Vísir - 18.04.1941, Síða 3

VISIR
og mönnum gert skylt að borga
skatt af ]>eiin, þó að þau hafi
enga vexti gefið, svo að maður,
sem á hlutabréf í fyrirtæki, sem
stendur að þessari eign, verður
að gjalda árlega til rikisins
fullan skatt af nafnverði, eins
og hér væri um arðbæra eign að
ræða, um leið og með ein-
strengingslegum ókvæðum er
svo til hagað, að engir vextir
fást af þessari eign, meðan hún
er þaiínig geymd. Við þetta
bætist svo það, að ef félag farg-
ar skipi sínu, svo að það er gerl
upp, þá tekur ríkið tekjuskatt
af 60% ,af þeirri upphæð, sem
til er í varasjóðd og nýbygg-
ingasjóði, svo framarlega sem
það er ekki notað til að borga
skuldir. Hér er þó um að ræða
fé, sem Alþingi í dag vill láta
kalla skattfrjálst og vill láta
landslýðinn skoða að sé lagt til
liliðar með þeim friðindum, að
það sé skattfrjálst. En það er
þó enganveginn víst, ef svo fer,
sem eg lýsti nú, þvert á móti
getur svo farið, að af þessu fé
verði menn að horga fullan
skatt til ríkisins.
Eg hefi þá i f'áum dráttum
bent á nokkur þau atriði, sem
gefa málinu heildarsvip og þó
lielzt um annmarkana á með-
ferð vara- og nýbyggingarsjóð-
um þeim, er vænlanlega eiga að
skapast samkvæmt þeirri lög-
gjöf, sem liér er í uppsiglingu.
Það, sem mest á ríður.
— Háttvirtum formælendum
þeirrar góðu hugmyndar um
varðveitslu hluta stríðsgróðans
til eflingar útgerðinni framveg-
is, sem hér liefir verið talsvert
hampað af eðlilegum liætti, vil
eg segja það, að frá mínum
bæjardyrum séð, er liinn öflug-
asti nýbyggingarsjóður, sem
löggjafinn getur stuðlað að fyr-
ir þennan alvinnuveg, eins og
raunar aðra, sanngjarn grund-
völlur fyrir sköttum og álögum,
þannig að þeir, sem liann vilja
stunda, geti gert sér skynsam-
lega von um arðvæna afkomu.
Ef löggjafarvaldið sneiðir fram
hjá þeim aðgerðum, sem nauð-
synlegar eru til þess, að slílcur
grundvöllur sé lagður eða bein-
línis beinir gangi málsins inn á
annan veg, l. d. með skattalög-
gjöf, þá hjálpar enginn nýbygg-
ingarsjóður til frambúðar til
þess að lialda þessari né annari
atvinnugrein gangandi. Það er
og verður alltaf þungamiðjan i
öllum atvinnUrekstri og farsæl-
asta leiðin fyrir alla, sem að
lionum standa, að hægt sé að
reka hann með skynsamlegri
og öruggri von um arðvæna, af-
komu. Undir því er í mínum
augum mest komið, þó að eg
vitaskuld viti, að það getur ver-
ið ákaflega mikil hjálp til þess
að komast yfir örðugan hjalla,
ef til er varasjóður til þess að
kaupa fyrir þau nauðsynlegustu
áhöld, sem til atvinnurekstrar-
ins þarf. Ein hin helzta slcylda
Alþingis er að stuðla að því eft-
ir megni, að alvinnuvegirnir
séu reknir á heilbrigðum, grund-
velli, en þeirri skyldu liefir á
undanförnum árum mjög svo
lítið verið sinnt gagnvart stór-
útgerðinni. Þær aðgerðir, sem
gerðar voru, þegar allt var lcom-
ið í ógöngur á úrinu 1938, skatt-
frelsið svokallaða, voru meðal
annars afleiðing af vitlausri
skattapólilík undanfarinna ára,
og því miður liafa þær aðgerð-
ir orðið til þess, að almenning-
ur hefir litið svo á, að útgerðin
liafi búið við skattfrelsi, þó að
það skattfrelsi, eftir því sem nú
liggur fyrir, muni aildrei sjá
dagsins iljóp til stuðnings út-
gerðinni i framkvæmd, því að
hér er verið með löggjöf, sem
á að verka þannig aftur á bak,
að ákvæði skattfrelsislaganna
frá 1938 eru þar með gerð ónýt.
Eg vil að siðustu endurtaka
þá beiðni til nefndarinnar, að
liún reyni að sjá til þess, að
AÐ UTAN OG SUNNAN.
Guðbrandur Jónsson:
Greinar um sundurleit
efni. Isafjörður. - Prent-
stofan ísrún — 1940. —
Guðbrandur Jónsson er mik-
ill iðjumaður og fellur sjaldan
verk úr hendi. Hann er mjög
hneigður til ritstarfa og hefir
samið margar bækur um ýmis-
leg efni. Birtir hann skrá yfir
ritverk sín framan við bók þá,
sem hér er getið, og eru þau
ofðin 25, frumsamin og þýdd.
Hann hefir og lagt mikla vinnu
í samning íslenzk-þýzkrar orða-
bókar, sem bann hefir haft í
smíðum undanfarin ár og mun
nú vel á veg komin. Verður það
mikið verk og væri óskandi, að
það'kæmist á prent áður langt
um líður. En það er seinlegt að
semja orðabækur og i rauninni
öldungis ófært, að sá, sem teksí
þvílikt slarf á hendur, skuli
þurfa að vera á sifelldum þön-
um eftir hlaupavinnu, við rit-
störf eða annað, lil þess að afla
brauðs handa sér og sínum. En
]iað liefir orðið lilutskifti Guðbr.
Jónssonar, að hafa enga fastá
stöðu, er fætt gæti hann og
ldætt. Mundi þó ekki bregðast,
að liann sinnti slíku starfi, ef
fengið væri í hendur, því að
iðjusemin er frábær. Segja
kunnugir menn, sem vel mega
um það dæma, og séð hafa eitt-
hvað af orðahók G. J., að hún
muni verða all merkilegt
verlc. Hitt er öllum vitan-
legt, að þjóðin liefir hina mestu
þörf fyrir slíka orðabók. Væri
nú vel til fallið, að þing það, er
nú situr, ætlaði Guðbr. ríflegan
styrk á fjárlögum næsta ár og
síðan næstu árin, unz hann lief-
ir lokið við orðabólc sína. —
Heyrst hefir og, að G'. J. Iiafi
annað timafrekt verk með
höndum um þessar mund-
ir, en ekki skal nánara út í það
farið. En við það, að taka það
verk að sér, tefst hann frá orða-
hókargerðinni og er það mjög
slífcmt.
Rit G. J. eru nú orðin hálfur
þriðji tugur, sem áður segir.
Eru þau um ýmisleg efni og
sjálfsagt misjöfn að gæðum,
eins og gengur og gerist. Siðasta
ritið, „Að utan og sunnan“, mun
að miklu leyti samið upp úr.út- \
varpserindum, sem höf. hefir
flutt á ýmsum timum. Hefir
Guðbrandur þótt einn hinn
skemmtilegasti og áheyrilegasti
fyrirlesari í útvarpi, en nú virð-
ist hafa verið fyrir það tekið,
að hann komi nálægt útvarpi
voru, og má það furðulegt heita.
Við eigum þó ekki svo marga
boðlega útvarp,sfyrirlesara, að
því er reynzlan kennir, að fært
geti talizt, að bægja frá þeim
mönnum, sem einna mestar
vinsældir hefir hlotið. Þeir, sem
út um landið ferðast og hafa
tal af fólki þar, um útvarpið og
frammistöðu þess, verða þess
óðara varir, að G. .1. er talinn
meðal bezlu og skemmlilegustu
„prédikara“, sem í þá „pont-
uná“ fara og láta til sín heyra.
Þessi bók (Að utan og sunn-
an) er „fimmta bindi af smá-
greinum“, sem Guðbr. Jónsson
sendir á bókamarkaðinn, að þvi
er liann segir i formála. Efnis-
yfirlit bókarinnar er þannig:
„Struensee“, , „Vínarborg“,
„Sagnfræði“, „Ferð um Neckar
og Rín“, „Mannanöfn“, Kross-
þessir peningar, sem eiga að
vera aukavarasjóður til ný-
byggingar, geti um leið verið til
styrktar atvinnurekstrinum, en
ekki sem mylnusteinn um liáls
honum, en ef frv. verður samþ.
óbreytt. I þessu efni liggur nærri
að ætla, að það síðarnefnda yrði
niðurstaðan.
§¥e§kjnr
Cítróniir Döðlnr
Gems*i
Dragnótatóg
bezta tegund.
Dragnæturl

ugjrnmm
ýsu og kola
fyrirliggjandi.
GEY^IR H.F.
V eiðarf æra verzlu nin.
b.s. Hekla
Abyggileg afgreiðsla
Skrif stofur okkar
verða lokaðar allan daglnn
á morgrun vcgna jarðar-
tarar.
Heildverzlunin Hekla
ferðirnar“, „Guðmundur biskup
góði“, „Átthagabandið í Dan-
mörku og afnára þess“ og
„Dithmar Blefke“. Verður
mönnum Ijóst af upptalning
þessari, að þarna kennir margra
grasa. Og allt er þetta fjörlega
rilað og sakar því ekki veru-
lega, þó að höf. sé nokkuð marg-
orðum stundum. En G. .T.
dettur svo margt í hug,
að hann á stundum bógt
með að „takmarka sig“, eins og
nú er farið að segja.. Merkast og
bezt gert er erindið um Kross-
ferðirnar.
Þetta er eklci neinn ritdóm-
ur og átti lieldur eklci að vera.
Linur þessar eru einungis
til þess skrifaðar, að minna á
þenna iðjusama rithöfund og
fræðimann og láta það sjást á
prenti, að enn væri komin bók
frá lians hendi.
Fimmtn Háskólahljóm-
leikar Árna Kristjáns-
sonar og Bjðrns Úlafs-
sonar.
Nýtt verk eftip ís-
lenzkt tónskáld.
Þeir Árni Kristjánsson og-
Björn Ólafsson halda fimmtu
tónleika sína í hátíðasal háskól-
ans í kvöld, og hefjast þeir kl.
9 stundvíslega.
Þau verk, sem þeir leika að
þessu sinni, eru eftir Vitoli,
Bralims, Bela Borfork og svo
nýtt verk eftir ungt tónslráld ís-
lenzkt, Helga Pálsson frá Norð-
firði. Er það svíta fyrir fiðlu
og píanó.
Vísir liitti Helga Pálsson að
máli í morgun og imiti hann
eftir því, hvort liann liefði lengi
fengist við tónsmíðar.
Sagði Helgi að liann hefði
Illar-
garn
í ótal litum
PERLUULL
ASTRAKANGARN
GLANSGARN
o. m. fl.
Iferzlunin PFRíF
Skólavörðustíg 1. *
Sími: 3725.
fengið fyrstu tónlistarmenntun
sína hjá Þórarni Guðmundssyni
fiðluleikara og Sigfúsi prófess-
of Einarssyni, og svo síðar hjá
þeim dr. Mixa og dr. Urbant-
schitsch, á vegum Tónlistar-
skólans. Eg hefi i tómstundum
mínum fengizt lítið eitt við tón-
smíðar, en þetta er í fyrsta
skifti, sem verk er flutt á hljóm-
leikumt eftir mig.
Helgi Pálsson færðist mjög
undan þvi,,að gefa frekari upp-
lýsingar um tónhstarstarfsemi
sína, og taldi hana ekki umtals-
verða, að öðru leyti en því, sem
gagnrýnendur kynnu að henni
að finna.
Samkvæmt upplýsingum, sem
Vísir liefir fengið frá öðrum,
heimildum, er hér um mjög at-
hyglisvert verk að ræða, sem
lilustendur munu hafa gaman
af að kynnast. Er það ávalt
merkur viðburður, er ný tón-
skáld koma frarn á sjónarsvið-
ið með verk sín, ekki sízt er þar
gætir góðra tilþrifa, en svo er
það hér.
Sendisveinar
óskast 1. maí n. k.
MJ ÓLKURS AMS ALAN.
Frá brezka
§etnliðinn
Stórt »party« notaðra blikkdwnka
til sölu hæstbjóðanda.
0
Dunkíty, brenndir (að nokkuru leyti bögglaðir) 60 smál.
Dunkar undan benzíni (klipptir og flattir) 6 smál.
Dunkar undan benzíni (óbögglaðir) 10 smál.
Dunkar undan sementi (óbögglaðir) 10 snxál.
Allt í Reykjavík og nágrenni.
Kaupandi verður að sækja dunkana áðor en vika er
liðin frá því, að honum hefir verið tilkynnt, að tilboði
hans hafi verið tekið.
Um leyfi til skoðunar skrifist til
CHIEF ORDNANCE OFFICER.
Iceland Fórce.
§tálvírar
allar stærðir fyrirliggjandi.
GETSIR
Veiðarfæraverzlun.
VÍSIS-KAFFIÐ gerir aUa glaða
Öll jt%rcið§la viðvíkjaittll sumar-
dvöl foarna ogr inæðra
er flutt í Miðbæjarskólann (suðurálma),
opið kl. 10—12 og 2—4.
Beiðni um fjárhagslega aðstoð er svarað á sama stað
kl. 5—7 síðdegis.
FLIK-FLAK E R BEZT.
Hið fljótvirka FLIK-FLAK sápulöður
leysir og fjarlægir öll óhreinindi á
stuttri stundu.
Fínasta silki og óhreinustu verkamanna-
föt. — FLIK-FLAK þvær allt með sama
góða árangri.
Látið FLIK-FLAK þvo fyrii" yður.