Vísir - 12.05.1934, Page 2

Vísir - 12.05.1934, Page 2
VlSIR Laxa* og Fjölbreyttara en nokkuru sinni fyrr. Þegar fram er komin sending sú, sem er á leiðinní með aukaskipinu, frá heims- kunnum breskum verksmiðj- um — fá menn áreiðanlega best og langódýrast í VERSL. B. H. BJARNASON. Símskeyfi —0— Þjóðverjar vilja samvinnu í flugmálum við Breta og Frakka. London, 11. maí. FB. Samkvæmt áreiðanlegum heimildum hefir von Ribben- trop lagt það til við Simon, ut- anríkismálaráðherra Bretlands, að Bretland, Frakkland og Þýskaland geri með sér flug- málasamþykt. Fullyrt er, að Si- mon hafi svarað scndimanni Hitlers því, að Bretastjórn væri ekki undir það búin, að ræða þessa uppástungu að sinni. — (United Press). Skuldamálaráðstefnu frestað. Berlín, 11. maí. FB. Ráðstefnu þeirri, sem yfir stendur um skuldamál Þjóð- verja, hefir verið frestað til 15. maí, svo að Schaclit aðalbanka- stjóri geti tekið þátt í fundi stjórnar Alþjóðabankans í Genf, en þar verða skuldamálin einn- ig rædd. (United Press). Samkomulagið milli ítala, Aust- urríkismanna og Ungverja. Rómaborg 12. maí. FB. Samkomulagsumleitanir um! vi'ð- skiftamál o. fl. hafa að undan- förnu fariS fram milli ríkisstjórn- anna í Ítalíu, Austurríki og Ung- verjalandi, og er hér um framhald þeirrar samvinnu aS ræ'ða, sem áð- ur var hafin, og er nú búist við, að fullnaðarsamkomulag milli þessara ríkja veröi undirskrifað nú, þvi að tilkynt var, þegar sam- komulag náðist þ. 17. mars, að fullnaðarundirskrift samkomulags- ins færi fram fyrir þ. 15. maí. (United Press). Allsherjarverkfall í Bilbao. Bilbao 12. maí. FB. Allsherjarverkfalli hefir veriö lýst yfir og eykst þáttakan í því mjög mikið. Verkfallinu var lýst yfir í mótmælaskyni gegn því, að bannað var að fara í kröfugöngur í sambandi við jarðarför kommún- ista nokkurs, sem lést af sárum, er hann hlaut í óeirðum s. 1. sunnu- dag. (United Press). Biðm & Ávextir Hafnarstræti 5. Sími: 2717. Ágætt íslenskt gulrófufræ. Sf ldarverksmiðj an. Nefnd sú, sem ríkisstjórnin skip- aði, til þess að athuga hvár hent- ugast yrði að reisa nýju síldarverk- smiðjuna hefir nú skilað tillögum sinum. Fóru nefndarmennirnir á ýmsa staði í athugana skyni og leist þeim best á eftirtalda þrjá staði: Ingólfsfjörð, Siglufjörð og Reykjarfjörð á Ströndum. Meiri hluti nefndarinnar leggur til, að verksmiðjan verði reist á Siglu- firði, meðfram vegna þess að kostnaðurinn yrði minni þar en annarsstaðar, auk þess sem notyrði af þróm þeim og bryggjum, sem þar eru, fyrir nýju verksmiðjuna. Ennfremur hefir bæjarstjórn Siglufjarðar lofað að gefa eftir 200 þús. kr. kröfu vegna lóðar, sem kaupStaðurinn lagði til undirþá sildarverksmiðju sem fyrir er o. fl. Nýja verksmiðjan yröi þá nokkurs- konar viðbótarbygging við síldar- verksmiðju rikisins á Siglufirði og mundi sennilega ekki kosta nema 600—700 þús. kr. og vill nefnd- in, að stjórnin noti afganginn af því fé, sem hún hefir til umráða til þess að reisa verksm. á Ingólfsf. Meiri hlutinn leggur áherslu á, að sú verksmiðja geti verið komin upp áður en síldarvertiðin byrji 1936. Minni hluti nefndarinnar leggur til, að síldarverksmiðja sú, sem heimild er til að byggja nú, verði reist á Ingólfsfirði. Verði tillögur meiri hluta nefndarinnar samþyktar verður rikisstjórnin að afla sér h'eimildar til þess að reisa verksmiðju á Ingólfsfirði fyrir af- ganginn af því fé, sem fer til við- bótarverksmiðju á Siglufirði. Deilornar nyröra. Dettifoss er nú á Akureyri. Var hann á Siglufirði i gær, en fékk enga afgreiðslu. Lögðu kommún- istar afgreiðslubann á skipið, „þar til samkomulag hefir náðst í launa- deilu á Blönduósi og Borðeyri.“ —• Búist var við, að gerð yrði tilraun ti! þess að afgreiða Dettifoss (á Akureyri) upp úr hádeginu. — Lagarfoss er nú á ILúsavik og hafa kommúnistar þar lagt afgreiðslu- bann á skipið. Þjððmálaskraf á víð og dreif. Verkamenn. Það er öllum vitanlegt, að langmestur hluti þeirra manna, sem nú er farið að kalla einu nafni verkamenn (daglauna- menn), eru efnalitlir eða efna- lausir með öllu. Samt mun það ekki dæmalaust, að einhverir þessara manna, lielst rosknir menn og ráðdeildarsamir, sem unnið liafa áratugum saman og neitað sér og sínum um flest þægindi lífsins, eigi liúslcofa skuldlitinn eða nokkurar þús- undir króna i sparisjóði. En þessir menn eru tiltölulega fáit. — Allur þorinn á ekkert nema afl lianda sinna eða vinnuþrek- ið. — Bili heilsan eða bregðist vinnan, þá standa vandræðin fljótlega fyrir dyrum. Það er engum vafa hundið, að starfsemi Jónasar frá Hriflu og annara Tíma-kommúnisla liefir orðið til þess, að verka- fólki hér í Reykjavík hefir fjölg- að óeðlilega mikið. Hefir áður verið vikið að því í greinaflokki þessum og skal ekki endurtekið. J. J. þykist vera ástfólginn vinur allra snauðra manna, allra þeirra, sem búi við þröng- an hag - allra þeirra, sem und- ir hafi orðið í kapplilaupinu um liin svo kölluðu gæði lífsins, Þetta lætur velíeyrum,en sann- leikurinn mun sá, að þessu fari harla fjarri. J. J. miðar alt við sjálfan sig. Hann er vakinn og sofinn að velta því fyrir sér, með hverjum hætli honum muni reynast auðveldast að blekkja fólkið lil fylgis við sig. Honum finst alt við liggja, að hann liafi mikil völd, málalið i öllum áttum og þræla-fans i taumi. Hann hyggur sig til þess kjörinn, að stjórna landi og lýð. Og hann leitar ákafast eftir fylgi lijá þeim stéttum þjóðfélagsins, ■sem hann hyggur auðveldast að blekkja. Hann er í sjálfu sér frábitinn öllum umbótum og framförum og fjandmaður sannrar mentunar. Honum nægir samvinnuskólaspekin og liyggur, að þjóðinni standi hinn mesti háski af lærðum mönn- um. En þó er lionum allra verst við sérfræðingana. Þá menn vill liann láta bannfæra, brenni- merkja og flæma úr landi. J. J. hefir náð allmiklum tök- um á nokkurum liluta verka- fólksins hér i bæ. Hann hefir leikið á ])á strengina, sem við- kvæmastir eru. Og hann hefir sáð hatrinu í brjóst fátækra manna — liatrinu lil þeirra, sem taldir eru betur settir. — J. .1. og vinnumenn hans og vikadrengir, þcir Héðinn Valdi- marsson, Jón Baldvinsson og aðrir þess háttar „foringjar“, hafa svívirt og rógborið at- vinnurekendur og stjórnarvöld bæjarins árum saman i þeirri von, að rógurinn og níðið hefði þau áhrif, að sameignarmönn- um tælcist að ná meiri liluta i bæjarstjórninni. Þegar það væri komið i kring, átti J. J. að verða borgarstjóri, en öll hersingin, „foringjar“ og „undirforingjar1'. að setjast að eignum hæjarfé- lags og einstakra manna og mundi þá ekki hafa verið frá horfið, fyrr en alt væri upp et- ið, atvinnurekstur allur i kalda- koji og bæjarfélagið gjaldþrota. En verkafólkið hefði ekki komist í veisluna miklu. Það hefði að eins fengið „reykinn af réttunum“. Hinn almenni kjós- andi liefði ekki verið leiddur að liáborðinu eða metinn að neinu. Hlutverki hans mundi lokið, er „foringjarnir“ hefði klöngrast i æðslu sætin af beygðu og lúnu baki lians og herðum. ¥ ¥ ¥ ¥ Það er til marks um hina sönnu ást Jónasar og annara Tíma-kommúnista á verkafólk- inu í þessum hæ, að þeir leggj- ast jafnan gegn öllum skynsam- legum ráðstöfunum, er fara í þá átt, að vinna bug á dýrtíð- inni. Þeir skrifa mikið um dýr- tíðina i Reykjavík og fullyrða, að hún sé sjálfstæðismönnum að kenna. Vitanlega er það hin mesta fjarstæða og ekki svara verð. — En þegar þess er krafist, að liin gagnslausu og slcaðlegu innflutningshöft verði afnumin, þá rísa „kollupiltar“ öndverðir gegn þeim kröfum. Þeir vita, að ýmsar nauðsynja- vörur mundu lækka stórum í verði, þegar er verslunin væri gefin frjáls, þar á meðal sumar matvörutegundir, sem fátæku fólki er ákaflega nauðsynlegt að geta fengið við skaplegu verði. — En við það er ekki komandi. Höftin skulu standa í fullu gildi. segja þessir ósvinnu „alþýðu- vinir“. Hvað varðar okkur um það — hugsa þeir með sjálfum sér — þó að fátæklingarnir eigi örðugt uppdráttar! Við höfum nóg að bíta og brenna. Sam- bandið sér um okkur! Og „alþýðuleiðtogarnir“ úr „undirdeildinni“, þeir Jón og Héðinn, fallast á þetta gegn þvi, að annar hvor þeirra verði ráð- heri’a! -— Þeim finst það ekki áliorfsmál, að 'skattleggja mat- arbila fátæklingsins fyrir þessháltar vegtyllu handa „ær- legum“ foringja! Og meiri hluti verkafólksins lætur sér þetta lynda. — Það trúir enn á loforðin um full- sælu öreigaríkisins, þegar „for- sprakkarnir“ sé búnir að bylta öllu í rústir og hafa endaskifli á þjóðinni. ¥ ¥ ¥ ¥ Þess var getið í síðasta kafla þessa greinaflokks, að landbún- aðurinn nyti árlega fríðinda og styrkveitinga af opinberu fé, er næmi alt að hálfri annari mil- jón króna. Þess var enn frem- ur gelið, að kreppuhjálp sú, sem nú fellur bændum i skaut (að vísu sem lán í orði kveðnu) mundi nema 11—12 milj. kr. Rannsókn sú, sem fram var lát- in fara um efnaliag bænda, leiddi i ljós, að þar sem eignir væri tvær krónur, mundi ein lcróna i skuld. Þetta er meðal- talið. En vitanlega skiftist þetta margvíslega. Sumir bændur eru sterkefnaðir, en aðrir eiga ekki likt þvi fyrir skuldum. Eins og áður er tekið fram, munu litlar eða engar eignir til hjá miklum meiri liluta alls verkafólks liér í Reykjavík. Það hcfir „ekkert upp á að hlaupa“, ef ólxöpp steðja að, veikindi, at- vinnulcysi eða annað þess hátt- ar. Og max’gir eru svo skapi farnir, að þeir búa heldur við skort, en að leita á náðir bæjarsjóðs. Hins vegar verður því ekki neilað, að aðrir munu ærið aðgangsliarðir í þeirn efn- um. —- Ætla mætti, að ríkisvaldið hefði talið sér skylt, að sjá alls- lausurn daglaunamönnum fax*-- borða, ekki síður en bændastétt- inni. Alt eru þetta verkamenn í vingarði þjóðarinnar og störf verkamannsins og sjómannsins eru mikilvæg, engu síður en iðja bóndans. Hér verður ekki úl i það farið, að meta hver þegninn muni þarfastur í raun og veru, en hitt er víst, að verði einni stétt þjóðfélagsins hjálpað mjög ríflega á kostnað annarar, þá raskast jafnvægið svo, að af geta hlotist mikil vandræði. — Rikisvaldið er vissulega illa á vegi statt, ef það sér að eins og viðurkennir þarf- ir og nauðsyn einnar einustu sléttar. En margir líta svo á, sem stjórnin og þing síðustu ára liafi látið sér liægt um alla hjálp aðra en ])á, sem ætluð væri bændastéttinni. Leiðtogar þjóðarinnar eiga að vaxa með örðugleikunum, því að annars kostar eru þeir lítils verðir. Og lilutverk allra leiðtogaíopinberum málum áað vera það meðal annars, að finna skynsamleg og notadi’júg úr- ræði, þegar að kreppir. — Það er sjálfsagt tiltölulega hægur vandi, að stjórna þjóðfélagi eða sveitarfélagi, þegar alt leikur í lyndi, þegar atvinnuvegirnir standa í blóma, allar liendur eru að verki árið um kríng og tekjur liins opinbera reynast meiri en ráð er fyrir gert. Þá gengur alt „eins og í sögu“ og aðalvandinn sá, að gæta feng- ins fjár og nota það skynsam- lega. En þegar vandræðin skella yfir reynir á þolrifin. Þá lienl- ar ekki værðin og mókið og ekki lieldur eyðslu-brjálæði af- glapans. — Þá er ói’áðlegt að treysta því, að alt gangi „af sjálfu sér“ -og eins hinu, að skuldasöfnun leiði til farsældar. Og þá er alveg fráleitt, að lita að eins til einnar stéttar þjóð- félagsins og sýna henni móður- lega blíðu og umhyggju, á kostnað allra hinna. Það er ávalt óráðlegt, jafnt í þjóðfélagi sem á heimili, að liafa sum börnin „út undan“. Þess liáttar i’áðlag hefnir síu fjrrr eða síðar. Frh. Messur á morgun: I dómkirkjunni: Kl. 11, síra Bjarni Jónsson. Kl. 2, barnaguös- þjónusta (Fr. H.). Kl. 5, sira Bjarni Jónsson. I fríkirkjunni: Kl. 2, síra Árni Sigurösson. I Hafnarfjaröarkirkju veröur enginn messa á morgun. Landakotskirkja: Lágmessur kl. og kl. 8 árd. Hámessa kl. 10 árd. Guðsþjónusta með prédikun kl. 6 síöd. Veðrið í morgun. í Reykjavík 6 stig, ísafirði 7, Akureyri 7, Skálanesi 5, Vest- mannaeyjum 5, Sandi 5, Kvígind- isdal 6, Llesteyri 5, Blönduósi 6, Siglunesi 5, Grímsey 4, Raufar- höfn 4, Fagradal 5, Hólum í Hornafiröi 7, Reykjanesvita 6. — Yfirlit: Hæð yfir Atlantsháfi. Lægð við Suður-Grænland á hreyf- ingu austur eða norðaustur eftir. Horfur: Suðvesturland, Faxaflói, Breiðafjörður, Vestfirðir: Hæg suðvestan átt i dag, en vaxandi sunnan átt með" rigningu í nótt. Norðurland, norðausturland, Aust- firðir, suðausturland : Vestangola í dag, en gengur í suður í nótt. Þurt og víöast bjart veður. Slökkviliðið var í gær kvatt að Laufásvegi 57. Hafði kviknað i sýtnarusli við ; miðstöð. Skemdir urðu engar. \

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.