Vísir - 14.01.1939, Blaðsíða 3

Fyrsta knattspyrnu-
þinginu lokið.
Kjarninn í tillögum Jóns Magnússonar, um
knattspyrnumótin, samþyktur.
Hinu fyrsta þingi íslenskra
knattspyrnumanna er nú lokið.
Það tók mörg og merk mál til
umræðu og réði fram úr þeim
svo sem heppilegast þótti.
1 gaérkveldi hófst fundur kl.
j úmlega 9 og stóð til rúnilegá
2Yz eftir: níioýáetti. Fyi-sta iiiál
á dagskrá voru reikningarnir
fj’rir Þjóðverjaheimsóknina. —
Höfðu þeir legið fyrir fyrri
fundum þingsins, en ekki verið
ræddir vegna þess, að frágangi
þeirra þótti ábótavant. Var þeim
einnig visað frá að þessu sinni.
Næsta mál var fyrirkomulag
knattspyrnumótanna og tók
Frímann Helgason fyrstur til
máls í því. Iiafði liann gert ráð
fyrir að flokkunum yrði fjölgað
um einn og raðað niður mótum
fyrir alt sumarið. Er þetta all-
flókin tilhögun við fyrstu sýn
og var málinu vísað til nefndar.
Þá var tekin fyrir tillaga Jóns
Magnússonar er birt var i
Iþróttasíðunni í gær og hann
bar fram í samráði við G. S.
Gíslason og Herstein Pálsson.
Var A-liður tiIL — um nafna-
breytingarnar —4 samþyktur
strax, en síðara liðnum visað til
nefndar. Með samþ. fyrra hlut-
ans hlýtur það að fylgja nokk-
urnveginn af sjálfu sér, að síð-
ari hlutinn verður samþyktur.
Nefndina, sem um þetta mál
l'jallar, skipa þeir Frímann
Helgason, Guðjón Einarsson og
Jón Magnússon. *
Þá bar Ben. G. Waage fram
till. um það, að K. R. R. sé falið
að sjá svo um að hér sé jafnan
æfður úrvalsflokkur. Var till.
samþykt, enda sjálfsögð, en nú
er eftir að sjá hvernig gengur
að koma lienni í framkvæmd,
það gengur venjulega ver, þeg-
ar til á að taka.
Þá bar Gísli Sigurbjörnsson
fram þessa ályktun, út af till.
Jóns Magnússonar og Frímanns
Helgasonar:
Ársþing knattspyrnumanna i
Reykjavik, haldið 13. janúar
1939, lætur í ljós ánægju sína
um framkomnar till. um nauð-
synlegar og sjálfsagðar breyt-
ingar á tilhögun knattspymu-
móta i Reykjavik og þakkar
mönnum fyrir mikla og ágæta
vinnu, sem þeir hafa lagt í
þessi mál.
Ársþingið samþ. að vísa öll-
urn framkomnum till. til sér-
staki-ar nefndar til atlmgunar,
enda verði unnið að þeim liið
allra fyrsta.
Þessar þrjár tillögur, sem hér
fara á eftir, og allar voru born-
ar fram af Jóni Magnússyni,
form. Fram, mega heita merk-
ustu tillögurnar, sem fram
komu á þinginu, að þeim und-
anskildum, sem áður liafa ver-
ið nefndar:
Ársþing knattspyrnumanna,
haldið i Oddfellowhúsinu 13.
jan. 1939 samþ. að fela K.R.R.
í samráði við stjórn Í.S.Í., að
ráða hingað erlendan knatt-
spymudómara i sumar, í þeim
tilgangi að halda liér námskeið
fyrir dómara og dæma Knatt-
spyrnumót íslands eða Reykja-
víkurmótið, ef ástæður eru fyr-
ir hendi.
Ársþing knattspyrnumanna
1939 samþ. að skora á stjórn
Í.S.Í. að skipa framvegis í stjóm
íþróttavallarins í Reykjavik
einn mann eftir tilnefningu K.
R.R.
Ársþing knattspyrnumanna
samþykkir að skora á stjórn
íþróttavallarins að beita sér fyr-
ir því, að völlurinn verði tilbú-
inn til æfinga eigi síðar en 5.
apríl n. k., ef veður Iiamlar ekki
framkvæmdum.
JÓN MAGNÚSSON.
Fjölmargar aðrar till. voru
bornar fram og eru þær helstu
um þetta: Að fenginn sé erlend-
ur dómari og þjálfari í sumar
(J. M.), völlurinn verði tilbúinn
lil æfinga 5. apríl (J. M.),
„Knattspyrnumínútur“ í út
varpinu, hvort dómarar eiga að
taka laun fyrir störf sín o. m.
m. fl.
Það virðist mega ætla af
þessu þingi, að það hafi ekki
verið svo vel undirbúið sem
skyldi, ræðuhöldin urðu svo
mikil, þvi að altaf þurftu menn
að skýra málin betur og betur,
hver frá sínum bæjardyrum.
Á þessu mætti ráða bót með
þessu. Framvegis verði allar til-
lögur komnar í liendur K. R. R.
10 dögum áður en þing skal
hefja Láti K. R. R. þegar fjöl-
rila tillögurnar og annað er
með þarf og sendi hverju félagi
eitt eintak fyrir livern fulltrúa
þess. Sé till. komnar i liendur
þingmanna eigi síðar en viku
íyrir þing. Velji síðan hvert fé-
lag sér framsögumann i hverju
máli, en liann lcynni sér svo af-
stöðu félags síns til þess ná-
kvæmlega. Ætti með þvi að
vera hægt að draga nokkuð úr
málæði þingmanna.
SKIPHERRANN Á „JOSE
LUIS DIEfc“ ER BASKI —
OG FYRSTI STÝRIMAÐUR
SÖMULEIÐ^.
Tundurspillirinn Jose Luis
Diez, sem þrívegis lenti í sjó-
orustu við herskip Franco,
hefir nú verið kyrrsettur í Gi-
braltar, en skipshöfnin kom-
in til Almeria. — Sjóliðarnir
á tundurspilli þessum hafa
vakið á sér alheimsathygli
fyrir snarræði og hugdirfsku,
og er mikið um það rætt í
heimsblöðunum hversu vask-
lega þeir vörðust í sjóorust-
unni við Gibraltar, er sjö her-
skip hófu árás á skip þeirra.
Skipherrann, Juan Antonio
Castro Izaguirre er Baski og
aðeins 26 ára gamall og hefir
hann verið skipherra á tund-
urspillinum í eitt ár. Áður
hafði hann haft á höndum
stjórn annars tundurspillis,
sem þrívegis barðist við her-
skip Francos. Var Izaguirre
sæmdur heiðursmerkjum
fyrir frammistöðu sína. Á
unglingsárum var hann bók-
hneigður og vildu foreldrar
hans, að hann læsi lÖg eða til
prests, en þeim til undrunar
kaus hann að gerasi sjóliði.
™■■mmm— ,,
1
VISIR
Norðmenn tafca nýtt rlkislán
tií krepporáðstaíana.
Oslo 13. jan.
í hásætisræðunni var boðað,
að tekið yrði nýtt ríkislán til
mótvarna gegn kreppu og at-
viiinuleysi. Verður lögð á það
höfuðáliersla af ríksstjórninni
að sjá sem flestum fyrir at-
vinnu. Fénu verður varið m. a.
til ýmissa opinberra fram-
kvæmda, vegalagningu, nýrra
járnbrauta, nýrra símalína, til
]iess að hæta húsakost manna,
til nýbýlastofnunar o. fl. Annað
mikilvægt atriði i hásætisræð-
unni var afnám núgildandi á-
kvæða um vínveitingaskatt, en
i hans stað kemur 15% vínveit-
ingagjald (skjenkeavgift). Aðr-
ar breytingar á sköttum eru
ekki ráðgerðar. NRP—FB.
íhuganir.
í smágrein, sem dr. Helgi
Péturss ritaði nýlega í Vísi, í til-
efni af útvarpserindi mínu um
vitrækt, heldur liann þvi fram
meðal annars, að íhugunariðk-
anir séu í raun og veru tilraun-
ir til þess að komast í „sam-
bandsástand“, eða stefni í þá
átt. Eg man ekki orðalagið ná-
kvæmlega, en meiningin var á
þessa leið. Þetta er ekki rétt.
íhuganir eiga einmitt þvert á
móti, ef alt er með feldu, að
gera þann, sem iðkar þær, sjálf-
stæðan og virkan (,,positivan“),
en ekki ósjálfstæðan og óvirk-
an (,,negativan“), eins og þvi
miður er hætt við að þeir menn
verði, er leggja mikla stund á
að koma sjálfum sér i „sam-
bandsástand“. — Það, sem
spiritistar kalla stundum „sitt-
ing for deveIopment“, er alt
arinað en íhugun. Sá, sem íhug-
ar, reynir að ná tökum á sínum
eigin huga, og leitar sambands
við hin dulrænu djúp í sjálfum
sér, og er þá raunar frekar um
að ræða það, sem stundum er
nefnt samhugur („kontempla-
tion“). Ef íhiigun leiðir til
„sambandsástands“, er hún
ekki réttilega iðkuð, enda verð-
ur þá árangur liennar allur ann-
ar en sá, sem til var stofnað.
Menn mega ekki rugla þessu
saman. Eins og eg tók fram í
erindimínu umvitrækt,eru ýms-
ar hættur samfara íhugun, sér-
staklega reglubundinni íhugun,
en með því er enganveginn sagt,
að liún geti ekki verið stórkost-
legt þroskameðal, ef rétt er með
liana farið. Eg vil ekki fordæma
tilraunir manna til þess að kom-
ast í „sambandsástand“, ef það
er gott eitt, sem fyrir þeim vak-
ir, en slíkar tilraunir eru ekki
íhuganir. Það er einmitt mjög
nauðsynlegt að gera sér sem
ljósasta grein fyrir þessu, svo
að menn viti, hvað þeir eru að
gera og livert ferðinni er heitið,
þegar þeir leggja af stað í þess-
ar andlegu næturferðir. Stjörn-
urnar, sem lýsa á þeim leiðum,
eru ekki of margar samt.
Doktorinn talar um „dansk-
an framburð“, t. d. á orðinu
„líf“. —• Eg er nú sannfærður
um, að liér er ekki um nein
dönsk áhrif að ræða. Hjá öllum
fjöldanum, og sennilega hjá
doktornum sjálfum, mun bera
meira á v-hljóði en f-hljóði i
orðinu „líf“, af þeirri einföldu
ástæðu, að orðið verður með
þeim hætti munntamara en ella.
Ef til vill má kalla þetta „lat-
mæli“, en eg hygg að letin, sem
þvi veldur, sé íslensk — en ekki
dönsk!
Grétar Fells.
Framsókn Francos.
Oslo 13. jan.
Hersveitir Francos sækja
liratt fram i áttina til Tarra-
gona og eru nú aðeins 16 kiló-
metra frá Miðjarðarhafi.
NRP—FB.
Skammarlegnr nnd-
irrúðnr I Svisslandi
gegn nazistum I
Þfskalanfli.
Þýska blaðið Völkischer Beo-
bacchter hefir birt harðorða að-
vörun til Svisslendinga. Blaðið,
málgagn nazistaflokksins, segir,
að Þýskaland, sem sé eitt þeirra
ríkja, sem hafi undirgengist að
viðurkenna hlutleysi Sviss —
sem hefir verið hlutlaust ríki
frá 1815 — hafi rétt til þess að
krefjast þess, að menn í Sviss
vinveittir Þýskalandi sé ekki of-
sóttir þar í landi. Jafnframt .seg-
ir blaðið, að f jandmenn Þýska-
lands í Sviss sé látnir í friði. í
Svisslandi hafi farið fram
skammarlegur undirróður í
garð Þýskalands árum saman

FYRSTA FLUGVÉLASTÖÐVARSKIP ÞJ(>ÐVERJA.
Fyrsta flugvélastöðvai-skipi Þjóðverja var hleypt af stokkun-
um í Kiel fyrir nokkuru, i viðui-vist Hitlers, Görings og anuara
stórmenna. Skipinu var nafn gefið af Hellu von Brandenstein-
Zeppelin, og hlaut það nafnið „Graf Zeppelin‘'. Skipið er um
20.000 smálestir og liefir rúm fyrir 42 flugvélar.
og liefir hann færst svo í auk-
ana, eftjir sameiningu Austur
ríkis og Sudetalandsins við
Þýskaland, að óþolandi er. —
Þýskaland varðar ekkert um
innanríkismál Svisslands, en
krefst þess, að undirróðurs-
mönnum í Svisslandi verði ekki
látið haldast uppi að níða Þjóð-
verja fyrir hvemig þeir sinna
sínum innanríkismálum.
Hafnarborgin Djibouti.
Deilur ítala og Frakka.
Hafnarborgin Djibouti i
Franska Somalilandi er keppi-
kefli ítala, eins og iðulega hefir
verið geti í skeytum að undan-
förnu. Af ýmsum er þvi haldið
fram, að hinar liáværu kröfur
þeirra um Korsíku, Tunis, Sa-
voia o. fl. sé frambornar til þcss
að bera eitthvað úr býtum — og
þá lielst umráð yfir Djibouti —
eða a. m. k. að fá framgengt
kröfunni um, að hún verði gerð
af fríhöfn. ítölum er kappsmál
að fá Djibouti vegna járnbraut-
arinnar, sem liggur milli henn-
ar og Addis Abeba. En Frakkar
vilja alls ekki sleppa Djibouti.
— Breski blaðamaðurinn O. D.
Gallaglier skrifar um Djibouti í
Daily Express og furðar sig á
þvi, að nokkur skuli ágirnast
þessa borg. Kveðst liann aldrei
hafa verið eins glaður að fara
frá nokkurri borg og Djibouti.
í ferðamannabókum er hún
kölluð „sérkennileg frönsk
borg“, segir Gallaglier. Trúið
því ekki bætir hann við. Hún
hefir sin sérkenni, en engin
frönsk sérkenni.
Þegar Abessiniustvrjöldin
stóð yfir var talið, að þar væri
650 hvítir menn. Fyrr á tímum
var Djibouti miðstöð hvers kon-
ar ævintýramanna, þrælasala,
eitursmygla og vopnasmygla og
svo framvegis. Það er búið að
uppræta þetta alt, segja menn,
en „dhows“ — bátar með sér-
kennilegum þriliyrndum segl-
um — koma og fara — koma og
fara. Og það er eitthvað dular-
fult við siglingar þessara báta.
Djibouti og kvikmyndaliús.
Hús þessi snúa öll framhliðum
að Meneliktorgi. Og þar ganga
borgarbúar, af ýmsum þjóðum
og þjóðflokkum, sér til skemt-
unar, eftir sólarlag. Meðan sól
er á lofti liggja menn sveittir og
við illa líðan í herbergjum sín-
um. Og svo labba menn inn í
kaffistofurnar við torgið og
hlusta á útvarpsfregnir og
„jazz“ frá Evrópu og menn
furða sig á, að nokkur skuli
vilja eignast Djibouti, þvi að
það þarf vissulega sterk bein til
þess að þola loftslag og líf þar.
—- Óþrifnaður liinna innfæddu
er mikill. Sumir eru lúsugir eða
með geitur. Og það getur komið
fyrir, að maður rekist á liolds-
veikt fólk. Það er vissara að
hafa nóg sóttvarnarmeðul við
hendina þar i borg.
agher — sem engínn kærír sig
um að brjófa sem stendur.
Frakkar eru aðalhlutliafaiuir
í járnbrautinni íil Addis Abeba.
Þeir liafa auðgast á flutniogjuiia
afurða frá Abessiniu. Og ítölum
líkar það illa, enda hafa þeír nú
hafist handa um aðbannaítölurai
og Abessiniumönnum að nota 1
liana. Þeir hafa fyrii-skipað
„boycott“ og fJytja alt sem flutt
verður í vöruflutningabifreiS-
um.
Það ern Tjögur gistihús í
í Abessiniustyrjöldinni var
Djibuti undiri’óðursmiðstöð.
Réltara sagt: Undirróðursmið-
stöðvar. Mótsagnakendar fregn-
ir koniu frá tveimur þeim
helstu: Bækistöðvum ræðis-
manns Abessiniu og ræðismanns
Ítalíu.
Mussolini vill fá Djibouti til
þess að ná járnbrautinni til
Addis Abeba og sameina Eri-
treu og Ítalska Somaliland, sem
liggja að Franska Somalilandi.
Gallagher líkir Franska Somali-
landi við linot, tveimur fyrr-
nefndum nýlendum ítala við
hnotbrjótsálmur — og ef
Franska Somaliland fáist ekki
með góðu kimni Mussolini að
„brjóta" hana. Breska Somali-
Iand er lika Irnot — segir Gall-
Það var einfalt mál hvernig
Frakkar á sinni tíð eignuðust
Djibouti. Compagnie Nanto-
Bordelais gerði út leiS-
angur til þess að kaupa höfn
einhvei*sslaðar við RauðaliaL
Skipstjórinn samdi viðí höfðr
ingja Danakils-manna og keypfi
stað, sem nefndist Edd, og borgf-
aði honum uni 120 steriings-
pund fyrir þorpið og IandssvæS-
ið umhverfis. En þessi staðnr
hentaði ekki Frökkmn því aS
þeir seldu hann aftur og hann
var innlimaður i Eritreu. Nokk-
urum árum síðar — 1862 —
keyptu Frakkar Obolc fyrir
j 2500 sterlingspund, en hófu þar
1 engar framkvæmdir um 20 ára
! skeið. En svo fóru ítaEr að
hafa sig meira i frammi og, lík-
ur bentu ti3, að fhitningar
myndu fara fram beina leiS
milli Abessiniu og Assab í Eri-
treu, um sjötíu mílúr fyrír
norðan Okob. Þá urðu Fi-akkar
smeykir og flýttu sér að semja
við Somaliliöfðingjana og
árangurinn varð sá, að stofnuS
var nýlega — Cote Francaise
des Somalis — Franska SonialL-
land. Í'-Djibouti hafa Frakkar,
olíu- og kolabirgðir og frönsk
skip á leið til Franska Lida-
Kína og annara landa og staða
i Asíu koma þar við á báðuna
leiðum. — Indverjar eru fjöl-
mennir í kaupsýslustétt í Djibo-
uti, en Somalimenn vinna öll
skitverkin.
En væri eg Frakki eða Ítalí,
segir Gallagher, vildi eg ekki
berjast til þess að eignast slíkai*
stað. Hver sem væri mætti eiga
hann fyrir mér.
Pétnrs&on
bæjarlídcmr, hefrr íegitS -rúmfast-
rrr að imdánfömu.