Vísir - 23.02.1934, Blaðsíða 2

VlSIR
kaldir litir eru fallegir og tærir sem litir
náttúrunnar. —- Þola sólskin og þvott, án
þess að upplitast. —
O PALS-OPACOL
litir eru einu litirnir, sem fullnægja al-
gjörlega kröfum tískunnar og liinna vand-
látu. — Kaupið þvi
OPALS-OPACOL liti,
ef þér viljið vera viss
um að fá það besta.
OPALS-OPACOL
Útför Alberts Belgíukonimgs
fór fram í gær.
Brússel, 22. febr.
United Press. — FB.
Jaröarför Alberts konungs fór
frarn í dag í viöurvist' feikna mik-
ils mannfjölda. Var lik hans lagt t
grafhvelfingu Notre Dame De
Laeken kirkjunnar, aö lokinni á-
hrifamikilli og hátíðlegri athöfn i
St. Guduledómkirkjunni. Á gang-
stéttum allra gatna, sem líkfylgdin
fór um, frá konungshöllinni til
dómkirkjunnar, stóö maður við
mann, og er talið að i líkfylgdinni
og á götunum hafi verið fólk svo
tnörgum hundruöum þúsunda
skifti. Fjöldi manna beiö alla nótt-
ina á götunum, til þess að votta
hinum látna þjóöhöföingja ást sína
og virðingu. Leopold krónprins,
gekk næst á eftir kistuimi, sem
var ekið í íallbyssuvagni, en uppá-
haldshestur Alberts konungs
var leiddur á eftir kistunni. Var
hún sveipuð belgiska fánanum og
blómum. __Á eftir krónprinsinum
komu aörir nánustu ástvinir kon-
ungs og venslamenn og annað kon-
ungboriö fólk, frá ýmsurn ríkj-
um álfunnar, fulltrúar erlendra
ríkja aðrir, yfirmenn kirkjunnar,
ráðherrarnir, herdeildir undir
stjórn yfirhershöfðingja landsins
og svo framvegis. —■ Skotiö var
21 fallbyssuskoti, þegar líkfylgdin
lagði af staö. — Mikil samúð og
sorg var í Ijós látin við útförina,
jafnt af háum scm lágum.
Kaiundborg, í gær. FÚ.
I Ansgar kirkjunni f Kaup-
mannahöfn fór í dag fram minn-
iiigarguðsþjóuusta um Albert
Belgíukonung, og las Brems bisk-
up messuna, en vistaddir voru m.
a. krónprinsinn og allir sendiherr-
ar borgarinnar.
Osló, í gær. FÚ.
I Ólafskirkjunni í Osló var einn-
ig minningarguðsþjónusta um Al-
bert Belgíukonung.
Minningarguösþjónustur voru
einnig haldnar f St. Pouls kirkj-
unni og i Westminster Abbey i
London, þar sem við voru staddir
hertoginn af York, fjöldi ráðherra
og þingmanna og annað stórmenni.
Leopold krónprins hefir sent
Georg Bretakonungi skeyti, þar
sem hann kveðst hafa orðið mjög
hrærður yfir þeirri vinsemdar-
kveðju, sem honum hafi borist frá
konungi og allri bresku þjóðinni.
Símskeyti
Berlín, 23. febr.
United Press. — FB.
Þjóðverja ætla aS halda markinu
í gullgildi.
Forseti Ríki.sbankans þýska hef-
ir í viðtali látiðsvoummæltaðekki
kæmi til mála að fella markiö i
verði, þar eð tapið yrði miklu
meira en ávinningurinn fyrir
Þyskaland.
Budapest, 23. febr.
United Press. — FB.
Samvinna með ítölum og Ung-
verjum.
Undir-utanríkismálaráðherrann
ítalski, Suvich, hefir verið á ráð-
stefnu með Gömbös, forsætisráð-
herra Ungverjalands. Að viðræð-
unum loknum var tilkynt, að þeir
hefði fundið grundvöll til þess að
byggja á sarítvinnu um lausn ým-
issa mála, sem Ungverja og ítali
varðar sérstaklega. Er því búist
við, að vinfengi með ítölum og
/Ungverjum eflist nú að mun.
Genf, 23, febr.
United Press. —• FB.
Heimsviðskiftin.
Bráðabirgðaskýrsla Þjóðabanda-
lagsins um heimsviðskifti 1933
leiðir í ljós, að heimsviðskiftin
minkuðu um 10% (miðað við gutl-
verð) á árinu.
ötan af landic
—o—
Seyðisfirði, 22. febr. FÚ.
Frá Seyðisfirði.
Hjálmur Vilhjálmsson hefir
verið endurkosinn bæjarstjóri hér
með öllum atkvæðum.
Skráðir atvinnul. voru í byrjun
þessa mánaðar 82 menn með 178
manns á framfæri sínu. Ársfjórð-
ungstekjur þeirra voru samtals
7349 kr. Daglega vinna nú um 20
menn í atvinnubótavinnu, við upp-
fyllingu hafnarlóðar, en að öðru
leyti er atvinnulítið.
Keflavík, 22. febr. FÚ.
Frá Keflavík.
Hér réru engir til fiskjar í dag,
en 2 bátar í gær og öfluðu dável,
cn undanfarið hefir ekki verið róið
hér vegna ógæfta.
Peningakassi sá er stolið var á
dögunum frá Guðmundi Kristjans-
syni fanst í gær í sjógeyminum
hér. Kassinn' hafði verið brotinn
upp og tæmdur. Ekkert hefir vitn-
ast í málinu svo kunnugt sé.
Skarlatssóttin stingur sér enn
niður hér, en fer hægt yfir. Varnir
eru ekki aðrar en þær að sýkt
börn fá ekki að sækja skóla fyr en
það er talið hættulaust.
í barnaskólanum hér eru nú 96
börn á skólaskyldualdri og um 50
börn innan skólaskyldualdurs.
Unglingaskóli er nú starfrækt-
ur hér í vetur annan hvorn dag.
Síra Eiríkur Brynjólfsson að Út-
skálum kennir viö skólann.
Grindavík, 22. íebr. FÚ.
Aflabrögð o. fl.
Tuttugu og sex bátar réru í dag
béðan í fyrsta sinni á vertíðinni.
Fiskur var tregur, 2-5 skpd. á bát.
Vestm.eyjum, 22. febr. FÚ.
Hér var alment róið í dag. Afli
var um 400—900 fiskar á bát hjá
þeim er komnir voru að um kl.
4y2 í dag. Enskur og belgískur
botnvörpungur hafa legið undan-
fariö hér og hafa þeir keypt báta-
fisk, þeir fórtt báðir heimleiðis í
gær, með nokkuð á annað hundr-
að smálestir af fiski. Annar enskur
botnvörpungur kaupir hér fisk í
dag. Georg Gíslason kaupmaður
sér um kaupin. Flutningaskipið
Fantoft liggur í dag hér og fermir
um 1000 pakka fiskjar frá Fisk-
sölusamlaginu.
• Akureyri, 22. febr. FÚ.
Skákþingið.
Ellefta og síðasta umferð i
meistara og I. flokki var háð í
gær, og fór svo, að Ásmundur Ás-
geirsson vann Pál Einarsson, Guð-
bjartur Vigfússon vann Svein Þor-
valdsson, Þráinn Sigurðsson vann
Guðmund Guðlaugsson, Jóel
Hjálmarsson vann Jónas Jónsson.
Eiður Jónsson vann Aðalstein Þor-
steinsson, og Sigurður Lárusson
vann Stefán Sveinsson.
í gærkvöldi afhenti íorseti
Skáksambands íslands, Ari Guð-
mundsson, verðlaunin, en þau
blutu Ásmundur Ásgeirsson I.
\erðlaun, hafði hann ioJ-4 vinning
af ellefu, sem mest var hægt að
fá. Þráinn Sigurðsson 2. verðlaun,
liafði 9 vinninga. Jóel Hjálmars-
son 3. verðlaun, hafði 7jö vinning,
og 4. verðlaunum skiftu þeir með
sér Sigurður Lárusson og Guð-
mundur Guðlaugsson, hvor með 6
vinninga.
Jafnframt þessu skákþingi var
haldinn hér aðalfundur Skáksam-
bands íslands, var stjórn þess
endurkosin, og hana skipa Ari
Guðmundsson forseti, Elís Guð-
mundsson og.Garðar Þorsteinsson.
Hepfepdin.
gegn Reykia.vík.
Sveitamönnum ætlað
una frá bæjarbúum.
Tíma-kommúnistar hafa
stundum haldið því fram í
blöðum sínum, að Reykjavík
væri að „tæma“ sveitirnar. —
Sveitafólkið streymdi hingað i
atvinnuleit allan ársins hring
og höfuðstaðurinn tæki því opn -
um örmuni. Með þessum hætti
væri Reykjavík að tefla öllu
sveitalífi í voða.
Og svo hafa atvinnurekend-
urnir hér í bænum verið
skammaðir fyrir það, að þeir
væri að tæla fóíkið úr sveitun-
um. 7—
Sannleikurinn er vilanlega sá,
að bæjarfélagið og einstakir at-
vinnurekendur liafa aldrei gert
neitt til þess, að ginna fólk
liingað í atvinnuleit. Hitt mun
heldur, að sveilafólk liafi ár-
um saman verið varað við því,
að koma hingað jiessara erinda,
því að nóg liefir verið fyrir al
vinnanda fólki.
En aðvaranirnar hafa ekki
borið neinn árangur. Svo er að
sjá, sem hugur æskulýðsins i
sveitunum stefni allur til Reyk-
javíkur, því að þar sé að allra
dómi best að vera.
Þeim, sem eitthvað liugsa úm
framtíð bæjarins, hefir beinhn-
is verið það mikið áliyggjuefni,
liversu margir flykkjast hingað
úr sveitum landsins. Og sumir
eru }>eirrar skoðunar, að at-
vinnuleysið liér i bænum sé ein-
göngu því að kenna, hversu
margt sveitafólk leiti hingað
og keppi um atvinnuna við
bæjarhúa sjálfa.
Tíma-kommúnistar þykjast
löngum hafa verið að vinna
fyrir bændur og aðra sveita-
menn. Þeir þykjast liafa verið
önnum kafnir við það árum
saman, að gera sveitirnar betri
og byggilegri. Vitanlega er þetta
með öllu rangt. Það, sem gert
hefir verið landbúnaðinum til
eflingar, er fvrst og fremst
sjálfstæðismönnum að þakka.
Þeir hafa staðið í fylkingar-
brjósti þar sem annars staðar.
Þeir hafa rutt veginn. Tíma-
kommúnistar hafa svo Iallað i
slóð þeirra.
Stundum rífast }>cir um það,
Tíma-kommúnistar, að Reykja-
að ryðjast hingað og taka atvinn-
vík sé einhver „dýrasti bær“ á
jarðríki. Hér sé ekki verandi
fyrir dýrtíð. Og öll á sú mikla
dýrtíð að vera sjálfstæðismönn-
um að kenna!
En í sömu andránni setja
þeir upp lirókaræður um það,
að ekki komi til neinna mála,
að afnema innflulningshöftin.
Þá hrapi ýmsar vörur niður úr
öllu valdi og dýrtíðm þverri til
stórra muna! Þegar þessi gáll-
inn er á þeim, virðist þeim ekki
tiltakanlega hugleikið, að bæj •
arbúar eigi kost á því, að fá
neysluvörur kej'ptar sann-
gjömu verði. Þpir fullvrða, að
bændum sé aheg nauðsynlegt,
að geta selt bæjarbúiun smjör
og osta og aðrar landbúnaðar-
vörur helmingi liærra verði, en
samskonar vörur erlendar
mundu kosta í frjálsum við-
skiftuin. Þeir segja, að sveita-
búskapurinn geti ekki borið sig,
nema þvi að eins, að kaupstaða-
búar greiði þennan sérstaka
„dýrtiðar“-skatt til landbúnað-
arins. — Jafnframt er svo gef-
ið í slcyn, að bæjarbúar sé ekki
of góðir til þess að greiða „þáð
sem upp er sett“, því að liöfuð-
staðurinn sé búinn að rýja sveit-
irnar að nálega öllu vinnandi
fólki!
* X’ * ¥
En nú er komið nýtt liljóð
í strokkinn.
Fyrir skömmu auglýsli borg-
arstjóri, að atvinnureköndum
þeim liér í bænum, sem liaft
liefði aðkomumenn, þ. e. utan-
bæjarmenn, í þjónustu sinni ár-
ið sem leið, væri slcvlt, sam-
kværnt gildandi lögum uni út-
svör, að senda skrifstofu bæj-
arins „skrá yfir alla ulanbæjai’-
menn, sem þeir liafa haft í
þjónustu siuni eða veitt atvinnu
á umliðnu ári liér í bænum eða
á skipum, sem hér eru skrásett
eða gerð út héðan, ásamt upp-
lýsingum um starfstíma livers
þessara manna og kaupupp-
hæð“. Jafnframt voru atvinnu-
rekendur bæjai’ins mintir á það,
„að láta innanbæjarmenn sitja
fyrir þeirri atvinnu, sem til fell-
ur hjá þeim, vegna sameigin-
legra hagsmuna allra bæjar-
manna“.
Um það mun nú tæplegs
verða deill meðal Iicilvita
rnanna, að sveitarstjórnum sé
skyldara, að sjá farborða sin-
um eigin mönnum, heldur em
óviðkomandi og aðvífandi fólki.
Það er vitanlegt, að liér hefir
verið töluvert atvinnuleysi a@
undanförnu, og eins liitt, að það
er ekki úr sögunni enn þá, þ«
að vonandi sé liið versta liðið
hjá. —
í Tímanum, sem út kom 12.
þ. m., er ráðist á Jón Þorláks-
son borgarstjóra með illindunt
iýTÍr það, að hann skuh vilja
láta reykvíska borgara sitja fyr-
ir þeirri atvinnu, sem hér sé a#
liafa og til kunni að falla siðau
Blaðið ællast bersýnilega tM
þess, að sveitamönnum sé boð-
ið að flykkjast liingað að vild,
þeirra erinda, að keppa við bæj-
arbúa um atvinnuna. Vitanlega
yrði það til þess, að atvinnu-
leysið færi drjúgum vaxandi og
þar með vandræði almennings.
Mega og allir vita, að það er
ein hin heitasta ósk „kollupilta",
að hér fari alt í kaldakol sem
allra fyrst, þvi að til þess eru
þeir liingað komnir, að steypa
bæjarfélagi og borgurum í
eymd og glötun. Þeir reyna að
vísu að þagga niður grimd sína
og hatur til meiri hluta bæjai’-
búa nú sem stendur, og liafa
teldð þann kostinn, að fara nú
að þeim með fleðulátum, flátt-
skap og blíðu, í von um fjár-
hagslegan stuðning til skemdar-
verkanna. En þeir læðast eftir
sem áður meðal borgaranna
með rýtinginn í erminni og
beita honum miskunnarlaust,
hvenær sem færi gefst.
Tíma-kommúnistar hafa eiu-
atl látið svo, sem þeir bæri hag
verkafólksins mjög fyrirbrjósti.
. I?eir væri ástvinir allra dag-
launamanna og sjómanna og yf-
irleitt allra þeirra, sem byggi
við þröngan liag.
Árásirnar á Jón Þorláksson,
þær, er áður voru nefndar,
afsanna þann þvætting þeirra
nokkurn veginn greinilega.
— Þeir vita það, „kollupilt-
ar“, að hér er ekki til sem
stendur atvinna lianda öll-
um þeim bæjarmönnum, sem
hennar hafa þörf. Þeir vita enn
fremur, að margur heimilisfað-
irinn á um sárt að binda sakir
}iess, að hann getur ekki feng-
ið viiinu. Samt finst þeim alveg
sjálfsagt, að sveitamenn flykk-
ist hingað og taki atvinnuna frá
þeim þurfandi mönnum, sem
fyrir eru.
Það liefir lengi verið kunn-
ugt, að Tíma-kommúnistar viljm
nota liöfuðstaðinn eins og.
mjólkurkú, sjálfum sér til fram-
dráttar og bagsbóta. Þeir vilj*
fleyta rjómann ofan af öllu i
þessum bæ. — Þeir vilja mega
liegða sér eins og ruddaleg og
menningarlaus setuliðsdeild t
hertekinni borg. — Þeir vilja
leggja þulig skatlgjöld á borg-
ina. Þeir vilja lifa dag hvem i
dýrlegum fagnaði á kostnaá
borgaranna. Og þeir vilja haf*
leyfi til þess, að bjóða hverjum
sem liafa vill í krásirnar mei
sér. —
Tíminn er látinn flytja bænd-
um róginn um Jón Þorláksso*
fyrir það, að liann skuli ekkíi
óska eftir sveitamönnum hing-
að, til þess að keþpa um vinn-
una við atvinnulitla bæjarmenn.
Sú „næring“ er tahn holl og
lientug bændum og búaliði.
Hins vegar er dagblaðsræksm-
ið ekki látið mimiast á þessA
hluti. Það er látið þegja seui