Vísir - 12.02.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
6 œ)ap
fréffír
Messur á morgun.
í dómkirkjunni (sjómannadag-
ur) : Kl. ii, síra Bjarni Jónsson,
kl. 2, bamaguös]>jónusta (síra Fr.
H.), kl. 5, síra FriSrik Hallgríms-
son. Tekit5 á móti gjöfum til starfs
Sjómannastofunnar og einnig í
fríkirkjunni.
1 fríkirkjunni (sjómannagutSs-
J>jónusta), kl. 2 (sira Árni Sig.).
í fríkirkjunni í HafnarfirtSi: Kl.
2 (barnaguösþjónusta) síra Jón
Auðuns og kl. 5 (sjómannamessa)
síra Jón Auðuns.
í Laugarnesskóla, kl. 10.30
bamaguðsþjónusta. Kl. 2, síra
GarSar Svavarsson.
í Hafnarf jarSarkirkju, kl. 5,
síra GarSar Þorsteinsson.
Kaþólska kirkjan: — í Reykja-
vík: Kl. 6J4 og 8, lágmessur. Kl.
10, hámessa; kl. 6 síðd. guðsþjón-
usta með prédikun. — í Hafnar-
firði: Kl. 9 hámessa. Kl. 6 guðs-
þjánusta meS prédikun.
f Adventkirkjunni kl. 8.30 sí'öd.
O. J. Olsen.
Veðrið í morgun.
í Reykjavík — 4 st., mestur hiti
í gær 1 st., mest frost í nótt — 3
st. Sólskin í gær 0.3 st. Kaldast á
landinu í morgun — 6 st., á Akur-
eyri, minst frost — 1, Á Horni,
Reykjan. og Fagrad. Yfirlit: Hæö
yfir austanver'ðu Atlantshafi og
norður yfir ísland og Grænlands-
haf. Víðáttumikil lægð yfir yest-
anver'ðu Atlantshafi á hreyfingu
í norðaustur. — Horfur: Faxa-
flói: Stilt og víða bjart veður í
dag. Vaxandi sunnan eða suðaust-
anátt í nótt, með snjókomu og síð-
ar rigningu.
Skipafregnir.
Gullfoss fer til útlanda í kvöld.
Goðafoss er væntanlegur aS vest-
an og norðan í nótt eða fyrramál-
ið. Brúarfoss fór frá Leith í gær,
•áleiðis til Vestmannaeyja. Detti-
foss fer frá Hamborg í dag, áleið-
is til Hull. Lagarfoss fór í morg-
un áleiðis til Austfjarða og út-
landa. Selfoss er í Reykjavík. —
Esja kemur úr strandferð um há-
degi.
Helgidagslæknir
á morgun: Alfreð Gíslason,
Brávallagötu 22, sími 3894.
„í landi eldvaðenda og
hinna langlífu".
Um þetta efni talar Ivan Kres-
tanoff annað kvökl í Guðspekifé-
lagshúsinu kl. 9.
Stúdentar 1928
eru beðnir um að mæta að Hót-
el Borg, herbergi nr. 101, kl. 6
í dag.
Hæturlæknir
aðra nótt: Kristín Ólafsd., Ing.
14, sími 2161. Næturvörður í
Laugavegs apóteki og Ingólfs
apóteki. i
í K.R.-húsinu í
Aögöngumiöap á kP.
Munið hina ágætu hljómsveit. Gömlu og nýju dansarnir
Öll Reykjavik hi»r.
í kvöld í Gamla Bíó kl. 7,15.
Aðgöngumiðar seldir lijá K. Viðar og í Bókaverslun Sigfús-
ar Eymundssonar og við innganginn, ef eittlivað verður eftir.
kvöid
2,50
Höfnin.
Olíuskip kom í gær til Olíu-
verslunarinnar.. Tryggvi gamli
fór aftur á ufsaveiðar.
Bjarni Björnsson
endurtekur skemtun sína í
Gamla Bíó í kveld kl. 7.15. Ættu
menn að hafa fyrra fallið á því
að fá sér miða, sé nokkrir til, svo
fljótt hafa þeir runnið út á fyrri
skemtunum Bjarna núna.
Leikfélag Reykjavíkur
sýnir á morgun sjónleikinn
„Fyrirvinnan“ eftir W. Somerset
Maugham.
Útvarpið í kvöld.
18,45 Þýskukensla. 19,10 Veður-
fregnir. 19,20 Strok-kvartett út-
•varpsins leikur. 19,50 Fréttir.
20,15 Erindi: Shakespeare og leik-
list á hans dögum II (Haraldur
Björnsson). 20,40 Þættir úr
„Storminum", leikriti Shakespe-
are’s (Har. Björnss. o. fl.) 22,00
Danslög. 24,00 Dagskrárlok.
mmsm
UNGINGASTÚKAN UNNUR.
Fundur á morgun kl. 10 f. li.
Inntaka. Fjölmennið. Gæslu-
maður. (221
ÞIN GSTÚKUFUNDURINN
annað kveld liefst kl. 8%. (217
ST. „VÍKINGUR“ nr. 104. —
Fundur n.k. mánudagskvöld á
venjulegum stað og tíma: 1.
Inntaka nýrra félaga. 2. Mál-
fundafélagið annast liagnefnda-
atriði. a) Ávarp (K. G.). b)
Upplestur (Kj. Gj.). c) Skraut-
sýning. d) Steppdans. I.O.G.T.-
kórinn aðstoðar með söng. Fjöl-
sækið stundvíslega. Æ.T. (220
Aflasala.
Haukanesið seldi í Grimsby i
gær 1890 vættir fyrir 1338 stpd.
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
mmmm
HEIMATRUBOÐ leikmanna,
Bergstaðastræti 12 B. Samkoma
á morgun ld. 8 e. li. Hafnar-
firði, Linnetsstíg 2. Samkoma á
morgun ld. 4 e. li. Allir vel-
komnir. (206
B. JÓHANNESSON prédikar
i samkomusal Hersins í Hafnar-
firði sunnudaginn 13. febr. kl.
8.30. Rit verða gefin. Ókeypis
aðgangur. Verið velkomin. (209
FILADELFIA, Ilverfisgötu
44. Samkomur á sunnudaginn,
hæði kl. 5 og 81/*; e. li. Allir vel-
komnir! (213
BETANIA. Samkoma annað
kvöld ld. SMj. Steinn Sigurðsson
lalar. Fjöldi vitnisburðir. Zions-
kórinn aðstoðar. (216
rsiFföNin
KARLMANNSARMBANDSÚR
tapaðist frá Brávallagötu að
Seljavegi. Skilist á Brávalla-
götu 44. Fundarlaun. (200
SVARTUR skinnlianski
(hægri liandar) tapaðist. við
Eiríksgöluna. Finnandi beðinn
að skila honum á Eiríksgötu 8.
(199
BÍLSVEIF tapaðist á leiðinni
frá Rafstöðinni að Hverfisgötu
46. Sími 3272. (197
KVENIIANSKI lapaðist á
Njálsgötu eða Barónsstíg. Skil-
ist á Laugaveg 158. Simi 2452.
(196
TAPAST hefir brún skinn-
húfa (flughúfa) frá Barnaskóla
austurbæjar að Bergstaðastræti
71. Skilist á Bergstaðastr. 71.
(208)
TAPAST hefir ungur köttur,
högni, svartur með livíta hringu
og hvitar tær, og ljós í rófu.
Góðfús finnandi heðinn gera að-
vart á Lindargötu 40. (211
GÓD og ábyggileg stúlka ósk-
ast til að sjá um lítið heimili.
Uppl. Vonarstræti 4 B, kl. 5—6.
(201
STÚLKA saumar í húsum.
Uppl. Miðstræti 6. Sími 4414.
(210
STÚLKU vantar strax á Berg-
þórugötu 23. Uppl. eftir kl. 7.
(215
iSTÚLKA óskast i létta vist.
Elías Kristjánsson, Laufásveg
19, sími 4896. (219
TVÖ HERBERGI og eldhús
óskast 14, mai. Tvent i heimili.
Uppl. í síma 1097. (198
STÓRT lierbergi i nýju liúsi til
leigu 1. apríl fyrir reglusama
stúlku í fastri stöðu. Tilboð
merkt „B“ sendist Vísi. (204
SNOTUR íbúð til leigu í
Tjarnargötu 5A. Uppl. í síma
3546. (222
ÍBÚÐ, 2—3 herbergi, óskast
14. maí fyrir barnlaus hjón.
Öll nýtísku þægindi áskilin.
Fyrirfram mánaðargreiðsla. —
Tilhoð merkt: „1938“ sendist
afgr. Vísis 14. þ. m. (214
iKAlPSKmífl
LEÐURV ÖRUVERKSTÆÐI
Hans Rottberger: Fyrirliggjandi
kventöskur, með lás og renni-
lás, seðlaveski, buddur og ný-
móðins tveggja-cm. belti. Allar
viðgerðir. — Holtsgata 12. (226
LÁHÐ inramma inyndir
yðar og málissrk hjá Innrémm-
unarvinnustefu Axels Gwrtes,
Laugaveg 10. f609
FREÐÝSA undan Jökli,
Hornafjarðarkartöflur. Gulróf-
ur. Hnoðaður mör. ■— Þor-
steinsbúð, Grundarstíg 12. Sími
3247. — (187
FernsaUn
kaupir og selur ný og notuð
húsgögn og lítið notaða karl-
mannafatnaði.
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattastofa Svönu & Lár-
ettu Hagan, Austurstræti 3. —
Sími 3890, (1
DÖMUKÁPUR, kjélar, dragt
ir og allskonar barnaföt ei
sniðið og mátað. Sauinaslefan
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
Gengið inn frá Bergstaðastræti.
Í242
SVEFNHERBERGISHÚS-
GÖGN franska ræðismannsins
iil sölu. Uppl. í franska konsú-
latinu frá kl. 4—7. (202
SAUMAVÉL til sölu á Grett-
isgötu 73, með tækifærisverði.
___________________ (203
VIL KAUPA snemmbæra eða
unga kú. Uppl. í síma 3679 (205
NOTUÐ eldavél (Juno) til
sölu. Uppl. eftir kl. 6 Grettis-
götu 51. (207
og menn hans.
Sögm* í myudum
fyrir börn.
21
Fógetinn leggur
á ráð.
Nú. Hrói hefir leikib á ykkur
enn einu sinni. Hvernig orsakaS-
ist þaS? —- Þeim tókst aS komast
undan til skógar.
Til allrar hamingju er einn af
njósnurum Hróa á okkar valdi,
Sir Graham. Vi'S ver'Sum aS hegna
honum í staSinn.
Þar sem þú ert svo stór og
þrekinn, átt þú a'S berjast vi'S
fangann, og í lok bardagans verð-
ur liann aS vera dauSur.
Litli Jón á a'S berjast viS Hróa
hött. — Já, herra minn, óttist ekki
um úrslitin.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 33
Inn upp yfir það að vera landráðamaður. En
]>essar ályktanir de Lanoy voru skakkar. Það
var mikilvægur sigur fyrir Toulon og menn
lians, að hafa handtekið mann af svo göfugri
ætt, er naut hinnar mestu hylli keisarans — að
liafa liandtekið hann að landráðastarfi. Þelta
sýndi, að Toulon og menn hans ræktu starf
sitt án tillils til þess liver í hlut átti — þeir
rækti það með öryggi keisarans og rikisins fyr-
ir augum, en annað kæmi elcki til greina. Dóm-
ur yfir de Lanoy mundi því að eins auka álit
Toulons í augum þeirra, sem yfir honum voru
settir, og hann mundi færast skrefi nær settu
marki og fá aukin völd í hendur. Toulon beilti
því allri slægvisku sinni og kænsku til þess að
fá de Lanoy til þess að játa, en þessi ungi að-
alsmaður var þrárri en hann hafði búist við.
Hvernig sem að var farið, livað sem gera varð
til þess, varð að fá hann til þess að játa, — en
alt mundi verða miklu auðveldara ef hann jál-
aði, játaði nú. Og lil þess að fá hann til að játa
beitti Toulon öllum hæfileikum sínum sem
dyggur þjónn keisaradæmisns og var í öllu vcl
sluddur af handgengasta undirmanni sínum,
Prevost. Þeir skiftust á að spyrja og hrella fang-
ann og þeir voru nú farnir að yfirlieyra hann
á tveggja klukkustunda fresti. Skyndilega,
hvenær sem var, á degi eða nóttu, mátti de
Lanoy húast við, að liann væri tekinn og leidd-
ur fyrir þessa pyndara sina, til frekari yfir-
heyrslu og andlegra pyntinga.
„Hvert var efni skjalanna, sem þér voruð að
■éyðileggja, er lögreglan kom að yður?“
„Eg veit það ekki.“
„Vissulega hafið þér lilið á einliver þeirra.“
„Það gerði eg ekki.“
Og þegar liðnar voru þrjátíu og sex klukku-
slundir og Gerard hafði verið spurður sömu
spurninganna æ ofan í æ, var hann svo bugað-
ur og þreyttur orðinn, að það heyrðist vart, er
liann svaraði, ýmist „eg veit það ekki“ eða „það
get eg ekkert um sagt.“
En nú var „pabbi“ farinn að verða óþolin-
móður. Ekki þannig að skilja að hann væri far-
inn að láta óþolinmæði í ljós. Hann var vanur
þrákelkni fanga, sem gerðu sér vonir um, að
þrákelkni þeirra liefði í för með sér, að dráttur
yrði á, að þeir fengi sinn dóm. Toulon var því
þráa vanur hjá föngum og misti ekki stjórn á
skapsmunum sínum. Hann lét ekki óþolinmæði
i Ijós á nokkurn hátt eða að hann væri orðinn
argur i skapi, enda þótt liér væri margt öðru
vísi en hann átli að venjast. Du Pont-Croix
hafði verið af góðum æltum en alkunnugl var
hver orðið liöfðu örlög móður lians, og menn
töldu víst, að liann bæri hefndarhug til lceisara-
ættarinnar. En um de Lanoy var öðru máli að
gegna. Lanoyættin var vellauðug og áhrifamikil.
Æðsti maður ættarinnar gegndi mikilvægu
embætti innan hirðarinnar — og var bróðir
hins ákærða. Og kona þessa embættismanns var
mesta vinkona sjálfrar keisarafrúarinnar. Það
var kunnugt, að þau samkvæmt erfðavenjum
löklust til konungssinna, en hinsvegar aldrei
haft nein afskifti af stjórnmálum, og aldrei tek-
ið neinn þátt í starfsemi, sem ekki var vinsam-
leg þeirri stjórn, er með völdin fór, eða þeim,
sem bar lceisaratign i landinu.
Það var engum efa undirorpið, að ættin var
áhrifamikil og ef de Lanoy væri sekur fund-
inn um landráð og dæmdur — eftir engum öðr-
um sönnunargögnum en þeim, sem leynilög-
reglan hafði fram að bera, gæti það haft all-
óþægilegar afleiðingar fyrir yfirmann lcyni-
lögreglunnar. Hinsvegar ef játning — skrifleg
játning sakbornings lægi fyrir, var ekki hægt
að áfellast leynilögregluna — og þá mundi
Toulon verða þakkað og ef til vill yrði hann
liækkaður í tign.
Það var nú farið að líða á fimtu nóttina, sem
Gerard varð að búa við það að vera leiddur fyr-
ir Toulon hvað cftir annað. Undir morgun lét
Toulon sækja liann — og liann valdi þennan
tima nætur af ásettu ráði. Hann vissi, að þrek
Gerards mundi hvað minst nú og taugaæsing
lians hvað mest.
Prevost var eltki viðstaddur nú. Undir eins
og Gerard kom inn í skrifstofuna og Toulon
tók að mæla veitti hanri þvx eftirtekt, að hann
hafði skift um tón. Hann var kurteisari en
nokkuru sinni og bauð lionum vindling. Og
hann stakk enda upp á því livort Gerard vildi
ekki fá konjaksstaup. Það var nú svo komið
fyiir Gerard, að hann var hðettur að vera hissa
á nokkurum hlut. Ilann þá vindilinn, en liafn-
aði bi-ennivíninu. Toulon var ákaflega vingjarn-
legur og kveikti sjálfur á eldspýlu og bar að
vindlingsendanum. Þvi næst kveikti hann sér í
vindlingi sjálfur. Og svo fór liann að tala við
Gerard, lágt og alúðlega.
„Sjáið liérna, piltur minn,“ sagði liann vin-
samlega, „þér hafið komið yður í rnikil vaud-
i’æði — er ekki svo?“
Gerard saug vindlinginn sljólega og kinkaði
kolli syl'julega.
„Er það ekki svo?“ æpti Toulon skyndilega
og barði i borðið svo kröftuglega, að alt liristist
sem á því var. Gerard kiptist við, eins og nxað-
ur, sem vaknar skyndilega. En liann var ekki
maður, scm vaknað hafði af svefni. Hann liafði
verið vakandi en bilandi taugar lians höfðu
fengið nýtt áfall.
Toulon varð aflur mjúkur og vinsamlegur og
endurtók mjúkum rómi:
„Er ekki svo, vinur minn?“
„Eg geri ráð fyrir því,“ sagði Gerard eins og
i draunxi.
Honum var xxautn að því að reykja vindling-
iixn. Það sefaði taugarnar að reykja. Ef þessi
xxxaður að eins gæli stilt sig um að gera svona
nxikinn liávaða, eins og áðan. Gerard stóð á
sama, þótt hann héldi áfranx að tala, ef hann
að eixxs vildi tala í hálfunx liljóðuixx, en það var
óþolandi að lilusta á óp hans. En Toulon tók
ekki til að æpa á ný. Haxxxx hélt áfram mjúkunx
rónxi:
„Eg geri rúð fyrir, að þér trúið mér ekki,“
sagði hann, „en eg get fullvissað yður um, að
nxér þykir nxjög leitt að sjá yður í þessari ldípu,
ungan mann, af fornri aðalsætt, senx nýtur liins
íxiesta álits. Vér synir Frakklands gleðjumst
ekki yfir því, er aðalsmenn eða synir þeirra eru
settir í fangelsi og ákærðir fyrir glæpi. Land-
ráð er ljólt orð, lxerra de Lanoy — eruð þér
nxér ekki sammála, kæri markgreifi?“
„Algerlega," sagði Gerard, „exx það er ekki
í’étt lýsing á neinu, sem eg hefi gert.“