Vísir - 24.08.1940, Blaðsíða 4

VISIR
Gamla Bíó
GESTE
GARY COOPER — RAY MILLAND,
JBörn fá ekki aðgang. — SÝND KL. 7 OG 9.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 1.
DMS! — DAIS!
SKEMTUN íí KLEIFARVATNSSKÁLA í KVÖLD.
AUskonar veitiftgar alla daga. — Áætlunarferðir frá Bifreiða-
stöðínni Geysir. Símar 1216 og 1633.
lllBIVIfi
Nýkomið fallegt
úrvaL
v y
G E¥SIK
Fatadeildin.
VERÐLAUNASAGAN
S Pl Rf) DREKSIH
Þetta er eindæma spennandi
sakamálasaga, frá upphafi til
enda, og þarf ekki að efa, að
hún verður ekki síður vinsæl
en sögurnar „Hákarl í kjöl-
farinu“ og „Óveður í Suður-
höfum“. - SPORÐDREKINN
er um 200 síður að stærð í
stóru broti, ódýr og skemti-
leg að öllum frágangi. —
Fæst hjá öllum bóksölum.
K. F. U. M.
Almenji sanikoma annað
kvöM'k'l. 8%. Allir velkomnir.
Nýtt vandað
Gtólfteppi
til siolu Njálsgötu 85, efstu
iae.ð.
Magnús Thorlacius
hdm., Hafnarstræti 9.
Bœjar
freihr
Messur á inorgun.
1 dómkirkjunni kl. ii, cand.
theoL S. Á. Gíslason prédikar.
J Landakotskirkju: Lágmessa kl.
6y2 árd. Hámessa kl. 9 árd. Engin
síðdegisguðsþjónusta.
/ Laugarnesskóla verður engin
messa á morgun, heldur næsta
sunnudag.
1 Þingmllakirkju kl. 13.30, síra
Hálfdán Helgason prédikar.
I Hjúskapur.
í dag verða gefin saman í hjóna-
band ungfrú Svana Jóhannrdóttir
(Jósefssonar alþingismanns) og
Sturlaugur Haraldsson, útgerðar-
maður á Akranesi.
1 dag verða gefin saman í hjóna-
band ungfrú Sólveig Guðmunds-
dóttir og Einar J. Norðfjörð, hús-
gagnasmiður í Keflavík. Heimili
Jjeirra er í Suðurgötu 28, Keflavík.
Á morgun verða geíin saman í
hjónaband af herra biskupnum Sig-
urgeir Sigurðssyni, ungfrú Finn-
borg Örnólfsdóttir, Valdemarsson-
ar, útgerðarmanns á Súgandafirði,
og Árni Þ. Egilsson, loftskej'ta-
maður, Oddfellowhúsinu.
í aufflýsingu
frá G.T.H. cingöngu eldri dans-
arnir, misprentaðist símanúmerið,
það á að vera 3355.
2. flokks mótið
heldur áfrarn i kvöld kl. 7. Þá
keppa Fram og K.R., en kl. 8.15
Valur og Víkingur.
„Kristjáns“-samskotin,
afhent Vísi: 5 kr. frá Jónasi í
Grjótheimi.
! Áheit á Strandarkirkju,
I afhent Vísi: 3 kr. frá gamalli
, konu, 1 kr. frá N. N., 2 kr. frá
N. N„ 5 kr. frá E. B„ 2 kr. frá
K. B. og 5 kr. frá J. L. J.
Næturlæknir.
Ólafur Þ. Þorsteinsson, Eiríks-
götu 19, sími 2255. — Nceturvörð-
ur í Reykjavíkur apóteki og Lyfja-
búðinni Iðunni. — Aðra nótt'/
| Björgvin Finnsson, Laufásveg 11,
sími 2415. —- Nœturvörður í Lauga-
vegs- og Ingólfs apótekum.
Helgidagslæknir.
Daníel Fjeldsted, Hverfisgötu 46,
símt 3272.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 19.30 Hljómplötur: Kvartett-
ar og kórar. 20.30 Upplestur:
„Kross og stríð“, smásaga (Ólafur
Jóh. Sigurðsson rithöf.). 21.00
Hljómplötur: Lagaflokkur eftir
Mozart (nr. 17, d-dúr). 21.25 Dans-
lög.
Útvarpið á morgun.
Kl. 11 Messa í dómkirkjúnni.
Fyrir altari sr. Friðrik Hallgríms-
„son. Prédikun Sigurbj. Á. Gíslason
cand. theol. 12.15 Hádegisútvarp.
19.30 Hljómplötur: Mansöngur fyr-
ir hlásturshljóðfæri, eftir Mozart.
20.30 Danshljómsveit Bjarna Böðv-
arssonar leikur gömul danslög. —
21.00 Leikþáttur: Nílli í naustinni
(Friðf. Guðjónsson og Þóra Borg
leika). Danslög til kl. 23.
i
1
&AFTÆKJAVERZLUN OG
ViNNUSTOFA
f^> UUGAVEG46
SÍMS 585S
RAFLAGNIR
ViÐGERÐIR
SÆKJUM
SENDUM
VÍSIS KAFFIB
gerir alla glaða.
í ágætu standi til sölu. Uppl.
í síma -1560.
STÚLKA, vön netahnýtingu,
óskast. Uppl. í símuin 5172 og
1972. (495
KHCISNÆDlX
ÓSKAST
Ibúð.
Nýtísku 4—5 lierbergja íbúð
óskast sem fyrst. Fernt full-
orðið í heimili. Tilboð merkt
„200“, sendist afgr. Vísis. —
2 EÐA 3 HERBERGI og eld-
hús óskast. Uppl. í síma 1054
til kl. 6 og 5443 kl. 6—8. Loft-
skeytamaðurinn á Lagarfossi.
(459
LÍTIL stofa mcð laugarvatns-
hita óskast sem næst Landspít-
alanum. — Uppl. í síma 1770,
milli 4 og 8 i dag._____(483
2—3 HERBERGJA íbúð ósk-
ast 1. september eða síðar. Mega
vera ofnar. Sími 2998. (484
Nýja Bíó
Frúin, bóndinn og vinkonan.
Fyrsta flokks skemtimvnd frá Fox.
LORETTA YOUNG, WARNER BAXTER
Sýnd í kvöld kl. 7 og 9.
Adgöngumiðar seldir frá kl. 1.
SíðasÉa sinn.
LÍTIÐ herbergi óskast í aust-
urbænum. Uppl. í síma 1243.
(490
SKEMMTILEGT, lítið her-
bergi óskast 1. sept. handa
stúlku, sem vinnur úti. Helst
sem næsl miðbænum eða
Garðastræti. Aðgangur að baði ;
og síma. Sími 5726. (492
2 HERBERGI og eldhús ósk-
ast 1. okt. Ábyggileg greiðsla. ■
Uppl. í síma 4215. (494
ÓSKA eftir íbúð 1. sejit., 2
stofum og eldhúsi, með baði.
Tilboð leggist inn á afgr. Vísis
merkt „Verslunarmaður“. (498
[tilk/nnincakI
BETANIA. — Samkoma á
morgun kl. 8V2 e. b. Ólafur Ól-
afsson talar. (489
| Félagslíf |
KN ATTSP YRNUFÉL.
VALUR. — Meistara-
flokkur. Æfing i dag
kl. 5 á íþróttavellinum.
Hilíill
DÖKKGRÆNN skinnhanski,
með rúskinnsliandarbaki, hefir
tapast frá Öldugötunni og ofan
í miðbæ. Skilist í blómaversl.
Flóru.________ (493
STÓR, dökkbrúnn hanski
hefir tapast. Skilist á afgr. Vísis
! gegn fundarlaunum. (499
HM!PÍKA!fÍ
VÖRUR ALLSKONAR
FORNSALAN, Ilafnarstræti
18 kaupir og selur ný og notuð
liúsgögn, lítið notuð föt o. fl. —
Simi 2200.___________(351
SKILTAGERÐIN August Há-
kansson, Hverfisgötu 41, býr til
allar tegundir af skiltum. (744
NOKKRIR sekkir af kartöfl-
um til sölu. Uppl. í sima 4496
eftir kl. 7 í kvöld. (496
NOTAÐIR MUNIR
________KEYPTIR__________
KAUPUM FLÖSKUR, stórar
og smáar, whiskypela, glös og
bóndósir. Flöskubúðin, Berg-
staðastræti 10. Sími 5395. —
Sækjum. — Opið allan daginn.
(1668
NOTAÐIR MUNIR
TIL SÖLU
BARNARÚM tíl sölu Lauga-
vegi 85, uppi. (487
BARNAJÁRNRÚM til sölu
með madressu. Til sýnis á Öldu-
götu 47. (488
NOTAÐUR barnavagn ósk-
ast. Sófus Jakobsson, Bárugötu
34. (491
HÚS
LÍTIÐ, gott hús óskast til
kaups milliliðalaust. Tilboð
sendist Vísi merkt „Einbýlis-
hús“. (486
HRÓI HÖTTUR OG MENN HANS.
566. VEISLAN.
Hróa og húsfreyjunni líst ekki sem
best á lávarðana, sem áður voru
vinir manns hennar, en ásaka hann
nú um að hafa stolið fé því, sem
honum hafði verið trúað fyrir.
— Hi-ói höttur, hvernig getið þér
fengið af yður að brosa, meðan Iá-
varðarnir ákæra Sebert. Sveinn
riddari er fjandmaður yðar, og það
mun gera rannsókn yðar á málinu
auðveldari.
— Herrar mínir, mér þykir leitt,
að fé yðar skuli hafa tapast. Mér
skilst. að Sebert lávarði sé kent um
hvarfið. Eg hefi því ákveðið, að
bæta yður tjónið, með því að gefa
jafnmikið fé til krossíararinnar og
húið var að safna.
IBERNHARD NEWMAN:
Wlli 'Ó T T,I N?N Fi*h.
inriíaæ wJnœt var neglt fyrir það. Augljóst var,
:að híimi Iiafði hina-r ströngustu fyrirskipanir
mm iífð gef a gætur uð mér. Nei, mínar stundir
woíTi.íaiðac. Nú var best, hugsaði eg, að búa mig
umtírr áð rmeta dauðanum. Og þegar hermaður-
ánB Íórr f rairi b já iræst kallaði eg til hans og bað
:fennað*já um, áð eg fengi leyfi til þess að tala
wíð fangélsissij örann.
Hann kom. Hann var maður við aldur —
allra heiðarlegasti karl. Honum féll leitt að liorfa
EUjyp á enskan foringja í slikum vandræðum.
^Ög eg var ekki í neinum vafa um, að hann
fdáðúií að mér fyrír þáð, sem eg liafði gert. Hann
-var locmiinn á þann aldur að liami gat ekki vænst
’fþess, að það yrði hans lilutverk, að vinna neitt
Jiernaðarlegt afrek. Það var engin gremja í liuga
Shans ffl min. Eg taláði við hann um riddaralega
‘/ramkorn u þýskra Iiðsforingja. Eg sagði honum,
að kafbátsforinginn, sem sökti Aboukir, Hogue
o»g Cressy, væri viríur meðal enskra sjóliða, þrátt
ffyrír hið nilkla tjón, sem liann hafði valdið. Og
fTangelsisstjórinn gerði það, sem í hans valdi
stóð, til þess að stytta mér seinustu stundir mín-
ar. Hann sagði mér, að eg gæti fengið þá rétti,
sem eg óskaði eftir. Og ef eg liefði nokkurar ósk-
ir fram að bera, skyldi hann verði við þeim,
stæði það í lians valdi. Þar sem eg gat ekki dott-
ið niður á neitt, sem liefði orðið mér að Mði lil
þess að flýja fór eg fram á, að fá blek, pappír og
penna, til þess að skrifa seinustu bréf til ætt-
ingja og vina. En eg óskaði þess einnig, að eg
vrði skotinn í einlcennisbúningi bresks liðsfor-
ingja. Þessu lofaði hann statl og stöðugt. Það
var löngu orðið dimt, þegar hann fór frn mér, og
þegar hann kom aftur með ritföngin var alt orð-
ið kyrt i fangelsinu. Hann lofaði mér því, að eg
fengi einkemiisbúninginn i tæka tíð. Svo fór
liann til þess að sækja fangelsisklerldnn —
manninn, sem allir fangar vissu, að kom aðeins,
þegar aftökustundin nálgaðist.
En þegar klerkurinn kom inn í klefann kvikn-
aði vonarneisti í huga mínum. Fangelsisstjór-
inn kom með honum, en skildi okkur brátt eftir
eina. Eg spurði liann þó áður en liann fór hversu
lengi eg mætti hafa klerkinn hjá mér og sagði
fangelsisstjórinn að hann mætti vera svo lengi
sem eg vildi. Vafalaust, sagði liann, mundi eg
þurfa margt við hann að ræða og biðja hann að
annast eitthvað. Eg þakkaði honum hjartanlega
og sagði, að eg byggist ekki við, að þetta yrði
nema klukkustund eða svo, því að eg vildi ekki
koma i veg fyrir, að klerkurinn misti af síinun
venjulega nætursvefni.
Jafnvel áður en fangelsisstjórinn fór var eg
farinn að virða klerkinn nákvæmlega fyrir mér
því að þegar er eg hafði liorft á hann kviknaði
vonarneisti i huga mínum. Hann virtist vera
tíu eða fimtán árum eklri en eg, ekki alveg eins
liár vexii og heldur grannvaxnari. Honum svip-
aði ekkert til mín í útliti. Hann var dökkur á
hár, en mitt var litað ljóst. Auk þess var liann
með „tannbursta“-yfirskegg, sem voru svo tíð
um þessar mundir, hæði í breska og þýska hern-
um. Hann gekk og með gleraugu. Þrátt fyrir alt
þetta vissi eg, þar sem eg var reyndur leikari,
að ef eg gæti litað hár mitt og breytt útliti minu
dálítið, gæti eg vilt mönnum sjónir, þannig að
þeir liéldi að eg væri klerkurinn. Það var þetta,
sem tendraði nýja von í hrjósti mínu.
Klerkúrinn fór að tala við mig af hógværð og
ljúfmensku um andleg málefni. Það var eðlilegt.
hans hlutverk var að húa mig undir að mæta
dómara mínum, sem eg átti að ganga fyrir
næsta morgun. Eg þóttist lilusta á liann af al-
vörugefni, en var með hugann við annað. Sann-
ast að segja veitti eg enga athygli þvi, sem hann
sagði. Hugur minn var allur bundinn við þaö,
liversu mér mætti auðnasl að komast undan á
flótta. Eftir fáeinar mínútur hafði eg komist að
niðurstöðu um það. Áform mitt var liranalegt
í fvlsta máta. Eg viðurkenni það. En það var
um líf og dauða að tefla. Og þótt alt mistækist
gæti eg ekki verið ver staddur.
Undir þvi yfirskini, að við sætum þannig að
við hefðum betri not Ijóssins, færði eg til litla
borðið, sem var í klefanum. Yarðmaðurinn
flýtti sér undir eins að klefadyrunum, er hann
lieyrði hávaðann, en eg fullvissaði hann um að
ekkert væri að óttast, og hað hann um að sækja
annan stól til, handa lderkinum. Þegar hann
var kominn með stólinn settumst við, eg og
klerkurinn. Eg kom því svo fyrir, án þess nokk-
ur grunsemd vaknaði í huga hans, að við sátum
þnnig, að við snerum bökum að dyrunum. Og
þegar varðmauðrinn byrjaði sína venjulegu tíu
minútna göngu vorum við báðir, eg og klerk-
urinn, djúpt niðursokknir í bréf þau sem eg