Vísir - 22.05.1934, Page 2

VISIR
Símskeyti
—o—
Einræðisstjdrn
í Búlgarín.
Belgrad 19. maí. FB.
Konungurinn í Búlgaríu hefir í
dag skipaS nýja stjórn, sem er
óháö þinginu. Georgieff er forseti
hinnar nýju stjórnar. Herlög eru
géngin í gildi um.land alt og öllu
sambandi slitið viS Sofía, höfuS-
borg landsins. (United Press).
Berlín 20. maí. FB.
Fregn frá Sofia hermir aS, kon-
ungurinn hafi skrifaö undir boð-
skap um þingrof. — Alt er nú meS
kyrrari kjörum í borginni en áS-
ur og hermenn, sem voru á veröi
þar, svo aS segja á hverju götu-
horni, hafa nú verið sendir á brott.
(United Press).
Sofia 21. maí. FB.
Ríkisstjórnin vinnur nú aS því
aS breyta stjórnarfyrirkomulaginu
í einræSisfyrirkomulag aö ítalskri
fyrirmynd. Landinu hefir veriS
skift í sjö svæSi og VerSur sér-
stakur stjórnandi yfir hverju svæSi
eSa fylki, en áöur voru fylkin í
landinu 16. — í viStali við United
Press sagSi Georgieff, forseti
hinnar nýju einræSisstjórnar : ,,AS-
alhlutverk okk-ar er aS sameina
jjjóSina við störf og nytsama fram-
leiSslu og meS því að gera kleift
aö vinna bug á kreppunni og reisa
viS þaS, -sem hruniS er eSa aö falli
komiS.“ (United Press).
Sofia 22. maí. FB.
Ríkisstjórnin áfonnar aS koma
á víStækum endurbótum, að fas-
istiskum fyrirmyndum, einkanlega
á atvinnulífs og viðskiftasviðinu.
Ríkisstjórnin tilkynnir, aS hún
muni leggja mikla rækt viö að
sambúS Búlgara viö aSrar þjóðir
verSi sem best. Stjórnin hefir
skipaö fjölda marga nýja embætt-
ismenn og eru margir ])eirra yfir-
foringjar úr" hernum. (United
Press).
Sofia 22. maí. FB.
Nýja einræSisstjórnin lætur
hverja sparnaSarráðstöfunina reka
aðra. Laun ráSherranna hafa Ver-
iS lækkuS um 50%. — Sendiherra
Búlgara í Frakklandi er á leiS til
Sofia og er talið líklegt, aS hon-
um verði boðin utanríkismálaráö-
herrastaSan. (United Press).
Gení 22. maá- FB.
Saar-málinu frestaS. '
Saar-málinu hefir veriS frestáS
þangaö til ráS bandalagsins kem-
ur saman á sérstakan fund um
þetta mál ]). 30. maí. — (United
Press).
Rómal)org 22. maí. FB.
Ríkisbúskapur ítala.
Tekjuhallinn á ríkisbúskapnum í
apríl varS 309 miljónir líra. Tekju-
hallinn alls á þeim niu mánuSum,
sem liönir eru af fjárhagsárinu
því 3055 milj. líra. (United Press).
Þjððinálaskraf
á víð og dreif.
--o--
Næstu kosningar.
Þess var áður getið, að stjórn-
málaflokkarnir hér á landi
væri sex að nafninu til. Jafn-
framt var á það bent, að raun-
verulega mundu þeir þó að eins
fjórir, því að rauða samfylk-
ingin væri einn flokkur í þrem
deildum. Þcssar þrjár deildir
cru: Framsóknarflokkur, Al-
þýðuflokkur og Kommúnista-
flokkur. — Eramsóknarflokk-
urinn er einna ómerkilegastur
og' andstyggilegastur þessara
þriggja flokksbrota, því að hann
siglir algerlega undir fölsku
flaggi. Höfuð-Ieiðtogi flokksins
er Jónas Jónsson frá Hriflu.
Hann er sá maðurinn, sem mik-
j ilvirkastur liefir verið i því, að
j boða og láta boða kenningar
j sameignarmanna bér á landi.
: Það er vitanlegt og staðfest með
j órengdum vitnisburði eins
| skoðanabræðra Jónasar, að
i bann tók að sér það þokkalega
! starf, að véla bændur landsins
j til fylgis við sameignarstefnuna.
j Og liann fullyrti, þessi opinskái
I skoðanabróðir yfir-kommúnist-
! ans, að Framsóknarflokkurinn
væri ekkert annað en „afleggj-
ari“ Alþýðuflokksins. Jónas átti
að „bræra í“ sveitafólkinu,
kveikja bjá því öfund, óánægju
og batur, rugla það og trufla á
allar lundir, binda fyrir augu
þess og leyma það síðan undir
yfirráð sameignarmanna.
En til ])ess að nokkur von
ætti um það að vera, að þetta
mætti takast, þótti sjálfsagt, að
bann vilti á sér beimildir i
hverri veiðiför eða smala-
mensku.
Og Jónas klæddist duggara-
peysu bænda-ástarinnar og
lagði land undir fót. Hann fór
um gervalí landið, skjallaði
bændur og tjáði þeim fölskva-
Iausa ást sína og umhyggju, en
rógbar og níddi alla, sem höfðu
„livítt um hálsinn“. — En bjart-
að var hjá blóðhundunum rúss-
nesku —^ búsbændum og fyrir-
myndum íslenskra „rauðálfa“.
Það er nú mælt, að J. J. sé
ekki alveg vonlaus um það, að
„rauðálfar“, þ. e. framsóknar-
menn, kommúnistar og jafnað-
armenn, kunni að geta náð
meiri bluta þingsæla i næstu
lcosningum, ef þeir „versli“
liaganlega og leigi kjósendur sitt
á bvað. — Og þá er ráðgert að
biða ekki þoðanna, heldur
bregða við og framkvæma
„bugsjónir“ binna rauðu þegar
í stað.
Þegar minst er á kosningar
við framsóknarmenn, verður
þess einatt vart, að þeim er
engu síður kært, að jafnaðar-
menn og kommúnistar líljóti
sæti á Alþingi, beldur en þeir
sjálfir. —- Þeir vita sem er, að
alt þjónar þetta dót undir Jón-
as, þrátt fvrir mismunandi
flokks-tjörgun.
Jónas Jónsson er yfirforingi
þessara þriggja flokksdeilda.
Hann er yfir-kommúnisti lands-
ins. — Það er þjónusta við Jón-
as Jónsson og erlenda byltingar-
stefnu, að kjósa framsóknar-
níann, jafnaðarmann eða
kommúnista á þing. — Það er
þjónusta við verstu öfl þjóðfé-
lagsins - þjónusta við þá menn,
sem reka erindi böðlavaldsins
rússneska og eru ávalt reiðu-
búnir að steypa þjóðinni í glöt-
un.
Rauðálfarnir íslensku eru
stórhættulegir öllu frelsi lands
og þjóðar — stjórnarfarslegu,
menningarlegu, efnalegu. Kom-
ist þeir til valda, svkki þjöðin i
evmd og ánauð. Þá vrði „böl
undir sérliverju þaki“, eins og
skáldið segir.
En það er ekki liætta á þvi.
að þjóðin láti slíka menn nokk-
uru sinni komast í meiri liluta
á Alþingi. Jónas er nú að kalla
má í andarslitrunum sem
stjórnmálamaður, en revnir að
smeygja flugumönnum inn i
aðra flokka og ællar andstæð-
ingunum að kjósa þá. Hinn
pólitíski „viðskilnaður“ Jónas-
ar getur að vísu frestast eitt-
hvað. En bann mun sjá
það við kosningarnar 24. júni
n. k„ að mjög er nú tekið
að „halla undan fæti“. — Og úr
því ætti íionum að verða „bæg
leiðin“ niður í botnlaust díki
þagnar og gleymsku.
Þess hefir ekki orðið vart, áð
„þjóðernissinnar“ svo nefndir
bugsi til þess, að bafa menn í
kjöri við næslu kosningar.
IJitt er vitanlegt, að ekki getur
komið til mála, að maður af
]ieirra bálfu bljóti kosningu í
neinu kjördæmi. Framboð af
þeirra hendi væri i raun réttri
þjónusta við rauðu flokkana.
Bændaflokkurinn befir menn
í kjöri af sinni Iiálfu í fleslunt
eða öllum sveitakjördæmum
landsins. -— Áður vgr talið, að
forvígismenn þessarar hreyf-
ingar bygði mjög á „kosn-
inga-verslun“. Hugmyndin
sú, að „versla til beggja
handa“ og bafa sem mest upp
úr sér. Mun bændum liafa þól.t
nokkur- braskara-keimur að
þeirri aðferðinni og kunnað illa
því likum „verslunar-báttum“.
Þeir bafa reynsluna af kaupfé-
lögunum og eru að vonum rag-
ir við að leggja út í ný verslun-
arfj'rirtæki undir forjrstu
liinna alræmdu „brynjugerðar-
manna“.
Menn greinir á um það.
bversu mikið fylgi Bænda-
flokkurinn muni bljóta i kosn-
ingunum. Þeir, sem trúa því, að
framsóknarbændur bafi orðið
að láta af béndi við kaupfélög-
in stjórnmálaskoðanir sínar og
sannfæringu, eru vantrúaðir á
það, að bændaflokksmenn
bljóti mörg atkvæði að þessu
sinni. Þeir telja nálega örugt, að
enginn maður af hálfu þessara
nýju samtaka .muni ná kosn-
ingu, nema ef vera kynni, að Tr.
Þ. slampaðist inn, sakir per-
sónulegra vinsælda sinna á
Ströndum.
Aðrir vilja balda því fram, að
Kreppulánasjóður og Búnaðar-
bankinn, sem Tr. Þ. ræður yfir
að miklu leyti, bljóti að veg3
nokkuð móti kaupfélögunum.
— Það ætti þvi að verða áböld
um, hvor mætti sín meira hjá
framsóknarbændunum, Jónas
með kaupfélögin og Sambandið
að baki eða Trvggvi með
Kreppulánasjóðinn og Búnaðar-
bankann. Hilt er eins og allir sé
nokkurn veginn fúsir að játa.
að það sé þessi „bjálparmeðul“,
sem alt velti á, en ekki verðleik-
ar forystumannanna sjálfra.
Tómbendum mundi þeim
gagns lílið að knýja burðir bjá
bændastétt landsins.
Það virðist ekki mcð öllu ó-
bugsandi, ein^ og nú borfir, að
Bændaflokkurinn geti orðið
þjóðinni að nokkuru liði. En
liann verður það þvi að eins, að
honum takist að sundra komm-
únista-breiðrum Jónasar viðs
vegar um sveitir landsins.
Bændaflokkurinn ætti að
rétlu lagi, að geta orðið arftaki
Framsóknarflokksins i sveitun-
um, að svo miklu leyti, sem
framsóknarbændur bverfa ekki
yfir i herbúðir sjálfstæðis-
manna, er þeir bafa áttað sig á
því til blítar, livert Jónas og
þessháttar manneskjur liafa
verið að slritast við að teyma
])á að undanförnu. Og bver sá
flokkur, sem tekur sér fyrir
hendur, að leysa bændur og bú-
þegna úr Jónasarálögunum
og koma þeim til nokkurs
þroska af nýju, á vissulega rétl
á sér. • -
En hugsi Tr. Þ. sér, að safna
um sig pólitískum mangaralýð
og bafa svo alt dótið til sölu eða
útlána þeim er liæst býður i
þetta skiftið eða bilt, þá væri
honum hæfilegast, að stökkva
aftur yfir „þröskuldinn“, bverfa
í „náðarskaut“ Jónasar og kúra
í „skuggatilverunni“ lil ellidaga.
Þá er Sjálfstæðisflokkurinn.
Þess var getið i siðasta kafla, að
hann væri flokkur allrar þjóð-
arinnar. Hinir flokkarnir eru
allir harðvítugir stéttaflokkar,
nema livað þjóðernissinnar
segjast vilja verða öllum að
liði. En flokkur þeirra er svo
liðfár, að bann kemur engum
manni á þing fyrst um sinn,
bvað sem siðar kann að verða.
Það er öllum ljóst, að óvægi-
leg stéttabarátta er binn mesti
liáski liverju þjóðfélagi. Menn
og flokkar berast á banaspjót,
góð málefni líða við ófriðinn,
og enginn gerir öðrum rétt.
Sjálfstæðisflokkurinn hefir
kosið sér bið góða lilulskiftið
að þessu leyti. Hann berst gegn
stéttabatri, úlfúð og þrætum.
Hann lítur á þessa fámennu
þjóð eins og citl behnili og vill
vinna að því, að öllu beimilis-
fólkinu geli liðið sem best.
Hann vill leg'gja fram alia
krafta sína til þess, að sem
mestur myndarbragur geli verið
á heimilisstjórninni og öllum
beimilisháttum. Hann vill gæta
þess, að allir baí'i nóg að starfa
og bvcr við silt liæfi. Hann vill
setja niður hjúadeilur og koma
í veg fyrir bvers konar undir-
róður óblutvandra manna.
Sjálfstæðisflokkurinn skilur
það, að heimilisfólkinu gelur
ekki liðið vel til langframa við
skuldabasl og fjárbagsleg vand-
ræði. Þess vegna v.ill bann beita
sér fvrir því, að þjóðarbúið
grynni á skuldum sínum við
hvert tækifæri, sambliða því,
sem i liorfi er haldið um allar
gagnlegar framkvæmdir. Hann
veit það, að skuldum hlaðin og
fátæk þjóð hlýtur að glata
frelsi sínu, nema þvi að eins, að
ráðdeild, iðjusemi og bófsemi
baldist í hendur.
Þjóðin befir orðið fyrir þeirri
sorglegu reynslu og ógæfu, að
búa við stjórn, sem bvorki
kunni mannasiði né með fé að
fara. Það var framsóknar-
stjórnin. Það er óvíst; að nokk-
ur þjóð liafi átl við gálausari,
ráðlausari, eyðslusamari og
ranglátari stjórn að búa á sið-
ustu áratugum. Hún tók við
þjóðarbúinu skuldlitlu. Hún
lenti á mesta góðæristímabilinu,
sem yfir landið liefir komið í
manna minnum. Þá fóru ríkis-
tekjurnar 16—17 miljónir
króna fram úr áætlun á þrem-
ur árum. Hún sóaði því litil-
ræði! Og bún gerði meira. Hún
tók 15 milj. kr. lán erlendis og
eyddi því líka! — Hún kunni
gér ekkert bóf og liegðaði sér
eins og vitfirringur. — Og þeg-
ar liún var að lokum rekin, var
ríkissjóður sokkinn í botnlaus-
ar skuldir og vandræði í öllum
áttum.
„Rauðálfar“ allir — með Jón-
as Jónsson i broddi fylkingar
— óska þess, að slík ógæfa
komi yfir landið öðru sinni.
Þeir vita að byltingin fylgir
vandræðunum. Og beitasta ósk
þeirra er sú, að komast í eignií*
rikis og einstaklinga. Þangað
ætla þeir sér að ryðjast — eins
og villimenn eða áífrekir úlfar.
Það er á valdi kjósandanna
bvort þeir komast þangað eða
ekki.
Kappreiðarnar.
—Q—
Hestamannafélagið Fákur
efndi til fyrstu kappreiða sinna
á þessu ári í gær, og liófusl
þær á Skeiðvellinum kl. 3 e. h.
Veður var bjart og gott, en
stinningskaldi á norðan. Völl-
urinn var í besta lagi. Hafði
liann verið valtaður vel og
vatni ausið á bann um morg-
uninn. Moldrvk var ekkert. Að-
sókn var bin besta og mun
sjaldan hafa verið fjölmenn-
ara inn á Skeiðvelli en að
þessu sinni. Mikið var af börn-
um meðal áliorfenda og létu
þau í Ijós mikinn ábuga fj'rir
kappreiðunum. Kappreiðarnar
bófust stundvíslega og' gengu
fljótt og vel, án nokkurra tafa.
Nýtt fyrirkomulag á kappreið-
unum var nú reynt í fyrsta
sinni, þ. e. nú voru verðlaun
veitt fyrir fljótustu tvo bestana
í bverjum flokki, en engir úr-
slita- eða verðlaunasprettir
fóru fram að flokkahlaupum
afstöðnum, eins og áður tíðk-
aðisl. Úrslit urðu þessi:
Skeiðliestar.
(Skeiðvöllum 250 metrar.
Verðlaun: 1. verðl. kr. 50,00
og 2. verðl. kr. 25,00. Þó fær
enginn bestur verðlaun, sem er
yfir 28 sek. að renna skeiðfær-
ið. Verðlaun fyrir bestan tíma
kr. 100,00, lágmarkshraði 26
sek. Met 24,2 sek. Siúss 1. júli
1928).
1. flokkur: — 1. verðlaun,
50 kr„ hlaut Þoklci, eigandi
Friðrik Hannesson. Tími: 27,9
sek.
2. flokkur: (Aukasprettur á
skeiði um Daníelsbikarinn.
Lágmarksbraði 25 sek.): —
Gluggi, eigandi Jón B. Jónsson,
hljóp sprettinn á 25,9 sek„ en
liinir bestarnir lilupu upp.
S t ö k k b e st a r I:
(Hlaupvöllur 300 metrar.
Verðlaun: 1. verðl. 40 kr. og 2.
verðl. 25 kr. Þó fær enginn
bestur verðlaun, sem er yfir 26
sek. að lilaupa sprettinn. Verð1-
laun fyrir bestan tíma 75 kr.