Vísir - 12.02.1941, Blaðsíða 4

VlSIR
B <B)OF
frétiír
Bíl§knr
til leigu.
Landsbókasafnið.
Óskiljanleg er sú rá'Sstöfun, aÖ
loka útlánssal safnsins. Þar fer
fram greiÖ afgreiÖsla, eins og í
verzlun, sem engin hætta ætti að
vera samfara. — Er ekki hægt aS
kippa þessu í lag strax og opna
á ný? B.
Sveinafélag’ hárgreiffslukvenna
auglýsir á öSrum staS i blaSinu
í dag breytingu á símanúmeri því,
sem panta má í hárgreiSslu.
Jíæturakstur.
Bst. Geysir, símar 1216 og 1633.
Næturlæknir.
Ólafur Jóhannsson, Laugaveg 3,
sími 5979. NæturvörÖur í Lauga-
vegs apóteki og Ingólfs apóteki.
írtvarpið í kvöld.
Kl. 15.30 MiÖdegisútvarp. 18.30
íslenzkukennsla, 2. fl. 19.00 Þýzku-
kennsla, 1. fl. 19.25 Erindi: Upp-
eldismál, IX (dr. Símon Jóh, Á-
gústsson). 20.00 Fréttir. 20.30
SkagfirSingakVöld. — Kvöldvaka
SkagfirSingafélagsins.
Vöruliíll
í góðu standi ÓSKAST
KEYPTUR. Upp‘1. í síma
2745, klukkan 6—8 í kvöld.

fiUGLVSINGRR
BRÉFHRUSfi
BÓKflKÓPUR
EK
QUSTURSTR.12.
Uppl. í síma 2406.
RAFTÆKJAVERZLUN OC
VINNUSTOFA
LAUGAVEG 46
SÍMI 5853
RAFLAGNIR
VIÐGERÐIR
• • • • •
SÆKJUM SENDUM
K ARTÖFLUM JÖL
HRÍSMJÖL, fínmalað,
SEMOLIUGRJÓN,
MAIZENMJÖL.
ví vm
Laugavegi 1.
IJTBÚ, Fjölnisvegi 2.
Auglýsing.
Vegna inflúenzufaraldurs hefi eg, samkvæmt ósk
héraðslæknis, ákveðið að banna allt skólahald og allar
almennar samkomur hér í umdæminu frá og með deg-
inum i dag, unz öðru vísj verður ákveðið.
Sýslumaðurinn í Guilbringu- og Kjósarsýslu,
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði,
10. febrúar 1941.
BeFgur Jónssou.
lUPAÐ'FUNDIfl
BRÚN skinnlúffa tapaðist á
Öldugötu — Sólvallagötu síð-
astl. föstudag. Skilist Sólvatla-
götu 68. (172
BLÁTT kvenveski tapaðist á
föstudaginn í bíl eða frá Bar-
ónsstíg að Lækjartorgí. Finn-
andi geri aðvart í síma 5062.
___________________(173
ÚTPRJÓNAÐUR ullarvettl-
ingur tapaðist síðastliðið laug-
ardagskvöld lijá Lækjartorgi.
Finnandi vinsamlegast geri að-
vart í síma 2936 eða Stýri-
mannastíg 10, uppi. (174
PENINGAYESKI tapaðist. —
Skilist á Hverfisgötu 66. Góð
fundarlaun. (175
b.s. Hekla
Sími 1515
Góðir bílar
Ábyggileg afgreiðsla
TAPAZT hefir varadekk og
lijól af Ford vörubíl, frá Bar-
onsstíg út á Seltjarnarnes. Finn-
andi geri aðvart í sima 4834. —
Fundarlaun. (182
er seldur á eftirtöldum stööum:
Veitingastofunni, Laugavegi 28.
Veitingastofunni, Laugavegi 45.
Veitingastofunni, Laugavegi 46.
Veitingastofunni, Laugavegi 72.
Veitingastofunni Inn, Hverfisgötu 32.
Verzluninni Rangá, Hverfisgötu 71.
Stefáns Café, Skólavörðustíg 3.
Ávaxtabúðinni, Týsgötu 8.
Testofunni Drangey, Grettisgötu 1.
Brauðsölubúðinni, Njálsgöu 40.
Brauðsölubúðinni, Bergþórugötu 2.
Skóvinnustofunni, Vitastíg 11.
Brauðsölubúðinni, Hringbraut 61.
Verzluninni, Bergstaðastræti 40.
Mjólkurbúðinni, Miðstræti 12,
Hótel Borg.
Brauðsölubúðinni, Tjarnargötu 5.
Bókabúð Eimreiðarinnar, Aðalstræti 6.
Búðinni í Kolasundi 1.
Konfektgerðinni Fjólu, Vesturgötu 29.
Veitingastofunni, Vesturgötu 48.
Brauðsötubúðinni, Bræðraborgarstíg 29.
Brauðsölubúðinni, Blómvallagötu 10.
Verzluninni á Víðimel 35.
KKENSIAl
VÉLRITUNARKENNSLA. —
Cecilie Hetgason, sími 3165. —
Viðtalstimi 12—1 og 7—8. (66
ÍKVINNAJÍ!
TÖKUM PRJÓN Laugavegi
30 A. Prjónastofa Ásu og Önnu.
(59
MYNDARLEG slúlka óskast
sem lærlingur á saumastofu. —
Uppl. í síma 5675. (163
DUGLEG prjónakona óskast
strax, stöðug vinna. — Uppl. á
Laugavegi 38 kl. 4—9 e. li. —
Leó Árnason frá Vílcum. (167
ÞVOTTUR ÞVEGINN
vel og ódýrt, — Sóttur. Sendur.
Þvottahús Elli. og hjúkrunar-
lieimilisins Grund, sími 3187.
HÚSSTÖRF
TELPA eða unglingsstúlka
óskast til snúninga á fámennt
heimili, hálfan eða allan dag-
inn. Sími 5196. (184
HUSHJÆLP önskes til norsk
familie fra 14. mai. Exped. an-
.viser. (176
TVO reglusama menn vant-
ar gott herbergi nú þegar. Uppl.
í sima 3404. (171
2—3 HERBERGJA íbúð ósk-
ast 14. maí eða fyr. — Tilboð
merkt „111“ sendist afgr. Vísis.
_______________(177
REGLUSÖM og ábyggileg
stúlka óskar eftir litlu herbergi
í austurbænum strax. Uppl. í
síma 1319. (181
Kkabpskapuri
VÓRUR ALLSKONAR
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
GÚMMÍSKÓGERÐIN Lauga-
veg 68. Gúmmíviðgerðir. Ullar-
leistar. Vinnuvetttingar. Sími
5113.________________(561
HEIMALITUN lieplnast best
úr Heitman’s litum. Hjörtur
Hjartarson, Bræðraborgarstíg
1. —__________________(18
ALLSKONAR dyranafnspjöld,
gler. og málmskilti. SKILTA-
GERÐIN — August Hákansson
—- Hverfisgötu 41. (979
NOTAÐIR MUNIR
_______TIL SÖLU__________
HÁRÞURRKUHJÁLMUR til
sölu. Uppl. í rakarastofunni
Austnrstræti 14. (178
ÁGÆTUR divan til sölu. —
Sanngjarnt verð. Uppl. í sima
1644.________________Gj79
PELS, vandaðnr, á meðal
karlmann, til söln. Tækifæris-
verð. A. v. á. (180
BARNAVAGN til sölu Bjarg-
arstíg 2, 3. hæð. (183
NOTAÐIR MUNIR
ÓSKAST KEYPTIR:
SELSKINN og kanínuskinn
kaupir Magni h/f. Þingliolts-
stræli 23. (543
HRÓI HÖTTUR OG MENN HANS.
647. FUNDNIR.
— Þeir hafa horfið út í myrkriS,
Hrói. ÞiS skuluS koma allir aítur
til varShússins.
— NiSur meS þig, Litli Jón. ViS Þorpararnir flýta sér út í myrkriS. — ViS lékum á leitarmennina. —
skulum í sameiningu hafa uppi á Þeir halda, a'S þaS finni þá enginn. Þar skjátlaSist ykkur. StandiS kyrr-
þrjótunum. ir, ])ar sem þiS eruS ....
E. PHJLLIPS OPPENHEIM:
AÐ TJALDABAKI.
Dukane kinkaði kolli til Marks — en ekkert
vinsamlega.
„Ekki held eg að gamli maðurinn tiafi fengið
neinar sérstakar mætur á þér,“ sagði Dorchest-
er léttari á brún.
„Dukane gerir miklar kröfur til vina sinna,“
sagði Mark þnngbúinn.
„Það gerir dóttirin líka,“ sagði de Fontaney
þurrlega.
Mark skipti litum. Það var í fyrsta skipti sem
de Fonlaney vék óheint að þvi, sem gerðist
skömmu áður.“
„Eg var í klipu,“ sagði hann, „eg gat ekki far-
ið öðruvísi að.“
„Ef til vill ekki,“ sagði Fontaney. „En afskipti
þín voru óheppileg. Eg er sannfærður um, að
þessi skjöl hefði leitt í ljós í eitt skipti fyrir öll,
hvort það er%elix Dukane, sem veldur því, að
gjaldmiðill Frakklands er að verða verðlaus.
Annar þessara manna kom frá Mílanó — en
þar hefir margt gerst þessum málum viðkom-
andi.“
„En hví skyldi hann vilja felta frankann?“
sagði Mark. .
„Maður veit aldrei hvoru megin Dukane er,“
sagði De Fontaney, „en þeir, sem liafa nóg fé
til þess að fella í verði eða hækka í verði gjald-
eyri einhverrar þjóðar að vild, hafa aðstöðu til
þess að raka saman fé. Hið sorglega er, að það er
almenningur i hlutaðeigandi landi, sem verður
að þjást.“
Þeir ræddust við nokkuru frelcar, um hrá-
efni og nýlendur og fleira, og er þeir stigu á
fætur, að máltíð lokinni, brosti Estelle til þeirra.
Faðir hennar var þá niður sokkinn i viðræðu við
ráðherrann. Þegar þeir voru að fara út heyrðu
þeir greinilega, að Dukane, sagði við ráðheiT-
ann, næstum í reiðitón, að Bandaríkin væri að
safna til sín öllu gulli — og mundu fagna nýrri
styrjöld — sem af leiddi, að Bretland með sína
stóru skuld vestra — yrði gjaldþrota.
„Skemmtilegt viðræðuefni,“ sagði Dorchester.
„Einhver hefir komið því til leiðar, að Dukane
óttast fjártap“ sagði Mark.
28. KAPITULI.
Mark liafði verið önnum kafinn við bréfa-
skriftir fyrir Hugerson mikinn hluta dags. Hafði
Hugerson liaft fleiri og mikilvægari bréfum að
svara en vanalega. — Það var síðdegis, nokkuru
eftir að 'Hugerson var farinn, er Mark var að
livilast nm stund, og hafði gripið í frétlablað
til lesturs, að klausa nokkur valcti sérstaka al-
hygli hans. Þegar hann liafði lesið tiana reis
hann á fætur og var honnm mjög órótt. Las
hann klausuna aftur og aftur og reyndi að sann-
færa sjálfan sig um, að það væri fjarstæða, sem
honnm allt í einu datt í hug. En hann gat það
ekki.TJann var sannfærður um, að hann hafði
fengið mikið vandamál til úrlausnar. Hann las
klausuna enn einu sinni, vafði fréttablaðið sam-
, an og stakk því í vasa sinn, og fór svo inn í
stofuna,þar sem Frances Moretand var við vinnu
sífia. Henni varð allbilt við, er hann kom, og hún
heilsaði honum ekki eins alúðlega og venjulega.
„Þér liafið ekki komið hér fyrr í dag,“ sagði
hún.
„Eg var að starfa fyrir Hugerson,“ sagði hann.
„Hann vildi ekki ónáða yður — þér eruð að
vinna að aðalskýrslunni.“
„Það er svo,“ sagði hún, „eg er að vélrita
mikilvægasta hluta hennar — árangnririn af
Rómaborgarferð hans.“
„Eruð þér bráðum búnar?“
„Eftir klukkustund eða svo.“
Mark settistá borðröndina. Hann sá nýja stafla
af næstum ónotuðum kalkipappír á borðinu.
„Þér sparið ekki kalkipappírinn frekar en
áður.“ sagði hann.
„klvers vegna ætti eg að gera það?“ sagði hún
dálítið afundin. „Eg sagði yður, að eg vildi hafa
öll afritin jafn greinileg.“
„Hvað gerist,“ sagði hann, „þegar eg er ekld
viðstaddiú' og þér hafið vélritað það, sem yður
er falið. Yður er ekki leyft að fara burt með
afritin?“
Hún hristi liöfuðið.
„Eg sendi eftir Acton herforingja. Eg má
heita fangi í vinnustofu minni, þar til hann lief-
ir fengið frumrit og afrit. Þelta er vitanlega al-
veg rétt tilhögun. Þá getur ekki til þess komið,
að neinn kojnizt að því, sem eg vinn að.“
Hann leit hugsi út um gluggann.
„Og samt sem áður,“ sagði hann, „hefir eitt-
hvað kvisast um það, eins og þér vafalaust haf-
ið heyrt. T. d. seinasta hálfa mánuðinn, þegar
gjaldmiðitl Italíu og Drome var að hækka, en
Jugoslaviu féll. Þér og eg vitum livað mundi