Vísir - 08.01.1938, Blaðsíða 3

V t S I R

Deilur
íSaBBSSFCí.
GuSmundur Ásbjörnsson.
Bjarni Benediktsson.
Jakob Möller.
GuSrún Jónasson.
GuSm. Eiríksson.

við bæjarstjórnarkosningarnar 30. þ. m.
Félög sjálfstæðismana hér í bænum hafa nú sam-
þykt framboðslista við bæjarstjórnarkosningarnar 30.
þessa mánaðar.
Listinn lítup þannig út:
1. Guðmundur Ásbjörnsson, útg.m., Fjölnisv. 2.
2. Bjarni Benediktsson, prófessor, Laugav. 66.
3. Jakob Möller, alþingismaður, Hólatorgi 2.
4. Guðrún Jónasson, frú, Amtmannsstíg 5.
5. Guðmundur Eiríksson, húsasmíðam., Bræðr. 11.
6. Valtýr Stefánsson, ritstjóri, Laufásvegi 69.
7. Helgi H. Eiríksson, skólastjóri, Sóleyjargötu 7.
8. Jón Björnsson, kaupm., Grófin 1.
9. Gunnar Thoroddsen, lögfr., Fríkirkjuvegi 3.
10. Pétur Halldórsson, borgarstjóri, Túngötu 38.
11. Guðrún Guðlaugsdóttir, frú, Freyjugötu 37.
12. Sigurður Sigurðsson, skipstj., Túngötu 45.
13. Gunnar E. Benediktsson, lögfr., Fjölnisvegi 15.
14. Sigurður Jóhannsson, verslm., Sólvallagötu 2.
15. Ragnhildur Pétursd., frú, Háteig v. Rauðarárst.
16. Björn Snæbjörnsson, bókari, Öldugötu 3.
17. Marta Indriðadóttir, frú, Bergstaðastræti 50 A.
18. Stefán A. Pálsson, umboðs., Bjarnarstíg 9.
19. Einar Ólafsson, bóndi, Lækjarhv. v. Suðurl.veg.
20. Guðmundur Markússon, skipstj., Unnarstíg 4.
21. Einar B. Guðmundsson, hrm., Marargötu 2.
22. Einar Ásmundsson, járnsmíðam., Hverfisg. 42.
23. Sæmundur G. Ólafsson, bifreiðarstjóri, Amt. 5.
24. Þorsteinn G. Árnason, vélstj., Hringbraut 159.
25. Bogi Ólafsson, yfirkennari, Tjarnargötu 39.
26. Brynjólfur Kjartansson, stýrim., Þingholtsstr. 21.
27. Sveinn M. Hjartarson, bakaram., Bræðrb.st. 1.
28. Þ. Helgi Eyjólfsson, húsasmíðam., Eiríksg. 31.
29. Matthías Einarsson, læknir, Sólvallagötu 30.
30. Ólafur Thors, alþingismaður, Garðastræti 41.
Hinir fyrstu fimm frambjóð-
endur listans liafa undanfarin
ár verið í bæjarstjórn og eru
þektir að dugnaði og framsýni
í bæjarmálúm. Ilafa þeir óskor-
að traust allra sjálfstæðismanna
í bænum, enda liefir það verið
eindregin ósk kjósenda að
fíokkurinn megi næsta kjör-
tímabil njóta hinnar víðtæku
þekkingar, sem þessir fram-
bjóðendur bafa á málefnum
bæjarins.
Frambjóðendur í 6., 7., 8. og
9. sæti listans og örugt er að
kosnir verði, liafa ekki áður átt
sæti í bæjarstjórn. Er það ein-
valalið og er gott til þess að vita
hversu vel hefir tekist að skipa
menn í þau sæti. Fulltrúalið
fíoldksins í bæjarstjórn verður
þvi að afstöðnum kosningum
skipað fjórum nýjum mönn-
um. Slíkar breytingar eru þarf-
ar og æskilegar. Hinir nýju
menn þurfa hér engra með-
mæla. Þeir eru kunnir öllum
bæjarbúum að framtaki og
dugnaði, hver á sínu sviði og
hafa allir tekið þátt í opinber-
um málum.
í baráttusætinu er Pétur
Halldórsson, borgarstjóri, og
ætti takmark sjálfstæðismanna
í þessum kosningum að vera
það, að fá liann lcosinn.
Um leið og þessi listi er bor-
inn fram til nýrra kosninga, er
ástæða lil að þakka þeim full-
trúum, sem starfað hafa und-
anfarið fyrir flokldnn í bæjar-
stjórn. Má þar nefna Jóhann Ól-
afsson stórkaupmann, sem
færst hefir undan að taka við
endurkosningu, en það sæti er
vel skipað sem Jóbann situr, í
hverju starfi sem liann tekur að
sér.
Það er ekki aðeins framtíð
Reykjavíkur, sem veltur á því,
hvernig þessar kosningar fara.
Þær munu einnig skera úr urn
það hvernig stjórnmálaástandið,
verður hér næstu árin. Með
miklum og ákveðnum sigri
Sjálfstæðisflokksins, munu
skapast straumhvörf, sem öll-
um landsmönnum er nú lífs-
Valtýr Stefánsson.
nauðsyn að megi verða í stjórn-
málum og atvinnu þjóðarinnar.
Þau straumhvörf verða um leið
og þjóðin hristir af sér hina ó-
farsælu forustu rauðu flokk-
anna, sem nú ganga sameinaðir
til kosninga í þeirri von, að
sameiginlegt átak geti forðað
þeim frá hruni.
EN ALÞÝÐAN TRÚIR ÞEIM
EKKI. ENGINN TRÚIR ÞEIM.
ÞESS VEGNA TAPA ÞEIR NÚ
GEIPILEGAR EN NOKKRU
SINNI FYR.
Helgi H. Eiríksson.
Jón Björnsson.
Gunnar Thoroddsen.
Pétur Halldórsson.
H-S
r siaiisiæois-
O ameiginlegur fundur sjálf-
U stæðisfélaganna, Varðar,
Heimdallar og Hvatar, var hald-
inn i gærkveldi i V'arðarhúsinu.
Tlior Thors, sem var formað-
ur nefndar þeirrar sem undir-
bjó listann, tók fyrstur til máls.
Skýrði hann frá starfi nefndar-
innar og út frá livaða grund-
vallarreglum hún hefði viljað
fara í starfi sínu og las upp
nöfn þeirra, sem nefndin liafði
komið sér saman um að bjóða
skyldi fram.
Kvað T. T. það vera atliyglis-
vert, við hinn nýja lisla, að á
honum værti a. m. k. 4 ungir
menn, sefn fengju aðstöðu til
áhrifa á gang bæjarmálanna og
að konur væru einnig í fleiri
álirifasætum nú en áður. Kvað
liann það liafa verið reynt að
sjá sem flestum liagsmuna-
lieildum innan bæjarins fyrir
fulltrúum, en Sjálfstæðisfloklc-
urinn væri þannig samansettur,
að hann þyrfti í mörg liorn að
líta, og erfitt að fullnægja allra
kröfum.
Að lokinni ræðu T. T. var
listinn borinn undir atkv. og var
liann samþyktur méð sam-
hljóða atkv.
Næstur tók til máls Pétur
Halldórsson borgarstjóri. Lagði
hann áherslu á, að nú eða ald-
rei yrðu sjálfstæðismenn að
standa saman gegn sameinaðri
árás rauðu flokkanna. Ef sú
framfaraþróun ekki á að stöðv-
ast, sem hafin er með hinum
verklegu framkvæmdum sjálf-
stæðismanna í bæjarstjórn, þá
verða sjálfstæðismenn að sigra.
Jakob Möller benti á, að hin
síðustu ár hefði meirihluti bæj-
arstjórnarinnar sífelt lialdið á-
fram að vinna að stórfeldum
framfaramálum, þrátt fyrir þá
órðugleika, sem stjórnarfarið í
landinu liafi skapað höfuð-
staðnum. Sjálfstæðisflokkurinn
í Reykjavík hefði aldrei verið
kyrstöðuflokkur.
Mintist J. M. einnig að, að
valt væri að treysta á hægra
brosið lijá sumum háttsettum
Framsóknarmönnum o g bæri
yfirlýsing þeirra um, að frarn-
boð floksins í Vestmannaeyjum
ætti að tryggja þar meirihíuta-
aðstöðu rauðliða, vott um það.
Framsóknarmenn liafa verið
óaðskiljanlegir hinum rauðu
flokkum og þeir munu lialda á-
fram að vera það, sagði J. M.
Þess vegna ber Sjálfstæðis-
flokknum ekki síður að hafa
auga á þeim andstæðing en öðr-
um.
Bjarni Benediktsson fór
nokkrum orðum um samein-
ingu socialisla og kommúnista
og svik socialista við yfirlýsta
stcfnu sína. Reykvíkingum væri
nú gert að velja um hvort þeir
vildu heldur þjóna vikapiltum
Moskvastjórnarinnar, en styðja
framfaraviðleitni íslensks
flokks í höfuðborg íslendinga.
Með því að veita viðnám nú,
öflugra en nokkru sinni, eiga
Reykvíkingar að dæma útsend-
arana frá Moskva.
Að lokinni ræðu Bjarna
Benediktssonar var fundi slitið.
sociilista
E' INS og getið var um í Vísi
í gær mun það liafa verið
efst í huga ýmsra Alþýðu-
flokksmanna, er þeir sáu fram
á, að Héðinn Valdimarsson yrði
ofan á í flokknum, að bjóða
fram annan lista við bæjar-
stjórnarkosningarnar og láta'
Iléðinn og konnnúnista eina
um að spjara sig. Þeir, sem á-
kveðnastir voru gegn Iíéðni
voru jafnvel farnir að líta í
kringum sig eftir meðmælend-
um ef þeir tækju upp að nýju
lista þann, sem fyrir atbeina
Héðins var feldur i hinu svo-
nefnda fulltrúaráði og skipað-
ur var Alþýðuflokksmönnum
eingöngu. En þrátt fyrir það,
þótt megn óánægja væri meðal
helstu brodda i Alþýðuflokkn-
um, treystust þeir þó ekki til
að taka af skarið og afneita
Héðni og kommúnistum og öllú
þeirra athæfi.
Það varð ofan á í gær hja
þeim, sem telja sig liægfara,
að bíða heldur og sjá, láta Héð-
inn hlaupa af sér hornin einú
sinni ennþá, eins og við þing-
kosningarnar i vor, er hann
hugðist vinna sér fylgi á Kveld-
úlfs málinu.
En það mun vera fullvíst,
að þótt hinir hægfara í
flokknum hafi skort þrek til
að gera nú þegar upp reilcn-
ingana við Héðin Valdi-
marsson og kommúnistalið
hans, þá munu þeir ekki hafa
i hyggju að ljá samfylking-
unni atkvæði sitt. Þeir munu
í stórliópum sitja lieima, eða
skila auðum seðli í mótmæla-
skyni gegn þvi, að selja eigi
atkvæði þeirra kommúnist-
um, til að tylla undir þá og
Héðinn Valdimarsson.
Þessir menn líta svo á, sem
hinn sameiginlegi listi sé
skýrt brot á samþyktum AI-
þýðusambandsþingsins og
yfirlýstri slefnu Alþýðu-
flokksins, að ganga ekki til
samfylkingar við kommún-
ista.
Þessir menn líta svo á, að
þeim beri engin skylda til þess
að bevgja sig undir samþyktir,
sem gerðar eru þvert ofan í
stefnu flokksins, fyrir offors og
áróður Héðins Valdimarssonar.
Ef klíka Héðins nær full-
um yf irtökum, er enginn Al-
þýðuflokkur lengur til, segja
þessir menn.
En nú spyrja menn eðlilega:
Fvrst þessir svonefndu hægfara
socialistar, sem telja sig hina
einu og sönnu Alþýðuflokks-
menn, ekki liöfðu þrek í sér til
að neita að eiga sæti á sam-
fylkingarlistanum og hefja í
stað þess upp merki Alþýðu-
flokksins gegn valdagræðgi
Héðins Valdimarssonar, hafa
þeir þá næga einurð til mót-
mæla á kjördegi með því að Ijá
ekki lista Héðins atkvæði sitt.
Þessari spurningu verður
auðvitað ekki svarað með
neinni vissu fyr en að kjördegi
liðnum, en minna má á það, að
margir voru þeir Alþýðuflokks-
menn, sem liöfðu einurð á að
gefa Héðni Valdimarssyni á-
minningu við þingkosningarn-
ar í vor.
Sú áminning liafði að visu
nokkuð öfug áhrif við það, sem
þessir menn munu hafa ætlast
til, því í stað þess að vinna að
eflingu Alþýðuflokksins, sem
sjálfstæðs flokks, tók Héðinn
það fangaráð að leita til komm-
únista um stuðning og berjast