Alþýðublaðið - 12.05.1920, Qupperneq 2

s
Rajveitnmál^kareyrar.
Mikill áhugi er vaknaður meðal
Akureyringa á því, að koma á
hjá sér rafveitu hið bráðasta. Hafa
margar greinar birtst um það mál
í norðanblöðunum undanfarið, og
er það, sem hér fer á eftir, tekið
úr grein, er birtist í 14. tbl. „ís-
lendings". Er ekki ófróðlegt að
sjá hvað sumir æðstu starfsmenn
landsins kafast að, auk starfa sinna
í þágu landsins:
»Reykvíkingarnir og rafveitumálið.
Út af áætlunum þeirra Jóns Þor-
iákssonar og Guðm. Hlíðdals hefi
eg símað til útlanda, til firma þar,
sem býr til túrbínur og rafmagns-
vélar, og hefi beðið um tilboð á
túrbínum, dýnamóum og spennu-
breyturum, sömu tegundar og gert
er ráð fyrir að hér v«rði notað.
Gerði eg þetta í þeim tilgangi, að
sjá hvað þetta kostaði nú, og bera
það svo saman við áætlanirnar.
Svarið er nú komið og hljóðar
svo: „Snúið yður til Smiths verk-
fræðings í Reykjavfk, viðvíkjandi
rafveitufyrirtækinu.* Geta menn
hér at séð, að R&ykvíkingar eru
búnir að undirbúa sig með inn-
kaup á tækjum til rafveitu okkar,
búnir að senda út teikningar og
búnir að búa sig undir að alt
gangi í gegn um þeirra greipar,
og vísar útlenda firmað til þeirra,
þótt aðrir geri fyrirspurnir.
í sambandi við þetta vil eg líka
geta þess, að eg ætlaði mér að
komast í ' samband við firma í
Kristjaníu, sem vorzlar með ýms
rafmagnstæki og bað þá um verð-
skrár. Eg fékk svar þeirra, sem
hljóðar svo:
„I Anledning af Telegram idag
tillader vi os höfligst at henvise
Dem til Islands Telegrafvæsen,
Herr Telegrafbestyrer Forberg,
Reykjavik, der vil meddele Dem
alle Oplysninger.*1)
Sýnir þetta, eins og hið fyrra,
hvernig Reykvíkingarnir, embættis-
menn landsins, eru búnir að und-
irbúa alt.
Rögnvaldur Snorrason «.
1) Á íslenzku: „Útaf símskeyti
í dag leyfum vér oss virðingarfylst
að visa yður til simastjórnar ts-
lands, herra landssímastjóra For-
bergs, Rvik, er mua láta yður
allar upplýsingar í té*. R, S;
ALÞY ÐUBLAÐIÐ
Overðskulial loj.
Vart kemur sú bók á markað-
inn hér, að ekki sé borið lof á
hana, jafnvel þó hvorki innihald
eða ytri frágangur sé svo, að lofs-
vert sé.
Stafar þetta eflaust af þvf, að
þeir, sem um bækur skrifa — eink-
um í Morgunblaðið — hafa hvorki
vit eða vilja til þess að skrifa
sannleikann um innihald eða ytra
útlit bókanna. *
Þessi setning er alkunn í enda
ritdóma: »Allur ytri frágangur
bókarinnar er hinn bezti.c
Það, sem kom mér til að rita
þessar Iínur, eru ummæli um
jólabók, er Steindór Gunnarsson
gaf út um jólin, og er sú þriðja
í röðinni. Frágangur þessarar bók-
ar þykir mér ekki -nein veruleg
fyrirmynd að ytra útliti. Prentunin
er að vfsu ekki eins loðin og
maður oft á að venjast, en smekk-
urinn á fyrirsögnum bókarinnar
er engin fyrirmynd. Þessi ramma-
samsetning um fyrirsagnirnar er
ósmekkleg og klúr, og alls ekki
löguð til þess að bæta fegurðar-
smekk manns.
Það kemur fram í þessari bók,
eins og flestum öðrum bókum hér
heima, hve nauðafáum leturteg-
undum er úr að velja, og hve
ósamstæðar þær eru. Það er, í
þeim prentsmiðjum, sem eru til
hér, varla hægt að setja bók svo
samræmi sé milli fyrirsagna og
meginmálsleturs. Og titill flestra
bóka er úr mörgum ósamstæðum
leturtegundum.
Þetta kemur af því, að prent-
smiðjurnar eru samsteipur úr
mörgum prentsmiðjum og með
ósamstæðum letrum og gömlum.
Þá er prentun bóka yfirleitt
engin fyrirmynd. Ýmist klessir
svertan, sem bókin er prentuð
með, eða þrýstingurinn er svo
mikill, að lesa má letrið öfugt á
bakhlið blaðsins. Þetta geta menn
sannfærst um, með því að athuga
auðar síður í bókum. Orsökin til
þessa er ýmist tímaleýsi prentar-
áns eða vélin.
Prentiðn er eins farið og öðrum
iðhgreinum, að menn verða að
krefjast þess, áð verkið sé sóma-
samlega af hendi leyst. Það hefir
líka sfna þýðingu fýrir þjóðina út
Afgreiðsla
blaðsins er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Sími 988.
Auglýsingum sé skilað þangað
aða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10, þann dag, sem þær eiga að
koma í blaðið.
á við. Almenningur kerinir verka-
manninum þetta oft og tíðum,
nema þeir fáu, sem einhverja
þekkingu hafa.
Það er ekki þýðingarlaust fýrir
útgefandann, að efni og ytri frá-
gangur bókarinnar fari saman.
Ósamræmi og smekkleysi í frá-
ganginum spillir hæglega markað-
inum, og menn vilja oft ekki eiga
bók, sem Iftur illa út, jafnvel þó-
efnið sé ágætt.
Þessu má kippa í lag mefr
meiri verklegri þekkingu prentara
og að útgefandi leggi áherzlu á
vöndun verksins. Með þeirri kröfu
útgefanda mundu prentsmiðjueig-
endur máske taka til þess, að
koma meiru samræmi í leturteg-
undir sínar og bæta þær, sem og
að gefa verkamönnunum nauðsyn-
legan tíma til vinnunnar.
Rithöfundar eiga líka rétt á
umbótum á þessu sviði, þar sem
þeir gera ritstörf að brauði síau,
og eiga því haargir hverjir mikið
undir ytra útliti bókarinnar komið.
Þór,
AÖ iiorðan.
Dagnr. Eíns og áður hefir verið
getið hér f blaðinu, er „Dagur*
byrjaður að koma út aftur á
Akureyri, helmingi stærri en áður.
Er Jónas Þorbergsson, gagnfræð-
ingur, ritstjóri hans. Koma nú
fjögur blöð út á Akureyri.
Fjárskaðar. Um páskana voru
stórhríðar miklar norðanlands. Er
talið að um 200 fjár alls hafi far-
ist á ýmsum bæjum á Hólsfjöllum.
Sátstapar. Aðfaranótt þriðja f
páskum sukku 2 vélbátar á Ólafs-
firði: Tjónið er metið um 36 þús.
krónur. (Dagur.)