Vísir - 01.11.1931, Blaðsíða 4

VISIR
NÝJA EFNALAUGIN,
(GUNNAR GUNNARSSON).
Sími 1263. Reykjavík. P. 0. Box 92.
Kemisk fata- og skinnvöruhreinsun. — Litun.
Varnoline-hreinsun.
Alt nýtisku vélar og áliöld. Allar nýtísku aðferðir.
Verksmiðja: Baidursgölu 20.
Afgreiðsla Týsgötu 3 (hominu Týsgötu og Lokastíg).
Sént gegn póstkröfu út um alt land.
Sendum. —---------- Biðjið um verðlista. ------
Vlfilsstaðir.
Sími 715. —
HliilliliIiililifiiilEilElillf
— Sími 716.
IlIIIIIiIlilliIIIIIIIIIIIIfilll
Zeppelin
greift,
BIFREIÐAEIGENOUR! — Takið ’Zeppelin til fyrirmynd-
ar, og notið VEEDOL olíur og feiti, þú minkar reksturs-
kostnaðurinn við bílana og vélarnar endast lengur og verða
gangvissari.
Ólafsson & Co.
Hvcrfisgötu 18, -— Reykjavik.
frægasta loftskipið í hcim-
inum, notar ávalt einungis
VEEDOL olíur vegna jiess,
að b e t r i olíur þekkjast
ekki, — og þær bregðasl
aldrei.
Teggfóðnr.
Fjölkreytt úrvai, mjög ódýrt, nýkomið.
Guðmundur ÁsbjOrnssoo,
SlMl: 1700. LAUGAVEGI 1.
XXXXÍODOOOOQQOOOOQQOOOQOM
„Támalit“ óbrothættu:
Bollapör,
Diskar,
Bikarar,
Vindlingahylki,
Öskubakkar.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
j00ooooooooooooaoooooocxxx>
TrésmiöirT
Reynið KASOLIN limduftið.
Þá munuð þér framvegis ekki
nota annað lím.
Einkasali á íslandi:
Ludvig Storr,
Laugaveg 15. j
R O Y A l|
er besta og fallegasta ferSaritvélin.
og sú eina, sem er jafnframt full
gild skrifstofuvél. Næsta sending j
hlýtur óumflýjanlega aS verða
dýrari en ]>ær vélar sem til eru.
Notiö því tækifæriö.
Stofa til leigu Mímisveg (>
(rétt Ivjá Landspítalanum). (10
Stór stofa til leigu fyrir tvo
eða tvær, nú þegar. Uppl.
Laugaveg 13. Siggeir Torfason.
~ (5
jjógp Eitt eða tvö samligg jamli
herbergi með húsgögnum, hita
og ljósi, til leigu fyrir karl-
menn í Tjarnargötu 20. Sími
2081. ' (4
Stór stofa með forstofuinn-
gangi, miðstöð og aðgangi að
baði, til leigu á Skólavörðustíg
12. (3
Upphituð herbergi fást fyrír
ferðamenn ódýrast : i Hverfis-
götu 32. (385
Forstofuherbergi til leigu.
Ljósvallagötu 10. (1214
VINNA
Stúlka óskast á gott sveita-
heimíli. Má hafa barn með sér.
Uppl. hjá Helgu Finnsdóttur,
Laugávég 161. (9
Helgi Magnússon & Co
FAPAÐ-FUNDIÐ
Tapast liafa ! víxlar (sam-
þyktir). A. v. á. (13
Kjólar saumaðir Þingholts-
í stræti 1. Lítið í gluggana í dag.
(21
j —--------------------------------
í (roð stúlka óskast strax. Sig-
ríður Siggeirsdóttir, Laíjgaveg
73. ' (22
FÆÐI
I
Agætl fæði á Bragagötu 21.
(8
Sólrikt herbergi í miðbæn-
um til leigu nú þegar, fyrir
reglusaman mann. Uppl. í Kon-
fekthúðinni í Austurstr. 5. (20
FORSTOFUSTOFA, með eða
án húsgagna, til leigu lengri
eða skemri tima, Vesturg. 24.
08
Til leigu fyrir fámenna fjöl-
skvldu er lítil nýtísku íbúð.
Uppl. hjá Jóhanni Karlssyni,
Bergþórugötu 29. Sími 2088.
________________(16
Ágætt herbergi til leigu í
nýju húsi í Vestprhænum. Til
hoð merkt:
Vísis.
;Z“ sendist afgr.
(15
Gott herbcrgi til leigu. Uppl.
i sima 1246. (14
2 herbergi fyrir einlileypa til
leigu Bergþórugötu 45. (7
Viðgerðir á saumavélum —
regnhlífum o. fl. hjá Nóa Krist-
jánssyni, Klapparstíg 37. Sími
1271. (1508
Tek prjón. Laugaveg 46 B,
uppi. — Ingibjörg Sigfúsdóttir.
(1612
|"..KAUPSKAPUR "|
gp- Skólilífar tbb
(bomsur) háar og lágar. Verð
frá kr. 6,00. Ivarlmannaskóhlif-
ar, sterkar, léttar og ód\Tar.
Þórður Pétursson & Co.
BARNAKÁPUR, allar stærð-
ir. Mest úrval. Bcst verð, Versl.
Skógafoss, Laugaveg 10. (17
Orgel til sölu Lokastíg 24.
_____________________02
Nýtt rúmstæði og brúkuð
eldavél til sölu í Garðastræti 3.
r________________________(2
Gerfitennur. lang ódýrastar
hjá Sophy Bjarnarson, Vestur-
götu 17. (1
Hafið j>ér veitt j>vi eftirtekt,.
hve margir ganga í fötum og.
frökkum úr Fatahúðinni ? Haf-
ið þér ekki oft heyrt menn tala
um það, er tulið herst að til-
húnum fatnaði, að sniðið á
karlmannafötunum og vetrar-
frökkunum —og rykfrökkun-
mn, sé langsamlega íallegast í
Fatabúðinni? Vitið þér, að
Fatabúðin hefir fyrirliggj andí
falleg föt, með afhragðsgóðu
sniði úr góðu efni fyrir 58
krónur? — Athugið það, að ef
þér kaupið fatnað vðar í Fata-
búðinni, bá sparið þér peninga
yðar og þér verðið ánægðujr
með ]>að. sem þér kaupið. (151
Margar tegundir af fallegum
afskornum blómum í Hellu-
sundi 6. Scnt lieim, ef óskað er.
Sími 230. (538
Hár við íslenskan er erlend-
an búning, best og ódýrast f
versl. Goðafoss, Laugavegi 5.
Unnið úr rothári. (1306;
| Fataefni,
o frakkaefni, rykfrakkar.
Mest úrval. — Rest verð'-
g — Engin verðhækkun. —
íj G. Bjamason & Fjeldsted,-
Divanar, madressur, hæg'-
indas'olar og beddar fást með
tækifærisverði í Tjarnargötu
8. (1626
Okkar ágætu manchettskyrtur
(úr góðu efni, vel ermalangar) og
regnkápur, seljast með stórum af«
slætti næstu daga. — Vigfús Guð-
brandsson, klæðskeri, Austurstr.
io, uppi. (1619*
Firnrn lampa radíótæki tif
sölu með nýjum gevani, „eli-
minator“ og hátalara. Verð kr,
250.00. Skólavörðustig 16. Símí
729. (23
| KENSLA
Kenni þýsku byrjendum og
þeim, sem lengra eru komnir,-
Brúnó Weher, sími 1520. (11
HANNYRÐAKENSLA. Get
bætt við nokkrum stúlkum kl.
1 Ys og 5 á daginn. Elisabet
Helgadóttir, Bjamai-stíg 10.
Sími 2265. (6
Píanó og orgelkensla. Hljóð-
færi til æfinga gæti komið til'
greina. E. Lorænge, Freyjugötií
10. “ (1583-
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN
NJÓSNARAR.
það, Morrier, þessi glæpsamlega ráðagerð hefir orð-
ið til i höfði þínu! Þetta á ekki að heita morð — er
ekki svo — heldur sorglegt slys. Jámbrautarslys —
glæpaverk, sem enginn er valdur að! Þú skalt ckki
dlrfast að snerta við honum, Morrier — dirfstu ekki
að koma nærri honum, eða jarðneskum leifum hans!
Eg skal breyta hverjum þínum blóðdroi>a í eitur,
jþvi að eg hata þig! Eg hata þig — hata þig! Og
(tjálfa mig, Morrier, af því að eg fylti einu sinni
flokk ykkar.“
Hann Iagði ruddalega höndina fyrir munn Sonju.
Hún beit í hana af æðisgengnu hatri. Hún losaði höf-
uðið úr höndum hans og hrópaði: „Hjálp! Hjálp!
Hingað, Iiingað! Hjálp!“
„Bannselt ókindin!“, muldraði Morrier og gnísíi
tönnum, og hann greip hendinni í vasa sinn. Ilann
íyfti upp skammbyssu og lagði hlaupið að gagnauga
hennar. Hún Iá hálfflöt ofan á Morrier og reyndi
af öllum mætti að slíta sig vir handlegg hans, sem
hann lagði yfir bakið á henni, og hún reigði sig,
ýmist aftur á bak eða áfram.
Alt í cinu var sem Morrier stirðnaði frá hvirfli
tíf ilja, þessi afbrotamaður, sem sloppið hafði á síð-
nstu stundu úr gálganum, j>ví að járnsterk og ís-
köld hönd hafði læst sig um vinstra ökla hans og
hélt honum rigföstum, eins og í járnklemmu.
Aldrei liafði glæpamaðurinn Morrier kent til
hraíðslu áður á æfinni, hvorki fyrir mönmun né
hlutum, hvorki vegna misgerða sinna né hugrenn-
inga. Hann svaf æfinlega eins og barn, og var á
sína vísu heiðvirður maður og trúaður. Hann ætl-
aði sér að skrifta, jægar hann fyndi dauðann nálg-
ast, til j>ess að fá fyrirgefning á öllum sínum synd-
um, svo að hann gæti dáið rólegur.
Nei, hann kunni ekki að hræðast, en nú átti j>að
fyrir honum að liggja að skelfast! Nú læstist ótt-
inn um hann allan undan ]>essari járnhönd, sem
liafði gripið um ökla hans, og hægt og seint ætlaði
að mola hann i sundur. Höndin dró hann lil sín.
Nú var komið að skuldadögunum. Hann lilaut að
dragast til jarðar, svo að jámhöndin næði fyrir
kverkar honum — —.
Hann slepti skammbyssunni. Hún datt niður í
grjótið. Höndin, sem hélt um ökla hans, slepti tak-
inu og greip upp skammbyssuna í sömu svipan, og
miðaði henni á Morrier.
Morrier hörfaði undan, urraði eins og grimmur
hundur og reyndi að lilífa sér með þvi, að bera
stúlkuna fyrir sig. En loksins tókst henni að losa
sig og fleygði sér niður hjá hendinni, sem stóð upp'
úr rústunum-------.
Morrier hvarf út i myrkrið, milli vagnbrotanna.
Enginn hugsaði um hann. Hvað varðaði Sonju
um hann! Nú grét hún ýmist eða hló og kallaði upp
yfir sig: „Elskan min! Elskan mín!“, og fann, að
hún var alveg orðin örmagna, þrotin að kröftum;
og aumkunarleg.
Hún gróf þó í rústirnar, þangað til liún hafði los-
að um höfuð hans, og hún strauk um j>að, klapp-
aði þvi og grét yfir j>vi, kysti hann og hvíslaði: —
„Elskan mín! Elskan min!“
Nú komu menn til hjálpar og grófu hann upp úr*
rústunum, báru hann út í ljósið og lögðu hann á
sjúkrabörur hjá Sonju. Hún vaggaði honum eins og
barni. Hún studdi hann og bar hann, og var aftur
orðin styrk og þrekmikil.
Á meðan læknarnir voru að hressa hann við, hvisl-
aði Sonja sifelt að honum, og þegar hahii reis loks-
ins upp, þá hvildu hendur hans á öxlum hennar,
og liann horfði á liana foi-viða og kvíðafullur, því
að hann sá, hve föl hún var orðin og þreytnleg, ]>ó
að hún liefði aldrei verið fegurri en þá.
„Þú nefndir Haghi,“ sagði hann. „Er Haghi mað-
urinn ?“