Vísir


Vísir - 05.01.1930, Qupperneq 2

Vísir - 05.01.1930, Qupperneq 2
/ VlSIR Nýkomið: Ostnr, Gonda 20, 30V Do. Eidammer 20, 30, 40°|o. Símskeyti London 4. jan. FB. Bifreiðarslysið í Ohio. United Press tilkynnir: Síð- ustu fregnir frá Shrewe, Ohio herma, að 5 piltar og bifreiðar- stjórinn hafi beðið bana, en 6 piltar og 3 stúlkur hafi meiðst hœttulega. Ritfregn. Kristmann Guðmundsson: Li- vets morgen. Roman. Oslo. Forlagt av H. Aschehoug & Co. (W. Nygaard) 1929. Kristmann Guðmundsson, er duglegur rithöfundur. Þetta er fjórða bókin, sem hann hefir skrifað, siðan er hann fluttist til Noregs fj'rir nokkurum ár- um. Hinar eru „Islandsk Kjær- lighet“ (smásögur), „Brude- kjoIen“ og „Armaim og Vil- dis“. Ilefir bókum þessa unga höfundar verið vel tekið í Nor- egi og Danmörku. Þeim mun og liafa verið snúið á ýmis önn- ur mál, en sú viðurkenning hlotnast vart ungum höfund- um, nema því aðeins, að mikið þyki til þeirra koma. „Livets morgen* er stór bók. Sagan gerist í veiðistöð á Suð- urlandi. Þar er ein verslun, og fyrir henni danskur verslunar- stjóri, meinhægur maður og góðviljaður, en enginn skör- ungur. Hann er ókvæntur, þeg- ar sagan liefst. Svo er að sjá, sem stundaður sé landbúnaður og sjósókn jöfnum höndum á þessum slóðum. Sjómennirnir hafa flestir eitthvað af búpen- ingi, bæði sauðfé og nautgripi og hesta, og þeir stunda sjó- róðra með miklum dugnaði, bæði vetur og sumar. Höfuðmaður sögunnar heitir Halldór Bessason. Er hann sæ- garpur mikill og manna vask- astur, víkingur til allra starfa. Hann er Norðlendingur að kyni og fæddist upp nyrðra, en festi þar ekki yndi til lang- frama. Stúlka sú, er liann unni hugástum, gekk að eiga æsku- vin hans og félaga, og þóttist hann þá ekki mega sitja þeim samtýnis. Þegar sagan hefst, hefir hann tekið sér bólfestu á Katanesi, en glæsilegasta stúlka sveitarinnar, Salvör að nafni, hefir gerst ráðskona hans og rekkjunautur. Hún elskar Halldór heitt og innilega, en hann fer sér hægt að öllu, því að hann getur ekki gleymt „litlu stúlkunni“ fyrir norðan. Samt er hann með sjálfum sér staðráðinn í því, að kvongast Salvöru, enda veit liann, að hún er hinn mesti skörungur um flesta hluti og álitleg bú- kona. Verslunarstjórinn er hálf- gerður einstæðingur og lætur sér leiðast. Honum þykir Sal- vör á Katanesi girnilegust allra kvenua þar um slóðir, og trúir því ekki, að liún sé að öllu á valdi Halldórs. Og eitt sinn, þegar Halldór er í róðri, fer hann að finna Salvöru. Hún tekur honum hið besta. En þeg- ar verslunarstjórinn fer að tala um ástir, segir hún honum eins og er, að Halldór eigi sig, bæði sál sína og likama. Hann fer þá að ympra á þvi, að vel geti borið svo við, að Halldór drukni í einhverjum róðrinum, og livort liún mundi þá ekki vilja hugsa til sín, ef svo kynni að fara. Salvör tekur því ekki óliklega, og skiljast þau að svo búnu. —• Nú er frá því að segja, að Halldór lendir í mannskaða- veðri á sjó. Hrekst hann lengi í stórsjó og ólátaveðri og veit ekki, hvar hann er staddur. Loks nær liann þó landi eftir mikla hrakninga, og fær borg- ið bæði mönnum og skipi. En þar er hvergi bær í nánd og halda skipverjar nú af stað að leita bæja. Eftir langa göngu og örðuga, sjá þeir ljós í glugga. Lifnar þá yfir mönnum, og innan stundar koma þeir að bóndabæ og fá þar bestu við- tökur. Gengur dóttir bónda um beina, ung stúllca og féleg, María að nafni. Verður henni hráðlega starsýnt á formann- inn, Halldór Bessason, en hann skemtir sér við að horfa á hana, hvenær sem færi gefst. Hríðin stendur marga daga og skipverjar sitja um kyrt. Halldóri þykir gott að ræða við dóttur bónda, situr hjá henni í fjósinu, meðan hún, mjólkar kýriiar, og kyssir hana að lokum. — Litla stúlkan, þetta saklausa, fákunnandi barn, verður allur heirnur hans um stund, og hann man varla eftir Salvöru, hinni glæsilegu, þroskuðu konu. Og honum finst, sem hamingjan bíði sín í faðmi Maríu litlu. Bórjíí kemst að makki þeirra hjúanna, bregður Halldóri á eintal út í skemmu, gefur hon- um brennivín og segir, að barnið geti ekki afborið nein svik. Hann megi með engu móti bregðast Maríu litlu. Og Halldór lofar því. Þegar heim kemur, er Hall- dór breydtur orðinn í garð Sal- varar. Armlög hennar eru að vísu hlý og góð, eins og áður, en liugur hans er nú allur hjá Maríu. Salvör finnur breyting- una, en lætur þó kyrt. Og Hall- dór ætlar hvað eftir annað að segja henni hvernig liögum sínum sé nú háttað, en brest- ur altaf þrek til þess. Loks tekur liann þann kostinn, að sækja Maríu og kemur með hana að Katanesi öllum að ó- vörum. Þá skiftir Salvör skapi og lemur hann svo að á hon- um sér. Því næst fer hún að heiman, gengur rakleitt fyrir verslunarstjórann og segir hon- um, að nú sé liún komin og skuli reynast lionum góð kona, ef hann vilji eiga sig. Verslun- arstjórinn verður allshugar feginn, biður prestinn að lýsa með þeim hið allra bráðasta, og líjónavígslan fer fram skönnnu síðar. Um sama leyti giftast þau Halldór og María. Ást Salvarar til Ilalldórs hefir snúist i rammasta liatur, að því er breytni hennar vitn- ar. Ilún veit, að verslunarstjór- inn er voldugasti maður bygð- arlagsins og hugsar sér, að láta hann „jafna gúlana“ á Halldóri. Salvör er liin stór- láta, svívirta kona, sem telur enga hefnd of mikla. Hún elskar ekki mann sinn, svo að á beri, en býr vel að lion- um, og lætur hann gera Hall- dóri afarkosti í öllum verslun- arsökum. Og búskapurinn á Katanesi gengur ekki vel. María er lítil búkona og bráð- lega skilst Halldóri, að mikill sé kostamunur á henni og Sal- vöru. Ástin smákólnar, María stjórnar heimilinu af litlum skörungsskap, efnahagurinn gengur til þurðar og Halldór gerist þungbúinn og þegjanda- legur heima fyrir. Sagan gerist á mörgum ár- um. Þegar á líður, koma börn- in mjög við sögu, börn þeirra Halldórs og Maríu, börn versl- unarstjórans og Salvarar, og enn nokkurir unglingar, sem alast upp þar í grendinni. Er vel farið með sögu barnanna, en það mundi lengja greinina úr hófi, ef liún væri rakin hér. Þess eins má geta, að „sonur“ verslunarstjórans er í raun réttri Halldðrsson, að því er ætla má, og fyrir því get- ur ekki orðið af ráðaliag milli lians og dóttur þeirra Katanes- hjónanna. Er drengurinn send- ur til Kaupmannahafnar, en stúlkan til Reykjavíkur, og virðast þau bæði gleyma æsku- ástunum fljótlega. Þegav Halldór er tekinn að þreytast og reskjast, lendir hann enn í skipreika, og tekst nú miður en hið fyrra skiftið. Brýtur hann skip sitt í lend- ingu, en meiri hluti skipverja bjargast í hellisskúta i ókleif- um sjávarliömrum. Láta þeir þar fyrir berast, svo að dægr- uin skiftir. Sverfur að þeim bæði hungur og kuldi, og að lokum eta þeir skinnklæði sin tiHagna. Kuldinn er ógurlegur og vonleysið, og smám saman lieggur dauðinn skarð í liinn fámenna hóp. Að lokum klífur Halldór upp liamrana og kemst við illan leik til bæja, en mönnunum er bjargað skömmu síðar. Er hann þá svo skaðkalinn, að taka verður af honum báða fætur. Upp frá því verður hann að ganga á knjánum, en vinnur þó baki brotnu. Hafði illa verið búið um stúfana, svo að jafnan drejTÍr úr opnum sárum. Lamast þá heilsa lians mjög alvarlega á fáum árum, og að lokum riða þessi rnein honum að fullu. Hafði honum þá ver- ið að hlæða til ólifis árum saman. Þó að hér liafi nú verið nefnd nokkur atriði úr sög- unni, eru liin þó miklu fleiri, sem að engu er getið. — Sag- an er viðburðarík og að mörgu leyti vel sögð. Eitthvað lítils- háttar mun frásögn vera end- urtekin á stöku stað, og er það að vísu galli. Persónulýsing- arnar mega heita góðar og greinilegar, sumar ágætar. — Sérstaklega er Halldóri vel lýst, og Salvöru raunar líka. Sumstaðar er frásögnin mögn- uð og máttug, svo sem í lýsing- unni á skipreikunum báðum, og þó einkum 'hinum síðara, Hlutabréfaverðfallið 1 kaupliölhnni í New York hefh’ dregið mjög úr bifreiðaframleiðslu í Bandaríkjunum og aukið framleiðslukostnaðinn til muna svo útlit er fyrir verðhækkun á bílum innan skamms. Þess vegna er ekki ráðlegt að biða til vors með bifreiðakaup. CHEVROLET er falleg bifreið og ódýr og eyðir allra bifreiða minst. Hún er kunn um viða veröld fyrir það, hve gangviss hún er og traust. Kaupið meðan verðið er óbreytt. Fæst með GMAG hagkvæmu borgunarskilmálum. Aðalumboð x Jöh. Ólafsson & Co., Reykjavík. 99 Sunrise ávaxtasulta 66 fæst hvarvetaa, Heildsðlubipgdiio befir: Þorðnr Sveiosson & Co. þó að þar sé atburðirnir ekki sem trúlegastir. Halldór Bessason verður minnisstæður liverjuni þeim, sem les þessa bók. Hann er reikull í ástum og brokkgeng- ur framan af ævinni, en hann tekur mótlætinu með kai’l- mensku og æðrast livergi. Hann er í rauninni ~ frábær lietja, sem tekur áföllunum með jafnaðargeði og gengur kviðalaust að hinum „dimmu dyrum“, með blóðdropana i slóð sinni. Og á banadægri hefir það vafalaust verið Sal- vör, sem hann elskaði — þessi stórláta, fagurvaxna kona, sem hann sveik í trygðum — þessi kona, sem lét ofsækja hann og féfletta langa ævi. P. S. Utan af landi. Vestmeyjum, 4. jan. FB. Þingmaðurinn boðaði til iþing- málafundar í gærkveldi. Fund- urinn var mjög f jölsóttur. Marg- ar tillögur voru samþyktar, þar á meðal allar tillögur þing- mannsins. Ræðumenn voru margir. Bæjarstjómarkosning- unum sem fram fara í dag var nokkuð blandað inn í umræð- urnar. Óvenjulega mikill k-osninga- hugur, enda aldrei áður jafn- óvist um lirslitin. Alment er á- litið, áð sjálfstæðismenn fái töluverðan meirihluta eins og áður, en ef til vill græðir al- þýðuflokkurinn nokkuð á klofn- ingunni, þvi vera má, að hinir liægfara dragi eitthvað frá sjálfstæðismönnum. Sjálfstæð- ismenn hafa haft 6 fulltrúa í bæjarstjórn, en hinir til samans þrjá. Fyrstu róðrar á vertíðinni í gær. 3 bátar reru. Afli litill, um 100 þorskar á bát. Sandgerðis- og Njarðvíkm’-bátar flestir farnir. Kona hvarf hér í gærkveldi um fimmleytið. Heitir hún Jónína Ingimundardóttir og átti lieima í Sætúni. Hún var ógift. Leitað.var í gærkveldi og í dag, en leitin bar engan árangur. Hugsast gæti, að kon- an liefði dottið í sjóinn, verið að sækja sjó í fötu. Fata fanst þar nálægt, svo verið gæti, að konan hefði farið, til þess að sækja sjó. Norðfirði 4. jan. FB. Bæjarstjórnarkosningar í Neskaupstað. Bæjarstjórnarkosning fór fram í dag. Jafnaðannenn komu að Jónasi Guðmunds- syni, Stefáni Guðmundssyni, Sigdóri Brekkan og Jóni Sigur- jónssyni. Sjálfstæðisflokkurinn kom að Jóni Sveinssyni, Páli Þormar og Pétri Waldorff, en Framsóknarflokkurinn Ingvari Pálmasyni. Afstaða flokkanna óbreytt frá því, sem var. Seyðisfirði 4. jan. FB. C-listinn hefir ekki birt neina í

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.