Vísir - 28.02.1938, Blaðsíða 4

V I S I R
Gamla Bíó
sýnir urn þessar mundir eitt af
meistaraverkum kvikmyndalistar-
innar, „San Francisco". Myndin
gerist í S. F. í ársbyrjun 1906, en
þá var San Francisko aö rniklu
leyti bygð af æfintýralýð, sem
hugsaöi um lítiö annaö en aö svala
slcemtanafýsn sinni. Kostnaöur
við töku þessarar rnyndar hefir
verið geysimikill, enda afskaplega
erfitt aö sýna mörg atriöin, t. d.
landskjálftana, er lögöu S. F. í
rústir 1906. Aðalhlutverkin leika
Clark Gable og hin yndisfagra
Jeanette McDonald’.
Mjög fjölbreytta barnaskemtun
heldur Glímufélagiö Ármann í
Iðnó á Öskudag. Hafa barna-
skemtanir félagsins undanfarin ár
verið mjög vel sóttar og verið fé-
laginu til sóma. Þarf ekki aö efa,
að svo verði enn. Aðgangur er
aðeins 75 aurar. Sjá nánar í augl.
Farsóttir og manndauði
í Reykjavík vikuna 6.—12. febr.
(í svigum tölur næstu viku á und-
an): Hálsbólga 59 (68). Kvefsótt
94 (100). Iðrakvef 14 (19). Kvef-
lungnabólga O (4). Taksótt o (2).
Skarlatssótt 1 (o). Hlaupabóla 5
(4). Munnangur 5 (o). — Manns-
lát 8 (6). — Landlæknisskrifstof-
an. (FB).
Ara Amalds
var haldið fjölment heiðurssam-
sæti í Seyðisfirði í fyrrakvöld.
Gestir voru bæði úr héraðinu og
kaupstaðnum. Margar þakkarræð-
ur voru fluttar. — Bæjbrstjórn
Seyðisfjarðar gekst fyrir samsæt-
inu. (FÚ.).
Póstferðir á morgim.
Frá Reykjavík Mosfellssveitar-,
Kjalarness-, Kjósar-, Reykjaness-,
Ölfuss- og Flóapóstar. Laxfoss til
Akraness og Borgarness. Norðan-
póstur. Búðardalspóstur. Austur-
Baröastrandarpóstur. Fagranes til
Akraness. — Til Reykjavíkur:
Mosfellssveitar-, Kjalarness-,
Kjósar-, Reykjaness-, • Ölfuss- og
Flóapóstar. Fagranes frá Akra-
nesi.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 18.45 íslenskukensla. 19.10
Veðurfregnir. 19.20 Þingfréttir.
19.30 Erindi: Nýja gagnfræða-
prófið í Mentaskóla Reykjavíkur
(Pálmi Hannesson rektor). 19.50
Fréttir. 20.15 Erindi: Tímatal í
íslenskum jarðvegi (Hákon
Bjarnason, skógræktarstjóri).
20.40 Einsöngur (frú Annie Þórð-
arson). 21.00 Urn daginn og veg-
inn. 21.15 Útvarpshljómsveitin
leikur alþýðulög. 21.45 Hljóm-
plötur: Kartett, Op. 74, eftir Beet-
hoven. 22.15 Dagskrárlok.
IC.F.U.K.
A. D. Fundur annað kvöld kl.
8V2. — Cand. theol. Gunnar
Stefánsson talar. —
Alt kvenfólk velkomið.
HrtngarÍDQ.
Fundur mánudaginn 28. febr.
kl. 8V2 á Amtmannsstíg 4 (hjá
frú Aðalbjörgu Albertsdóttur).
FUNDAREFNI:
Kosin verður sjúkrasjóðs-
stjórn, o. fl.
STJÓRNIN.
ST. VÍKINGUR nr. 104. —
Fundur í lcvöld kl. 8. Inntaka
nýrra félaga. — Bollufagnaður.
Fjölbreytt skemtiskrá. Systurn-
ar annast fundinn að öllu leyti.
Templarar fjölmennið. Nefnd-
in. (468
ST. VERÐANDI nr. 9. Fund-
ur annað kveld kl 8. Inntaka
nýrra félaga. Skemtiatriði svo
sem: Einsöngur (E. Markan).
Leiksýning (þekt leikkona) o.
fl. Eftir fund verða boðnir upp
öskupokar. Systur komið með
poka og kökur. Eflið styrktar-
sjóðinn. Nefndin. (472
niiniiiiiiiiiiiiiiiiiisiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiimi : * f"
Umboössala - - Heiidsala |
Útvega allskonar
|| VEFNAÐARVÖRUR OG SMÁVÖRUR
H með hagkvæmum skilmálum.
Austurstræti 20. — Sími 4823.
EiHAR GUÐMUNDSSONl
.....J IREYKJAVIKl
FI6KFARS
og
KJÖTFARS
líkar vel frá
MATARVERSLUNUM
TÓMASAR JÓNSSONAR.
■HÓSNÆCll
íbúð
3 herberjgi og eldhús,með
nútíðar þægindum, óskast
14. maí næstk. — Tvent í
heimili. Uppl. í síma 1640.
eða 3435. (432
SÖLRÍK stofa á neðstu hæð, nálægt miðbænum, óskast 1.
mars. Tilboð, merkt „836“
sendist Vísi. (462
HERBERGI til leigu. Gegn
þjónustu og ræstingu. — Sími
3932. (43’
AF sérstökum áslæðum er
sólrík tveggja herbergja kjall-
araibúð til leigu frá 5. mars
næstkomandi. A. v. á. (46i
LÍTIL íbúð til leigu frá 1. eða
15. mars vegna burtflutnings úr
bænum. Freyjugötu 25 A, uppi,
eftir kl. 5. (469
TVÖ HERBERGI óskast í eða
sem næst miðbænum. Tilboð,
merkt: „Einhleypur“, sendist
afgr. Vísis. (482
FORSTOFUSTOFA með þæg-
indum óskast strax. A. v. á. —
(476
TVÆR slofur og eldhús til
leigu á Ljndargötu 38. (477
LÍTIÐ herbergi, með eða án
húsgagna, í nýju eða nýlegu
húsi i mið- eða vesturbænum
óskast einn til tvo mánuði. —
Simi 3395 kl. 5—6 daglega. (482
HkEnslaS 1
VÉLRITUN ARKEN SL A. —
(
Cecilie Ilelgason. Sími 3165. — j
(223
KENNI ensku, frönsku og
þýsku. Mrs. Simpson, Laufás- ?
vegi 60. Sími 2264. (459 !
I
TAPAST hefir gullarmbands- ,
úr (kven) laugardagskvöld. S
Skilist gegn fundarlaunum
Skeggjagötu 5. (470
■VINNAfl'
SAUMA í húsum. — Uppl. i
síma 4026. (463
STÚLKA eða unglingur ósk-
ast á létt heimili. Uppl. í síma
3946. (473
HÚSVÖN stúlka óskast á
tveggja manna heimili. Gott
kaup. Sérherbergi. Uppl. Þing-
Iioltsstræti 18, uppi. (480
STÚLKA óskast nú þegar í
vist nieð annari, hálfan eða all-
an daginn. Marta Einarsdóttir,
Laugaveg 20 A. (481
LEICAl
GRÍMUBÚNINGAR til leigu.
Hverfisgötu 65, Hafnarfirði. —
(471
iLAlFSKAmð
NOKKRAR miðstöðvar í bíla
ennfremur mottur , margar
stærðir fyrirliggjandi. Harald-
ur Sveinbjarnarson, Hafnarstr.
15. (447
VÖRUBÍLL til sölu. Sími
3253. (479
Egiart Clats na
hæstaréttarmálaflutningsmaður
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu.
Vonarstræti 10, austurdyr.
Sími: 1171.
Viðtalsími: 10—12 árd.
DÖMUKÁPUR, kjólar, dragt-
ir og allskonar barnaföt er snið-
ið og mátað. Saumastofan,
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
Gengið inn frá Bergstaðastræti.
(317
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattaslofa Svönu & Lár-
ettu Hagan, Austurstræti 3. —
Sími 3890, (1
KAUPUM allskonar flöskur,
bóndósir, meðala- og dropaglös.
Bergstaðastræti 10 (búðin) frá
kl. 2—5. Sækjum. (464
HÆNSNAFÓÐUR og kúa-
fóður. Hænsnakorn og liænsna-
mjöl, maismjöl, heill maís og
kurlaður. Fóðurblanda. Best og
ódýrast á Hverfisgötu 50. Sím-
ar 3414 og 4781. — (460
SAUÐATÓLG. íslenskt smjör.
Barinn og óbarinn harðfiskur.
Best og ódýrast á Ilverfisgötu
50. Sími 3414 og 4781. (461
99F) '8W tuns ‘NOA ••nunnq
-UTJOiqi^ ‘jiqæ.qnS ‘[úqgnuj
‘[uqjiAiI ‘jujfnui ‘uiujisoij 1
ijnqjnqej ‘piisppA.iq ‘.inqsijgjeq
‘Ijminq ‘.inniAq jns ‘(qsi) jofms
‘gl91 ‘HQW HflQVGÓNH
NOTAÐ útvarpstæki óskast.
Uppl. í síma 3650, eftir kl. 7.
(474
KAUPIÐ viku-matarkort. —
Góður matur. Café Paris, Skóla-
vörðustíg 3. (475
ÖSKUPOKAR fást í fjöl-
breyttu úrvali í Þingholtsstræti
15. Steinhúsinu. (478
Viktopíubaunip
Hýðisbaunip
Hálfbaunip
Islenskap
gulrðfup
Þopsteinsbúð
Grundarstíg 12. — Sími 3247.
og menn hans.
Sögur i rayndum
fyrir börn.
33
—• Leggiö Rauðstakk niöur — Ræningja-barónarnir ætla aö —• Okkur kalla þeir ræningja. Þeir —Úr þessu verður ófriöur, en viö
hérna. — Þú ert eins og smá- ráöast á höllina í dalnum og ræna taka frá fátæklingunum, viö frá verðum aö sigra. Hvað heita for-
Ráðagerðir barn. — Hættu þessu, Tuck. síðan í umhverfinu, þeim ríku. En bíöi þeir bara viö .. sprakkarnir? — Eg heyröi engin
nö.fn.
'.'.•^xewnviNWX'i'snicniaasMi:**
.NJÓSNARI NAPOLEONS. -54
— byrja nýlt lif. En hvað sem öllu leið var það,
sem Iiann liafði gert, ekki aftur tekið. Hann
hafði unnið heit, sem hann mátti ekki svíkja —
og hann ætlaði sér ekki að húa við neina van-
liðan vegna iðrunar yfir því, sem liann liafði
gert. Nú lá mest við, að halda valdi á sjálfum
sér, hugsa skýrt, og hafa taugarnar í góðu lagi.
Nú var ekki til neins að hugsa um liina ágætu
Fanny de Lanoy eða Cecile litlu — eða Lor-
• endana.
„Lorendana!“
Ef það væri nokkur leið, hugsaði liann, að
komast hjá að liugsa um liana. Vitanlega gat
hann það ekki.
Úm kvöldið komu tveir fangaverðir til þess
að sækja Gerard. Hann leit á úrið sitt. Klukkan
var orðin átta og farið að verða skuggsýnt.
Fangaverðirnir komu með kurteislega orðuð
skilaboð til Gerards frá M. Toulon, þess efnis,
að hjónavígslan ætli fram að fara klukkan níu
i Sainte Chapelle. Þetta var samkvæmt sér-
stakri ákvörðun erkibiskupsins í París, en
hann liafði leyft — sökum þess að mikil nauð-
syn var að liafa liraðan á — að lijónavigslan
færi fram, án þess að messað væri áður, svo sem
venja er til.
Vegna þess, að það þurfti að hafa liraðan á!
Hjónavígslan! Gerard hafði næmstum gleymt
skilyrðunum. Hugur hans liafði verið bundiun
við annað — við liið nýja líf, sem fram undan
var — nýtt líf í nýjum lieimi — hann hafði
gleymt þvi, að hann liafði Iofað að ganga að
eíga konu, sem liann víssi engin deili á. Jæja,
meðan liann svaf hafði einhver tekið föt lians,
burstað þau og strokið, skór lians liöfðu og ver-
ið burslaðir, og honum liafði verið færður allur
nauðsynlegur fatnaður annar, nærföt, skyrta,
flibbi, hálshindi o. s. frv. Var þetta alt sýnilega
af allra bestu tegundum og keypt í kunnri
tiskuverslun í Paris. Alt var liaft tilbúið fyrir
Iiann.
Þegar liann loks var tilbúinn var farið með
liann um ótal göng, uns liann kom að útgöngu-
dyrum nokkurum, og þar beið skrautlegur
vagn lians og var einkennisklæddur maður i
ekilssætinu. Þegar Gerard kom undir bert loft
dró hann andann djúpt og fylti lungu sín með
lireinu, hressandi kveldloftinu. Þetta var um
miðsumar — svalt í veðri eftir þvi sem um get-
ur verið að ræða á þessum árstíma, og hress-
andi og unaðslegt liti. Aldrei er París fegurri
og meira lieillandi en á slíkum kvöldstundum.
Loftið liresti betur en að drekka kampavín,
fanst lionum, en frá skemtigörðunum og trján-
um og hlómaheðunum við göturnar kom angan
blóma. Og þá var ekki síður liressilegt og á-
nægjulegt að sjá aftur glatt, frjálslegt fólk á
ferli. Þarna voru ungar, glaðar meyjar á ferð,
hýreygar og kiátar, og sumar gátu ekki stilt sig
um að senda liinum unga, glæsilega manni
hýrutillit. Um þetta leyti dags er enginn skark-
ali í bænum, þessum hluta bæjarins, að eins
veikur ómur af hófataki barst að eyrum frá
Boulevard Miche, þar sem mikil hestvagnaum-
ferð var, enn lengra frá barst að eyrum ómur-
inn frá klukkum Notre Dame. Klukkan var að
slá níu.
Maður í aðskornum, aðhneptum frakka steig
úl úr vagninum. Maður þessi sem hafði pípu-
liatt á höfði, tók kurteislega ofan. Hér var eng-
inn annar kominn en aðstoðarmaður liöfuð-
paursins sjálfs, — nefnilega M. Gabriel Prevost.
„Ef lierra markgreifanum þóknast —“,
sagði liann og stóð til liliðar meðan Gerard fór
inn i vagninn.
Það var ekki nema tveggja mínútna akstur
til Sainte Chapelle. Gerard, sem sat þarna í
vagninum við hlið Prevost, á leið til kirkju, þar
sem til stóð að gefa liann og konu, sem liann
vissi ekkert um, i hjónaband, hefði viljað klípa
sjálfan sig illa, til þess að sannfæra sig um að
liann væri vakandi, en fanst það ekki við eiga.
Prevost ræddi um veðrið — liversu dásamlegt
það væri — en líklega mundi bregða til úrkomu.
Ef til vill kæmi þrumuveður. Þegar vagninn
nam staðar við liliðið fyrir utan Sainte Chap-
elle fór Prevost út úr vagninum og beið kurteis-
lega eftir Gerard.
Aldrei liafði hin dásamlega kapella verið feg-
urri i augum Gerards en að þessu sinni. Á liana
sjálfa bar skugga, en fyrir liandan sló roða
hnígandi sólar á himininn. Þar var gnótt rauða-
gulls, sem liinir dásamlegustu litir furðulega
saman ofnir, svo að vekja hlaut aðdaun í hvevs
manns hug. Og það var eins og liulin liönd
reyndi að halda þessum fögru myndiun enn um
stund á vesturlofti, áður en þær hyrfi í faðm
næturinnar. En ef til vill var það að eins and-
artak, sem Gerard naut þessarar fegurðar. Hug-
ur Iians var við annað bundinn. Hann fór gegn-
um dyr og inn í einhver myrkrageim, að honum
fanst, þvi að í þessum enda kirkjunnar logaði
ekkert ljós. Það var þungt loft þarna og við-
hrígðin mikil að koma inn úr hreinu, liressandi
kvöldloftinu, en auk þess var þarna sterkur ilm-
ur i lofti, af reykelsi. Og alt í einu fór eins og
kuldahrollur um Gerard. Hendur lians voru
kaldar sem klakastykki, enda þótt blóðið stigi
honum til liöfuðsins og svitadropar sprytti fram
við liverja hársrót á höfði hans.
Hann gekk á eftir M. Prevost inn eftir kirkju-
gólfinu miðju, milli bekkjanna. Hið fagra há-
altari beint framundan var fagurlega skreytt
blómum og ljósum, og kertaljósin loguðu eins
og gullnar stjörnur á næturhimni, en i kring var
alt myrkri sveipað.
Sköllóttur prestur kraup á kné fyrir framan
altarið og þuldi bænir á latnesku. Kirkjuþjónn
skrúðklæddur kraup við hlið honum. Alt var
tilbúið undir þessa einkennilegu lijónavigsluat-
liöfn, sem fram átti að fara.
Gerard stóðx við altarisgrindúrnar við lilið
Prevost. Þögnin ríkti — svo langa stund, að það
hafði þyngjandi úhrif. Ekkert rauf þögnina
nema ómurinn, sem barst annað veifið frú
prestinum, sem bænirnar þuldi, en annað veif-
ið liækkaði liann lítið eitt róminn, en annars
var mál hans livísl aðeins. Gerard komstiþannig
skap á þessari stundu, að lionum fanst alt fjarri
virkileikanum. Alt hafði sín álirif: Kirkjan hul-
in myrkri að baki honum, hinn sterki ilmur
reykelsis og gróðurliúsajurta, flöktandi kerta-
ljósin — engu af þessu átti hann daglega að
venjast. Eftir nokkurar minútur fanst lionum
hann vera sálarlaus vél sem stjórnað var hul-
inni, styrkri hönd. Skilningarvit hans voru
lömuð.