Vísir - 21.06.1939, Side 5

Miðvikudaginn 21. : júní 1939.'

%

**G*>.2**<:
áf*..
Jáþanskeisari andmæltur
hernaðarb&ndalagi við Þjóðverja og ítali.
Eftir H. O. THOMPSON, fréttaritara U. P. í Tokio.
Japanskeisari — Tennoheika eða Sonur Himinsins, eins og
þegnar hans kalla hann — er alveg sama þótt forfeður hans
hafi aldei haft bein afskifti af ríkisstjórninni og aðalsmenn
og aðrir í Japan sé á móti því.
Japanskeisari hefir nefnilega
upp á síðkaslið látið mjög lil
sin taka í stjórn ríkisins. Ilann
er hættur að fara í hlindni eftir
ráðleggingum ráðgjafa sinna,
sem liafa komist í valdaaðstöðu
og er farinn að mynda sér sín-
ar eigin skoðanir á þvi, hvernig
landinu verði hest stjórnað.
Mörgum mun finnast þetta
lítil tiðindi, en svo er ekki, því
að:
1. — Keisarinn hefir liaft
hemil á liernaðarsinnaklíkunni,
sem hefir ætlað að steypa Japan
út í enn meiri aliieimsvanda-
mál.
að hann geri það.
keisaranum. En þeir hafa þó
lækkað í áliti síðustu mánuðina,
eftir að erfiðlegar er farið að
ganga fyrir. hernum í Ivína.
Keisarinn liefir tekið starf
sitt liátíðlega frá því hann
tók við völdunum. Hann var
fyrsti japanski þjóðhöfðinginn,
sem fór umhverfis jörðina, áð-
ur en hann varð keisari.
Hann hefir einu sinni leyst
alvarlegt vandamál sjálfur. Það
var eftir uppreist ungu jap-
önsku hernaðarsinnanna í febr.
1936. Hann er auðsjáanlega orð-
in þeirrar skoðunar, að Japan
þarfnist nú styrkrar einliuga
stjórriar, því að hann hefir tek-
ið sér meiri völd en hinn frægi
afi lians, sem breytti Japan úr
miðalda lénsriki í nútíma stór- |
veldi.
Það er mjög erfitt fyrir keisr
arann að ætla að hrjóta allar
aldagamlar erfðavenjur. Hann
á mjög erfitt með að fá ná-
kvæmar skýrslur um öll mál-
! efni og verður að láta sér nægja
j það, sem ráðherrar Iians segja
I honum. Hann getur kallað
livern sem er fyrir sig, en það
i er alls ekki víst að hann kynnist
: öllum liliðum málanna.
Innsiglisvörður . keisarans,
Kurahei Yuasa, er nú mjög á-
hrifamikill. Hann er mjög vin-
veittur Bretum og Bandarílcja-
mönnum og fjandsamlegur allri
liei-naðarsamvinnu við ítali og
Þjóðverja.
2. —- Keisarinn hefir koinið í
veg fyrir hernaðarbandalag við
Þjóðverja og ítali.
3. — Keisarinn vill ekki að
stjórnarfarið í landinu sé snið-
ið eftir stjórnarfari í einræðis-
ríkjum Evrópu.
4. — Keisarinn vill bæta sam-
búðina við lýðræðisríkin.
Menn fullyrða, að keisarinn
liafi algerlega neitað að fallast
á hernaðarbandalag við Þjóð-
verja og Itali, enda þótt ráðgjaf-
ar hans hafi talið það alveg víst,
að hánn myndi fallast á það.
Sendiherra Japana í Berlín,
Rikularo- Oshima, liótaði að
segja af sér, af því að þessi
uppástunga lians var ekki tékin
lil greina -— þangað til hann
frétti, að keisarinn hefði ekki
viljað fallast á liana. Þá varð
Oshima að láta sér vel lika.
Japanir líta svo á, að keisar-
inn sé ríkið og ríkið keisarinn.
Enda þótt þing sé til í landinu,
þá er það þó valdalaust og getur
að eins gefið almenningsálitið
til lcynna. Og þótt keisarinn sé
að nafninu til alvaldur, eru þó
völdin raunverulega í höndum
þeirrar klíku, sem hefir komið
sér mest innundir lijá keisaran-
um.
Þessar klíkur hafa ver'
margar og mismunandi, en sið-
an styrjöldin í Kína hófst, hafa
hernaðarsinnarnir staðið næstir
Starfsemi lijiikrunsir-
félag’sins »liíku« 1038.
Árið 1938 hafði hjúkrunarfélagið „Líkn“ 6 hjúkrunarkonur
í fastri þjónustu sinrii. Tvær hjúkrunarkonur störfuðu við
Berklavarnarstöðina, 1 við Ungbarnavemd félagsins og 3 við
heimilisvitjanahjúkrun.
Hjúkrunarkonurnar fóru alls í 12117 sjúkravitjanir, þar af
voru 9966 sjúkrasamlagsvitjanir, Þær vöktu í 6 nætur og höfðu
heilar dagvaktir í 7% daga,
BerklavarnastÖðin. Álls komu
2412 sjúklingar í fyrsta sinn. Af
þeim voru 640 karlar, 918 kon-
ur og 794 hörn.
570 sjúklingar voru röntgen-
myndaðir, 7177 gegnlýstir, 12
var visað í ljóslækningar og 83
útveguð spítala- eða heilsuhæl-
isvist. Séð var um sótthreinsun
á heimilum 37 smilandi sjúk-
linga. Gerðar voru 1430 loft-
hrjóslaðgerðir, 530 hrákarann-
sóknir og 535 berldaprófanir.
Alls voru gerðar 7282 læknis-
skoðanir á stöðinni.
Þá hafa verið skoðuð öll
skólabörn, sem berklapróf kom
út á, auk þess kennarar og
starfsfólk ýmsra stofnana. Alls
liafa á þennan hátt verið rann-
sakaðir 950 manns.
Hjúkrunarkonurnar fóru í
2080 lieimsóknir á heimihn.
Auk þess fóru þær i 300 sjúlcra-
vitjanir fyrir hæjarhjúkrun
Liknar og vöktu í 4 nætur. —
Þessi hjúkrun er talin með
i skýrslu bæjarhjúkrunarinnar
að framan.
Gjafir til stöðvarinnar voru
metnar til peninga, er nema kr.
2000,00 og er það fært á rekst-
ursreikning stöðvarinnar.
Ungbarnavernd Líknar. —
Hjúkrunarkonan þar fór í 3191
lieimsóknir á heimilin. Stöðin
tók á móti 406 nýjum heim-
sóknum og 2062 endurteknum
heimsóknum. 24 mæður leituðu
ráða hjá stöðinni og voru því
alls 2492 heimsóknir þangað.
42 harnshafandi konur leiluðu
ráða til stöðvarinnar, þar af
komu 25 í fyrsta sinn. 83 hörn
fengu ljósböð á árinu.
Stöðinni voru gefnar kr. 200,-
00 í peningum. Ennfremur ung-
barnaföt, hleyur, svif, buxur og
treyjur. Allar gjafir til stöðvar-
innar hafa verið metnar til pen-
'
V
.
: :: . ■; :
FLÓTTAMENN FRÁ TÉKIvóSLÖVAKlU,
Frá því í september síðastliðnum hefir mikill fjöldi manna flutt frá Tékkósló-
vakíu, en mest har þó á hrottflutningunum fyrst í stað, einkanlega úr Súdeta-
héruðunum. Allmargir flóttamenn þaðan fengu hæli um stundarsakir á Norður-
löndum. Birtist hér mynd af flóttámönnum, sem komu til Danmerkur.
inga, er nema kr. 500,00 og það
fært á relvstursreikning stöðv-
arinnar. Stöðin lánar síðan ung-
barnafatnað, barnsvöggur og
belti lianda barnshafandi kon-
um, en gefur mjólk, lýsi, not-
aðan fatnað, barnapúður,
svampa, sápu, pela og túttur,
þegar sérstök þörf er fyrir.
Hjúkrunarkonan fór i 191
eftirlitsferðir fyrir Sjúkrasam-
lag Reykjavíkur.
Starfsemi hjúkrunarfélagsins
„Likn“ var eins og undanfarið
ár haldið uppi af fjárframlög-
um frá ríki, hæjarfélagi
Reykjavíkur, Sjúkrásamlagi
Reykjavíkur. Ennfremur frá
bæjarfélagi Hafnarfjarðar og
Sjúkrasamlagi Ilafnarfjarðar,
og hafa Hafnfirðingar þvi sama
rétt til skoðunar og eflirlits frá
stöðvunum og fólk úr Reykja-
vík og nágrenni. Aulc þess með-
limagjöldum, gjöfum og álieit-
um frá félögum og einstalding-
um. Stjórnin- þakkar öllum
þeim, er styðja starfsemi félags-
ins og hjálpa því til þess að
víkka út starfssviðið.
f. li. Hjúkrunarfélagsins „Líkn“
Sigríður Eiríksdóttir
forseti.
Flokkssöngvar
Framsóknarmanna.
Hvor verður lífseigari?
Dagur, blað Framsóknar-
flokksins á Akureyri, skýrir frá
því, að Framsóknarmenn hafi
eignast nýjan flokkssöng, sem
kveðið hafi skáldið Guðmundur
Ingi, en Sigvaldi Kaldalóns hafi
l samið lag við.
Mun flokknum hafa þótt
nauðsyn til bera að eignast
söng þennan, með því að bænd-
ur landsins voru alment teknir
að líta svo á, að flokkssöngur
Framsóknarmanna, með til-
heyrandi svari hændanna, væri
svohljóðandi:
„Krumminn á skjánum
kallar liann inn:
„Gef mér hita af borði þínu,
bóndi minn.“
Bóndi svarar hisna reiður:
„Burtu farðu, krummi leiður,
list mér að þér litill lieiður,
Ijótur ertu á tánum,
krumminn á skjánum."
Visan þarfnast ekki skýring-
ar, en lagið er gamalt þjóðlag.
Margir búast við, að þessi
flokkssöngur Framsóknar-
manna verði lífseigari en liinn
nýi.
Undirbúningsnefnd
lögfræðingamótsms ■
194L
Með því að frásögn Vísis um
lögfræðingamót það, sem staðið
hefir til að haldið yrði hér á
, landi, var að nokkuru Ieyti vfll-
j andi, skal það tekið fram, að fe-
\ landsdeild félags nprríenna
lagamanna stendur fyrir mót-
töku hinna erlendu gestá, en
ekki Málflutningsmannafélag
íslands.
Íslandsdeildín Iiefir fýrfr all-
löngu kosið sérstalca nefndj, sera
allan undirhúning annást bg er
hún skipuð sem hér segir: Ein-
ar Arnórsson, dómsförseti
HæStáréttar (formaður), Bjarni
Benédiktsson, prófessor, Lárus
Jóhannesson, hrm., Gíssor
Bergsteinsson. hæstáréttardóm-
ári og Stefan Jóh. Stéfáiisson,
félagsmálaráðherra. Þessi nefnd
hefir liaft með höndum allani
undirbúning hins væntanlega
lÖgfræðingamóts ,en á sínum
tíma má vænta þess að; Mal-
flutningsmannafélagið aðsíoði
hatia, að svo miklu Ieytí, sera
hún óskar eftir og tilefní gefsS
til.
C. Ramselius:
PRÝÐI LANDANNA
Allar þjóðir hafa vaknað til
glöggrar meðvitundar. í heim-
inum eru mikil hgimsveldi, t. d.
Rússland, sem tengir saman
tvær lieimsálfur eins og belti. I
þessu volduga ríki eru margir
þjóðflokkar og ríki. Bandarik-
in eða Ameríka er annað riki
langt i veslri. Svo höfum við
Norðurlöndin og eitt meðal
þeirra er ísland, sem hefir feng-
ið hið virðulega nafn „Enni
heimskringlu". Þýskaland og ít_
alía eru lönd í Norðurálfunni,
sem á hverjum degi láta til sín
hevra. Lengst í austri er Japan,
sem hefir sólina sem tákn á
fána sínum. Sumir álíta að þeir
séu konungarnir frá sólarupp-
komustað, sem spámaður Opin.
berunarbókarinnar talar um í
Oph. 16:12 v. Athurðir síðustu
daga segja oss, að það sé hættu-
legt að liafa Japana að leikbróð-
ur sínum. í suðri höfum við að
endingu stóra Bretland. Það er
eldgamalt rílci og á margar ný-
lendur og lætur vald sitt og á-
hrif ná víða um heiminri.
Nokkrir halda því fram, að eng-
il-saxneska þjóðin gæti verið
hið dulda ísrael meðal þjóðanna
og að ætt Daviðs og hásæti
mundi vera endurreist á Eng-
landi. Sami fræðari heldur líka
því fram að hið máttuga stein-
ríki, sem Daníel talar um i bólc
sinni, ekki aðeins sé hið and-
lega riki Krists, en einnig vold-
ugt fyrirmyndar veraldarríki,
ólíkt öllum öðrum og ryður sér
braut og rís upp í veraldarsög-
unni. Hvað sem þvi líður, lítur
út fyrir, að enska þjóðin sé sér-
stæð þjóð, sem hlotið hefir sér-
slakt verlc að framkvæma bæði
fyrr og síðar.
„Prýði landanna!“ Hversu
mikilsvert nafn er það elcki.
Hvað er það i raun og veru, sem
ber þetta háleita nafn? Svarið
vérður . auðvitað: „Palestina“.
Þetta nafn finnum við í Daniels
hókinni 11. kap. og 1. v., þar
sem það stendur: „Konungur-
inn frá norðurlandinu mun og
brjótast inn i það landið, sem
er prýði landanna“.
Það er óhætt að segja um hið
heilaga land, að ekkert annað
land í heiminum liafi verið
meiri miðpunktur en einmitt
þetta land, fyrir áhugasama
stjórnmálamenn. Þannig var
það fyrir mörgum þúsundum
ára fyrir Krist, á þeim tima sem
liann var uppi og þannig er það
í dag. En Palesfina er ekld að-
eins sérkennilegt land í verald-
arsögunni, það er fyrsta flokks
pólitískt þrætuepli. Öll stórveldi
liorfa nú á dögum girndaraug-
um á Palestinu eða á svæðið á
rnilli árinnar Níl í suðvestri til
fljótsins Eufrat i austri. Rúss-
land hefir hin pölitísku veiðar-
færi sín einnig á þessum slóð-
um, einnig Þýskaland og sér-
staklega Ítalía. Vegna yfirráða
Frakka á Sýrlandi hefir þessi
þjóð lika áhuga fyrir örlögum
liins lieilaga lands. Arabar eru
sú þjóð, sem næst Gvðingum
þrá að fá Paleslinumálið út-
kljáð. Vandinn er að finna hina
bestu og réttlátustu leið, til þess
að geta útkljáð þetta erfiða
pólilíska mál.
Gyðingarnir segja sig hafa
rélt til að eignast landið helga
og henda á sinn biblíulega,
sögulega rétt, vegna ættferils
síns til Abrahams, sem fékk
fyrirheiti Guðs og eignaréttinn
á landinu fyrir opinberun Guðs.
Þess vegna halda j>eir því fram,
að þeir eigi landið, og rétt til
bólfestu þar. Það lítur út fyrir
að Arabar ætli að sitja við sinn
keip. og krefjast þess, að landið
helga verði eign l>eirra. Þeir
lýsa þvi yfir, að þeir hafi sögu-
legan og andlegan rétt til lands.
ins. Aðalmusteri þein-a stendur
einnig á þeim stað, þar sem
musteri Salómons stóð forðum.
F\TÍr frásögn Balfours segja
Gyðingarnir sig hafa rétt til að
endurreisa þjóðarlieimili sitt í
Palestinu. Það eru sérstaklega
afhurðamenn þeirra í félagi
Zíonistahreyfingarinnar, sem
halda þessu fram á þessum
tíma, þegar þrautir og hörm-
ungar ganga yfir Gyðingana, að
gefa þeim leyfi að flytja inn í
Palestinu. Englendingar liafa
með vopnum hernumið landið
og eiga bágt með að leysa þenna
erfiða hnút. Einfaldasta lausn-.
in í þessu máli væri kannske að
innlima Palestinu og Transjórd-
an-Iandið’ hinum megin Jórdan-
ar, í hið mikla heimsveldi-
Breta. Þessi uppástunga liefir
komið frá nokkrum stjórnmála-
mönnum.
Þegar eg fyrir nokkrum ár-
um lieimsótti liinn fræga verk-
fræðing, A. Iliorth í Asker, Nor_
egi, sagði hann mér mjög ágæta
uppástungu, sem hann hafði
fundið, til Iausnar Palestinu-
málinu. Þessi maður er mjög
gáfaður. Faðir hans var vel-
kunnugur Islahdi og hafði unri-
ið að því, að rannsaka fossana
hér á landi. Hiorth verkfræð.
ingur sagði, að frá liinu bibliu-
lega og sögulega sjónarmiði
liefðu Gyðingarnir elcki rétt lil
j>ess að eignast allt landið. Það
er aðeins lítill hluti af þessum
ættkvíslum til á vorum dögum,
sem nefnast Gyðingar og þeir
geta ekki krafist þess að fá alt
landið til eignar, sem tilheyrir
öllu Israel. Þegar endurreisn
Palestinu kemur, þá er um að
gera að finna allar ætlkvislim-
ar, sem heyra ísrael til, sam-
kvæmt orði Guðs, til þess að
geta leyst þetta mál réttilega.
Það er ekki aðeins nauðsynlegt
að fá lausn málsins eftir hinum
pólitísku og trúarbragðalegu
kröfum flokkanna. Orð BiblL
unnar, eða Guðs orð, gefur oss
ævarandi lausn i Palestinumál-
inu, eins og liún leysir öll önn-
ur vandamál okkar. Það er
nauðsynlegt að finna hana og
fylgja henni, þessu máli til
lausnar. Samkvæmt orði Guðs,
sem stendur í Zef. 2, 7. v. á Júda
hús aðTá landshluta sinn í hinu
helga landi. Sjávarsíðan mun
falla til þeirra. Zefanía segir:
„Þá mun sjávarsíðan falla til
þeirra, sem eftir verða af Júda
húsi; þar munu þeir lialda fé
sínu á beit; í húsum Askalon
munu þeir léggjast fyi-ir að
kveldi. Þvi að Drottfnn, Guð
þeirra, mun vitja þefrra og
snúa við högum þeirra“I.
Af þessu sjáum við, að það
er skakkt, að Gyðingarnir stofnl.
nýtt þjóðfélag í Palestinu. Þeir
eiga sem þjóð, að sameiims&
hinu stóra ríki, sem mun verðai
endurreist. Ef Gyðingamir gætu
skilið ]>etta og liorfið frá sum-
um kröfum sínum, þá mtmdi
]xdta mál verða útkljáð og fáu
réttláta Iausn. :
En hvað verður þá um. Air-
aha? Hvar eiga ]>eir að bua og"
hvaða afstöðu eiga þeir að lakæ’
til þessa niáls? Þeir eru e.irmig
i ætt við Abraham, og vilja þess
vegna fá sinn hlut í lanjdims
helga, þegar því verður skifl
eftir ættföður þeirra, Abralram.
Því hefir verið haldlS framr,
að Ismael væri ættfaðír Araba,
og að uppmna þeirra sé að
rekja til lians. ísmael var socrur
Abrahams, sem hann eignaðisí
með Hagar. Einnig hann átti aði
verða að mikilli þjóð og fékk
mörg fyrirheiti frá Guði. Vi'A
skulum þess vegna ekki smána
Araba, þó að þeir hafi orðið út-
undan og hafi ekki eignast það,
sem niðjar fyrirheitisins fengu,
niðjar ísaks.
Hvar eiga Arabar að búa?
Hverju verður þeim úthiutað?
Frh. á 87 síðul