Vísir - 17.08.1940, Qupperneq 4
/
VÍSIR
BSBBSBSBB3BBBWBSSBS Gamia Bió
JBfintýxið á Hawaii
- Waikiki Wedding -
Amerísk söng- og gamanmynd.
Aðalhlutverkin leika:
BING CROSBY, SHIRLEY ROSS, MARTHA RAYE.
Aukamyndár: Fréttamynd og Skipper Skræk.
Sýnd kl. 7 og 9.
MiFMKJAVERZiUN OG
V1NNUST0FA
LAUöAVEG 46
SÍMI 5858
RAFLAGNIR
VIÐGERÐIR
• • • • •
SÆSCJUM SENDUM
FiSIS KAFFIÐ
x®erlr «tla glaðam
Magnús Thorlacius
Miit. Hafnarstræti 9.
MeyrT SjáiðT
lPridarbodi.
iLrjöða-bréfabækur mesta
anðansfriðar-kraftaskálds
heimsins og Mðarfulltrúa
páfa £ Islandi, Jóhannesar
Kr, Jöbannessonar heiður-
áoktors, ætti fólk að eignast
tneSffi jbækurnar eru fáan-
legm'- — 'Fást í bókaverslun
Fr'nss "fímarssonar í Austur-
strseíi og bókabúðinni Banka-
siræíi II og hjá útgefanda J.
K.. Sn IÞörshamri (sumt upp-
æM)..
Trésmíðavínnustofa Sól-
vaflagötu 20, þar fást bestu
stoíar og liúsgögn, fyrir lágt
verti
Væntanlegur ísiandsforseti.
Jóhannes Kr. Jóhannesson.
Alinenn sámkoma annað
kvöld kL SVs- — Ræðumenn
tveác. — Allir velkomnir. —
Eggert Claessen
hæstaréttarmálaflutningsmaðnr.
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu.
Vonarstræti 10, austurdyr.
Sími: 1171.
Viðtalstími: 10—12 árd.
- , —rp*mmrr*r'- 'i
þer sofio fio ekkt
’ —afluXUNUM^
i iwgmm
B CBtOP
fréttír
Messað á morgun
kl. ii í dómkirkjunni. Síra FriÖ-
rik Hallgrímsson.
Karlakórar
í Reykjavík og HafnarfirÖi fara
í skemtiferð til Þingvalla á morg-
un, ef veður leyfir. Munu þeir
syngja í Almannagjá kl. 2—4 e. h.
Eiga því þeir bæjarbúar og aðrir,
sem staddir verða á Þingvöllú'm á
morgun von á góðri skemtun þar,
svo fremi að veður verði gott og af
skemtiferðinni verði.
Dómur.
Hinn erlendi sjómaður, sein
rændi peningakassanum í kaffistof-
unni Ægi, eins og Vlsir skýrði frá
í gær, hefir verið dæmdur í fjögra
mánaða íangelsi. Er hann þegar far-
iun að taka út hegninguna.
Iíæjarráðið
samþykti á fundi sínum i gær,
að leyfa ekki kúabeit i fjárgirðingu
bæjarins i Breiðholtslandi.
Veitingaleyfi.
Guðrún Jónasdóttir, Reykjavík-
urvegi 6, hefir sótt um til bæjar-
ráðs, að það veiti henni meðmæli
til jtess að hún geti fengið veit-
ingaleyfi. Bæjarráð mælti með er-
indinu.
Næturlæknar.
/ nótt: Kristín ólafsdóttir, Ing-
ólfsstræti 14, sími 2161. Nætur-
verðir i Ingólfs apóteki og Lauga-
vegs apóteki.
Aðra nótt: Kristján Grímsson,
Hverfisgötu 39, sími 2845. Nætur-
verðir í Lyfjabúðinni Iðunni og
Reykjavíkur apóteki.
Helgidagslæknir.
Pétur Jakobsson, Leifsgötu 9,
sími 2735.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 19.30 Hljómplötur: Létt kór-
lög. 20.00 Fréttir. 20.30 Upplestur:
Sagan af Sjatar konungi, eftir Þor-
stein Erlingsson (Sigurður Skúla-
son magister). 21.00 Hljómplötur:
a) Dönsk alþýðulög. b) Gamlir
dansar. 21.30 Danslög til kl. 23.
Annað kvöld
verða í fyrsta sinni notuð í báð-
um bíóunum ný ljós- og hljómtæki,
sem kvikmyndahúsin hafa fengið
frá Ameríku, og verður ef til vill
minst nánara á þau síðar.
Meistaramót f.S.f.
Undanrásir í 100 m. hlaupi fara
fram á mánudag kl. 6 síðd., í 200
m. hlaupi á þriðjudag kl. 6, og i
.400 m. hlaupi á miðvikudag kl. 6.
Þetta eru íþróttafélögin vinsamleg-
ast beðin að athuga.
HLEie'ÁM
FALLEGT og gott píanó til
leigu á gott heimili. Barónsstíg
63, miðhæð. (335
tTILK/NMNCAU
BETHANIA. Samkoma á
morgun kl. 8J4 e. h. Ólafur Ól-
afsson talar. Allir velkomnir. -—
(337
KI1CISNÆf)ll
SJÓMAÐUR getur fengið ó-
dýrt herbergi með húsgögnum.
Tilboð, merkt: „Reynimelur“
sendist afgr. Vísis. (336
FERÐAMAÐUR getúr fengið
lierbergi um óákveðinn tíma. —
Tilboð merkt: „Reynimelur“
sendist afgr. Vísis. (338
TVÖ HERBERGI með hús-
gögnum og liaði, eða lítil íiiúð
með húsgögnum óskast frá 1.
okt. n. k. Tilboð leggist inn á
afgr. blaðsins, merkt: „B. Ií.“
2—3 HERBERGJA ibúð vant-
ar mig. Uppl. í síma 1162, eftir
kl. 7. Kristján Hannesson lækn-
ir.__________________(342
GOTT, sólríkt herbergi óslc-
ast 1. okt. nálægt Háskólanum.
Tilboð sendist fyrir 20. þ. m. á
afgr. Vísis, merkt „Námsmað-
ur“. _______________ (343
VANTAR 2 lierbergja íbúð 1.
okt. með ýmsum þægindum.
Tilboð sendist Vísi fyrir 20. þ.
m., merkt „Sjómaður“. (345
MIG vantar 1 stofu og eldhús 1
eða 2 herbergi og eldliús, með
þægindum 1. sept. eða 1. októ-
ber. Tilboð merkt „H“ sendist (
afgr. Vísis fyrir 22. þ. m. (346 j
1 HERBERGI eða 2 lítil og !
eldhús sem næst strætisvagna-
liúsinu óskast 1. október. Uppl.
í síma 2509 kl. 6—9 í kvöld.
(347
Mýja Bíó
Hin sanna fórnfýsi.
Fögur og hrífandi amerísk kvikmvnd frá WARNER BROS.
Aðalhlutverkin leika:
CLAUDE RAINS — FAY BAINTER,
JACKIE COOPER og BONITA GRANVILLE.
Aukamynd: TALMYNDAFRÉTTIR.
2ja—3ja HERBERGJA
íbúð óskast frá 1. okt. Uppl.
síma 3010. (333
2 HERBERGI og eldliús ósk-
ast 1. október. Uppl. i síma 3753
eftir kl. 5. (334
Kvinnam
hBStörf"""
UNG stúlka, reglusöm, og
snyrtileg óskast til að taka að
sér lítið heimili frá 1. október.
Tilboð ásamt mynd og kaup-
kröfu, merkt „25“, sendist afgi’.
Visis sem fyrst. Myndin endur-
sendist. (340
[TAPAf'flINDICl
NÝ, blá regnhlíf, sem tekin
var í misgripum á Hótel Borg
i gærkveldi (föstudag), óskast
vinsamlegast skilað í fata-
geymslu Hótel Borg eða versl.
,Blóm og ávextir. (339
TAPAST liefir svart dragtar-
pils frá Reynimel niður í mið-
bæ. Uppl. í síma 3242. (301
FIMM krónur fundust í mið-
bænum. Vitjist til E. K., Aust-
urstræti 12. (348
Kkaupskapuki
VÖRUR ALLSKONAR
IÍARTÖFLUR, valdar og vel
geymdar, og einnig nýjar. Þor-
steinsbúð, Hringbraut 61, sími
2803, Grundarstíg 12, sími 3247.
______________________(215
HEIMALITUN hepnast best
úr Heitman’s litum. Hjörtur
Hjartarson, Bræðraborgarstíg
1. —____________________(18
FQRNSALAN, Hafnarstræti
18 kaupir og selur ný og notuð
liúsgögn, lítið notuð föt o. fl. —
Sími 2200.___________ (351
ALSKONAR dyranafnspjöld,
gler- og málmskilti. SKILTA-
GERÐIN — August Hákansson
— Hverfisgötu 41. (979
KAUPI RABARBARA. Símar
3387 og 5930._________(332
RAUÐUR rabarbari til sölu,
30 aura kilóið. Afgreiddur um
helgina á Grettisgötu 30. (344
NOTAÐIR MUNIR
______KEYPTIR_______
KARLMANNSHJÓL, notað,
óskast keypt. Sími 5256. (341
HRÖI HÖTTUR OG MENN HANS.
560. UPPREISN.
— Hrói hötturl segir nú Jón gamli.
— Og eg hélt, að eg gæti hand-
samað þennan mann, sem enginn
getur teki'ð.
— Eg hefi heyrt hroðalegar sögur
um yður, en einnig sögur af góð-
rnensku yðar gagnvart hinum fá-
tæku.
— Sebert lávarður hefir verið i
hópi okkar um sinn og verið kall-
aður Nafnlaus.
— Er ekki rétt að segja hónum,
að hann heiti Sebert lávarður. —
Nei, það er best að bíða átekta.
MRTHUR QUILLER-COUCH:
HENDURNAR:
6
. ,„Guð minn góðiu- lijálpi mér, hvernig getur
yTðúr dottið annað eins i liug?“
...Hún var að þvo sér um liendurnar.“
,,Já, liún gerir það, blessunin litla. En —
morfS! Vesalings Margrét litla gæti ekki gert
JEbtga floaíáaaf*
. „Mar;gréít <EÖa?“
. Já, jhún var að eins sjö ára þegar Kendall dó.
Hán var einkadóttir Kendalls óðaósbónda. Og
|jeíla var fyrir tuttugu árum. Eg var barna-
sfúBcan á beimilinu, ungfrú góð. Hún fékk
Jbarnaveiki — smitaðist niðri í þorpinU.“
...JHvt'rnig vitið J>ér, að það er Margrét litla ?‘“
.„Hverníg gæti eg efast, eg, sem var barna-
oxifníktm á helmiliini og annaðist um hana. Hvort
«g þekki íitlu hendurnar hennar!“
;,Kn af hverju þvær liún sér um hendurnar?11
.JHi&a var svo hreinlát og' fingerð -— og hús-
verkin — f*
,fíg starðí undrandi á frú Carkeek.
.,ýWð Lrvað eigið þér — að hún þurki af, lagi
m og þvoi upp — “
Egþagnaði sem snöggvast og bætti svo við:
— áð það sé hún, sem hefir sýnt mér alla
Jþessa. ‘nmönnun.“
Fríi Carkeek horfði á mig án þess að láta sér
ESaregða.
„ÍIvct annar, ungfrú?“
JBIessað barnið!“
„Jæpir sagði frú Carkeek og neri kertastjak-
smo minn með svuntuhorninu, „mér þykir svo
saaerií mri, að þér takið jiessu svona. Því að —
[begar alt kemur til alls þá er ekkert að óttast.“
'Hún horfði á mig liugsi á svip.
„Það er trúa mín, að hún elski yður. En oft
hefi eg hugsað um liversu erfitt jiað hefir verið
fyrir liana, þegar hinir bjuggu hérna.“
„Fyrri leigjendurnir. Drykkfeldir kannske?“
„Sumir þeirra, einkum majórinn. Hann var
alveg viti sinu fjær, þegar hann var drukkinn,
og æddi fram og aftur um hálsinn liálfnakinn
— stundum á náttskyítunni einni. Það var stór-
hneykslanlegt. Og konan hans — ef hún var J>á
konan hans — drakk líka. Og blessað barnið
þvoði upp og hreinsaði til eftir þetta hyski. Og
þó voru J>au ekki verst allra J>essi hjón eða
hjónaleysi. Hér leigðu einu sinni „hjón“, sem
þóttust vera „frá nýlendunum“. Þau voru með
tvö börn, dreng og telpu, hið eldra að eins sex
ára eða tæplega það. Vesalings börnin. Þau voru
svo liart leikin, að ógurlegt var. Stundum heyrði
maður grátinn og veinin í þeim uppi á þjóð-
brautinni, hólfa mílu vegar liéðan. Þau voru
barin og pynduð og svelt. Stundum voru J>au
lokuð inni dögum saman. En J>að er trúa min,
að Margrét litla hafi getað gert sitt af hverju
íyrir ]>au. 0, eg sé hana fyrir hugskotsaugum
mínum, læðast til J>eirra með eitthvað.“
„En kannske hún liafi ekki ]>orað að vera
nálægt þessu vonda fólki?“
„Þér J>ektuð liana ekki, ungfrú góð. Hún var
svo hugrökk. Hún hefði gengið á móti villidýr-
um öðrum til hjálpar. Hún liefði aldrei hopað
Iivað sem á hefði dunið. Það fer hrollur um mig,
J>egar eg liugsa um livað augu og eyru sakleys-
ingjans hafa heyrt og séð. Það voru þriðju hjón-
in — “ og frú Carkeek fór að hlusta.
„Ó, hættið,“ sagði eg, „ef eg ó að hafa nokkur
hugarró í J>essu húsi.“
,En ]>ér farið ekki héðan, ringfrú? Hún elskar
yður, eg veit, að hún gerir J>að. Og hugleiðið
livernig henni mundi líða, ef nýir leigjendur
kæmi, kannske misendisfólk. Þvi að hún getur
ekki farið héðan. Hún hefir verið hér alt síðan
er faðir hennar seldi húsið. Hann dó skömmu
siðar. Þér megið ekki fara.“
Nú var J>að svo, að eg liafði tekið ákvörðun um
að fara, en alt í einu fanst mér, að J>að væri
skammarlegt af mér.
„Það er ekkert að óttast, J>egar alt kemur til
alls,“ sagði eg.
„Það er alveg satt. Ekkert að óttast. Eg held
nú fyrir mitt leyti, að J>etta sé elckert óalgengt.
Móðir min sagði mér frá J>\4, að J>að hefði verið
algengt á bæjunum í sveitinni í ungdæmi henn-
ar, að öll gólf hefði verið sópuð að næturlagi og
sandur borinn á J>au, pottar hreinsaðir og pönn-
ur, meðan vinnukonurnar sváfu, og var svo sagt,
að þetla liefði huldufólkið gert. En við vitum
hetur, ungfrú góð, og nú getum við varðveitt
leyndannáhð og sofið rólega. Og ef við lieyrum
eitthvað segjum við hara: Guð hlessi Margréti
litlu, og höllum okkur út af aftur.“
Eg var J>rjú ár í Tresillack og allan þann tíma
varðveittum við frú Carkeelc leyndarmáhð. Og
eg J>ori að fullyrða, að sjaldan eða aldrei liafi
tvær sambýhskonur notið eins mikillar ástar og
umönnunar og við.
Þessi ásthugur ósýnilegrar veru þafði sömu
áhrif á mig og fagur söngur. Hendur þessarar
veru struku svæfil minn, liagræddu rósum mín-
um. Ilann var hjá mér, er eg sá rósirnar í garði
mínum lyfta höfði. Hann var hjá mér, er eg sat
við arininn og horfði á glæðurnar.
Ykkur mun furða á J>ví, að eg skyldi fara frá
Tresillack. En tildrögin voru J>essi: Dag nokk-
urn kom Hosking bóndi til min og kvaðst hafa
selt húsið — eða vera í J>ann veginn að gera
]>að. Eg man ekki hvort heldur var. Eg varð að
fara, en eg sætti mig við það, því að kaupandinn
var Kendall herdeildarforingi, bróðir Kendalls
óðalshónda, föður Margrétar.
Eg spurði Hosking hvort Kendall J>essi væri
kvæntur maður.
„Já, ungfrú, sagði hann. Þau hjónin eiga
átta hörn, mannvænleg og góð börn, og hús-
móðirin er ágætis kona. Kendall er i rauninni
að flytja inn á sitt gamla æskuheimili.“
„Eg skil. Þess vegna finst yður, að yður sé
skylt að selja húsið.“
„Hann býður gott verð, en eg játa, að mér
þykir leitt, að —“
„Að reka mig á brott! Þér þurfið ekki að af-
saka yður, Hosking, þvi að þér eruð að gera það,
sem rétt er. Og — Margrét litla — hún verður
liamingjusöm, með litlu frændsystkinunum
sínum.“
„Ó, já,“ sagði frú Carkeek, „hún verður ham-
ingjusöm, J>að er víst og satt.“
Og þannig atvikaðist J>að J>á, að J>egar J>ar að
kom tíndi eg saman pjönkur minar og bjóst til
þess að fara. Og seinasta morguninn, J>egar far-
angurinn hafði verið borinn ofan í forstofuna,
sendi eg frú Carkeek upp einhverra erinda, af
ásettu ráði. Og meðan liún var uppi skaust eg
inn í búrið.
„Margrét litla,“ hvíslaði eg. Það kom ekkert
svar. Og eg hjóst vart við neinu svari. Þrátt fyr-
ir ]>að reyndi eg að ná sambandi við liana aftur.
Eg lokaði augunum og rétti fram liendurnar um
leið og eg hvislaði:
„Margrét litla!“
Og eg þori að sverja — og endurtaka J>að á
dómsdegi, að hún kom og lagði litlu hendurnar
sínar í mínar — eitt — að eins eitt andartak.
Endir.
€