Alþýðublaðið - 12.07.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝBUBLAÐIÐ
MálnfiiganrðFiip.
Leztu fáanlegu, svo sem: Kvistalakk, Ferms, Þurkefni, Terpentína, Black-
fernis, Carbolin, Kreolin, Títanhvítt, Zinkhvita, Blýhvita, Copallakk, Kryst-
allakk, Húsgagnalakk, Hvítt japanlakk, tilbúinn farfi í 25 mismunandi
litum, lagað Bronse. lasarrir litirs Kromgrænt, Zinkgrænt, Kalkgrænt,
græn umbra, brún umbra, brend umbra, Kasselbrúnt, Ultramarineblátt,
Emailleblátt, Italsk-rautt, Ensk-rautt, Fjalla-rautt, Qullokkar, Málmgrátt,
Zinkgrátl, Kinrok, Lírn, Kitti, Gólffernis, Gólfdúkaiakk, Góifdúkafægi-
kústar.
Va 1 d, Paulsen,
handa sér og þeim, sem með
honum fóru. Heimtar blaðið, að
Nobile segi allan sannleikann um
viðburðina á ísrxum.
íhaldsmenn , stofna til blóðs-
iúthellinga i Rússlandi.
Frá Berlín er símað: í skeyti
frá Moskva stendur, að samkv.
tilkynningu frá ráðsstjóminrm hafi
tveir andkommúnistar, sem voru
nýkomnir frá París, varpaö
isprengikúlu á byggingu tjekunnar.
Einn rússneskur hermaður fórst.
Annar tilræðismaðurinn. var liðs-
'foringi í Wrange 1 -hernum. Hann
var drepinn á flótta, en hinn
handtekinn.
Ðauðadómum i Donez-málinu
breytt.
Samkvæmt skeyti frá Moskva
tSl Ritzau hefir sex dauðadómum í
Donez-máljnu verið bireytt, í tíu
ára fangelsi, en hinir verða fram-
kvæmdír.
Um dagjMm og vegiun.
Knattspyrnumennirnir
skozku fara skemtiför til Þing-
ivalla í dag. Hefir bæjarstjórnin
boðið þeim í for þessa.
„Esja“
kom í morgun með fulltrúa af
Stórstúkuþingi.
Kappleikur
verður onnað kvöld á fþrötta-
vellinum milíli Víkinga og Skot-
anna.
Samband norðlenzkra kvenna,
Ársritið Hlín og Heimálisiðnaö-
arfélag fslands efndu til sam-
keppni um teikningar á íslenzkum
húsgögnum og tillögum um ís-
lenzkar baðstofur. Voru veitt
tvenn verðlaun, öranur 300 kr.,
hin 100 kr. Fyrstu verðlaun hlaut
Ríkarður Jónsson og önnur frú
Kristín Jónsdóttir listmálari. —
Teikningar þessar verða nú til
sýnis í skemmuglugga Haralds
Árnasonar.
St akkasuödsm ótið,
er fram átti að, fara síðast Uðinn
laugardag, en var frestað, er nú
ákveðið að fari fram næstkomandi
laugardag, en. vár frestað, er nú
fram við Sundskálanin í Örfiris-
ey, og að þvi loknu verður stig-
inn danz á hinum nýja sólpalli.
Sundskálans.
„Lyra“
fer í kvöld kl. 6 til Vest-
mannaeyja, Færeyjn og Björg-
vinjar.
Veðcið.
Hiti 8—13 stig. Hægviðri um
land alt. Grunn lægð yfir Mandi.
Hreyfist hægt norðaustur eft'r.
Horfur: Hægviðri við Faxaflca.
Sennifega norðan átt á morgun og
þ.urt vaður. Skúrir í dag.
Danzleikur
fyrir skozku knattspyrnumenn-
verður haldinn á Hótel fsland á
laugardaginn. Sjá augl.
St ípaka
heldur fund í kvöld kl. 8V2 á
venjulegum stað. Sagðar verða
fréttir af stórstúkuþinginu. Alliir
templarar velkomnir meðan hús-
rúm leyfir.
„GuIIfoss“
fór í gærkveldi vestur og
norður.
Knattspyrnulögin
koma út á morgun. Eru prent-
aðar með þeim skýringar, og
verður útgáfan mjög vönduð.
Margrethe Brock-Nielsen
sýnir hinn fagra, listdanz sinn
pftur. í kvöld kl. 71/2 í Gl. Bíó.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oít tif taks. Helgi Sveinsson,
Kirkjustr.10. Heima 11—12 og5—7
Útsala á brauðum og kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni: er á’
Vesturgötu 50.
©51 swsáiraa’a 411 satsiaiaskap-
ar §s*á pví ssMæsta 41! hlns
stærsta, alt á sssssm stað.
Snðrai. iS, ¥lkar, L,asagav.
Nýtt prógramm. Ef eiithvað verð-
ur eftir af aðgöngutniðum, fást
þ:ir við innganginn.
Botnia“
fór í gærkveldi til Englands.
Iliíí og þetía.
Danskur liðsíoringi tekinn
fasturfyrir njósnir.
Seinast í júnímánuði fóru.
nokkrir danskir liðsforingjar úr
herdeild þeirri. er hefir aðsetur
£itt í landamærabænum Tönder,
skemtiför suður á ey eina. þýzka.
Þá er þeir voru komnif yfir
landamærin, kom þýzkur lög-
regluþjónn frá Flenzborg og bað
um að fá að tala við Lemibourn
kaftein. Kafteinnimm gaf sig fram,
og var honum þegar sagt, að
hann væri fangi. Var farið með
hann til Flensborgar og síðam tii
Berlínar. Hefir hann játað á sig,
að hann hafi haft á hendi njósnir
fyrir Frakka.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njfósnariim mfkli.
„Vegna þess, aö hann hatar þig. Hanm
langar til að loka vörum þínum fyrir fuit
Og alt.“
„Ég hefi aldrei séð harm eða vitað neiítt
tum hann, unz ég talaði við hann í höll
Ozeroff pirinzessu. Má ég spyrja: Hvers
vegnahatar Bernowiski mig?“
„Hann hefir gruMsemdiir gegn þér,“ svar-
aði bún. En meira var húin algerlega ófá-
anleg til að vilja segja. um þetta. Þegar ég
ítrekaði það, þá isteinþagði hún. Hún var og
er iskrítiin stundu'm, búin Clare Stanway miín,
en iskemtileg er hún á öllum tíirjpm sóilar-
hringisins.
Tíminn leið fjjótt og eims og í — draumi.
Skiþið klauf öldurnar létt og þægilega. Mér
fanst ég eins og líða á vængjum til frelsis
og hamingjU' með Clare við hlið mér .—
ávalt. Við sátum sarnan án afláts. Ég spurði
hana margra ispurninga. Sumum svaraði hún,
sumum ekki.
Ekki dirfðist ég að minnast með einu
orði á hinn hræðifega atburð, 'sem kom
fyrir á Sydenham Hill. Með þegjandi sam-
þykki okkar. beggja vöruðumist við að tala
um það. Einmitt tslíkt sem það forðuðumst
við eiiras og heitan eldinn, Ekki hafði. ég
heldur orð á því, sem ég komst að raun
um í lokaða húsinu í Kensiingtoin.
Eg var nú frjálsj aftur. Ég minitist skyldu
minnar. við. hiaras hágöfgi Cliinton lávarð ut-
anríkisráðhexra, og við hans hátign, Victor
Emmanuel konung.
Ég ræddi um lífsstöðu mínia, — sagði
. Clare, að ég væri njóisnairi, ekki að eins á
pappírnum, heldur af lífi og sál. Ég sagði
benni frá því, hve vel ferð mín til ítalíu
heppnaðist.
Hún spurði mig gaumgæíilega um erindi
mitt-til Italiu. Ég sagði henni hreinskilniis-
lega frá því. Ég sagði berani, að framtíð
Italíu væri í foættu og ein,kainlega væri mér
umfougað um afstöðu Englands til þessa
máls. Ég sagði henni, að heiður Bretlands
hinls mikla og vald Englendinga á Miðjarð-
arhaiinu væri í hættu.
„Og þú, kæra Clare! getur bjargað þessu,
ef þú vilt að eiras gera það,“ sagði óg og
horfði biðjandi á hana. Mér var isvo miikið
niðri, fyrir, að ég froðufeldi af ákafa. Það
verður að segja hverja sögu eins og hún
gengur til. „Varnansamnirag eru ítalía og
Frakkland nú að draga upp. Samningur þeissi
rniðar að því að lækka drambið í Englend-
ingum. En það má vitainlega ekki eiiga siér
stað. Það verður að koma í veg fyrir slíkt.
Að dras- þú ein getur fojálpað mér í þessu
efni sem öðrum. Hjá þér, — að eins hjá
þér get ég fengið þær upplýsiragar, sem ég
Jeita að og endiliega þarfnast. Að eins þú
getur bjargað heiðri Englands og velfei'ð
ítalíu."
„Ég!“ hrópaði hún. Að eiras brá henni
lítið. „Hver sagði þér þetta?“
„Hans hátign Victor Emmanuel Italíukon-
ungur. Hann sendi mig af stað til þess að
leita þín,“ svaraði ég. Mér fanst ég geta
gleypt hana með augunum á þessu augna-
bliki.
„Konungurinn ?“ endurtók hún og stóð á
öndinni af undrun. „Haún sagði .þér, —
hann isagði þér, huer ég er? Haran sagði þér
sögu mína?“
„Hann sagði mér, að þú gætir hjálpað
mér,“ isvaraði ég lágt. En pinlægt traust
og aödáun bexgmálaði í rödd minni. „Ég
leita hjálpair þinnar nú. Viltu vaiía mér
hana og bjarga með því virðingu Englands
og -betri afstöðu fyrir Ita.líu?"
Hún hélt niðri í sér andanum. Litla hönd*
in hennar titraói og skalf í m,in;ni. Ég sá
'bliku í auguni hénnair, sem gat þýtt óveður