Vísir - 25.04.1935, Blaðsíða 5

V í SIR
Fimtudaginn 25. apríl 1935.
Llkið iiisð plpana i fflanninnm.
(Sönn saga).
—o—
Það bar viö í borg einni mik-
iili, að grátandi kona og l'átæk-
lega búin drap á dyr bjá efnuðu
tólki. — Húsfreyjan kom sjálf
til dyra og leiddi gestinn í stofu.
— Hvað er yður á höndum,
kona góð, spurði húsfreyja, en
iiin svaraði engu og grét æ því
meir.
Bráðlega stiltist þó gráturinn
að mestu. Hin sorgbitna kona
lók að þerra auguu og eftir litla
stund var hún orðin svo hress,
að hún gat talað með livíldum
Henni sagðist svo frá, að hún
hef'ði orðið fyrir þeirri miklu
sorg þá deginum áður, að missa
manninn sinn elskulegan frá
barnafjölda í ómegð. Hann
liefði verið búinn að liggja
lengi og kvalist mikið. Það
iiefði því ekki verið um að ræða
neina fyrirvinnu þar á heimil-
inu núna síðustu mánuðina,
nema hvað hún hefði verið að
reyna að basla ofurlítið. Hún
’nefði látið elstu telpuna sitja
við sjúkrabcðinn, en sjálf verið
á þönum út og suður — eftir
vinnu-snöpum. — „Eg veit að
þér skiljið það, að þetta hefir
ekki verið neitt líf fyrir okkur.
En eg er nú svona gerð, að eg
vil heldur líða skort, cn að
leita á náðir fátækrastjórnar-
innar. Maðurinn minn elskuleg-
ur er líka svoleiðis fugí
— eða var, þá hann lifði, bless-
aður — að hann kaus heldur
þjáningarnar og sultinn og
ldæðleysið, en að leita til ann-
ara um aðstoð. Já — hann bar
sihn kross með þreki og karl-
mensku — það mátti nú segja.
Okkur fanst sárast með blessuð
börnin. Þau höfðu elcki æfin-
lega nóg að borða og svo eru
þau vita-klæðlaus — mega bara
lieita kvik-nakin. — Ójá — þaö
er ofl crfitt i henni veraldar-
sneypu. En þó að alt sé af manni
tekiö hér i heimi, þá hefir mað-
ur ylinn frá guði — blessaða
barnatrúna sína. Og á henni
fljótum við — eg og mínir lik-
ar. Já — maður getur alt af
hallað sér að vanga lausnarans,
þegar að kreppir.....“
Hún varð svo klökk, er hún
nefndi guð og lausnarann, aö
hún mátti ekki mæla um hrið,
en tók að þerra augun af kappi.
Og efnaða konan fór að hugsa
um það, hversu misskift væri
skúrum og skini í heiminum.
Hún hefði alt af haft nóg fyrir
sig' að leggja. Börnin hennar
væri vel til fara og sælleg og
maðurinn svo kenjóttur, aö
ómögulegt væri að gera lion-
um lil liæfis í mat. Líklega hefði
nú þella fátæka og allslausa
Óskum öllum viðskiflaoinum okkar
(! L E Ð I L E G S S U M /1 R S.
fíRA UNS VERSLUN.

Ósknm öllum viðskiflavinum okkar
G L E fí ILEG S S U M A fí S.
Reiðhjófaversliinln Fálkinn.

G L E Ð I L E G T S U M A /f /
Verslnn Signrðar IJalldórssonar.
G L E fí I L E G T S U M /1 II !
fíENÓNV fíENÓNVSSÓN.
.ms
GLEfílLEGT SUMAR!
Raftækjaverslnn Jóns Sigurðssonar.
(ÍMb
GLEÐILEG T S U M /1 fí !
Ullarverksmiðjan „Framliðin
‘■fvrsf
ís/si'siss/sJs is/'slV«s/vs /V/V/siV/s »ViVisisis
vrsrsr srvr
„MADONNAS ANGSIGT"
heitir dönsk ópera, sem sýnd var á Kgl. leikhúsinu i vetur, eftir
Aage Barfoed og Daniel Andersen (lögin). Á myndinni sjást þau
Tenna Frederiksen og Albert Höeberg, sem hafa aöalhlutverkin
meS höndum.
<iWí>

sorgarlieimili þakkað fyrir mat-
inn, sem liann hefði verið að
jagast út af í morgun. Það væri
ósköp til þess að vita, livað
sumt fólk væri mátvant og
gikkslegl í sér, þegar út í það
væri liugsað, að aðrir hefði
hvorki í sig né á. —
— „Hann bað, mig þess
lengstra orða, blessaður, áður
en liann skildi við“, liélt liin
sorgmædda kona áfram, „að
leila ekki lil fátælcrastjórnar-
innar um hjálp, því að það væri
svo voðalegt. — Svo dó hann
skömmu siðar og mér heyrðist
ekki belur en að liann nefndi
nafnið yðar rétt i því er hann
skildi við og engillinn fór með
hann. Og' því er eg nú hingað
komin.......“
„— Það var skrítið", sagði
húsfreyjan. „Eg veit þó ekki lil,
að eg hafi þekt liann neilt eða
hann mig. — Nei, eg gel ekki
komið því fyrir mig, að eg hafi
nokkurn líma séð hann.“
„Það er alveg sama“, svaraði
fátæka konan. — „Eg heyri
ágætlega og laul yfir hann, svo
að eg er viss um, að þetta hefir
ekki verið misheyrn. Það var
rétl í þvi er liann gaf upp and-
ann, svo að eg ’gat náttúrlega
einskis spurt. Enda hefði eg
ekki haft sinnu á því, eins og
þér. geti'ð skilið. — -— Hann hef-
ir sjálfsagt lieyrt gelið um ör-
læ.ti ykkar hjónanna, þvi að þið
eruð annáluð um alla borgina.
— Þaö var líka eins og þvi væri
hvislað að mér á leiðinni hingað,
að eg mundi ekki hafa annað
en gott af því að tala við yður.
— Það var eins og einliver ann-
arleg rödd segði: Þarna er
hjálpræðið, Sigga litla! Hertu
þig nú í guðs nafni og farðu
til þessarar góðu konu. — —
En það er annað en spaug að
herða sig og hætta að gráta, þcg-
ar svona stendur á.“ ,
Og enn setti að henni grát,
svo að liún kom ekki upp nokk-
uru orði i bráðina. En það fór
sem oftar, að drottinn leggur
líkn með þraut, því að innan
skamms reis liún á fætur og
var þá hætt að skæla. Hún
sagði: „Eg bið yður auðmjúk-
lega að fyrirgefa mér dirfskuna,
að vaða svona inn á yður, bráð-
ókunnuga, en það er nú bara af
því, að liann nefndi nafnið yðar,
blessaður maðurinn minn, um
leið og hann var slitinn frá okk-
ur. — Og nú verð eg víst að
hraða mér heim lil munaðar-
leysingjanna, sem sitja við dán-
arbeðinn.“
„Eg skal líta inn til yðar á
morgun,“ sagði efnaða konan.
„Eg get ckki hjálpað yður núna,
svo að neinu nemi, en hérna éru
þó fáeinar krónur til bráða-
g
j*
£?
jsjsjsj*»js j>J'%jSisj’>
GLEÐILEGT SUMAPU
Verslnn
Ámnnda Árnasonar.
SJ%J* J%JSJSJ'*JSJ\ JSJSJSJSJS JSJSJ'
GLEfílLEGT SUMAfí!
Ólafnr Gnnnlangsson.
moí-A 54í<x;«í icxiotitií ioot ;ct ititsoot
jsjsjsjsjsJsjsjs,sfsjsjsj
JSJSJSJSJSJS J
birgða. En eg kem á morgun
um þrjúleytið og þá sjáum við
til.“
Konan sorgmædda hýrnaði
ofurlitið og veilli peningunum
viðtöku, þakkaði fyrir sig og
sína mörgum fögrum orðum,
kvaddi og fór.
Efnaða konan brigðaði ekki
orð sín og kom á sorgarheimilið
kl. 3 daginn eftir. Og grátna
„ekkjan" með barnahópinn tók
á móli henni, þerraði augun og
talaði lágt. Hún bauð efnuðu
konunni inn í stofuna sína. Hún
hafði hara eina stofu og eldhús.
Á ganginum fyrir framau
stofudyrnar hvíldi lík liúshónd-
ans á fjölum vafið hvitum
lijúpi og sveitadúkur yfir
ásjónunni. „Þarna liggur liann
nú, blessaður, og bíður eftir
kistunni sinni,“ sagði sorgbitna
konan og brá svuntuhorninu að
augunum. „Mig dreymdi svo
fallega í nótt — undur-fallega,
skal cg segja yður. Eg þóltist
viss um hjálpina, þegar eg valtn-
aði, svo að eg áræddi að panta
kistuna í morgun. Eg vona að
þér finnið enga nálykt liérna
inni, því að eg liefi liaft alla
glugga opna. Manni getur slegið
fyrir brjóst af nályktinni —
hún er óhræsi og ekki betri en
hvaö annað.
Efnaða konan lagði frá sér
regnhlífina sína og rétti „ekkj-
unni“ 500 krónur í peningum.
Og „ekkjan“ tók að gráta og
lalaði mikið urn .það, að gúð
mundi launa margfaldlega,
enda yrði hún víst aldrei sú
manneskja, að geta gert það. —
Þá kvöddust þær með virktum,
konurnar, og. heimsókninni var
lokið.
En þegar efnaða frúin var
komin miðja vega heim til sín,
þá mintist hún þess, að liún
hefði haft regnhlífina sína ineð
sér og gleymt henni á sorgar-
lieimilinu. — Og hún sneri við
samstundis, til þess að vitja
hennar. —,
Hún gekk ihn í eldhús fátæku
ekkjunnar, en þar var
enginn fyrir. — Og nú brá svo
kynlega við, að hún heyrði
lilátía og sköll á ganginum, þar
sem líkið liafði áður legið í þögn
og kyrð. — Hún hikaði andar-
tak og heyrði sagt í karlmanns-
rómi: „Mikið helvitis-höfuðþing
geturðu verið, keUf mín, og liafa
sltaltu koss og margfalda
þökk!“
Þá opnaði frúin hurðina og
leit fram á ganginn, og henni
varð næsta bilt, því að líkið var
sest upp á fjölunum. —- Það
hafði svift af sér hinum livíta
hjúpi og var nú í óða önn að
kveikja í pípunni sinni!
GLEfílLEG T SUMAfí!
Pélnr Kristjánsson.
JtíOCií idotstít StSÍStStStSÍ ststst stst ststststst
ststststststststststststststststststststststststst
«
;; GLEfílLEGT SlJMAfí!
VEfíSLUNIN FÓSS.
ststststststststststststststststststststststststst
ststststststststststststststststststststststststst
«
GLEÐILEGT SUMAfí!
ELÍS JÓNSSÓN.
15
Kjctststststststststststststststsíststststststst.
GLEÐILEG T SUMA fí!
ÍsjQjsI^,
sr*. rsrsrsj srsrsrs.
JStSJSJSJSJSJSJSJ1
G
8
ó
«
ð
ts
tstst Jtstst StSt StStStXii.
Skóbúð fíeykjavíknr.
GLEfílLEGT SUMAfí!
ÁLAFÓSS.
JSJSJSJSJS JSJSJSJSJSJ
JSJSJSJSJSJ
GLEÐILEGT SUMAfí!
Kolaverslun
Ólafs Ólafssonar.
stsvsíststststststststststststitsotststststitstsS
stststststststststststststststststststststst ststsa
«
GLEÐILEGT SUMAfí!
Gnðjón Guðmundsson.
GLEfílLEGT SUMAfí!
IIeildversl. Landsf jarnan.
st
socct^
tststststststst
GLEfílLEGT SUMAfí! 'f
Gunnlaugur Jónsson.
Zr
Íststststststststststsctstststststststststststxj
ctsctstscccccccctscccctscccctstsi
| GLEÐILEGS SUMAfíS
5} óskar
« Verslun Geirs Zoega.
«
«
o
ststststsctscccctsctsc
Helder-Ieiðangurinn.
Osló, 24. april. FB.
Tuttugu menn frá Sunnmæri
hafa verið ráðnir á stöðvarskip
Hclder-leiðangursins, Arctic
Prince. — Leiðangursskipin
verða að veiðum við Grænland
í sumar. — Leiðangurinn lagði
af stað frá Álasundi í nótt.
sctst s tstsctst ststsctstst ststst StSt StStStíCt
; GLEfílLEGT SUMAfí! ^
Einar ó. Malmberg.
stsccctsctscctststststsístsccoctsctsct
xsotstststsootsoOotststsotstststststststso
«
GLEÐILEGT SUMAfí!
Þökk fgrir viðskiftin á
vetrinum.
Kolaverslun •
Guðna & Einars.
sctsctst sct scct ststsctsctstststsctsctsót
scocctstststsctsoctststststsctstststststst
GLEÐILEGT SUMAR!
Þökk fgrir viðskiftin á
vetrinum.
VERSLUNIN FELL,
FELL — ÚTBÚ.
•stsctstscctsctsctstststststststststsotststst
ítSCtSOtSCCCtSOCOtSÍSCÍSÍSCOtStSOtSÍSt
Óskum 'óllum okkar
viðskiftavinum
GLEÐILEGS SUMARS.
Kjötbúðin BOfíG.
ictsootstststststsccotsctsocotstscctst
occtststsotstststststststststscsotsotsoqt
GLEÐILEGT SUMAfí!
Konfektgerðin Freyja.
stscctsctsotstststsoootstsotststststsctÍ
stsoctstsctstststststststststsctsotsctstscí
Ij GLEfílLEGT SUMAfí!
AÐALSTÖÐIN.
sctstststsotstsctsccctsctstsccctstscct
sctscot sctscct sctstscct ststsctstscotst
ti r
«
GLEfílLEGT SUMAfí!
Þvottahúsið Grýta.
SCOtStSQtSOtSOOCtSOQQtSOQOtSCOtStSt