Vísir - 06.12.1931, Blaðsíða 2

VÍSIR
Á j ólabasapimm lijá okkur er fj ölbreyttast úpval af alls-
konar leikföngum og jélatrésskpauti. ---------------—-------
Leikhúsið______________
í dag:
Kl. 3'|>: Litli Kiáns og stðri Kláos.
Sjónleikur fyrir börn og fullorðna, eftir san)
nefndri sögu H. C. Andersens.
Aðgöngumiðar: Börn kr. 1.50. Fullorðnir kr. 3.00.
KL S: Draugalestin.
Sjónleikur í 3 þáttum, eftir Arnold Ridley.
Aðgöngumiðar að báðum sýningunum í Iðnó í dag
sími 191, eftir kl. 1.
Sfmskeyti
Dublin, 5. des.
United Press. FB.
Kosning írskra öldungadeildar-
þingmanna.
Þriöja hvert ár eru fulltrúar
kosnir til öldungadeildar þjóö-
þings írska fríríkisins og veröa a5
. þessu sinni kosnir 23, en 28 fram-
bjóCendur eru í kjöri, þar meö
taldir þeir, sem áöur höfíSu átt
sæti í öldungadeildinni. Viö fyrstu
talningu hafa verið kosnir 16 full-
trúar til 9 ára, þar af 6 stjórnar-
sinnar, 6 úr Fianna Fail flokkin-
um, 3 óhá'Sir og 1 verklýðstnabur.
London, 5. des.
United Press. FB.
Chamberlain heldur ræöu um
tollmálin.
Neville Chamberlain hélt ræöu í
Newport, Momnothire í gærkveldi
og geröi tolhnálin aS umtalsefni.
Kvaö hann stjórnina fúsa til vin-
samlegra umræ'Sna vi‘S fulltrúa er-
lendra ríkja um innflutningstolla-
máíin, en endurtók fyrri ummæli,
sem eru á þá leið, að stjómin ætli
sér ekki að takast á hendur nein-
ar skuldbindingar í þessum efnum
fyrr en tollamálin hafi veri’5 rædd
á bresku alríkisráðstefnunni, en
hana er ráðgert að halda í
Ottawa, höfuðborg Canada, í júlí-
mánuði næstkomandi. — Vegna
þessara umrnæla Chamberlain’s
eru margir þeirrar skoðunar, að
hin erlendu ríki sem áformuðu að
senda fulltrúa til Englands til þess
að leita fyrir sér um tilslakanir á
innflutningstollum, hætti við þau
áform sín.
Washington, 6. des.
United Press. FB.
Þjóðþing Bandaríkjanna verður
sett á morgun.
Sjotugasta og annað þjóðþing
Bandaríkjanna verður sett hér á
morgun. Á meðal hinna mikilvæg-
ustu mála, sem rædd verða á þessu
þingi, eru alþjóðamálin, aðallega
samvinna í stjórnmálum og við-
skiftamálum, sem snerta allar
þjóðir að meira eða minna leyti.
Áhugi manna fyrir alþjóðasam-
vinnu var mestur í Bandarikjun-
um í forsetatið Woodrow Wilson’s.
En sá áhugi fjaraði mjög út á síð-
ustu tólf árunum, sem republikan-
ar hafa verið við völd. Til dæmis
að taka um það, hve áhuginn fyrir
alþjóðasamv.innu var litill, má
benda á það, að enn hefir eigi
tekist að fá samþykki öldunga-
deildar þjóðþingsins fyrir þátt-
töku Bandaríkjanna í alþjóðadóm-
stólnum (World Court), enda þótt
ílestir utanríkismálaráðherrar
Bandaríkjanna á síðari timum hafi
veriS slikri þátttöku samjiykkir og
mælt með henni. — Heimskreppan
hefir hins vegar haft þau áhrif, að
áhugi Bandaríkjamanna fyrir al-
þjóðasamvinnu hefir aukist á ný,
enda eru Bandaríkin þegar farin að
taka þátt í slikri samvinnu, og má til
dæmis nefna aS Hoover forseti
iieitti sér fyrir þvi i sumar, aS
skuldagreiðslufrestur um árs bil
komst á. Ennfremur má geta þess,
aS Bandaríkin tóku þátt í starfi
fi ainkvæmdaráös þjóðabandalags-
ins til þess að binda endaáMansjú-
ríudeiluna. Iiefir ríkisstjórnin sætt
árásum fyrir þaS af óvinum þjóSa-
bandalagsins i BandaríkjunUm.
Eins og nú er ástatt er þess þvi
að vænta, að umræSur á þingi því,
er nú fer í hönd, snúist mjög um
það, hvort framlengja beri skulda-
greiðslufrestinn, og jafnvel hvort
taka skuli til endurskoSunar samn-
inga um ófriðarskuldirnar yíirleitt.
Stjórnmálamenn austurrikjanna
eru yfirleitt þeirrar skoðunar, að
Bandarikjunum sé það hagsmuna-
tnál að vinna með Evrópuríkjum í
fjárhags- og viöskiftamálum, en á
meSal stjómmálamanna Bandarikj-
anna hefir ávalt gætt þeirrar skoð-
unar, að óviturlegt sé fyrir Banda-
ríkin að hafa mikil afskifti af deilu-
málum annara þjóða, og er sú skoð-
un enn almenn og öflug ineðal al-
mennings og stjórnmálamanna í
vesturríkjunum.
Taldar eru nokkurar líkur til
þess, aS öldungadeildin samþykki
nú loks þátttöku Bandaríkjanna i
alþj óSadómstólnum
Borah, formaður utanrikisinála-
nefndar öldungadeildar þjóSJiings-
ins, mun leggja það til enn einu
sinni, að Bandarikin viðurkenni
rússnesku ráðstjórnina, en það
verður að teljast mjög vafasamt, aS
sú tillaga hans nái samþykt þjóS-
þingsins.
Önnur mál, sem áreiÖanlega verSa
mikiS rædd á þinginu, eru ílota-
málin, og ýms mál, sem snerta við-
skifti Bandaríkjanna og ríkjanna í
SuSur- Ameriku.
Mjög stórt úrval.
Verð 4,50, 5,00, 0,00, o. s. frv.
Hvannhergslirasðnr.
Síldareinkasalan.
Spilling á iiæsta stigi.
Á fulltrúaráðsfundinuin undan-
farna daga hefir verið flett ofan
af meiri spillingu, en dæmi þekkj-
ast til hér á landi við nokkurt fyr-
irtæki.
Síldareinkasölunni hefir ve'rið
stjórnað þannig, aö hún á ekki
fyrir sknldum, þótt sjómenn og út-
geröarmenn skiluðu aftur þeim
tveim krónuin sem þeir hafa feng-
ið fyrir hverja síldartunnu. Það
er ekki nóg að glatað sé öllu and-
virði síldarinnar heldur hafa auk
þess taoast 4—5 krónur á hverja
tunnu.
Það er viðurkent að einkasöluna
vantar að minsta kosti eina milljón
króna til þess að eiga fyrir skuld-
um.
Hin dæmafáa spilling lýsir sér
I ófyrirgefanlegum trassaskap um
vöruvöndun, lélegum tunnum,
skemdu salti, skeytingarleysi við
verkunina, tunnuleysi og saltleysi
á veiðitímanum, en hinsvegar að-
drættir og geysilegar birgðir eftir
að síldveiði var lokið, óhóflegum
kostnaði, falskri reikningsfærslu,
misrétti í greiðslum út á síldina
og óskiljanlegu ólagi á sölunni.
Þessu fyrirtæki vilja jaínaðar-
manna fulltrúar halda áíram Jirátt
íyrir mótspyrnu sjómanna.
Þeir ætla að láta ríkissjóðinn
borga brúsánn og halda sjálfir
áfram að hirða laun og ívilna
víssum lánardrottnum til hins síð-
asta.
Það er þvi full ástæða til, að full-
trúar sunnlenskra útgerðarmanna i
hafa sent landsstjórninni eftirfar-
andi bréf.
Reykjavik 4. des. 1931.
Við undirritaðir, fulltrúar sunn-
lcnskra útgerðarmanna á fulltrúa-
fundi Síldareinkasölunnar, leyfum
okkur hér með að skýra lands-
stjórninni frá endalyktum fyrr-
nefnds fundar.
Sveinn Benediktsson lýsti því
yfir fyrir hönd fulltrúa útgerðar-
manna, þeirra Hafsteins Berg-
þórssonar, Steindórs Hjaltalíns,
Ingvars Guðjónssonar og Friðriks
Steinssonar, að þeir myndu ekki
taka þátt í kosningu útflutnings-
nefndar né leyfa að þeir yrðu
kjörnir í nefndina.
Komið hafði frain listi með
nöfnum þessara manna, sem fund-
arstjóri lýsti rétt kjörna í út-
flutningsnefnd:
Erlingur Friðjónsson, kaupfé-
lagsstjóri, Akureyri,
Finnur Jónsson, fi-amkvæmda-
stjóri, Ísaíirði,
Jón Pétursson, hafnsögumaður,
Reykjavík,
Gunnlaugur Sigurðsson, smið-
ur, Siglufirði.
Að svo komnu lýstu undirritað-
ir því yfir, að þeir óskuðu að eft-
irfarandi yfirlýsing yrði bókuð:
,,Þar sem meiri hluti fulltrúa-
fundarins hefir samþykt að lcjósa
skuli útflutningsnefnd til þess að
halda áfram starfrækslu einkasöl-
unnar, þrátt fyrir það, að allir
fulltrúarnir eru sammála um, að
fyrirtækið eigi ékki fyrir skuld-
um, þá lýsum við undirritaðir yfir
l>ví, þar sem við lítum svo á, að
þar eð stjórn einkasölunnar hef-
ir vanrækt að gefa fyrirtækið
upp, þá baki þessi fundur sér á-
byrgð með því að stofna til þess
að slíkt fyrirtæki haldi áfrain, að
'við munuin þess vegna kæra þetta
íiamferði meiri hlutans fyrir
landsstjórninni, og krefjast þess,
aö þeir, sem að þessari samþykt
standa, verði látnir sæta ábyrgð
samkvæmt gjaldþrotalögunum, ef
framferði þeirra kemur ekki und-
ir hegningarlögin.“
Sem dæmi um fundarstjóm Er-
lings Friðjonssonar viljum viö
geta þess, að hann bannaði að
bóka þessa yfirlýsingu, og einnig
að bera undir atkvæöi, hvort svo
skyldi ekki gert.
Hr. Guðmundur Skarphéðins-
son, íulltrúi Síldareinkasölunnar á
Siglufirði s.l. sumar, fullyrti á
fundinum á fimtudaginn, að einka-
söluna vantaði að minsta kosti
1 miljón króna, til þess að eiga
íyrir skuldum. Samskonar álit
kom fram hjá undirrituðum og
mörgum íleiri fulltrúum m. a.
Sigurjóni Ólafssyni.
Þar sem ástandið í einkasölunni
er orðið svona herfilegt, skorum
við á hæstvirta landsstjórn að
skerast í leikinn og hlutast til um,
að einkasalan gefi sig upp, og bú
hennar verði tekiö til skiftameð-
íeröar, sem gjaldþrota, meðal ann-
ars til þess, að einstökum lánar-
drotnum verði ekki ívilnað á
kostnað hinna.
Loks förum við fram á, að full-
trúarnir verði látnir sæta ábyrgð
fyrir framferði sitt, svo sem fram
kemur í yfirlýsingu okkar.
Virðingarfylst
Sveinn Benediktsson.
Hafsteinn Bergþórsson.
Til
íorsætis- og atvinnumálaráðherra,
Reykjavík.
Ö'atnr Friíriksson
biður um Iögregluvernd.
Sjómannafélagsfundur út af
Síldareinkasölunni var haldinn í
gærkveldi í fundarsalnum vi'Ö
Brattagötu.
Fulltrúum útgerðarmanna að
norÖan á síldarráðsfundinum var
boðið þangað, og sátu jieir Ing-
var Guðjónsson og Steindór Hjalta-
lín fundinn.
Fundurinn hófst kl. 8. Sveinn
Benediktsson gerði Sigurjóni Ól-
afssyni orð uin það, hvort hann
mætti sitja fundinn. Neitaði Sigur-
jón því og einnig að bera undir at-
kvæði fundarins, hvort Sveinn
mætti sitja hann eins og fulltrúar
útgerðarmanna að norðan.
Snemma á fundinum spurði
Steindór Hjaltalín í heyranda
hljóði, hvort Sveinn mætti sitja
fundinn, og óskaði, að það yrði
borið undir atkvæði. Neitaði Sigur-
jón hvorutveggja. Kröfðust þá
margir sjómenn atkvæða. En Sig-
Karímanna-
unglinga- og drengjafötin,
i ölluni stærðum. Regn-
frakkar og regnkápur,
nýjasta tiska.
Munið franska alklæðið
í Austurstræti 1.
Ssj. 0. OunnliQsseo S Co.
Smjör,
mjólkurostar, 20—30% feitir,
smáir og stórir, mysuostar í 1
kg. stykkjum, einnig skyr frá
Mjólkurbúi Ölvesinga, fæst i
heild- og smásöiu í verslun
Símonar Jáassonar
Laugavegi 33.
Sími: 221.
urjón sat við simi keip. Fór uú
Sveinn burt um sinn, en kom aftur
í því er Einar Olgeirsson lauk ræÖu
sinni.
Gekk Sveinn nú inn í fundarsdi-
inn og óskaði, að formaður bæri
undir atkvæði, hvort hann mætti
sitja fundinn.
Heimtuðu þá sjómenn aftur at-
kvæði. En Ólafur Friðriksson og
Sigurjón skoruðu á menn að fleygja
Sveini út.
Réðist nú Jón lóðs, hinn nýi fuU-
trúi í útflutningsnefnd, á Svein. En
sjómenn komu honum til liðs, avo
að alt lenti i áflogum milli þeirra
annars vegar og embættismanna
Einkasölunnar og embættismanna
Sjómannafélagsins hins vegar. En
Ólafur Friðriksson lagði á flótta óg
kallaði á lögrcgluna.
Sex lögregluþjónar komu á vett-
vang. Tveir þeirra komu inn i saÞ
inn og var þá alt í áflogum. StiltM
þeir til friðar. Fór Sveinn af fun4-
inum samkvæmt beiðni þeirra, og
með honum fjöldi fundarmanna.
Höfðu þá sumir fengið glóðaraugu,
en Svein sakaði ekki.
Velferð skólaharna.
Það er óefað rétt, sem stead-
ur í grein „húsmóður“ hér í
blaðinu, 26. nóv., að skólinn
byrjar of snemma. Skólamir
eiga, í skammdeginu, ekki að
byrja fyr en kl. 9. Það er sv®
áríðandi að fá fullan svefn; það
ríður jafnvel miklu meira á þvi,
heldur en á matnum. Sum dýr
sofa, eins og kunnugt er, sv*
Hvar á eg að kaupa
iJdlagfafip?
9
1
Hai*al daphúd*
Skoðið g’lug'gaua.