Vísir - 29.12.1934, Side 4

V í S III
hennar. Einlæg'nin-, trúmenskan og
kærleikurinn eru henni helgir
dómar. Um lítssko'Sun hennar má
í fáum oröuin segja, a'S hún er
reist á lífsreynslu og bjargfastri
trú á guS og sigur hins góöa. I
hénnar augum er lífsreynslan sú
deigla, sem gulliö í mannssálinni
skýrist i.
Persónurnar eru mjög ólikar
hver annari og bera vitni um tals-
veröa þekkirtgu á ýmsum tegund-
um manna. Ef dæma ætti söguna
eftir því einú, hvort hún uppfylti
ströngustu kröfur læröra listfræö-
inga, mætti ýmisl. aö henni finna.
og er eigi furöa. En til er einnig
annaö sjónarmiö, sem eigi á síöur
rétt á sér, en það er, hvort hún
geti vakið góðar, heilbrigöar og
fagrar hugsanir hjá lesöndunum,
hvort hún megni að láta þá kont-
ast við af samhug með hinu góða
og fagra. En það tel eg, að hún
geti mörgum bókum fremur, þeirn,
er nú berast á íslenskan bóka-
markað.
M. F.
Utan af landt
Frá Akureyri.
Akureyri í gær. FÚ.
Nýjung má það teljast, að á Þor-
láksmessudag síðastliðinn bar ær á
öðrurn vetri hér í bænum. Lambið
er hvít gimbur í meðallagi að
stærð.
Frá Grindavík.
Grihdavík 2S. des. FÚ-
Kvenfélagið hér í Grindavík
sýndi um jólin sjónleikinn Æfin-
týri á gönguför eftir Hostrup. Sig-
valdi læknir Kaldalóns stjórnaði
leiknum, en leiktjöldin máluðu
bræðurnir Ólafur og Sveinn, Ás-
mundssynir. Þóttu þau vel máluð.
Leikurinn fékk góða aðsókn og-
þótti takast vel.
UtV4 r p :•*» f s é t i i. r.
London, 28. des. FÚ.
Flugfarðir Frakka yfir Atlantshaf
gánga vel.
Tvær franskar sjóflugvélar komu
til París í dag, og höfðu ílögiS
fjórum sinnum yfir Suður-Atlants-
hafið á þremur vikum. Flugmönn-
unum var tekið forkunnar vel og
tók flugmálaráÖherra opinlrerlega á
móti þeim. Flugmennirnir sjálfir
eru mjög ánægðir með flugvélarn-
ar og segja, að þeir gætú „lent ör-
uggir á miðju Atlarttshafi í brimi
uhi miðja nótt."
Skipið Normandie.
London, 28. des. FÚ.
Það var opinberlega tilkynt i dag.
að nýja franska stórskipið Nor-
mandie, sem á að vcrða stærsta skip
heimsins, fari fyrstu ferð sína til
New York 3. júni.
Samningar Frakka og ítala.
London, 28. des, FÚ.
Samningar Frakká og ítala til
þess að bæta samkomulagið milli
þjóðanna, virðist nú vera á góðum
vegi. Nú er verið að undirbúa heim-
sókn Laval til Róm mjög bráðlega,
og leggja s'um blöðin áherslu á það,
að Laval fari i heimsókniua fyrir
13. janúar.
Svarti dauði í Kína.
London, 28. des. FÚ.
Svarti dauði geisar nú meðal íhú-
anna í Tsingkiangpu, um 200 míl-
ur fyrir norðan Nanking. Læknar
hafa verið sendir þangað i flýti og
hjálparstarfsemi skipulögð i stórum
stíl.
Atvinnuleysið eykst í Frakklandi.
London 28. des. — FÚ.
Atvinnuleysið eykst óðfluga í
Frakklandi. Þann 7. des. voru
styrkþegar 362 þús., en 36 jms.
fleiri þann 15. Þetta gefur samt
ekki fulla hugmynd um atvinnu-
leysið í landinu, ])ví að styrkveit-
ingarnar ná ekki til allra, sem at-
vinnulausir eru.
Deila Jugoslava og Ungverja.
London 28. des. — FÚ.
Því er neitað í Belgrad, að
nokkrum Ungverjum hafi verið
vísað úr landi síðan 15. des., og
einnig er sagt, að þeir sem ])á hafi
verið vísað úr landi, hafi fengið
hálfsmánaðar frest, til þess að ráð-
stafa málum sínum. Það er einnig
sagt, að með síðustu brottrekstr-
unum hafi verið lokið brottrekstri
þeirra, sem ekki höfðu vegaltréf
sín og skírteini í lagi, eða ekki
þóttu æskilegir borgarar.
Alfred Dreyfus.
„Dreyfus-málið" svokallaða vakti
alheimsathygli á sinni tíð, og fáir
munu ])eir, semddöð lesa, sem ekki
kannast við nafn Alfreds Dreyfus.
Hann var kapteinn í frakkneska
hernum og var dæmdur fyrir land-
ráð. Var hann um mörg ár fangi
á Djöflaeyjunni, hinni alræmdu
fanganýlendu Fralcka. Mætir menn,
m. a. rithöfundurinn Zola, trúðu
statt og stöðugt á sakleysi Drey-
fusar, og börðust fyrir sýknun hans,
og unnu sigur i þeirri baráttu um
siðir. — Dreyfus er nú 75 ára og
hefir legið svo ])ungt haklinn um
skeið, að talið er, að hann eigi
skamt eftir.
Flóðin í Portúgal.
London 28. des. — FÚ.
Flóðin í Portugal aukast vegna
áframhaldandi stórrigninga. Flóð-
in vaxa sífelt í Kondegoánni, svo
að mikil flóð eru í háskólabænum
Coimbra. Flóð eru einnig í Duoro-
ánni, svo að víða flæðir yfir
Oporto, og skip geta ekki komist
inn í höfnina. Iiús, sem verið er
að reisa í nýrri borg eða borgar-
hluta skamt fyrir neðan Oporto,
eru umflotin svo að verkamenn
hafa þurft að flýja staöinn.
Gyðingaofsóknir.
London, 27. des. — FÚ.
Nú um jólin hefir borið tals-
vert á því í sumum hlutum
Þýskalands, að viðskiftahöml-
ur hafi verið lagðar á verslanir
Gyðinga, einkum í suður- og
vestur-Þýskalandi. Stormsveit-
armcnn hafa slegið liring um
Gyðingaverslanir, og bannað
ölluin nema Gyðingum inn-
göngu.
N o r s k a r
! 0 f l s k e y t a f r e g n i r.
Osló 28. des. FB.
Balchen-flugið.
Fréttaritari Reuters í Wellington
Nýja Sjálandi, símar að fyrstu
fregnirnar um flug Balchens hafi
ekki reymst réttar (}). e. að Ells-
worth hafi verið með honurn í
flugvélinni). — Samkvæmt sein-
ustu fregnum frá Dunedin, Nýja
Sjálandi, er ekki talið víst, þrátt
fyrir fregnina um flugið, að fylgt
hafi verið í öllu upphaflegri áætl-
un leiðangursins um flugið, en
nánari fregnir eru brátt væntanleg-
ar.
Vinnudeilurnar í Noregi.
Osló 28. des. FB.
Samkomulagsumleitanir um
verkalaunataxta milli Félags at-
vinnurekénda og Landssambands
verklýðsfélaganna hófust á nýj-
an leik i dag.
Úr heilbrigðisskýrslum
Bandaríkjanna.
Samkvæmt skýrslum, sem bírtar
voru í Bandarikjunum eigi alls fyr-
ir löngu, er krabbaniein ejnhver al-
gengasta orsök til dauðsfalla, enn-
fremur hjartabilun og slagaveiki.
Samkvæmt upplýsingum frá Hag-
stofunni voru dauðsföllin 1068 á
hverja 100,000 íbúa. Af hverjum
1068 létust 228 af hjartabilun, af
völdum krabbameins 107, af slaga-
veiki 84, og lungnabólgu 69. Af
hverjum 100,000 deyja 41 barn
af völdum ýmiskonar barnasjúk-
dóma og 9 úr ellihrumleika. Af
hverjum 100,000 íbúum fremja 16
sjálfsmorð, en 10 eru drepnir, en
76 látast af umferðarslysum, 23 af
völclum náttúruhamfara, sex
drukkna, og sex farast í eldi. Þrír
menn létust af völdum ofdrykkju
J933 °- s- írv-
| fiámmf stim pl’* r
eru hiinir !if >
j Fél«írsr»renísmiðiunnt
/irfvrir
nn—imwi
IlAIIf-ÍDNDIfí
Sjálfblejtungur, merktur,
fundinn. Eigandi vitji hans
gcgn greiðslu þessarar auglýs-
ingar á afgr. Vísis. (411
Saumaslofan á Laugavegi f>8
tekur allskonar saum, sama
hvar cfnið er keypt. Sími 2539.
C77
HREINGERNINGAR! Karl-
maður tekur að sér loftaþvott.
— Uppl. í síma 2406. (140
Saumastofan Harpa. Vallar-
stræti 4 (Björnsbakarí), setur
upp púða. Húlsaumar. Blúndu-
kastar, selur og saumar undir-
föt o. fl. (450
Ung stúlka óskar eftir ein-
hverskonar atvinnu, annari en
vist. Uppl. í Liverpool-útbú,
Baldursgötu 11. (413
Tek ménn í þjónuslu, Þórs-
götu 7 B. (412
Stúlka óskasl hálfan daginn í
forföllum húsmóðurinnar. —
Uppl. hjá Guðjóni Jónssyni,
Hverfisgötu 107. (410
Roskin og ráðselt stúlka ósk-
ast, sökum veikinda liúsmóð-
urinnar. Uppl. Vesturgötu 23,
kjallaranum. (107
Lipur og bamgóð stúlka ósk-
ast á Kárastíg 10. (405
Góð stúlka vön matreiðslu.
Getur orðið meðeigandi í smjör-
og brauðaforetningu. Tilboð
merkt: „Smjör og brauð“, send-
ist afgr. Vísis. (423
Stúlka 16—18 árá getur kom-
ist á skrífstofu um óákveðinn
tíma, við símagæslu, innheimtu
og lialda hreinum 2 herhergj-
um. A. v. á. , (421
Stúlka óskast. Uppl. á Hverf-
isgötu 46. (420
Dugleg stúlka óskast til að
annast lílið lieimili, aðeins full-
orðið fólk. Golt kaup. Uppl. í
síma 2577. (419
ÍIILK/NNINCAIRl
*
ÆSIvAN. — Jólatrésskemtunin
er á morgun kl. 4, ókeypis
fyrir skuldlausa félaga. —
Aðgöngumiðar í G. T.-húsinu
i dag M. 31/2 til 6y2. (117
, Stúlka óskast um áramótin.
Uppl. í Baðliúsi Reykjavikur.
(418
a
MUfóK/
SHlWHSSWÍ
/U '' 't_
1 \y
35 krónur.
Dívanar, allar tegundir.
Fjaðradýnur, allar teg,
Dýnur í harnarúm.
Og allar tegundir af
stoppuðum húsgögnum.
Að eins fallegar og góð-
ar vörur með sann-
gjörnu verði. — Altaf
er gott að eiga viðskifti j
við
Húsgagnaversluirin
við dómkirkjuna
í Reykjavík.
Lítið hús til sölu. A.. v. á. (414
2—3 herbergja íbúð óskast
strax. Uppl. í síma 4972. (381
Sólrík stofa lil leigu fyrir ein-
hleypan, Klapparstíg 42. (409
Forstofuherbergi til leigu
ásamt liúsgögnum. Upplýsingar
í Ingólfsstræti 21 C, uppi. Sími
2521. , (408
Litið forstofulierhergi óskast.
Tilhoð, merkt: „Sjömaðúr"
sendist Vísi. (406
Lítið en snoturt lierhergi ósk-
ast í mið- eða austurbænum.
Þeir, sem vilja sinna þessu
geri svo vel og sendi afgreiðslu
þessa blaðs iilboð, merkt:
„Snoturt“. , (404
Forstofustofa til leigu 1. jan.
fyrir einhleypan karlmann,
Njarðargötu 41. (416
Lítið herhergi til leigu 1. jan.
Uppl. í síma 2650. (415
Skemtilegt herbergi með
Ijósi, hita og sérinngangi, lil
leigu nú þegar á Bcrgstaðastr.
21. (424
Kjötbúð til leigu nú þegar.
Tilboð merkt: „40“ sendist
Vísi. ’ (422
••Pl w’.SUKKNT' \U!
ÁSTIR OG LAUSUNG. t 6
Heinrich. — En hún sá ekkert færi á þvi
að sleppa. Og þá tók hún það ráð, að hlassa sér
niður á stól þar í stofunni og seildist því
næst eftir vindlingi, sem var þar í skál á
borðinu.
„Eg skal segja alt af Iélta,“ sagði hún, með-
aii hún var að kveikja í vindlingnum. „En
eg lield, að rétlara sé fyrir ykkur að fá ykk-
ur sæti á meðan, því að eg verð ekki undir
eins búin. — Þessi austurríski herramaður
þarf alls eklci að halda vörð við dyrnar. Eg
skal ekki leggja á flótta. Og þó að eg reyndi
það, væri liættan ekki mikil. Yfirþjónninn
stendur fyrir utan hurðina og leggur eyrað
að skráargatinu, svo að líkindin til þess, að
eg slyppi eða kæmist leiðar minnar, eru í
raun og veru engin. Látið ykkur ekki henda
það, að fara að ámæla mér, þó að ykkur
kunni að leiðast. Þér hafið óskað þess, að eg
segði sögu mína, og þið skuluð fá hana. —
En — meðal annara orða — hvers óskið þið
sérstaklega?“
„Fyrst af öllu óskum við að þér segið lil
nafns yðar.“
„Eg heiti GemmaJ
„Gemma?“
„Já, Gemma. — Finst yður það skrítið?"
-— Hún reykti og þagði andartak. — Því næsl
sagði hún næstum því hortugum rómi: „Mó
ir mín var skjáta og fa,ðirinn ókunnur. Eg
kom í heiminn í blindhríð.“
•Herra Ivor leit á úrið sitt.
„Að fimm minútum liðnum læt eg kalla á
lögregluna, nema því að eins, að þer talið
eins og vitiborin manneskja. — Haldi þér
áfram.“ f
„Én hvernig ælti eg að vita, livað yður þyk-
ir skynsamlegt? — Ef eg segi satt, þá er lang-
líklegast, að þið imvndið ykkur, að eg fari
með eintóma lygi. — En eg verð að hætta á
það.------Eg hcfi enga hugmynd um, livar eg
er fædd.“
„Það skiftir eklci máli. Eru þér enskar?“
„Móðir mín var ensk. — Eg veit ekkert um
föður minn. Eg gæti best trúað því, að hann
hafi verið pólskur. — Eg hefi hvorki heyrt hann
né séð. Og eg skal segja yður hvers vegna: Eg
er alin upp í Rutlandi.“
„Hvar segi þér?“
„I Rutlandi. Þér kannist víst við það. Það er
greifadæmi á Englandi. Það er æfinlega fjólu-
t)'átt á litinn á landabréfunum. Eg veit ekki
hvers vegna þeir hafa það svo. — Nei — eg
veit það ekki....“
Herra Ivor leit á úrið sitt og hún hélt þegar
áfram:
„En liað skiftir vitanlega ekki neinu máli.
Mamma mín hét Trenary og eg geri helst ráð
fvr’r að eg heiti það líka. Eg skal segja ykkur
Iivers vegna eg lield það. Það er nefnilega svo
leiðis, að faðir minn var tekinn fastur og varp-
að í fangclsi fyrir fjölkvæni rétt eftir að eg
fæddist. — Eg þykist sjá á ykkur, að þið trúið
mér ekki, en samt er saga min sönn. — Þegar
þelta komst upp um föður minn, fór mamma
lil Rutlands og tók okkur öll með sér. — Við
vorum fjögur saman og lentum öll hjá afa
mínum, en hann var gamall djöfull. Eg held
áð hann hafi ekki átt annað erindi i heimlnn,
en að gera aðrar manneskjur vansælar. Og eg
er hér um bil viss um, að mamma giftist fjöl-
kvænismanninum einungis til þess, að geta
losnað að heiman. — Já, það gerði hún, vesal-
ingurinn. Og svo komum við aftur. Það var
sannur hátíðisdagur fyrir karlinn, því að þá
sá hann fram á það, áð nú Iiefði hann fjórar
mannverur til þess að hrjá og kvelja. — En
hann reiknaði skakt að því er mömmu snerti.
Hann bjóst við því, að hún mundi sætta sig við
alt, eins og ástatt væri fyrir henni. Hún ætti
engan að, nema hann, og gæti ekkert flúið með
börnin sín. Það mundi alveg óhætt að þjarma
henni svo að um munaði. — En það sýndi sig
þó, að takmörk voru þar sem annarsstaðar.
Hún þoldi mikið — það er efalaust. En einn
góðan veðurdag kæfði hún sig i anda-pollinum.“
Frú McClean rak upp liátt hljóð og greip til
hjartans, en Gemma leit á hana með mikilli
fýrirlitningu.
„Þessu trúi þið þó -— er ekki svo? — Jæja —
þið um það.--------En við börnin vorum eftir
þegar mamma var farin. Og guð veit að liann
lirakti okkur og píndi, eftir því sem hann hafði
vitið til. — Við uxum upp og urðum vandræða-
gripir, og við öðru var ekki að búast. Hann var
ákaflega „heilagur“, karlræfillinn, og sipre-
dikandi. Og við fengum takmarkalausa óbeit á
þessu sífelda blaðri um guð á himnum og
hræsnara og siðgæði óg öllu þessháttar. —
Hún þagnaði og reykti stundarkorn. Og
Heinricli spurði liana hversu gömul hún væri.
„Nítján ára! — Þegar eg segi, að við höfum
öll fengið andslygð á hræsnisvaðli karlsins, þá
er það ekki allskostar rétt. Eg undantek eUtu
systur mína. Hún er reglulegur engill. Hún
varð fyrirmyndarstúlka, þveröfugt við það, sem
hægt er að segja um okkur hin. — Finst ykkur
það ekki dálítið einkennilegt, að hún skyldi
vera reMn að lieiman? Og liversvegna? —
Vegna þess að'hún gerðist kaþólsk, en liann
var mótmælendatrúar, æstur og vitlaus. En svo
urðum við hin lika kaþólsk, einungis af samúð
með henni og til þess að geta lieldur styrkt
hana og aðstoðað. Og þá rak hann okkur h'ka.
Eg var þá að liugsa um að gerast nunna, í þeirri
von að þar væri heldur frið að finna. Og eg
get sagt ykkur það, að eg var rétt að segja orð-
in nunna. Eg þraukáði mestallan reynslutím-
ann og nunnan sagði, að hún liefði aldrei hekt
öllu hlýðnari umsækjanda. — Mér bótti vænt
um Maustrið. Og oft hefi eg óskað bess. að eg
hefði verið þar kyr. En það var nú einhvern-