Vísir - 26.04.1936, Blaðsíða 3

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
3
yrði, að þær séu sambærileg-
ar, en svo vill jafnan vera um
þá, sem að eins stunda eina
grein íþrótta, að þeim finst
þeirra íþrótt sú eina rétta, og
allrg besta. Eg liefi slept sund-
inu með vilja, því að það er
sú eina af sambærilegum
íþróttum, þegar undanskildar
eru hópiþróttir, sem nú er
mildu ódýrari en golf, hvað
sem síðar verður. Gönguferðir
stunda örfáir að staðaldri og
ef ckið er i bíl langar leiðir,
til þess að fá sér síðan stutta
gönguferð, þá kostar það lika
peninga. — En þvi skyldu
allir endilega þurfa að vera
skornir við sama trog? Því má
eklti liestamaðurinn eiga sinn
hest, þó hann kosti hann 300
kr. á ári og kylfingurinn leika
sitt golf fyrir 50 kr. á ári? —
Hvað gerir það, þó hesturinn
Iiafi kostað 500 kr., en golf-
útbúnaðurinn ekki meira en
reiðverið á hestinn? Ilver iiugs-
ar út í livort lengur liíir og
endist, stálkylfan eða hestur-
inn. Það, sem hér veldur mis-
skilningi, er þetta: að liesta-
menskan er viðurkend alinenn-
ingsíþrótt, en golf, senr er
mörgum sinnum ódýrara, er
strax stimi^lað ríkra manna
iþrótt,óalandi og óferjandi sök-
um dýrleika, ogþóergolf hvergi
í heiminum jafn ódýrt og hér.
Venjan er sú, að liver velur sér
iþrótt eða sport við sitt liæfi,
hvað sem það kostar, eða bol-
ast á móti öllu slíku og lekur
þá þær mótbárur, sem hendi
eru næstar, til skýringar því,
hvers vegna hann taki ekki
þátt í þeim.
Golfklúbbur Islands var
stofnaður hér í Reykjavík 14.
des. 1934, með rúmlega 50
stofnendum. í janúar, eða
rúmum mánuði eftir stofn-
fundinn, fékk klúbburinn á-
gætan kennara, Mr. Walter
Arneson, er hélt uppi kenslu
i inniskóla til vors. Þá var
tekið á leigu 20 dagsláttur af
túni Austurhlíðar, og þar leik-
ið af miklu kappi i fyrrasumar.
Allir lærðu skjótt að meta hin
heilsubætandi áhrif íþróttar-
innar, og náðu margir góðum
árangri. — Margir kapp-
leikir voru haldnir, og mörg
„stór“ högg slegin, og loks var
liáð Abessiníustríð(!), er stóð
lengi, en lauk með algerðum
sigri Ras Tafari og bláliða, og
hélt þá Mussolini og svartliðar
sigurvegurunum veglega veislu
í Addis Abeba (Oddfellow). —
Þannig lauk sumarstarfsem-
inni 1935 og má um hana nán-
ar lesa i Kylfing, timarili, sem
G. í. gaf út, 6. nr. af s.l. árg.
og náði miklum vinsældum.
Um mitt siðastliðið sumar
stofnuðu Akureyringar golf-
klúbb, með 30 félögum, í sam-
ráði við stjórn G. í., og fór
Mr. Arneson þangað norður og
kendi þar mánaðar tima. Not-
uðu þeir tímann kappsamlega
og hafa æft sig innan dyra í
allan vetur. Golfvöll hafa þeir
fengið með góðum kjörum hjá
bænum (þ. e. a. s. ókeypis), og
þurfa þeir ekkert við hann að
gera, nema að annast venjulega
hirðingu.
Strax og daginn fór að lengja
i vetur, tók G. í. hér sali á
leigu til innandyra æfinga
og kenslu. Nýtur hann
enn leiðsagnar hins I ötula
brautryðj anda golf-íþróttar-
innar liér á landi, Mr. Walter
Arneson’s, sem sendiherra
Sveinn Björnsson taldi tví-
mælalaust þann besta golf-
kennara, sem hann hefði liaft,
og hafði hann þó á sinum
mörgu ferðalögum kynst og
reynt marga kennara. Áliugi
félagsmanna hefir nú farið
mjög vaxandi og fjöldi nýrra
félaga bæst í hópinn. G. í. lief-
ir sama golfvöll þetta siunar
og í fyrra, og er nú byrjað að
leika á honum. Er hann ber-
sýnilega ekki „við vöxt“, þótt
elcki sé liarðara að orði kveð-
ið. Auk þess leiguland frá ári
til árs.
Stjóm G. í. hefir frá upphafi
verið það ljóst, að svo framar-
lega sem golf-íþróttin á sér
nokkra varanlega framtíð liér
i Reykjavík, þá þarf hún að
e'ignast leikvöll. Þess vegna
hefir stjórnin, ásamt kennara
sínum, leitað í nágrenni bæj-
arins eftir hentugum leikvelli.
Land það, sem klúbburinn hef-
ir nú til umráða, er alt of lít-
ið fyrir framtiðar golfbraut,
enda ýmsum öðrum annmörk-
um háð. Loks fundum við á-
kjósanlegan stað, sem bærinn
liafði enn ekki ráðslafað, en
það er: Öskjuhlíðin og Bú-
staðahálsinn, norðan Hafnar-
fjarðarvegar og Bústaðavegar,
ásamt Mjóumýri og sandgryfju
hafnarinnar, sunnan til i
Ivringlumýri. —
Þetta land er um flesta hluti
ákjósanlegt golfland, að dómi
lcennara vors, og eftir því, sem
við sjálfir höfum vit á, þó það
sé liins vegar ekki glæsilegt til
ræktunar.
Á síðasta bæjarráðsfundi var
samþykt að fá G. í. áðurgerint
land til umráða, en þó með
visáum skilyrðiun, — en i þvi
felst mikil framsýni um slíkt
menningarmál.
Með þessu hefir Reykja-
vikurbær sýnt, hvers virði hann
álítur þessa íþrótt, fyrir alt
okkar kyrsetufólk, og hvern
menningarvott hann álítur það
vera, að eiga golfbraut, — en
-— Dóttur Rasputins? Nei,
getur það verið? Var ekki Ras-
putin munkur?
—- Ilvernig liefði liann þá
átt að eiga mig? segir María
Rasputin brosandi. -— Pabbi
minn var bóndi. Hann varmjög
trúaður maður, en liann var
livorki munkur eða prestur?“
María Rasputin liefir verið
búsett í París í 15 ár. Eg liitti
hana að máli í litlu hóteli í
Rue du Roi de Sicile, gamalli
götu, er hiaut nafn sitt á 13.
öld. Hún er grannvaxin, föl-
leit, stóreygð og hefir livítar
og fallegar tennur. Öll fram-
koma hennar er mjög alúðleg
— og svo stingur liún upp á
að við skulum ganga út á ein-
hvern greiðasölustað í ná-
grenninu og fá okkur kaffi-
sopa meðan við spjöllum sam-
an. —
í meðvitund þessarar konu
er Rasputin aðeins margbrot-
inn, ofstækisfullur bóndi frá
Síbiríu, er þó hafði mjög ör-
lagaþrungin áhrif á keisara-
fjölskylduna rússnesku. Fyrir
rúmu ári hefir hún gefið út
bók um föður sinn, á enslcu.
Þessi bók er þrungin viðleitni
til að réttlæta þann mann, er
heimurinn hefir skoðað sem
einliverja óútreiknanlega sam-
steyjDU af villimanni, skrímsli
og skottulækni. En María tel-
ur hann hafa verið mannleg-
an og mannúðlegan, og vafa-
laust hefir skapgerð hans líka
liaft sínar björtu liliðar.
þar er hann ekki einn um liit-
una. Danska ríkið hefir nýlega
lagt fram 200.000 krónur til að
gera golfbraut í Rungsted, og
Svíar hafa lagt fram x/% milj.
sænskra króna til golfbrautar
við Stokkhólm, og reynslan
sýnir alstaðar, að góðar golf-
brautir hæna að ferðamenn!
— Bjuggu þér heima lijá
föður yðar í Petrograd?
— Milja bróðir minn, Var-
vara systir mín, pabbi og eg
bjuggum þar frá 1906. Mamma
kom við og við að heimsækja
okkur, — annars stjórnaði liún
búi foreldra minna í Síberíu.
— Pabbi var svo trúaður, að
hánn vildi eingöngu helga sig
trú sinni. Og þegar við systurn-
ar fórum með honum í kirkju,
vorum við feimnar og reynd-
um að láta sem minst á okk-
ur bera, þvi pabbi vakti æfin-
lega á sér athj^gli. í bænagjörð
sinni gleymdi liann sér algjör-
lega og veitti því enga eftir-
tekt, þótt fólkið hópaðist í
kringum hann.
— Hvernig álitið þér, að fað-
ir yðar liafi læknað Zarevitsj?
— Það var ekkert krafta-
verk, og heldur ekkert dular-
fult fyrirbrigði, — það var ein-
göngu hin sterka trú hans. Það
var fyrir milligöngu biskups
eins, að pabbi kyntist stórfurst-
anum Nikolaj Nikolajevitsj, er
siðan kynti hann keisaradrotn-
ingunni, er var fús til að reyna
alt hugsanlegt, ef sonur henn-
ar fengi fyrir það lieilsuna.
Það var 1906, sem rikiserfingi
Rúslands lá fyrir dauðanum,
— en um leið og Rasputin kom
inn í herbergi hans, reis hann
upp í rúminu og liló. — Pabbi
minn gat verið svo broslega
blátt áfram, t. d. þúaði hann
Zarinn.
Golfmeistara-
bikarinn.
Dóttir Rasputin.
lAicchla. QcLsputm., .hítAöfiuftcLuJL,
túLLcút. iun ó.%œfiu, JLöiuh, úyls.