Alþýðublaðið - 27.06.1928, Blaðsíða 4

4
A L Þ Y Ð U B tí A B1 R
Oá
BS
s
OB
i
i
i
BE3
sea
mý cgejrd sérstaklega • jl
SaMespa* til Sepðalaga. ||
Einmigg tnigliraga eg «
telpakjólar.
BSatthiláur BlornsÖótíir. 5
Laugavegi 23.
um leik, ef hann lsikur aðal-
hlutverk í einhverri kvikmynd.
Myndin, sem sýnd er nú í Gamla
Bíó, er ein af peim, sem allir
hafa gott af að sjá.
Hafið.
Kvikmyndin, sem sýnd er í
Nýja Bíó, er mjög stórfengleg,
og bera par af náttúrusýningarn-
ar. Efni hennar er viltar og heitar
ástir, og fer alt fram úti á eyju í
Atlantshafi, þar sem hafrótið lem-
ur hrikaleg björg og hættulegar
•lendingar.
Frú Astrid Kaaber,
•kona Ludvigs Kaaber banka-
stjóra lézt í gær eftir. lan.gvar-
andi pjáningar. Hún var fædd í
B3
®
S
P4-
Mverfp er Isetra
að káupa tSI
H Qt
1 'hluta e!t á gsali
•a
» sasaul. á
5' 19.
©:
ws
s
<5
® J
T P ll I ® f U B1 J
plng a r
Ea'
© i w *
I 'hseisaaáM.
SliílSfflÍðUF
Xaupvegi 19. Sirni 1559.
tíverfisöSíu 8, siiiii 1294,
tekur að.sér alls koj>ar tækitæilisprefit- t
un, svo sem erfil.jóö, oðtíÖnyumiðA, bréK, g
reikáingá, kvittaiíir o. s. frv., og af
areiðir vineuna fljótt og vtð réttn veröi. 8
Færeyjum og af færeysku bergi
brotin.
Aðalfundur.
- í. S. í. verður í kvöld kl. 9
í Iðnó.
„Áleitinn við stjórnina."
„Morguníblaðið“ ; segir, að Sig-
urður Eggerz hafi verið mjög d-
leitinn við stjórnina á Borgarnes-
fundinum. Þeim er nóg, s?m skil-
ur.
Stórstúkuþingsí'ulltrúar.
Takið eltir auglýsingu farar-
nefndar í blaðinu í dag.
í
Frú Ðóra Sigurðsson
syngur Schubertsöngva í Gamla
B:ó annað kvöld kl. 7fi. Frúin er
snillingur hinn m&sti, og þótti'
'geysi mikið til koma, er hún söng
O ÚrsmfiðaviranM-
stofá ímíse ea*
fio /m
ITtC 3-ilútt á'K.I.appjar-
stfg 3T.
E.sjrs,i jsS íiersdi víðgepðii’ ú
nís’Bisía og kJesk’fair.i
Slfótt, áreiðnlega o@
aV fyllstu vundvÍFkni.
í fyria. Eiginmaður hennar, Ha -
aldur Sigurðsson, leikur undir.
Aðgöngumiðar fást í bó'vaverziun
Sigfúsar Eymundssonar og hljóð-
fiæraverzlun Katrínar Viðar. '
s. s. Caigaric.
.fiarþegaskip, sem er eign Wh.te.
Star línunnar, kemur hingað í
fyria málið kl. 6. Skipið kemur
hingað frá Montæal í Canada
með 390 farþega. Ráðgeit er, aó
skipið fari héðan aitur annaó
kvöld. Munu ferðamennirnir því
ailflestir að eins skoða Reykja-
vík og nágrenni. Skip þetta er
á vegum ferðaskrifstofu Bennett.:,
siem Björn Ölafsson heildsali er
umboðsmaður fyrir, og s:r hann
um móttöikuna ásamt félögum
s num, í ferðafél. Hekla. — Skip
þettai er 559 ensik fet á lengd,
67 ísta breitt og 16,300 gross
tons. Það er þrískrúfuskip og
nær 16 hnúta hraða á klukku-
st. n:i. Skirið er sérstaklega út-
búið til skemtifefða ög eru far-
þegarýmin, að sögn, skrautleg
mjög. Héðan fer skipið fyrir
í unnan land og til Hammerfest og
Xor.i. a v í Noregi, s’.ð'an suður
ir.eð Noregsströndum, með ýms-
um' viðkomusitöðum, til Gauta-
bor ar, Kaupmannahafniar, Am-
sterdam, Liverpoo-1 og loks til
New York. (hB.)
ínnisiúiit.i óskast lirn siáttinn á
sveitaheiniili í nánd við Reykja-
vík. Ujpplýsingar a Ffakkásti'g 19.
Rykfrakki, ljósgrár, tapaðist á
hafnarbakkanum áiuánuda-gskvöld.
Skilist gegn fundarla'uniim a Berg-
str. 45. miðhæð.
derið svo vel og atliugið
viirurnar otj veröið. Kuöm.
B. Vikap, Langavðjji 21, s.ail
658.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
Sókkar &ok'K»> -- %*»ik'br
í rh p? |Onh 'lu; ?jí) • i v» .ti1 > f .
fc 1 r. f p (1 í .5 r Vví* • 111 ' < <■ a* '
Njrjrt' fisik-to'áilhi héíir siina
112/. SigtmXir GisíiisOii
Hólaprentsmiðjan. Hafnarstrætl
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
S'máprentun, sími 2170.
Kitstjóri og ábyrgöarmaöu
Haraldur Guðmunrijtíob
Alþýðuprentsmiðjan
William le Queux: Njósnarinn miklt.
grimmari og svívirðilegri lögregla, og það
er lögregla Bandaríkjanna og Canada.
Eyki lögreglunnar var skamt frá. Án við-
faafnar- og virðingar-mexkja var mér varpað
upp í vagninn. Það var ekið eftir stræt-
inu, sem ég faafði átt von á að sjá Clare
Stanway koma gangandi eftir.
Vagninn veltist á'fram. Ég leit til beggja
faanda, og nákvæmlega einis og ég hafði
búist við gat ég greint liana í myrkrinu,
þar sern hún stóð. rétt hjá götúljósi. Hún
hafði þykka blæju fyrir andlitinu. En ég
þekti hana samt. Þar var um engan efa
að ræía. Biita götulampans féll ekki að eins
á faana, heldur einnig á mig, og eg er viiss
um, að hún sá, hvé ásakandi augnaráð1
mitt var. (
Svo haliaði ég mér aftur á faak í vagnin-
um. Ég var í djúpum hugsunum. .Þeir, sem
faöfðu nú svift mig frelsi niínu, sátu favor
við sína hliö mér og héldu um úlfliði mína,
og hinn þriðji sat gegnt mér með reidda
kylfu.
Flestum stendur ótti mi'dll af hinni þriðju
deild rússnesku leynilögrégiuanar." Er það
s.izt að undra. Ég var [>egar dæmdur, —
dæmdur til kvala og dauða. Eða þannig
fanst mér það hljóta að vfera á þessari
hræðilegu stund. Um leið og stigið var
niður úr vagninum, voru vasar mínir rann-
sakaðir af þjessum þremur mönnum, sem
tóku mig til fanga.
Staðurinn var ákjósanlegur. Þetta var göm-
ul bygging, en rambyggð. Herbergin voru
næstum því snauð að húsgögnum. Þar
höfðti þúsundir manna, grunaðra og sakaðra
um pólitiska glæpi, dvalist um hríð. Það
var fyrsti áfangastaðúrinn á leið til Iands-
ins, sem enginn kemur aftur frá, — Sír
beríu. Einnig getur það Verið fyrsti áfanginn
til Schlusselhurg.
Varðliðið tók þegar við mér, og var ég
umkringdur af vopnuðum hermönnum á all i
vegu.
Eftir nokkra stund var ég leiddur fram
fyrir roskinn heríoringja og lögregluliðsfor-
ingja með röð af heiðursmerkjum á brjóst-
inu. Hann sat við stórt borð. Hann hailaði sér
a'ftur á bak í stólinn, horfði á mig tortryggn-
iislega og a]t annað en blíðum augum. Svo
ýttu hermennirnir már hægt og hægt nær
borðinu. Hann ávarpaði mig:
„Gott og vel, herra mlnn! Þér hafið nú
verið tei inn fastur fyrir að snuðra um einika-
hagi vora. Þér eruð sendill brezku stiórnar-
innar. Þér eruð Jardirxe foringi, ■— njósnar-
inn mikli. Neitið jpér þessu?“
-• Éo- neita engu, sem er sannleikur," svar-
aði ég.
Elzti náungínn af þessum þrémur mönnr
um, sem töku mig höndum, lét á borðið
fyrir framan gráskegginn það, sem í vös-
um mínum fanst. Svo kom amnar imeð ferða<
tösku mína. Lögreglan hafði látið sækja hana
í gistihúsið, þar sem ég bjó. Alt var því,
með ráði gert.
„Ég þarf ekki að lesa upp ákæruna gegn
i yður nú,“ sagði lögregluliðsfpringinn. „Þér
vitið bezt sjálfur um sekt yðar og fyrir hvað
þér hafið verið tekinn fastur. Þér fáið að
heyra ákæruna gegn yður orð fyrir orð í
réttarhaldinu, sem verður fyrir lokuðum dyr-
um. En látum oss nú sam,t sjá, hvað við
höfum hér.“ Og hann fór að s’íoða með
mikilli nákvæmni það, sem fundist hafði
í vösum mínum. Einn af mönnunuim, sem
hnept hafði mig í fangafjötra, fékk' honum
í hendur vegahréf mitt, er ég hafði afhent á
yegiabréfasikrifstoíuna. fyir um daginn Á því
stóð naínið Francis Vesey.
Lögriegluliðsío inginn aðgætti vegábréfið
um stund, einkum þó samþykkisundirritun