Vísir - 04.11.1934, Blaðsíða 6

Sunnudaginn 4. nóv. 1934.
VISIR
bækup eru:
Sagan um San Michele eftir Dr. Munthe. (Einhver
allra yndislegasta bók sem til er á íslenskri tungu), h. 13.50,
ib. 17.00 og 22.00. — Sögur frá ýmsum löndum I. og II. bindi.
(Úrval af smærri sögrnn eftir erlenda höf. Þýðingar eftir mál-
snjalla þýðendur, III. bindi kemur út i vetur), h. 7.50, ib.
10.00. — Sögur handa börnum og unglingum 1., 2. og 3. hefti.
(Ágætar sögur. Síra Fr. Hallgrímsson safnaði, 4. hefti kemur
út í vetur), ib. 2.50. — Davið skygni eftir Jonas Lie. (Ein
fegursta saga skáldsins í prýðilegri þýðingu Guðmundar
Kamban) h. 3.80, ib. 5.50. — Tónar I. Safn fyrir harmonium
eftir íslenska og erlenda höf. Páll Isólfsson gaf út, h. 5.50. —
Þrjú píanóstykki eftir Pál Isólfsson, 3.00. Fást hjá bóksölum.
Bökaversiun Sigt. Eymnndssonar
og Bókabúð Austurbæjar B. S. E., Laugaveg 34.
Úrval af alskonar vörum til
Haraldur Hagan.
Sími 3890. Austurstræti 3.
imiiiiiiiHiiiiiiiniiHiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Mest
Nýtiskii'
mnnstnr,
Skínandi góð verk. Bestu hlutir til tækifærisgjafa, eins og allir
sjá. — Best úrval hjá Pt JsC!
i Sigmundssyni,
gullsmiði, Laugaveg 8. Sími 3383.
best
úrval.
Friðrik
Þorsteins
son,
Skóia-
vörðustíg 12
Úr flugmálaskýrslum.
London í okt. FB.
Samkvæmt skýrslum, sem birt-
ar voru fyrir skömmu, af breska
flugmálaráSuneytinu, fluttu amer-
ískar flugvélar fleiri farþega og
meiri bréfapóst en flugvélar nokk-
urrar annarar þjóöar áriS sem
leiS, jafnvél þótt öll bresk lönd
séu talin sem ein heild. Farþega-
fjöldinn í Bandaríkjunum var
568.000 áriö sem leiS, en þýskar
flugvélar fluttu 108.500 farþega
og flugvélar Bretaveldis 93.000
farþega. Póstflutningur amerískra
flugvéla nam á árinu 3.490 smálest-
um, Bretaveldis 450, Þýskalands
460 og frakkneskra 219 smálest-
um. Hinsvegar fluttu frakkneskar
flugvélar 1.4,78 smálestir af öSrum
flutningi, þýskar 1.401 og amer-
ískar 1.100 smálestir. — í skýrsl-
unni er þess getið, að breska flug-
félagið „Imperial Airways" hafi
enn.til athugunar að koma á reglu-
bundnum farþega- og póstflug-
feröum milli Bretlandseyja og
Ameríku, og a'ð félagiS eigi í
samningum um þetta viS Canada
og Newfoundland. (United Press).
ELDURINN
TEOfANI
Cicprettum
er altaf lifarvdi
20 stk. 1.35

Altaf best
og ávalt fremst, er
= frá
| H.f. Efaagerð Reykjavíknr |
iliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiíiniiiiil
Smá hitalagnir eru hag-
kvæmastar -frá miðstöðv-
areldavélum. — Smíðum
miðstöðvarkatla í venju-
legar kolaeldavélar. Önn-
umst uppsetningu og alls-
konar pípulagnir. Fyrir-
liggjandi miðstöðvarofnar
(einnig stálofnar), elda-
vélar og alt efni til lagn-
inga. — Ábyrgð tekin á
lögnum frá eldavélum sem
við önnumst.
Byggingavöruverslun
Islelfs Jfinssonar
Reykjavík.
Simi‘4280. Aðalstræti 9.
Tpw \r
v JL JBj Jus
Höfum fyrirliggjandi hina víðfrægu Opel hjólhesta,
sem bygðir eru í stærstu hjólhestaverksmiðju veraldar-
iunar.
Opel verksmiðjurnar eru reknar af General
Motors, og það er full trygging fyrir vönduðum frá-
gangi og réttu verði.
Opel hjólhestarnir eru bygðir með alt öðru sniði en
venja er, og það hefir reynst miklu betra.
Allir geta sannfært sig um, að liér eru vandaðir,
fallegir og merkilega ódýrir hjólhestar á ferðinni, enda
smiðar Opel 3000 hjólhesta á dag.
Hér á staðnum eru nú til nokkrir karlmanna hjól •
hestar og afbragðs sendisveinahjólhestar, sem er vert
að skoða.
Fylsta ábyrgð tekin á efni og smiði.
Umboðsmenn:
Jóh, Ólafsson & Co., Reykjavík.
General Motors.
Eggert Claesses
tiæstaréttarmálaflutningsmaður
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu,
Vonarstræti 10, austurdyr.
Sími: 1171.
Viðtalstími: 10—12 árd.
flsis kafflð gerir alla glaða.
MUNAÐARLEYSINGI.
loka augunum, ef þú sæir í fullri birtu hvernig eg er
útleikinn."
„En þær ímyndanir! — Og nú er best að þér sleppiS
mér eitt augnablik. Eg ætla aö bæta kubbum á eldinn.
SegiS mér eitt: Sjái þér ekki bjarmann af eldinum, þegar
hann logar svona glatt?“
„Jú — meö hægra auganu sé eg einhvern rauSan
bjarma. ÞaS er víst eldurinn —■“
„En sjái þér ekki ljósiö í stjakanum?“
„Mjög ógreinilega.“
„En sjái þér mig?“
„Nei. En guSi sé lof og eilíf þökk fyrir það, aS hann
leyfir mér aS heyra þig tala og vita af návist þinni.“
„Hvenær borðið þér kveldverSinn?"
„Eg borSa aldrei neitt á kveldin.“
„Því verSiö þér aö breyta — aS minsta kosti í þetta
sinn. — Eg er ákaflega svöng og eg er viss um, að þér
eruS þaö líka.“
Eg kallaöi á Mary og baö hana að sjá um kveldverö-
inn. En sjálf fór eg að „taka til“ í stofunni og hagræöa
ýmsu. Við röbbuðum saman á meöan og eg sá að; blindu
augun fylgdu mér um stofuna. Eg fann að hann hafði
eitthvert veður af því, hvar eg væri stödd í þetta skiftið
eða hitt, enda var eg símasandi, svo að hann viSsi jafnán
hvað mér leið.
Við settumst að borðum og töluðum saman um dagiun
og veginn. Eg fann að hamingja mín var að verða meiri,
eri eg hafði búist við að hún yrði nokkuru sinni. Eg var
glöð og kát og lagði engin bönd á innilegan fögnuð sálar
minnar. Og bráðlega þóttist eg finna þess 'örugg merki,
að mikil breyting væri að gerast hið innra með herra Roc-
hester. — Eg vonaði að gleðin væri að koma til hans af
nýju.
Að máltíð lokinni tók hann að spyrja mig um það,
hvar eg hefði alið manninn allan þenna tíma, hvað eg
hefði tekið mér fyrir hendur iog hvernig eg hefði komist
að því, hvar hann væri niður kominn. — Eg tók öllu vel,
en svaraði eins og mér þótti hentast. Mér fanst vera orðið
of áliðið til þess, að segja alt nákvæmlega að sinni. Hins
vegar vonaði eg, að síðar yrði nægur tírni til frásagnanna.
Og auk þesswildi eg ekki hryggja hann með því, að segja
honum frá raunum mínum og vandræðum fyrstu sólar-
hringana eftir brottför mína frá Thornfield. — Mig lang-
aði til þess, að hann yrði glaður, það sem eftir væri
kveldsins.
„Ertu nú alveg viss um það, Jane, að þú sért ekki
draumsjón eða eitthvað þess háttar — að þú sért þú sjálf
— Jane Eyre?“
„Já, vinur minn — alveg sannfærð!“
„Eg á svo bágt með að trúa því. — Það er svo skrítið
að þú skulir hafa verið að hugsa um mig allan tímánn.
Að minningin um mig skuli hafa lifað og vakað í huga
þínum og hjarta — að ástin til mín skuli hafa logað glatt
allar stundir.----Og svo lagðirðu af stað og léttir ekki
fyrr, en þú fanst mig — mig blindan og limlestan aum-
ingjann!------Er það ekki dásamlegt, Jane? — -—- — Eg
sit hér í myrkrinu og hið um kaldan vatnsdrykk. — —
Eg bjóst við Mary með glas af vatni. — En þú komst
með svaladrykkinn — þú — guðsgjöfin, sem mér er send
út á eyðimerkur hins glataða lífs —“
„Já, eg kom með vatnið í staðinn fyrir Mary.“
„Jane. — Eg hefi elskað þig heitara en ljós augna
minna. Eg hefi orðið örkumla maður og setið í svarta-
myrkri. En eg hefi saknað þín meira en alls annars, sem
frá mér hefir verið tekið.----Og nú ertu komin og seg-
ist aldrei munu yfirgefa mig. Hversu má slíkt vera?
Hversu má það vera, að eg, syndugur og alls vesall mað-
ur, verði fyrir þvílíkri hamingju?----Eg er svo hrædd-
ur um það, Jane, að þú verðir farin áður en dagur rís.“
Eg taldi réttara, að reyna að beina hug hans inn á
aðrar brautir. — Þess vegna sagði eg formálalaust:
„Hafið þér ekki greiðu í vasanum?"
„Greiðú? Hvers vegna ætti eg að hafa greiðu?“
„Vitanlega til þess, að greiða yður með henni? — Það
er ekki fallegt að ganga með úfinn hárlubbann! — Það
er bara hreint ótækt að láta það drasla svona!“
„Er eg þá fjarska ljótur, Jane?“
i