Vísir - 01.02.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
Bcbíop
frétiír
D Edda 5938256 — Systralcveld
að Hótel Borg. Listi í □ og hjá
S.:. M.:. til fimtudagskvölds.
Veðrið í morgun.
I Reykjavík —-I stig. Kaldast á
landinu í morgun —3 stig á Siglu-
nesi, heitast 1 stig á Skálanesi,
Raufarhöfn, Fagurhólsmýri og víÖ-
ar. Horfur: Faxaflói: Minkandi
norðanátt. Urkomulaust. Gengur
sennilega í austanátt meÖ morgnin-
um.
Farþegar með Dettifoss
til Grimsby og Hamborgar í gær-
kvöldi: Kristján Einarsson, Gunn-
ar GuÖjónsson, Þórarinn Andrés-
son, Axel Skúlason, Bjarni Guð-
mundsson, Olafur H. jónsson og
frú, Þórðúr Þórðarson læknir og
Andrés Hafliði Guðmundsson.
Gjöf til Háskólans.
Frú Guðný Þorsteinsdóttir á
Eskifirði hefir gefið Fláslcólanum
sjóð til minningar um mann sinn,
séra Jón heitinn Guðmundsson,
’prófast í Nesi í Norðfirði. Stofnfé
sjóðsihs er tíu þúsund krónur, og
á að verja vöxtum hans til að
styrkja þá háskólanemendur, sem
gkki hafa nægilegan íjárkost til að
kosta sig.við Háskólann. Forgangs-
rétt til styrks úr sjóðnum hafa þeir
stúdentar, sem eiga heima í Skorra-
staðarprestakall, þ. e. Neskaupstað
og Norðfjarðarhreppi.
Frá Akranesi
reru í gær 20 bátar, en hreptu
versta veður. Þeir bátar, sem komn-
ir voru að landi laust fyrir miðaft-
an, höfðu lítinn afla.
Fátttakendur
í skíðanámskeiði I.R. eru beðnir
að mæta stundvíslega í kvöld.
Ung-barnavernd Líknar.
Opin hvern þriðjudag og föstu-
dag frá 3—4. — Ráðleggingastöð
fyrir barnshafandi konur opin
fyrsta miðvikudag í hverjum mán-
uði, Templarasundi 3.
Skákþing Reyk'javíkur.
Verðlaun voru afhent i gær í
KR-húsinu. I meistaraflokki varð
efstur og þar með skálcmeistari
Reykjavikur Einar Þorvaldsson
með 5p2 vinning. Næstir urðu Áki
Pétursson með 5 v. og Magnús G.
Jónsson með 4)4. — I 1. flokki
varð efstur Vigfús Olafsson, 9 v.,
Ingim. Guðmundsson 8/, Guðm.
S. Guðmundsson jl/2, Kristján
Sylveríusson 6/2. — í 2. flokkí A:
Sæmundur Olafsson 9 v. (100%),
Ársæll Júliusson 7, Stefán Þ. Guð-
mundsson 6. I 2. flokki B: Einar
Einarsosn 8/, Björn Björnsson og
E. Blomkvist 7. I 2. flokki C: Eg-
ill Sigurðsson 9 v. (100%), Olafur
Einarsson 6, Kristínus Arndal,
Guðjón Jónsson og Guðm. Guð-
mundsson 5/.
Verðlaunin voru um 600 kr. að
verðmæti og voru þau gefin af
ýrnsurn velunnurum skáklistarinn-
ar, en þeir voru þessir: Jón Björns-
son kaupm. (1. verðl. i meistarafl.).
Alþýðublaðið (2. verðl. í meistara-
fl.). O. Johnson & Kaaber (3. vl.
í meistarafl.). Morgunblaðið 1. vl.
i 1. fl.). Sportvöruhús Reykjavík-
ur (2. vl. í 1. fl.). Sjóvátrygginga-
félag Islands (3. vl. í 1. fl.). Vinnu-
fatagerð Islands (4. vl. i 1. f 1.).
Haraldur Arnason (1. vl. í 2. fl. A).
Dagblaðið Vísir (1. vl. í 2. fl. C).
Guðmundur Elísson stórkaupm. (II
verðl. í II. fl. B). Arni B. Björnss.
(III. verðl. í II. fl. A). Bókav.
Sigfúsar Eymundssonar (III. verðl.
í II. fl. B). Penninn (III. verðl. i
II. fl. C). Theodór Johnson veit-
ingamaður (II. verðlaun í II. fl.
A). Egill Benediktsson veitinga-
maður (II. verðl. í II. fl. C).
Útvarpið í kveld.
18.45 Þýskukensla. 19.10 Veður-
fregnir. 19.20 Hljómplötur: Söng-
lög úr tónmyndum. 19.50 Fréttir.
20.15 Húsmæðratími: Mismunandi
uppeldi drengsins og stúlkunnar, II
(frú Aðalbjörg Sigurðardóttir). —
Hvtt verkfait á Frakk-
M\.
Kalundborg 31. jan. FÚ.
Málmiðnaðarverkamenn í
Norður-Frakklandi hafa ákveð-
ið að gera verkfall; er það ekki
vegna löggjafar þeirrar , sem
franski forsætisráðherrann hef-
ir nú á döfinni um verklýðsmál,
heldur vegna ágreinings um
kaupgjald við atvinnurekendur.
Ilafa sanmingaumleitanir stað-
ið yfir undanfarið, og ekki
gengið saman.
20.35 Bindindismálakvöld (Stór-
stúka Islands og Samband bindind-
isfélaga í skólum): Avörp og ræð-
ur, söngur og hljóðfæraleikur.
Næturlæknir:
Katrín Thoroddsen, Egilsgötu 12,
sími 4561. Næturvörður í Lauga-
vegs- og Ingólfs-apótekum.
Kaupmenn
Hrísgpjón
Hrí smj öl
Kartöílumj öl
111
i
0

r\
j

o'
er miðstöð verðbréfaviðskif t- anna . .GLERAUGU í svörtu liulstri töpuðust á suixnudag, frá eða að kjörstað. Skilist Laugaveg 87. Fundarlaun. — Kven-gull- liringur, merktur „Á“, tapaðist einnig fyrir viku. Skilist á sama stað. (3
u
ÍÞAKA í kvöld kl. 81/- Kosn- ing og innsetning embættis- manna. Félagar beðnir að fjöl- menna og íxxæta stundvíslega. (10 POKI tapaðist af bíl 28. jan., frá Laxfossi á Hverfisgötu 74, merlctur Halldór Steinsson. Finnandi góðfúslega beðiixn að skila honunx á Nýju bilastöð- jna, gegn þóknun, (4
EWSMMM 2 HERBERGI og eldhús til leigu strax, á Laugax-nesveg 81. (16 KVENHANSKI tapaðist frá Gai-ðastr. að Brekkustíg 6. Sldl- ist á Hávallagötu 1. (5
í GÆR töpuðust drengjaskíði af strætisvagni, á leiðiixxxi frá Ártúnsbrekku niður að nxiðbæ. Skilist á Lögi'eglustöðina. (7
LÍTIÐ herbergi, xxxeð öllu til- heyrandi, til leigu. Sínxi 3183. (17
LYKLAKIPPA hefir tapast. Skilist í Ingólfssti'æti 18, uppi. (8
LÍTIÐ þakherbergi til leigu Hverfisgötu 16 A. (15
HERBERGI, nxeð laugavatns- liita, til leigu fyrir einhleypa. Uppl. Njálsgötu 71. (20
■V8NNAB HATTASAUMUR og breyt- ingar. Hattastofa Svönu & Lár- ettu Ilagan, Austurstræti 3. — Sínxi 3890. (1
ÓDÝRT herbergi fyrir ein- hleypan, fæði á saixxa stað. Sinxi 4082. (22
HERBEBGI til leigu, með ljósi og liita, fyrir 1—2. Skál- liollsstíg 7. (23 STÚLKA óskast út xir bæn- mxx. Uppl. á Spitalastig 4B, uppi. <u
LÍTIÐ hei-bergi til leigu. Upp.l Árvallagötu 10, niðri. (24
wmöxm £1) ’8fff Bitis NOA 1 ’IOOq '11 'o jujqæJS.mS pi xpuuj jg juaejxjaq g njoJÁj Smurq 'jngnqt qj snqpjo So .xnjojs joíaj ixjo sso(| qnr: ‘iusuæq 009 Júqoj So jjáu jo ytsnjj 'uuiæq giA unjn jjoj ‘nSioj jq SÍJHVNSN5UH
HERBERGI óskast nálægt miðbænum. — Tilboð, merkt: „Miðbær“ sendist Vísi. (434
KTAPAf-rUNDIfl TAPAST liafa á götunx bæj- arins tóbaksdósir úr silfri, merktar: 1892 E. E. 1917. Skil- ist gegn fundarlaunum á Sól- eyjargötu 5. (2
KJALLARAPLÁSS til iðnað- ar til leigu á Óðinsgötu 10. Uppl. í shna 4504. (19
GÓÐ stúllca óskast. Hótel
Skjaldhreið. (18
LÁTIÐ innramma myndir
yðar og málverk lijá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugaveg 10. (509
iKAUPSKAPÍli
SEM NÝ skíðastígvél, nr. 41,
lil sölu. Sími 3038. (6
TIL SÖLU á Kaplaskjólsvegi:
Miðstöðvarketill, miðstöðvar-
ofn, Skandiaeldavélar, livítema-
iieraðar eldavélar, ofnar af ýmjs-
um stærðum, þvottapottur, 80
lítra. Sími 2467. (9
DÁLlTIÐ AF KJÓLAEFNUM
seljum við með miklum afslætti
í nokkra daga. Saumum ódýrt
úr efnum frá okkur. Sníðum
og mátum allskonar kven- og
barnafatnað. Saumast. Lækjar-
götu 4. (12
KAUPUM allskonar flöskur,
bóndósir, meðala- og dropaglös.
Rergstaðastræti 10 (búðin) frá
kl. 2—5. Sækjum. (14
BEDDI og 110 luð eldavél, ó-
dýrt, óskast til kaups. Njálsg.
71. (21
SKRIFBORÐ lil sölu (póler-
að, notað). A. v. á. (25
Fomsalan
Mafnarstpæti 18
kaupir og selur ný og notuð
liúsgögn og lítið notaða karl-
mannafatnaði.
DÖMUKÁPUR, kjólar, dragt-
ir og allskonar harnaföt er snið-
ið og mátað. Saumastofan,
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
Gengið inn frá Bergstaðastræti.
(317

og menn lians.
Sögur í myndum
fyrir börn.
11.
Tuck meiöist.
Við verÖum að flýta okk-
ur að frelsa Rauðstakk, áð-
ur en fógetann grunar neitt.
■>arna koma fleiri af mönn-
um fógetans. Felum okkur í
skógarþyknínu.
Flýttu þér, Tuck. — Eg get
það ekki. Egliefi misstigið mig.
Forðið ykkur.
Hvað er munkur að gera hér í
skóginum? — Eg hefi sloppið úr
klónum á Hróa hetti og þorpurum
hans. Guð forði mér frá að hitta
þá aftur.
NJÖSNARINAPOLEONS. 23
„Hvað er það, Cecile mín?“ spurði hann lilý-
lega. „Get eg orðið þér að nokkru liði?“
Hún átti sýnilega i liarðri baráttu við sjálfa
'sig. Geðshræring liennar var mikil. Tilfinning-
arnar virlust ioga liana í eina átt, — skelfing
i hina. Andarlak snéri hún sér undan og stundi.
Hún reyndi að risa á fælur og komast burtu,
en Gérard lét hana ekki sleppa.
„Þú veist, að þú getur treyst mér, Cecile“,
sagði liann einlæglega. „Þú treystir mér alt af,
þegar við vorum litil — þegar þú varst smeyk
um að fá skömm í hattinn. Manstu þegar þú
mistir skóinn þinn i lækinn. Manstu hvernig
við komum þér úr klípunni — og það var víst
eg, sem var flengdur .... en mér stóð á sama.“
Gerard héll áfram að tala í sama dúr, mjúk-
lega, sefandi lil þess að gera Cecile rólega —
vinna fult traust hennar. Eitthvað var að. Hvað
gat það verið? Að sjálfsögðu mundi hann kom-
ast að því innan stundar en hún var einkennilega
dul og hikandi og óráðin. Hún liafði alt af verið
eins og glall harn, að minsta lcosti gagnvart hon-
um — tilleiðanleg til þess að sýna honum fult
traust, lircin og bein og opinská. Hið sorglega
fráfall Pierre gat ekki hafa breytt henni svo
skyndilega — algerlega.
Loks spurði hann liana:
„Er það eitthvað viðvíkjandi Pierre?“
Hún stundi, sneri sér undan, og kinkaði
lcolli.
„Hvað er það? Verð eg að geta mér þess til?“
Það mundi hafa orðið erfitt, þvi að liann
hafði enga liugmynd um hvað það var, sem
livildi svo þungt á Cecile varðandi Picrre —
nema sorgin yfir því sem gerst liafði. En hvi
var þessi skelfing ríkjandi í liuga liennar —
hvi var tillit hennar svo einkennilegt? Sem het-
ur fór var hertogafrúin enn að leita að bókinni,
en tíminn leið, og liún gat komið aftur þá og
þegar. Og þá mundi loku fyrir það skotið, að
hann gæti haft nokkuð upp úr Cecile. En alt í
einu datt honum ráð í hug.
„Gecile mín,“ sagði liann, „leyfðu þeir þér
að sjá Pierre meðan hann var í fangelsinu?“
„Nei,“ svaraði hún.
„Sástu liann,“ hélt hann áfram ákveðinni
röddu, „þetta kvöld, þegar . . . . “
Hún kinkaði kolli og sagði:
„Já.“
Gerard létti. Þarna var þó eitthvað sem hann
gat stuðst við, verið honum til leiðbeiningar.
Hér var leið, til þess að fá hana til þess að sýna
honum fullan trúnað. Og alt i einu var sem hún
breyttist — eins og liún liefði ákveðið — eða alt
í einu fengið kjark til — að taka aðra stefnu.
Hún átti enn í baráltu við sjálfa sig, en hún var
að safna í sig kjarki, vinna hug á óttanum.
„Þú veist,“ hélt hann áfram og tók um leið
hönd hennar og strauk hana, „að liann kom
með oklcur, de Neuvic, Mericourt og hinum, i
Pavillon Solferino, i þeim ákveðna tilgangi að
sjá dansmær — sem við allir höfðum áhuga
fyrir að sjá.“
,Eg veit það,“ svaraði hún.
„Nú, hann fór frá okkur skyndilega. Enginn
okkar skildi i þvi, livers vegna hann fór fi'á okk-
ur, en — liann fór . . . . “
Gerard þagnaði sem snöggvast og hélt áfram
lágri röddu, hlýlega, „og næst þegar eg sá hann
stóð hann við opinn glugga í húsi við l‘Aigle-
götuna. Keisarinn var í þann veginn að aka þar
fram hjá og Pierre hafði skaixxmbyssu i liend-
inni.“
„Eg vissi ekki,‘‘ sagði Cecile lágt, „að þú sást
hann þar.“
„Það var tilviljun, að eg lagði leið mína þarua.
Þú gctur gert þér i hugarlund hvernig mér leið.
Eg reyndi að komast til hans, en þröngin var
svo mikil, að mér reyndist ógei'legt að ryðja
mér braut gegnum hana, og í þeim svifum kom
riddaraliðið, sem fór fyrir keisarakerrunni. Eg
sá Pierre miða skammbyssunni — og hendi, sem
kom fram úr þyrpingunni fyrir aftan liann —
og skotið hljóp úr bj,ssunni — í loft upp.“
„Eg vissi ekki, að þú lxafðir séð alt þetta,“
sagði Cecile og dökku augun hennar livíldu nú
á lionum.
Gerard þagði stundarkorn og hélt svo áfram:
„Hvar vai-st þú, Cecile, meðan þetta alt gerð-
ist?“
„Eg var heima,“ svaraði hún.
„Þú lxafðir séð Pierre?“
Tó “
,,Jd,
„Hvenær?“
„Þegar hann kom frá Pavillon Solferino. Eg
fór ekki, þólt Fanny mæltist til þess, að eg
færi — eg liafði höfuðverk. Pierre kom um
klukkan — um klukkan tíu — eg lield, að liann
liafi komið til þess að sækja skammbyssuna.
Hann kysti mig og spurði hvernig mér liði —
og gekk svo til herbergis sins. Hálfri ldukku-
stundu síðar kom lxann aftur. Hann liélt iá dá-
litlum böggli
Hún þagnaði skyndilega. Aftur var sem ótti
hefði gripið lxana og lxún hikaði við að halda
áfranx. Gerard hafði dregið skemil að stól henn-
ar. Hann sat þar og þau liéldust í hendur. Hann
liorfði stöðuglega á hana og ástundaði að vera
senx nxildastur og sanxúðarríkastur og honum
var unt. Og það hafði sín áhrif. Ótti hennar
hjaðnaði. Svipur heixnar varð mildari — og nú
í fyrsta sinni frá þvi að hinn hræðilegi atburð-
ur liafði gerst, komu tár fram i augu hennar.
Hún dró aðra hendina til sin og stakk henni i
kjólvasa sinn og tók úr Iionum dálítinn böggul,
senx ekki var stærri en úttroðið umslag, og rétti
honunx.
„Til mín?“ spurði hann.
„Það var þctla, sem Pierre hafði i höndununx,
þegar liann konx úr lierbergi sinu,“ sagði liún.
„Hann bað mig að afhenda þér þetta, i fyrsta
sinn, er eg hefði tækifæri til þess að vera ein
með þér. Eg man ekki nákvæmlega hvernig
liann liagaði orðum sínum. Hann talaði æsinga-
laust, rólcga. En hann gerði nxig óttaslegna,
hvernig sem á því stóð. Vitanlega fanst mér
einkennilegt, að lxann skyldi biðja mig fyrir
þetta, þvi bann hitti þig nxiklu oftar en eg. Þess
vegna gat eg ekki skilið að hann skyldi biðja
mig fyrir liann. En hann kysti íxiig góða nótt
— og — eg sá liann ekki eftir það.“
Það, sexxx stúlkan sagði Gerard, lxafði íxxik-
il áhrif á hann og jók iðran lians. Hér var
greinilega unx orðsendingu að ræða, senx vin-
ur hans Piex-re taldi liina mikilvægustu, og
þelta var fyrsta tækifærið, sem Cecile liafði
fengið til ]xess að afhenda lxonunx hana. Ger-
ard ásakaði sjálfan sig uxxx, að liafa ekki gef-