saman, ef henni hefði með því veri'ð greiði gerður.
Fækifæri til þess að ná tali af henni undir fjögur
augu fékk eg ekki fyrr en er kvöld var komið.
Eg gekk upp i herbergi mitt, sem var á milli her-
bergja Böwdens og Martins Greig, til þess að hafa fáta-
skifti,’þar sem bráðlega yrði sest að miðdegisverðarborði.
Þegar inn-í herbergið kom sá eg samanbrötinn miða þar
á gólfinu og á hann var skrifað:
„Komdu til fundar við mig í garðláginni áður eu
miðdegisverður úerður fram borinn.
Helcna.“
Eins og geta má nærri flýtti eg mér að hafa fata-
skifti og hraðaði mér svo á fund Helenu, en gætti þess,
að fekki væri tekið eftir ferðum mínum.
Klukkan var að verða átta. Loft var hreint og svalt
og ilmur úr hverju grasi. Tunglið skein í beiði ög varp-
aði fölri birtu sinni yfir trén, sem að kalla huldu
Norman’s höll frá vteginum. Þegar eg nú gekk til fund-
ar við Helenu á stað þeirn, sem hún hafði tiltekið, þá
mintist eg liðinna daga, allra stefnumóta okkar í garði
Henry Jeffersons i Cairo. Hve ljúft — og þó sárt um
leið — var að minnast þessara daga. Mér varð það
ljóst, að við urðum að hafa hraðan 4, því gestirnir
höfðu safnast saman í viðhafnarstofunni, til þess að
ganga til borðhalds. Eg var nú kominn niður í garðlág-
ina, en sá Helenu hvergi. Það var svo hljótt, að eg
heyrði glögt slög hjarta míns. Alt í einudieyrði eg þrusk