Vísir - 25.04.1935, Blaðsíða 6

Fimtudaginn 25. apríl 1935.
vísiR
VON LUDENDORFF
þýski hershöföinginn heimsfrægi. Myndin er tekin á sjötugsafmæli
hans fyrir skömmu.
FÚ. í gær.
Landskjálftarmr á Pormosa.
Opinber tilkynning frá Tokíó
hermir, a'Ö allir þeir, sem sær'Öust
og meiddust i jar'Öskjálftunum, hafi
nú hlotið læknishjálp og hjúkrun.
Ennfremur, að lokið sé við að
jarða þá, sem fórust. Opinberar
skýrslur herma nú tölur dáinna og
særðra manna hærri en fyrri skýrsl-
ur gerðu; 3185 eru taldir ’dánir
og 9000 alvarlega særðir.
Vorhörkur í Frakklandi.
Óvenjulega vorhart er í Frakk-
landi um þessar mundir. Parísar-
blað, sem út kom síðdegis í dag,
segir, að annað eins vor hafi ekki
komið í Frakklandi síðan 1919.
Víðsvegar um Frakkland eru nú
hinar mestu hörkur, og vetrar-
íþróttir iðkaðar af kappi. T. d. er
mikill mannsöfnuður i Savoy, sem
kominn er þangað til þess að njóta
hins óvenjulega skíðafæris, sem þar
er nú. í ýmsum héruðum suður við
Pyreneafjöll er nú hið mesta fann-
kyngi, og miklu líkara þvi, að þar
sé hávetur en írakkneskt vor, jieg-
ar alt á að standa í blóma.
Sáttmáli Frakka og Itússa.
Nú er verið að ganga frá sátt-
málanum milli Frakklands og Rúss-
Framköllun,
Kopíering.
Góð vinria.
Lægst verð.
Sportuöroliús tieykjauíKur.
Bankastræti 11.
lands, og það er nú alment talið
fullvist, að' hann liggi fyrir tilbú-
inn til undirskriftar nú í vikulokin.
Frá París kemur fregn um það í
dag, að samningum miði áfram eft-
ir óskum beggja hlutaðeigenda.
ítalir bera til baka fregnir um ó-
eirðir í Suður-Tyrol.
Italska sendisveitin í London hef-
ir. opinberlega mótmælt því, að ó-
eirðir hafi orðið í Suður-Tyrol,
sem varð ítalskt land eftir úfriðinn
mikla.
Fregnir höfðu verið á sveimi um
það, að ítalskri lögreglu og j)ýsku-
mælandí íbúum í Tyrol hefði lent
saman, og að Þjóðverjar i Tyrol
hefðu síðan kært lögregluna fyrir
ógnanir og ofstopa (og handtöku
fjölda manna að ósekju.
HVA8 er 8IMSLLÖN CREME?
Það er nýjasía créme Veru Simillon.
Það er framleitt úr bestu hráefnum.
Það er gjört eftir nýjustu erlendum aðferðum.
Það er ágæt vernd gegn vindi, veðri og sól.
Það er drjúgt í notkun og þó ódýrt.
TEOFANI
Cicjðcretturr\
er altðtf lifarvdi
20 stk. 1.35
Atviaoulaasar stúiáur,
sem vilja ráða sig í vinnu við
hússtörf innanbæjar eða vor-
og kaupavinnu utanbæjar, geta
valið úr stöðum ef þær Iqita til
Ráðningarstofu
Rey k j a víkurbæ j ar.
Lækjartorgi 1, I. lofti.
Sími 4966.
Vei»sL Vísir.
íí
Súkkula&i
er best
Rúllagardíour
ódýrastar og bestar.
HELGI SIGURÐSSON.
Grettisgötu 21.
Sími: 3930.
Þessi bragur illa’ er ortur,
áðan, sagði maðurinn.
Hér er enginn skrúfuskorlur;
skemmast varla fyrst um sinn.
t
Góð og ódýr rakvél.
as
Margur skeggsár maður segir: Rotbart Luxuosa rak-
blaðið er það eina sem eg get notað.
Ungir menn vilja næfurþunn og liárbeitt blöð og
kaupa Rotbart-Superfine.
ltotbart-Be-Be rakblaðið er mjög ódýrt, samt svo
gott að varla nokkur maður getur fundið inun á
því og margfalt dýTari tcgund. Það mun vera blað
við flestra hæfi.
Rotbart rakblöð passa í nær allar tegundir rakvéla
og fást afar víða.
ÍHIIIHIIIIIIIHHIillllHlllíllilllilillliillllIillSiliÍlllillllllílillllllílllHIIIII
llll!ílfllll[RKI!iiliililiE!lil!!ill!ll!lli!!!!ilil!lif!l!III!E!l!lll!ll!lltllliO
ÍROTBARTÍ
«».«? '■W'
Nýar bakur:
Sögur frá ýmsum löndum,
þriðja bindi, 10 sögur, 330 blaðsíður, verð kr. 7.50:
í bandi, kr. 10.00; áður komið 1. og 2. bindi við
sama verði.
Sögur handa börnum og unglingum.
Síra Friðrik Hallgrímsson safnaði, fjórða hefti.
Verð í bandi kr. 2.50, áður komu út fyrsta, annað og
þriðja hefti.
Bákaverslun Sigf. Eymnndssonar
og Bókabúð Austurbæjar, BSE, Laugaveg 34.
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alia glaða.
\
ÁSTIR OG LAUSUNG. 102
„.Tæja — hefirðu ,gert það, pabhi?“ ,
„Já, það hefi eg gerl.“
„Og hvers hefirðu orðið vísari?“
„Það er ágætis-fyrirtæki .... slór-efnað.
Engin hætta á ferðum með það, að þvi er eg
best veit.“ 1
1 þessum svifum gekk frúin í slofuna, án þess
að drepa á dyr. — Þeim varð bilt, eins og ung-
uiti elsköndum á leynifundi. — Samt reyndu
þau að láta á engu bera. Og herra Ivor tókst
með einhverskonar nuddi og bendingum að
gera Fenellu skiljarilegt, að móðir liennar vissi
ekkert um og mætti ekki fá að vita neitt um
eftirgrenslanir þær, er hann hefði gert viðvikj-
andi fjárhag og starfsemi Iírauts verslananíia.
Hann reis á fætur og laumaðist út úr herberg-
inu, þegar hann sá sér fært. En um leið og liaim
gekk framhjá dótlur sinni hvíslaði hann:
„Þeila er þá í lagi. Og eg slcal tala við pilt-
inn.“ (
Fenella, brosti örlítið og reyndi að láta sem
minsl á því bera, liversu þakklát liún væri. —
Það var eitthvað skrítið við þella alt saman,
fanst lionum. Hann botnaði ekkert í þessari
ákvörðun stúlkunnar, svona alt í einu. Eins og
liún gæti ekki beðið svo lítið enn þá. — Hann
velti málinu fyrir sér meðan hann var að staul-
ast gegn um garðinn fyrir framan húsið.------
Og þó að liann sikldi það í raun og veru ekki,
þá var hann þó helsl á því, að Fenella væri
mjög sorgbitin. En hvernig stóð á því, að hún
var svona æst í skapi? — Hún var alls ekki vön
að lála svona, blessuð lelpan. -— Hafði kannske
eillhvað komið fyrir núna alveg nýlega — eitl-
bvað, sem bafði truflað hana eða ruglað og kom-
ið benni úr góðimi og gömlum skorðum, gerl
Jiana ósanngjarna og æsla? — Það var ekki goll
að vita. Hann var reyndur maður og bafði séð
sill af liverju um dagana, þvi að liann bafði clcki
þjáðsl af gigl alla sína tíð eða verið böfuðsetinn
af ráðríkri eiginkonu. — Nei. Hann þekti lífið
frá ýmsum hliðum, ekki síður en aðrir. Og hann
hafði kynst ungum stúlkum, fleiri en einni og
fleiri eu tveimur, sem böfðu borið sorg í bjarta
vegna ómerkilegra pilta — ómerkilegra biðla,
einskisverðra unnusta. — En þær höfðu ekki
hegðað sér eins og Fenclla gerði núna. Þær
höfðu verið líkari því, sem hún var, fyrst eftir
að þau komu til Adlersee. — En síðan hafði liún
breyst mikið. Og hvers vegna liafði þessi mikla
breyting orðið?
Eilthvað lilaut að hafa komið fyrir. En hve
nær? — Hversu langt mundi vera síðan? —
Látum okkur sjá. — Þrir mánuðir? — Já —
kannske þrír mánuðir. — Og alt í einu nam
bann staðar, cins og hopum hefði doltið eitthvað
nýlt og mikilvægt í hug. — Var slíkl hugsan-
lcgl? — Var þgð elcki fjarstæða? — Var nokkurt
vil í því, að láta sér slíkt til bugar koma um
liana Fenellu? — — Blessaða litlu, elskulegu
stúlkuna!------Eins og það kæmi lil nokkurra
mála, að bún. — —■ — Nei — nei, það var blátt
áfram ósæmilegt að láta sér detta slíkt í liug. —
—- Nei, dóttir Jians var ekki þannig gcrð, aö slílct
gæti komið íyrir. — Eu — eitthvaö rak á eftir
um það var ekki að villast. — - Og þó aö
hann tryði engu og vildi engu trúa, þá var það
nú svona saml, aö lionum fanst ekki rétt að
láta þetta dankast von úr viti. — Ekkerl vit i
þvi, að láta alt fara eins og verkast vildi.--
Og eitl lét hann sér skiljast: Ilvað sem um þelta
væri, þá mundi þó réttast að bafa þarna ein-
hverja liönd í bagga. Foreldrarnir.yrði að liafa
fullkomið eftirlit með telpunni og öllu hennar
framferði.-------- Og ólijákvæmilegt væri, aö
hann lalaði við Caryl. Hann þyrfti ekki einungis
að tala við liann um peninga og efnalegar fram-
tíðarhorfur. Hann yrði að gera sér far um að
kynnast piltinum — kyrinast innræti lians og
bjartataugum. — Og ef nauðsyn krefði yrði
liann að leggja lil oruslu við frúna, konuna sína
— og sigra. — En það gæli orðið örðug bar-
átta. Og kvíðvænlegt fanst lionum, að eiga nú
kannske slíkl fyrir höndum. Hann liafði all af
látið undan i seinni tíð og honum fanst liann
vera orðinn alveg ónýtur að standa í illdeilum.
Þessu var hann að vella fyrir sér, uns hanu
kom í „klúbbinn“. Og þegar þangað var komið,
sellist bann niður og skrifaði Caryl bréf. Hann
sendi það til Krauts-skrifstofunnai’, því að hann
vissi ekki heimilisfang bins unga manns. — En
efni bréfsins var það, að biðja Caryl að koina
þegar í stað og tala við sig.
Caryl brá við skjótt og kom á tilsettum tima.
Og samtal þeirra lierra Ivors varð hið ánægju-
legasta. — Mc Clean geðjaðist liið besta að bin-
um unga manni, fanst liann tala skynsamlega
og öfgalaust um alla hluti, þólti liann glöggur í
fjármálum og fanst lionum það mikill kostur.
Ciaryl væri árciðanlega enginn eýðslubelgur og
ráðleysingi að bætli margra ungra listamanna.
— Þetta væri líka allra laglegasli piltur, góðleg-
ur og prúður, og sjálfsagt af góðum kominn. —
Hann væri fjarri öllu brölti og lögleysu-uppá-
tækjum og i einu orði sagt allra-ástúðlegasti
maður, sem ekkert væri hægt úl á að setja, að
því er besl yrði séð. Og engínn vafi gæli á því
leikið, að hann elskaði Fenellu, enda væri það
ekki þakkarvert. Hann var ekki hið allra minsta
hræddur um það, að nokkuð væri til í þessari
vitleysu, sem honum liafði dottið í lnig þarna í
garðinum. En hvernig gat þá staðið á þessum
lálum i stúlkunni, úr því að pilturinn var svona
laglegur og stiltur og prúður? Ekki mundi bann
vera að reka á eftir með frekju eða lieimta neitt.
-----Hann var líklega orðinn gamall og hællur
að þekkja ungar stúlkur, eins og þær væri orðn-
ar nú á dögum.
Eftir hálfsmánaðartíma og margskonar stríð
og vandræði tilkynti herra Ivor, að trúlofunin
væri samþykt. Og hann bjósl við því, að Fenella
yrði glöð. — En þá brá svo við, að hún varð enn