Vísir - 10.08.1940, Blaðsíða 4

V ÍSIR
Gamla Bíó
Moi'ð I vændnm!
Skemtileg og
spennandi leyni-
lögreglumynd, um
fífldjarfan saka-
málafréttaritara,
sem spáir því, að
ákveðinn maður
verði myrtur.
Aðalhlutverkin
leika:
BARRY K.
BARNES,
YALERIE
ALASTEIR SIM.
Sýnd kl. 7 og 9.
í
IJþróttafulltrúL
Iþröttafulltrúastaríið, samkvæmt 3. gr. íþróttalag-
aima,«r laust til umsóknar.
tÖTOSÖknir skulu sendar kenslumálaráðuneytinu fyrir
SL.-agúst næstkomandi.
Árslaun kr. 5700.00, auk verðlagsuppbótar.
Kenslumálaráðuneytið, 9. ágúst 1940.
Æðardúnn
Tilboð óskast i 500 ])und af I. flokks æðardún, í góð-
nm umbúðum, til útflutnings.
Cfiiðmiandur Ólaf§son €o.
Austurstræti 14. — Sími 5904.

Hitt og þetta.
— Óttalegir dónar geta karl-
menn annars veriö. Einn veitti
mér eftirför í gær.
— Og hvaö gerðir þú?
— Eg sneri mér við og hvesti á
hann augun.
— Og hvað gerði hann?
-—■ Tók til fótanna
Magnús Thorlacius
hdm., Hafnarstræti 9.
— i 1
VfSíS EAFFIÐ
gél’íi alla glatta.
Tryggvag. 28. — Sími 5379.
Býr til mýndamót fyrir
bókaútgefendúr, blöð og
tímarit og aðra, sem vilja
tryggja sér góðar myndir
með lágu verði.
Höfum aðeins nvtísku vél-
ar.
Leitið íílboða hjá okkur!
Eggert Claessen
hæstaréttarmálaflutningsmaðnr.
Skrífstofa: Oddfellowhúsinu.
Vonarstræti 10, austurdyr.
Sími: 1171.
Viðtalstími: 10—12 árd.
Læknirinn: Og svo verðið þér
að muna eftir því, að drekka ekki
of mikið.
Sjúklingurinn: Engin hætta,
kæri læknir! Eg hefi aldrei fengið
nóg af blessuðu áfenginu, áuk
heldur þá oí mikið !
Nýja jBíó
Frægasta sagan um Sherlock Holmes
Baskervillehundurinn
' ef tir SÍR A. CONAN DOYLE, sem amerísk stórmynd frá Fox.
Aðalhlutverkið: Sherlock Holmes, leikur BASIL RATHBONE.
Aðrir leikarar eru: Richard Greene, Wendy Barrie o. fl.
— Heyrðu mamma! (Þú sag'ðir
að enginn fyndi til hjá tannlækn-
imjm!
— Fanstu riokkijð til, gó'ði minn?
— Nei, ekki eg — en hann rak
upp skræk, þegar eg beit hann í
fingurinn!
íæMaM
SUMARBtJSTAÐUR á róleg-
um stað, helsl við vatu eða sjó,
| óskast viku eða háífsmánaðar
| tíma. Tilboð merkt „Rólegt"
í sendist afgr. Vísis. (198
Anna: Hann var ákaflega dóna-
legur við mig. Hugsaðu þér bara:
Hann leyfði sér að segja annað
eins og það, að eg hefði ekki fund-
ið púðrið!
Sigga: Mér sýnist nú á nefinu' á
þér, að þú sért ekki enn búin að
finna það!
j YIÐ miðbæinn til leigu 1. okt.
| 2—3 herbergi og eldhús fvrir
merkt
sendist
(199
■ kyrlátt fólk. Tilboð
j „Skemtilegur staður“
afgr. Vísis.
HERBERGI til leigu. Uppl.
Þórsgötu 8, niðri. (203
HÚSNÆÐI óskast, 2 herbergi
og eldhús, helst í góðum kjall-
ara í mið- eða austurbæ. Þrent
fullorðið i heimili. Uppl. i síma
5699.__________________(175
2—3 HERBERGJA íbúð ósk-
ast nú þegar eða 1. okt. Tilboð
merkt „1940“ leggist inn á afgr.
Vísis fyrír 13, þ, 1«. (193
VANTAR stofu méð hús-
gögnum og sérinngaugi við
eða nálægt Skólavörðustíg.
Tilboð merkt „Sérinngang-
ur“ sendist- afgr. blaðsins. —
(200
2 HERBERGI og eldhús óslc-
ast við miðbæinn. Uppl. í sima
3640. (202
Itilk/nnincakI
BETANÍA. Samkoma á
morgun kl. 8ýj, e. h.'S. Á. Gisla-
sön talar. (204
wmmsM
TELPA óskast til snúnínga.
Engin börn. Simi 3955. (210
SKEMTIFERÐ templara á
morgun. Munið að sækja far-
seðla fyrir kl. 8 í kvöld, á skrif-
stofu stórstúkunnar. (209
iMPA^fUNDltí
KVENHANSKI, brúnn, var
tekinn i misgripum í Oddfellow-
húsinu í fyrrakvöld. — Skilist á
afgr. Visis. (196
KARLMANNSÚR fundið. —
A. v. á.______(197
TAPAST hefir rauð-brún
telpupæysa með hvítum hnöpp-
um, hjá Hljómskálanum eða
þar í grend. Skilist á Laufásveg
58, II. hæð. (205
FORNSALAN, Hafnarstræti
18 kaupir og selur ný og notuð
húsgögn, lítið notuð föt o. fl. —
Simi 2200.________________(351
HEIMALITUN hepnast best
úr Heitman’s litum. Hjörtur
Iljartarson, Bræðraborgarstíg
1. —____________________ (18
SULTUGLÖS Vi kg. og % kg.
Atamon, Betamon, Melatin,
Vanillesykur, Flórsykur, Púð-
ursykur, Kandíssykur, Siróp. —
Vínsýra, Flöskulakk og Tappar.
— Þorsteinsbúð, Hringbraut 61,
sími 2803, Grundarstíg 12, sími
3247. (48
HVÍTT bómullargarn í hnot-
um nýkomið. — Þorsteinsbúð,
Hringbraut 61, sími 2803,
Grundarstíg 12, sími 3247. (49
SKILTAGERÐIN August Há-
kansson, Hverfisgötu 41, býr til
allar tegundir af skiltum. (744
HEILHVEITI og hveiti í smá-
pokum nýkomið. Þorsteinsbúð,
Grundarstíg 12, sími 3247.
Hringbraut 61, sími 2803. (56
KAUPUM kanínuskinn hæsta
verði. Verksmiðjan Magni h.f.
Simi 2088 og 5677. (140
BARNAVÖGGUR em nú fyr-
irliggjandi. Körfugerðin, simi
2165. (195
NOTAÐIR MUNIR
________KEYPTIR___________
TVtBURAVAGN óskast til
kaups. Uppl. Leifsgötu 6, fjórðu
hæð. (207
NGTAÐIR MUNIR 4
TIL SÖLU **
TVEGGJA lampa útvarpstæki
til sölu. Urðarstíg 4, niðri. (191
TVEIR mjólkuírbrúsar (stál),
4. lítra, til sölu Bergþórugötii 63,
annari liæð til vinstri. (192
TIL SÖLU: Spegillinn frá
byrjun, Leyndardómur Parisar-
borgar o. fl. — A. v. á. (194
NÝSTANDSETT karlmanns-
reiðhjól til sölu Skólavörðustíg
15;___________________(201
TVEIR stoppaðir stólar til
sölu. Tækifærisverð. Njálsgötu
76, efstu hæð. (208
___________HÚS
HÚS* til sölu. Vönduð „villa“
vestan við miðbæinn, önnur í
austurbænum 5—6 herbergi og
eldliús og bað á hverri hæð. —
Húsin ekkí gefin upp í síma. —
Jón. Magnússon, Njálsgötu 13 B.
Heima ld. 6—10 síðd. (206
HRÓI HÖTTUR OG MENN HANS.
555. JÁTNINGIN.
— Frú mín góÖ, við höfum gefið
okkur á vald yðar til ills e‘ða gó8s.
Við bíðum dóms yðar.
— Dóms? Þið verðið ekki dæmd-
ir. Jón, hjálpið hinum sjúka aftur
til herbergis hans.
— Afsakið, frú mín góð. Þér lát-
ið hjúkra honum, eins og um ást-
vin yðar sé að ræða?
— Er það nokkur furða? Eg elska
þennan félaga ykkar, því að hann
er eiginma'ðurinn minn.
ÁRTHUR QUILLER-COUCH
BENBURNHR.S
. sagSi ungfrú Le Petyt og starði í arin-
jglæSuruux, iim leið og hún haelti að prjóna og
Jhvildi bendurnar i skauti sér, ,*o-já, eg hefi séð
wafu. Sannast að segja bjó eg í liúsi einu með
wofu wm alllangt skeið.“
\ ^Hveruig gastu —spurði önnur dætia
Ihúsráöanda, en lún sagði:
„Þft, ,F,mma framka?‘\i sömu andránni.
LUngíi'ú Le Petyt, bin góða og lifsreynda kona
)hætn að horfa í glæðurnar og brosti glaðlega,
teinss og til jiess að draga úr ákafa þeirra.
.^Jæja, stúlkur mínar,“ sagði hún, „eg er
Ikannske.ekld eins huglítil og þið ætlið mig vera.
llsn raunar var þáð nú svo, að litla votan min
jgerSi engum mein. Og sannast að segja —“ og
má horfði hún aftur í glæðurnar — „þótti mér
Etótt, er leiðir skildu.“
„Nú, það var þá kona,“ sagði Blanche,.' en svo
hét önnur systranna, „kvendraugar eru hræði-
legaslir allra. Þeir liafa litla skó á fótum, skó
með rauðum hælum og maður heyrir stöðugt
smáskelli, þegar liælarnir lcoma við' gólfið, þeg-
ar vofurnar eru á ferðinni. Og svo núa þær sam-
an höndunum í örvæntingu.“
„Þessi neri saman höndunum, það er vist og
satt, en livort lmn gelck á rauðhæla skóm skal
eg ekkert um segja, því að eg sá aldrei á henni
fæturna. Kannslce hún hafi verið fótalaus, eins
og drottningin á Spáni? Og að því er það snertir,
að núa saman liöndunum þá skiftir miklu
hvernig það er gert. Það er til dæmis leiðbein-
andi í stórverslun í Kniglitsbridge, sem — “
„Blessuð vertu ekki svona leiðinlega langorð.
Þú veist, að við erum elcki í rónni fyrr en þú
byrjar á sögunni.“
Ungfrú Le Petyt sneri sér að mér og brosti
eins og hún vildi lielst komast hjá að segja
söguna.
„Hún var svo lítil.“
„Yofan?“
„Já — og sagan stutt, en nú skuluð þið fá að
lieyra haua. Þetta gerðist þegar eg átti heima í
'Tresillack í Comwall, á suðurströndinni. Húsið
er kallað Tresillac, og það stendur langt frá öðr-
um húsum, á hálsi nokkurum, ekki lengra frá
sjónum en svo, að brimgnýrinn barst þangað,
en þó sá eigi út á sjóinn frá húsinu, því að þó
hálsinn næði alt til sjávar lilykkjaðist liann
þannig, að byrgði fyrir útsýnina til sjávar. Þetta
var eitt af þessuin liúsum, sem iðulega var aug-
lýst til leigu, og talið það til gildis, að það væri
„út úr“.
Eg var fátæk þá. Faðir ylckar var snauður af
fé og við öll, og eg vona, að þið þurfið aldrei að
reyna hversu marga erfiðleika og erfiða við-
fangs liinir snauðu verða við að stríða. En eg var
ung og hneigð fyrir alt skáldlegt og rómantiskt
og nógu liyggin til þess að vilja vera óliáð öðrum,
og það var eitthvað við þessi tvö smáorð „út úr“,
sem heillaði mig. Ógæfan var, að svo margir
höfðu hneigst að þvi, að taka húsið á leigu, —
eða var það af þvi, að það hentaði svo mörgum ?
Eg þori að fullyrða, að þið getið gert ykkur í
liugarlund hvernig flestir þeirra eru, sem leigja
sér liús uppi í sveit, hús, sein tekið er fram um,
að það sé „út úr“ eða „afskekt“. Nú, þeir sem
leigja slík hús, eiga vitanlega ekki í öllu sam-
merkt, en um þá flesta má segja, að enginn veit
hvaðan þeir koma eða hvert þeir fara. Jæja, þeir
sem áður höfðu leigt þarna höfðu allir verið dá-
lítið grunsamlegir — sumir hefnigjarnir. En
eg vissi ekkert um þetta, þegar eg leitaði hóf-
anna hjá lnisráðanda, gildum sjálfseignarbónda,
sem átti búgarð við rætur liálsins, og stóð hús
hans á liamri frammi við sjóinn.
Eg sagði lionum óhikað, að eg væri „pipar-
mey,“ af góðum ættum og liefði litlar tekjur, en
vissar, og liefði eg áformað að setjast að úti á
landsbygðinni, til þess að geta lifað virðulega og
sparlega. Hann tók mér kurteislega, en af grun-
semd, sem mér fanst særandi. í fyrstu hafði
þetta þau áhrif á mig, að eg fékk ógeð á mann-
inum. Síðar komst eg að þeirri niðurstöðu, að
þetta væri kannske sérkenni manna á þessum
slóðum. En eg fór villur vegar. Hosking bóndi
var skilningsdaufur, en allra lieiðarlegasti mað-
ur, sem bar byrðar erfiðra tíma með jafnaðar-
geði. Og opinskárra og gestrisnara fólki en þarna
á ströndinni hefi eg aldrei kynst. Hosking kom
fram af grunsemd af því, að liann var eins og
barn, sem fer varlega, af þvi að það hefir brent
á sér fingurna, ekki einu sinni, heldur margoft.