Vísir - 06.12.1931, Blaðsíða 6

Sunnudaginn 6. de*. 1931.
VlSIR

Zeppelin
gpeifi,
frægasta loftskipið í heim-
inum, notar ávalt einungis
VEEDOL olíur vegna þess,
að b e t r i olíur þekkjast
elcki, — og þær bregðast
aldrei.
BIFREIÐAEIGENDUR! — Takið Zeppelin til fyrirmynd-
ar, og notið VEEDOL obur og feiti, þá minkar reksturs-
kostnaðurinn við bilana og vélarnar endast lengur og verða
gangvissari.
Jóli. Ólafsson & Co.
Hverfisgötu 18. — Reykjavík.
m
Nýstrokkað smjör
%
frá mjólkurbúi okkar er nú ávalt á boðstólum í öllum okkar
mjólkurbúðum, svo og versluninni LIVE OOL
og útbúum hennar.
Kærn hnsmæðnr!
Til að spara fé yðar sem
mest og jafnframt tíma og
erfiði, þá notið ávalt liinn
óviðjafnanlega
gðlfgljða
°g
skóáburðioD
Fæst í öllum helstu
verslunum.
Mýkomid:
Gulrófur, Kartöflur, Hvítkál.
ÞúsuEdip gigtveiks fólks
nota DOLORESUM THOPIMENT, sem er nýtt meSal til
útvortis notkunar. Meðal þetta hefir á mjög skömmum
tíma rutt sér svo til rúms, aS allir viðurkendir læknar
mæla kröftuglega með notkun þess. Með þvi næst oft góð-
ur árangur, þó önnur meðul hafi verið notuð og enginn
bati fengist.
Af þeim sæg af meðmælabréfum, sem okkur hefir bor-
ist frá frægum læknum, sjúkrahúsum og heilsuhælum, til-
færum við að eins eitt hér.
Hr. prófessor dr. E. Boden, yfirlæknir við „Medicin-
ische POLIKLINIK" í Dússeldorf, skrifar eins og hér
segir:
Hér á hælinu höfum við notað DOLORESUH THOPI-
MENT sem meðal við ákafri og þrálátri gigt í liðamótum,
vöðvum, og öðrum gigtarsjúkdómum eftir hitasótt, og hef-
ir árangurinn verið furðulega góður. Þrautirnar "hafa brátt horfið, án
þess að önnur meðul hafi verið notuð. Eftir efnafræðislegri samsetningu
meðalsins, er þó létt að skilja þessi miklu og skjótvirku áhrif.
Fæst að eins í lvfjabúðum.
Gyða gljáir gólfin sín með Gljávaxinu góða og raul-
ar fyrir munni sér:
Veggfóður
Fjðlkreytt árval, mjög ódýrt, n, kosaí
Gaðmandar Ásbjðrnsson,
SlMI: 1700. LA’OGAVEGi
Von.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
SKAUTAR
úr Chrom Nikkel stáli.
Listhlaupa skautar á kr. 19.50.
Hraðhlaupa skauíar á kr. 27.50.
æ
Swastika
Cigarettup Virginia.
20 stykki — 1 króna.
Arömiöi í hverjum pakka.
Fást hvarvetna.
æ
æ
ing, með þremur „undra“-
myndum. —- „Skák og mát“:
skákdæmi með skýringum. Og
loks „Kímni“, sem allir hafa
gaman af.
Það, sem sérstaklega einkenn-
ir þetta rit, er- óvenjulega vand-
aður frágangur á myndum þess
og prentun. Þlað ber þess vott,
að ljósmyndagerð sé hér á háu
stígi. Og að því leyti er ritið
réttnefndar „perlur“ islenskr-
ar blaða- og bókagerðar.
Á. J.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
XXXJOOOOOOÍXXXXÍOOÍXiOOOOOOí
/Ult mcð islenskmi) skipum! «fi
Munið
að kaupa frostlöginn
ágæta hjá
Aglí Vilhjálnusyni,
Grettisgötu 16—18.
Sími 1717.
ISllllÍllSSiilÍlIlllllgillÍBiÍSIIlBIilIBIK
Fjallkonan mín fríða
fljót ert þú að prýða.
Notið að eins Gljávaxið góða. — Það bezta er frá
H.f.Efnagerð Reykjavíkur.
OSTAR.
Allar betri verslanir hafa á boðstólum osta frá oss. Vorir
ágætu Schweitzer, Taffel & Edam-ostar eru löngu viðurkendir
þeir bestu sem fást. Reynið, og vér bjóðum yður velkomna sem
vora föstu viðskiftamenn.
í heildsölu bjá Sláturfélagi Suðurlands.
MJÓLKURBÚ FLÓAMANNA.
NÝJA EFNALAUGIN,
(GUNNAR GUNNARSSON).
Sími 1263. Reykjavík. P. O. Box 92.
Kemisk fata- og skinnvöruhreinsun. — Litun.
Varnoline-hreinsun.
Alt nýtísku vélar og áhöld. Allar nýtísku aðferðir.
Verksmiðja: Baldursgötu 20.
Afgreiðsla Týsgötu 3 (horninu Týsgötu og Lokastíg).
Sent gegn póstkröfu út um alt land.
Sendum. ------ Biðjið uin verðbsta.---Sækjum.
VÍSIS'KAFFIÐ prir aiia glaða
Klumbufótur.
regnhlíf hangandi á handleggnum, og draup enn
úr henni vatnið niður á gólfið. Hann liafði látið
kertastiku sína á gólfið, og var nýsloknað á kertinu,
þvi að eg fann lykt af nýslöktu kerti leggja fyrir
vitin á mér.
„Hafi þér eldspýtur?“ spurði maðurinn á þýsku
og var auðheyrilega erfitt um andardrátt vegna mæði.
„Eg var að koma upp og súgurinn í göngunum slölcti
á kertinu, og mér tókst ekki að opna herbergið. Þér
gætuð ef til vill ...'.“ Hann þagnaði og greip hend-
inni fyrir hjartað.
„Leyfið mér að lijálpa yður,“ sagði eg. Skráin var
á höfði í hurðinni, og þess vegna þurfti skeggið á
lyklinum að vita upp, þegar honum var stungið i
skráargatið. Eg stakk lyklinum í skrána og lauk
upp hurðinni, og sá í sama bili, að númerið var 33,
og voru þetta næstu dyr við herbergi mitt.
„Get ég gert yður nokkurn greiða? Er yður ilt?“,
spurði eg, og lyfti um leið upp kertinu og virti mann-
inn fyrir mér.
' Iiann var ungur maður, svai'tliærður, snöggklipt-
ur, dökkeygður og fagureygður, með bjúgt nef og
djúpa hrukku milli augabrúnanna. Háralagið og' bin
háu kinnbein mintu nokkuð á gyðinglegt ætterni.
Hann var mjög fölur í framan og varirnar bláar. Eg
sá, að svitadropar stóðu á enni hans.
,jÞakka yður fyrir, þetta lagast,“ sagði hann og
átti enn erfitt með að tala vegna mæðinnar. „Eg er
ofurlitið móður, af því að eg þurfti að hera farang-
ur minn upp stigana. Þetta jafnar sig.“
„Þér hljótið að hafa komið rétt á undan mér,“
sagði eg, og mintist nú vagnsins, sem varð fyrir okk-
ur utan við gislihúsið. .
„Já, svo er það,“ svaraði hann og hratt upp hurð-
inni um leið. Hann hvarf inn i myrkrið og í sömu
svipan var hurðinni skelt i lás, svo að kvað við um
öll göngin.
Herbergi mitt var næst herbergi lians, eins og
mér liafði komið til hugar, og var inst í göngun-
um. Mér þótti mjög þungt loft i herberginu, og varð
mér það fyrst fyrir að ganga út að gluggunum og
opna þá upp á gátt.
Eg sá þá út yfir dimman og þröngan skipaskurð,
og lágu þar svört og stór skip, en hinum megin við
skurðinn hlöstu við gluggar eyðilegra og veðurbar-
inna húsa. Hvergi sást ljós í glugga. Einhvers stað-
ar úti í myrkrinu heyrði eg klukkuna slá fjórðungs-
slag, og var hljómurinn skær og.fagur.
Svefnlierbergið var með snjáðum gólfdúki, upp-
lituðum veggpappír, slitnum gluggatjöldum og gömlu
rúmstæði. Ljós var ekkert annað en kertaljósið, og
hlakti það í sífellu fyrir dragsúginum, sem lagði
inn um gluggann. Gaslögn eða rafmagnslögn var
]iar ekki.
Alt var orðið kjrrt og hljótt í liúsinu. Herbergið
var skuggalegt, og upp úr skipaskurðinum lagði hrá-
slagaloft inn um gluggann, og settist að mér ein-
hver drungi.
„Jæja“, sagði ég við sjálfan mig, „þú ert ljóti
aulinn. Hér situr þú, breskur lierforingi, í þýsku
gistiliúsi, og læst vera Þjóðverji, og þjónninn er
eins og prússneskur böðull. Hvernig ætli fari fyrir
þér, drengur minn, þegar maddaman kemur og
verður þess vör, að þú hefir hreskt vegabréf ? Skárri
er það nú skrípaleikurinn! Og svo skyldi maddaman
sjálf koma hingað upp í kveld og lcalla mig njósn-
ara og láta Hans eða Fritz, eða hvað hanii nú lieit-
ir þjónninn, taka í lurginn á mér! Hvernig ætlar
þú þá að verja hendur þínar þarna úti í þröngum
göngunum, þar sem Þjóðverji er í næsta lierhergi
eða ef til vill í hverju herbergi, og engar útgöngu-
dyr? Ekki þekkir þú nokkurn einasta mann i Rotter-
dam, og aldrei fengi nokkur maður veður af því,
þó að þú hyrfir úr þessum heimi .... að minsta
kosti enginn maður iiérna megin sundsins.“
Þegar eg fór að hátta, tók ég eftir ofurlitilli hurð
vinstra megin við rúmið. Þegar eg lauk henni upp,
sá eg ofurlitla herbergis kytru með þvottaskál og