Vísir - 23.10.1932, Blaðsíða 2

Vísir - 23.10.1932, Blaðsíða 2
V | S I H Heildsölubirgdir: Þakjárn, no. 24 og 26. Ixaðdavir. Qiröinganet. Símskeyti —o--- Brússel 22. okt. Unitcd Press. - F15. Ný stjórn í Belgíu. De Broqueville hefir lokið stjórnarmyndun sinni. í stjórn 'hans eru fjórir fyrrverandi forsætisráðherrar. hann sjálf- ur, Jaspar, Theunis og Poullet, en alls eru í stjórn hans átta fvrrverandi ráðherrar. Síðar: De Broqueville er, auk þess að vera forsætisráð- herra, iandbúnaðarráðherra, Jansson dómsmálaráðherra og .Taspar fjármálaráðherra. Dublin, 14. okl. • United Press. - FB. Stofnun bókmentafélags í írlandi. Stofnað hefir verið nýlega írskt bókmentafélag og voru þeir George Bernard Shaw og William Butler Yeats aðal- hvatamenn að stofnun þess. Stofnendurnir eru 2ö talsins og allir kunnir írskir rithöfundar. Félagið hefir m. a. á stefnuskrá sinni að gera írskar bókmentir kunnar með öðrum þjóðiun. Lóndon í sept. — FB. Sir Walter Scott. 1 tilefni af því, að í ár eru lið- in 100 ár frá andlátsári skoska skáldsins og rithöfundarins Sir Walter Scott's hafa minningar- hátíðir verið haldnar víða i Bretlandi og á meginlandinu. Hafa bókmentafélög aðallega haft forgöngu um minningar- hátíðirnar. Þegar Walter Scí)tt lést, var hann frægastur rithöf- undur sinna samtíðarmanna og þótt nútímarithöfundar séu nú í meiri metum á meðal yngri kynslóðarinnar i Bretlandi, þá er hitt jafnvíst, að mikill hluti þroskaðra lesenda í Bretlandi og öðrum löndum hefir enn hinar mestu mætur á verkum Sir Walter Scott’s. Hann var fæddur ló. ágúst 1771 í Edin- borg og var ungur settur til menta. Hann var sonur lög- fræðings og tók sjálfur próf í lögfræði. Hann átti við veik- indi að striða á æskuárum og var þá titt hjá afa sínum uppi í sveit. Fékk liann þá mikinn áhuga fyrir gömlum sögnum, riddaralfvæðum og ýmsum þjóðlegum fróðleik. Hafði hann alla tíð á námsárum sinum mikinn áhuga fyrir slíkum efn- um. Hann fékk embætti, að af- loknu prófi, í Selkirkshire, og gaf sig' að bókmentalegum störfum í öllum frístundum sínum. Frægastur varð Scott fyrir skáldsögur sögulegs efnis. Samdi hann alls 29 skáld- sögur og eru frægastar þeirra: „Waverley“, „Legend of Mont- rose“, „Old mortality“, „The monastery“ o. fl.. Hann samdi og skáldsögur, sem studdust við sögulega atburði í Englandi, svo sem „Ivanhoe" og „ Wood- stock“, en efnið í skáldsöguna „Quentin Durward" er sótt i sögu Frakklands. Þekking hans á sögu Skotlands var ótæmandi og nákvæm og enginn skoskur maður fyrr eða síðar liefir með bókmentalegum afrekum orp- ið meiri frægðarljóma á land sitt en Sir Walter Scott. — Scott græddi mikið fé á ritstörf- um sínum, en hann varð fvrir því óláni að útgáfufélag, sem hann var meðcigandi i, varð gjaldþrota. Varð hann að taka á sig skuldabyrði, sem nam .£ 120,000 og vildi enga lijálp þiggja, cn vann til æfiloka að því að greiða skuldir sinar, og er hann lést, útslitinn og farinn að kröftum, hafði liann unnið sér inn £40,0(M) á bókum sin- um. — Seotl hlaul þann fágæta dóm allra, að vera jafnaðdáun- arverður sem maður og rithöf- undur. (Úr blnðatiJk. Bretastjórnar). Utn Einar Herjólfsson. —o— Um þjóðerni Einars Herjólfs- sonar o. fl. hefir dr. Hannes Þorsteinsson þjóðskjalavörður ritað grein í Vísi 10. þ. m. til svars við ummælum mínum um það efni i ritdómi eftir mig í Skírni þ. á.'). Hélt eg því þar fram, að Einar hefði verið norskur maður og að dr. H. Þ. hefði sett ranglega lestrarmerki (punkt) í útgáfu sína af Nýja annál (Annálar 1400—1800, I, 17), sem i þessu efni skiptir verulegu máli, cn það er i upp- hafi frásagnar við árið 1412. Með þvi að láta orðin „í Vestur- eyjum“ fylgja fyrri setning- unni, um vig Einars, fær dr. H. Þ. það út, að Einar hafi verið veginn á Skúmsstöðum í Vest- ur-Landeyjum. Hins vegar er ]>að ætlun min, að Skúmsstaðir, vsem hér eru nefndir, séu Skúmsstaðir á Eyrarbakka, en Jiar var útlendingakirkja. Hugsa eg mér, að Einar hafi haft vet- ursetu á Eyrarbakka, sem var mildll verzlunarstaður á þeirn timum. En það er vist, að Einar var kaupmaður og var i förum milli landa „með það skip, er hann álli sjálfur“ (Nýi annall, 1402). Sé það nú rétt, að hcr sé um að ræða Skúmsstaði á Eyr- arbakka, J)á liggur |)að óneitan- lega nærri að álykta svo, að Einar hafi útlendur (norskur) verið. Þess skal enn fremur getið, að hvergi er rninnzt á eft- irmál eftir Einar, hvörki í Forn- bréfasafni né annálum, og liend- ir J)að á, að hann hafi verið út- lendur og veginn af útlendum manni. Dr. H. Þ. tekur fram nokkur atriði,er hann telur, að sanni me§ fullum rökum, að Einar hafi verið íslendingur. Þar á meðal segir hann, að „í óprent- 1) Þess skal getið, að grein sú eftir mag. Þorkel Jóhannes- son, sem minnzt er á i Skírnis- ritdómi mínum, birtist i Skírni 1928, en ekki í Vöku Jiað ár. Þessi misgáningur leiðréttist hérmeð. uðum annál (sem prentaður verður næsta ár) er gelið um siglingu Einars héðan af landi 1107 (ártalið mun réttara 1405) og liafi gengið til Róms með Narfa lögmanni Sveinssyni“. Eg get nn ekki fallizt á, að Jietta hafi hið minnsta sönnun- argildi, því að íslendingur og Norðmaður gátu alveg eins vel gengið saman til Róms eins og tveir íslendingar. Þá telur dr. 14. Þ„ að alj)ingisdómur Odds lögm. Þórðarsonar 3. júli 1409 um flutning á konungsgózi til Noregs með kaupskipum frá ís- landi (Dipl. Isl. 111, 722—23) taki af skarið um J)jóðerai Ein- ars. Virðist hann ætla, að það sé álll íslenzkir menn, sem skrifa undir dóminn og segisl ekki þekkja neitt dæmi J)ess, að útlendingar (Norðmenn) hafi verið nefndir sem dómsmenn á alþingi um íslenzk mál. Þetta má kallasl furðanlegt athugun- arleysi hjá svo lærðum manni og fróðum, sem dr. H. Þ. er. Því að meðal þeirra, sem skrifa undir aljnngisdóminn með Ein- ari Herjólfssyni eru sannan- lega tveir Norðmenn, Jón Bjarlsson og Matteus Péturs- son, scm báðir voru ráðsmenn. í Björgvin (Dipl. Isl. III, 725 og III. 745, þar sem Matteus er einnig. dómsmaður á alþingi í 12 manna dómi í íslenzku máli, um jörðina Haga á Barðaströnd). Mér leikur tals- verður grunur á, að ])að séu enn fleiri Norðmenn en ])essir 2, sem skrifað hafa undir dóm J)ennan, ])ar á meðal Árni Her- geirsson, og Guttormur Bjarna- son, sem dr. H. Þ. segir „qfa- laust“ íslenzka menn. En hvað sem J)ví líður, J)á þykist eg hafa sýnt með nægum rökum, að á nefndum alj)ingisdómi, sem dr. H. Þ. telur fulla sönnun fyrir sínu máli, er alls elckcrt að græða í J)essu efni. Eru J)á lal- in þau rök, sem dr. H. Þ. færir fyrir islenzku ])jóðerni Einars Iierjólfssonar og eru J)au mjög fjarri því að vcra nokkurs virði, eins og nú var sýnt. Eftir stendur ])á vilneskjan um J)að, að Einar Hcrjólfsson var kaup- maður og var i förum milli landa og átti skip sitt sjálfur, flutti Svarládauða til íslands 1402, gekk til Róms með Narfa Sveinssyni lögmanni 1405 (eða 1407), skrifar undir alþingis- dóm um flutning á konungs- gózi 3. júli 1409 ásairft íslcnd- ingum og Norðmönnum og er loks slunginn i hel með knífi á uppstigningardag 1412 í útlend- ingakirkjugarðinum á Skúms- stöðum á Eyrarbakka. Eftir hann verða engin eftirmál hér á landi svo að kunnugt sé og hverfur hann ])ar með úr sög- unni. Allt þetta bendir.eða get- ur hent meira eða minna á, að hann hafi verið einn af þeim mörgu norsku kaupmönnum, sem sigldu til íslands á Jieim tímum, og likasl er, að hann hafi haft aðalbækistöð sína cinmitt á Eyrarbakka, sbr. lýs- inguna á útbreiðslu Svarta- dauða í Ný.ja annál: „Gekk sótt- in um haustið fvrir sunnan land“, J). e. um Suðurlandsund- irlendið, og svo síðast en ekki sizt, að Einar er veginn á Eyr- arbakka, J)ar sem eg hvgg, að hann hafi að jafnaði haft vet- ursetu, er hann var hér á landi. Eg skal nú minnast stuttlega á orðin „i Vestureyjum“, sem ruglingnum valda. Þau tel eg, að heyri itil síðari setningunni, J). e. frásögninni um Svalaskip- ið og í eyjum þessuni hafi skip- ið farizt. Svo sem sjá »ná af registrinu við útgáfu Storms af ísl. annálum, telur hann, að hér sé átt við eyjarnar í Breiðafirði. Di*. H. Þ. segir, að sér hafi í fyrstu dottið í hug, að hér væri um að ræða Orkneyjar eða Suðureyjar,'og þar hygg eg, að hann hafi verið á réttri braut. En við nánari athugun segist liann hafa komizt að þeirri nið- urstöðu, að Jietta væri einungis misritun fvrir Vestur-Land- eyjar og hlaut Jiá að heyi’a til fyrrí setningunni. Eg benti á J>að í Skirni, að (Vestur-)Land- cv.jar væru aldrei kallaðar Vestureyjar og játar dr. H. Þ. })að. Hins vegar er langt frá J)ví, að J)að sé ótrúlegt, að evjarnar við Skotland gætu verið kallað- ar Vestureyjar, sbr, hið forna orðtak „fyrir vestan haf“, sem táknar, bæði Bretland, ír- land og eyjarnar við þau lönd. Vestureyjar virðist mér J)ýða: Eyjarnar fyrir vestan haf og ckkert annað. Enda J)ótt slíkt orðtæki sé upprunalega miðað við Noreg, J)á er ])að kunnara en frá þurfi að segja, að Islend- ingar notuðu lengi og nota enn nokkurar áttaákvarðanir, sem miðaðar eru við Noreg, og þarf því ckki frekara að lýsa. Auk J)ess voru á þessum timum fjörugar samgöngur milli Nor- egs og íslands og kann Jiað að Iiafa einhverja J)ýðingu í þessu efni. Að Vestureyjar séu eyj- arnar á Breiðafirði (Storm) cða Vestur-Landeyjar (dr. H. Þ.) tel eg hvorttveggja jafn fjar- stætt. Eg vildi ekki láta hjá liða að skrifa Jæssar línur til þess að merin skyldi ekki halda, að eg hcfði af' eintómri tilfyndni far- ið að gex*a alhugasemdir við lestrarmerkjasetningu dr. H. Þ. á l'yrrnefndum slað í Nýja annál, heldur af góðum og gildum ástæðum, að J)ví er eg taldi. Eg ht svo á, að liér hafi útgefandinn farið lengra en Jsörf var á í ])á áll að „leiðrétta“ sögulegan stað eftir eigin höfði, stað, sem er mjög einfaldur og blátt áfram, ef rétt er upp tekinn. Dr. H. Þ. teluy, að eg mundi að líkindum hafa hnotið um liinn brenglaða texta Nýja ann- áls og átt fullt í fangi með að ráða fram úr ýmsu þar, ef eg hefði átt að gefa hann út. Þetta J)ykir mér mjög sennilegl, enda ætla eg, að ])að hafi veiáð á fárra manna færi að levsa annálaút- gáfuna af hendi eins vel. hvað þá betur en dr. H. Þ. hefir gert, að þvi er bezt verður séð. Og J)rátl fyrir ])að, J)ótt svo virðist sem honum hafi missýnzt í þessu einstaka atriði, fer ]>ví mjög fjarri, að eg vilji ekki unna honum J)eirrar viður- kenningar, sem honura ber með réttu fyrir fræðastörf sín mörg og merk, þar á íneðal út- gáfu íslenzkra annála, sem er hið mesta nauðsynjaverk. Guðni Jónsson. Kosningin. A aðalkjörskrá eru 13.161. en á aukakjörskrá 1.255, alls 14.416. Þegar blaðið fór i press- una höfðu 7800 kosið. Barnagaðsþjónnsta verður haldin á Elliheimilinu kl. i l i dag. — Allir velkomnir. Ef yður vantar Barnarúm, þá kaupið það þar sem J)ér fáið það fallegast og ódýrasf. Við höfum mikið úrval. Vatnsstig 3. Húsgagna- verslun Reykjavikur. Stöðvarstjóraembættið við landssímastöðina og póst- afgreiðsluna á Isafirði er aug- lýst laust til umsóknar. Veitist frá áramótum, en umsóknar- frestur til-1. des. n. k. Málverkasýning'. Magnús Á. Árnason opnar í dag málverkasýningu í Póst- hússtræti 7 (])ar sem áður var bressingarskálinn). Verður hún opin i 10 daga. Síra Ólafur Ólafsson fríkirkjuprestur hefir flutt nokkur erindi um „Klaustrin á íslandi“ i útvarp að undan- förnu, og hefir mörgum Jxjtt gaman að hlusta á liinn aldraða ræðuskörung. í dag kl. 3flyt- ur hann fjórða erindið. Saumastofa verður starfrækt í vetur eins og í fyrra i sámbandi við mötuneyti safnaðanna. Tek- ur hún til starfa á mánudag. Tilgangurinn er að hjálpa þeim, sem eru fatalitlir og ]>urfa á hjálp að lialda í J)éim efnum. Er J)ví ])akksamlega tekið á móti gjöfum, gömlum og nýj- um fatnaði, og eins vantar nokkurar stúlkur til aðstoðar dag og dag, eftir ástæðum, er hafa tækifæri til að aðstoða í saumastofunni kauplaust. Til- kynningar um gjafir og aðstoð má tilk. i síma 1404 (mötu- nevtið) og 1292 (skrifstofan). V. Bethanía. Samkoma i kveld kl. 8V$>. Steingrimur Benediktsson frá Vestmannaeyjum talar. — Allir velkomnii'. — NB. Smámevja- deildin Sólargeislinn hefur fund kl. 4J4 e. h. Aliar smástúlkúr velkomnar. Geir kom áf veiðum í gær með 1700 körfur og fór samdægurs áleiðis til Englands. Línuveiðarinn Sæbjörg kom hingað í gær úr Skerja- firði. Viðgerð á fram að fara á skipinu og að lienni lokinni fer J)að á ísfiskveiðar. G.s. fsland fór héðan í gærkveldi vestur og norður. E.s. Esja kom úr liringferð í gærkveldi. Fallegt úrval af nyju VÖPU] Vepd og gæði við allra liæfi. /

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.