Vísir - 21.07.1942, Blaðsíða 4

VISIR
■ Gamla Bíó |
Ég heimta
skilnað!
<1 Want a Divorce).
JOAN BLONDELL
DICK POWELL
Sýnd kL 7 og 9.
FRAMHALDSSÝNING
kl. 31/2— 6%.
Húrra Charlie!
Skopmjrud með
LEON ERROL.
Sauöatolg
ágæt
vísih
Laugawegi 1.
Fjölniswegi 2.
Kaupum aíklippt
iítt ilnsir
Hárgreiöslustofan
P E R L A.
Bergstaðastroeti 1.
Regnkápur
RykfFakkar
!
! Unglinga,
Kven,
Karlmanna.
(Verð frá 18.50—167.50).
Grettisgötu. 57.
NIVEA creme®
6 ..if
Simi 1884. Klajp£>arstig 30.
Gólídúkar
jnpnmnr
Hreinar
ftéreftitniknr
kaupir haesta verði
Félagsprentsaiibjan %
íSumarleyfisferðir.
Tvær sumarley fisferðir |Standa
nú yfir hjá Ferðafélagitiu; |í aðra
:var farið um miðja. síðustu viku
að Mývatni, Dettifossi og Ásbyrgi
með 38 þátttakendum, en í hina á
laugardaginn, og var farið á hest-
vum á Arnarfell hið mikla. Þátttak-
tendur voru 13. Um næstu helgi
'verður farið í Oræfin. ■— Hjá
Œverðafélagi Akureyrar stendur,
iþessa dagana, yfir ferð til Herðu-
hreíðarlinda og Oskju, og fóru all-
margir Reykvíkinagr i þá ferð. —
Farfuglar efna tit tveggja surnar-
leyfisferða á Þórsmórk, og tekur
hvor ferð viku. Verðut' sú fyrri
farin um næstu helgi. Mun vera um
það bil fullskipað t báðar ferð-
irnar.
Bezt aí augijsa í Visi.
Sendisveinn óskast strax
Upplýsingar í síma 1707.
Jóhann Karlsson «& Co.
Þinglioltsstræti 23.
GASTON LERROUX:
LEYNDARDÓMUR
GULA HERBERGISINS
Mér varð aftur litið á Roule-
tabille.
„Eu heyrið þér, herra Fred,“
sagði hann. „Síðan hvenær
gangið þér með staf? Eg sem
hefi aldrei séð yður ganga öðru-
vísi en með hendurnar í vösun-
um!“
„Mér var gefinn hann,“ svar-
aði ieynilögreglumaðurinn.
„Er langt siðan,“ spurði Rou-
letabille.
„Nei, mér var gefinn liann i
London.“
„Það er lika satt, þér komið
frá London, herra Fred. Má eg
fá að lita á hann, stafinn yðar?“
„Eg held það nú.“
Fred fékk Rouletabille staf-
inn. Þetta var stór stafur úr
gulum bambus, skreyttur gull-
hring, og húnninn eins og
hrafnsgoggur.
Rouletabille skoðaði liann
nákvæmlega.
„Jæja,“ sagði hann og leit
upp ertnislega. „Yður hefir ver-
ið gefinn franskur göngustafur
í London!“
„Það má vel vera,“ sagði
Fred hinn rólegasti.
„Lesið merkið, sem er letrað
hér með mjög smáu letri:
„Cassette 6 his, Opera“.“
„Það kemur fyrir, að maður
l>arf að láta þvo af sér föt í
London," sagði Fred. „Og Eng-
lendingar geta líka keypt staf í
Paris.“
Rouletabille skilaði stafnuin.
Þegar hann fylgdi mér inn* í
járnbrautarklefann minn, sagði
hann við mig;
„Munið þér götunúmerið?“
„Já, „Casette, 6 bis, Opera.“
Þér megið reiða yður á mig, eg
skal senda .yður línu í fyrra-
málið.“
Og þetta sama kvöld, þegar eg
var kominn til Parisar, fór eg
til Casette, sem selur stafi og
regnhlífar. Og eg skx-ifaði vini
mínum:
„Kvöldið sem glæpurinn var
framinn, ldukkan tæplega átta,
kom maður og keypti staf, sem
er alveg eins og stafur Frédé-
rics Larsan. Og lýsingin á
manninum miátti heita eiga al-
veg við Robert Darzac, sami
vöxtur, lítið eitt lotinn, sami
skeggki-agi, gulur fi-akki, liarð-
ur liattur.
Casette liefir ekki selt svona
staf í tvö ár. Slafur Fi-édérics
er nýr, og það lilýtur því að vera
sá sami. Hann getur ekki liafa
keypt liann, fyrst hann var þá
í London. Eg Jxeld eins o^ þer,
að hann liafi fundið stafinn ein-
iiversstaðar í samhandi við Ro-
lxert Darzac. En ef morðinginn
liefir verið inni í gula herberg-
inu frá klukkan fimm eða jafn-
vel sex, eins og þér lialdið fram,
og þangað til morðið var fi-amið
um miðnætti, þá eru kaupin á
stafnum óhrekjanleg sönnun
fyi-ir fjarveru Roberts Dai-zac.“
XIII.
„Prestssetrið hefir ekkert misst
af yndisleik sínum og garðurinn
af fegurð sinni.“
Viku eftir atburði þá, sem
skýrt er frá hér að framan, þann
2. nóvember, var komið með
svohljóðandi símskeyti heim til
mín í París: „Komið til Glan-
dier, fyrstu lest. Takið skamm-
byssur með. Kveðjur. Rouleta-
bille‘..
Eg lield eg liafi þegar tekið
það fram, að eg var um þetta
leyti að byrja skeið mitt sem
málafærsíumaður og liafði hér
um bii ekkert að gera. Var eg
tíður gestur í dómhöllinni, ekki
til að verja ekkjur eða föður-
leysingja, lieldur til að kynnast
liinum margvíslegu skyldum
stöðu minnari Eg furðaði mig
því ekkert á að Roúlelabille
skyldi gera þannig tilkall til
tíma míns. Og auk þess vissi
liann vel, að eg fylgdist af á-
liuga með öllum blaðamanns-
æfintýi-um hans og þá ekki sízt
Glandier-mtálinu. Eg liafði ekki
liaft aðrar fréttir af því í lieila
viku en liinar óteljandi blaða-
sögur og fáeinar stuttorðar
greinar frá Rouletabille í Epo-
chue. í þessuin greinum var sagt
frá „sauðarleggnum" og skýrt
frá því, að við efnarannsókn á
blettunum á leggnum hefði þeir
reynzt mannsblóð. Það voru
nýir blettir, sem var blóð úr
ungfrú Stangerson, og aðrir
eldri, sem áttu rót sina að rekja
tii eldri glæpa, ef tii vill márgra
ára gamalla.
Eins og geta má nærri, eyddu
dagblöð um lieim allan ekki
litlu í'úmi á þetta mál. Enginn
glæpur liafði nokkurntíma vak-
ið meiri eftirtekt manna á
meðal. En mér fannst rann-
sókninni samt miða furðu lítið
áfram. Eg liefði því orðið mjög
feginn boðum vinar míns um að.
koma til Glandier, ef í skeytinu
Iiefðu ekki staðið þessi 01-ð:
„Takið skammbyssur með “.
Þetta vakti mjög forvitni
mína. Beiðni Rouletaille um að
koma með skammbyssur gat
ekki stafað af öðru en að liann
ætti von á að þurfa á þeim að
halda. En eg verð að játa, og
fvrirverð mig ekki fyrir það, að
eg er engin lietja. En hvað um
það! Hér var vafalaust um að
ræða vin í neyð, gem kallaði á
mig til hjálpar. Eg hikaði ekki
lengi. Eg ieit eftir, að mín eina
skammbyssa væri vel lilaðin og
liélt af stað til Orléans-járn-
brautarstöðvar. Á leiðinni datl
mér i img, að skammbyssan
mín væri bara eilt vopn, en í
skeytinu bað Rouletabille um
skammbyssur i fleirtölu. Eg
kom við lijá vopnasala og keypti
litla fyrirtaks byssu, sem eg
ætlaði að veita méf þá ánægju
að gefa vini mínum.
Eg vonaðist eftir að liilta
Rouletabille á járnbrautarstöð-
inni í Epinay, en hann var þar
ekki. I stað þess beið mín þar
léttivagn, sem flutti mig heim
til Glandier. Enginn við liliðið.
í dyrum liallarinnar liilti eg
loks vin minn. Hann veifaði vin-
gjarnlega lil mín hendinni, er
liann kom auga á mig og tók
mér opnum örnium og spurði
mig, hvernig mér liði.
Þegar við komum inn í litla
salinn, sem eg liefi minnzt á áð-
ur, bauð Rouletabille mér sæti
og sagði undir eins:
„Það geiigur illa!“
„Hvað gengur illa ?“
„Allt!“
Hann færði sig nær mér og
hvíslaði í eyra mér:
„Frédéric Larsan spinnur
garn silt utan um Robert Dar-
zac.“
Eg furðaði mig ekki á því,
eftir að hafa séð, livernig unn-
usti ungfrú Stangerson fölnaði
við að horfa á fótspor sín.
„Jæja! Og göngustafurin'n?"
spurði eg.
„Göngustafurinn! Hann er
alltaf milli handa Frédérics
Larsan, sem skilur liann ekki
við sig.“
„En er liann þá ekki sönnun
fyrir fjarveru Roberts Darzac?“
„Nei, engan veginn. Eg liefi
spurt Darzac gætilega um þetta,
og hann þverneitar að liafa
lceypt göngustaf lijá Cassette
]>etta kvöld eða nokkurt annað
kvöld. En livað sem þvi liður,
þá ,„vil eg ekki sverja fyrir
neitt,“ því að Darzac er stundum
svo einkennilega þagmælskur,
að maður veit ekki nákvæmlega,
livað maður á að lialda um orð
hans.“
„1 huga Larsan hlýtur þessi
stafur að vera ákaflega dýrmæt-
ur, eitthvert sönnunargagn. En
á hvern hátt? Því að hann er
keyptur á þeim tíma, sem úti-
lokar, að morðinginn liafi liafl
hann með sér“.
„Tíminn þarf ekki að valda
Larsan neinum erfiðleikum.
Honum l>er engin nauðsyn til að |
fallast á mína aðferð, sem.gerir
ráð fyrir, að morðinginn hafi
komið inn í „gula herbergið“
milli klukkan fimm og sex.
Hvað er þvi til fyrirstöðu, að
Larsan láti liann liafa komið inn
milli klukkan tíu og ellefu um
kvöldið? Á þeim tima voru feðg-
inin og Jacques gamli að fást
við merkilega efnafræðitilraun
arins megin í rannsóknarstofu-
unni. Larsan segir l>ara, að
morðinginn liafi lopðzt á bak við
þau, hversu ósennilegt sem það
kann að virðast. Hann hefir þeg-
ar gefið það í skyn við rann-
sóknardómarann. Vjð nánari
íliugun verður þessi röksemda-
færsla þó lirein og bein fjar-
stæða, ef um nákunnugan mann
er að ræða. Því að hann iilaut að
vita, að ]>rófessoriún mundi
bnátt fara burt úr útliýsinu, og
fyrir hann, nákunnugan, ' valt
alit öryggi á því, að liann biði
eftir burtför Stangersons. Þvi
(One night in the Tropics).
Bráðskemmtileg mynd með
fallegum söngvum.
Aðallilutverkin Ieika:
Allan Jones
Nancy Kelly
Robert Cummings
og skopleikararnir frægu
Abbott og Costello.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
^iÁFUNDJæmrriLKymNGúfi
kt. VERÐANDI nr. 9.
ÍFundur í kvöld kl. 8V2 i
Stórasal G.T.-hússiliS.
1. Inntaka nýliða.
2. Kosning embættismanna.
3. Önnur mál.
(347
Félagslff
FERÐAFÉLAG ÍSLANDS fer
skemmtiför austur í Öræfi um
næstu lielgi. Lagt af stað á laug-
ardagsmorgun og ekið austur að
Vík; næsta dag haldið að
Ivlaustri og Kálfafelli. Þriðja
daginn farið austur yfir vötn og
sanda. Tvo daga staðið við í Ör-
æfunum. Þá lialdið til baka, og
komið til Reykjavíkur á föstu-
dagskvöld eða á laugardag. Á-
skriftarlisti liggur frammi á
skrifstofu Ivr. ,0- Skagfjörðs,
Túngötu 5. (338
Herbergi óskast
ÓSKA eftir herbergi. Hús-
hjálp gelur komið til greina. —
Uppl. Mjóstræti 3. (348
(UKtf-FllNDrol
KARLMANNSARMBANDSUR
i stálumgerð lapaðist s.l. sunnu-
I dag á Þingvöllum. Finnandi vin-
samlegast beðinn að skila þvi
gegn fundarlaunum, á Hótel ís-
land nr. 12, eða til Júlíusar Ny-
! borg, Hafnarfirði. (340
j TAPAZT hefir gulur kven-
liattur, að öllum líkindum skil-
j inn eftir i verzlun. Finnandi
skili honum á Ránargötu 10,
I niðri. Fundarlaun. (345
| iKMJPsrmiDi
Vörur allskonar
TÚNÞÖKUR til sölu. Uppl. í
i sima 2070 eftir kl. 6. (343
Sumarbústaðir
SUMARB,ÚSTAÐUR óskast
til leigu nú þegar, eða frá næst-
komandi mánaðamótum. A. v. á.
(338
PvHnaI
TVÆR stúlkur óskast í eld-
lms til að baka á kaffistofu. —
Vaktaskipti. Hátt kaup. Her-
bergi ef óskað er. Uppl. i síma
5387 og 2414 til kl. 6 e. h. (299
UNGLINGSTELPA óskast til
þess að gæta IV2 árs drengs.
Uppl. Óðinsgötu 6 (miðhæð)
eftir kl. 7.____(334
UNGA stúlku, með 2ja ára
dreng, vantar vinnu, t. d. ráðs-
konustöðu eða vinnu á fámennu
sveitaheimili. Tilhoð merkt „Fá-
mennt en góðmennt“ sendist á
afgr. blaðsins fyrir laugardags-
kvöld. (341
KAUPAMAÐUR óskast í
mánuð til sex vikur. Hátt kaup.
Uppl. í síma 2076. (344
DRAGT og kjóll til sölu. —
Uppl. Hótel Island (skrifstofu).
(346
Notaðir munir til sölu
KARLMANNSREIÐHJÓL til
sölu. Húsgagnaverzlun Kristjáns
Siggeirssonar. (339
LÍTIÐ notað 4. lampa Philips-
tæki til sölu á Nýlendugötn 27.
_____________________(337
NOTAÐUR barnavagn til sölu
Suðurpól 2. (335
2 LÍTIÐ notaðir dömufrakkar
til sölu. Uppl. Njálsgötu 87, II.
hæð._________________(342
TIL SÖLU karlmannsreið-
lijól i góðu standi. Til sýnis á
Hólavallagötu 11 kl. 7—8% í
kvöld. (350
Notaðir munir keyptir
KAUPUM hreinar tuskur. —
Húsgagnavinnustofan Baldurs-
götu 30. (349
Jztuzan
apa-
&m5h.öi
Np, 33
Nína liætti við að æpa, þegar
Grani sagði rólega og vinalega:
„Vertu elcki lnædd. Eg er kominn
til þess að hjálpa þér. Eg veit, að
þú vilt sleppa og komast Iieim til
þín aftur.“ „Já,“ svaraði stúlkan
þegar í stað. „Þá skal Grani hjálpa
þér. Komdu með mér!"
Grani byrjaði að rífa gat á skýl-
isveginn. „Hvað ertu að gera?“
spurði Nína. „Eg ætla að fara í
burtu með þig og fela þig í skóg-
inum,“ svaraði liann, „svo kem
eg til baka og segi Glúmi, að solt-
ið ljón hafi brotizt inn i skýlið
og rænt þér.“
Djöfullegt bros lélc um varir
hans þegar hann sagði: „Glúmur
verður reiður. Þá segi eg við hann,
að eg skuli fara og nú þér aftur
frá Ijóninu. En í stað þess mun
eg lijálpa þér heim. Eg ætla að
flýja líka því Glúmur drepur mig
annars."
Nína trúði því, sem Grani sagði
lienni og fylgdist þvi með honum
fúslega út um gatið, sem hann
hafði gert á skýlið. Hvernig átti
þessari saklausu stúlku að láta
sér detta í hug, að það væri verið
að fara með hana út í opinn dauð-
ann.