Alþýðublaðið - 11.08.1928, Blaðsíða 4

4
alpýðublaðið
ford og Stokkhólms, eða Ghicago
og Osló eða KaupmannahafnaT,
sem hefir stöðugt flugsamband
við helztú flugstö'ðvar Evrópu,
(FB.)
5Jpi dagmia og -vegli»&<
Kveikja ber
á bifreiðum og reiðhjölum kl.
9- 7i í kvöld.
Skemtiför templara.
Það féli óvárt úr augl. Templ-
ara i gær að matur og veitingar
fengjust á Lækjarbotnum á sunnud.
12 ágústt! 1
Bifreiðaskoðunin.
Allar bifreiðar og bifhjöl er hafa
númerin 251 — 300 eiga að koma
að Tollstöðinni til skoðunar kl-
10— 12 og 1—6 á rnánudag.
Gulifoss
kom frá útlöndum kl. 6 í gær-
kveldi.
Luðrasveit Reykjavikur
.leggur af stað í skemtiíör sina
kl. 8 1 '2 í fyrramálið. Eftir kl. 4 í
dag fást farseðlar að eins í af-
greiðslu Suðurlands.
Messur á morgun
í fríkirkjunni kl. 5 séra Arni
Sigurðsson; í dómkirkjunnj kl. 11
f. h. séra Friðrik Hallgrímsson;
í Landakotskyrkju kl. 9 f. h. guðs-
þjönusta með predikun, engin
síðdegisguðspjóriusta.
H. f. Oliuverzlun íslanjds
bauð í gær bæjarstjórn og
blaðamönnum að skoða olíustöð
5na við Skúlagötu. Er hún
hin vandaðasta í alla staði, að
því er leikmenn fá séð. Oliugeym-
árnir eru 4, jafnstórir allir, og
Túma þeir um 2200 smálestir til
sarnans. Auk jbess eru 2 smágeym-
ar fyrir benzin. Pípur liggja frá
stöðinni niður á hafnarbakka, en
sú vegalengd er 200—300 metrar.
Er oiiunni dælt um pær í geym-
ana úr geymaskipunum, sem
flytja hana hingað til lands og
leggjast við hafTtarbakkann. Um
þær má einnig leiða olíu frá stöð-
Jnni í skip, sem í höfmnnii eru.
Oliuskip kom til félagsins í júní
í sumar og lagðist að hafnarbakk-
anum, tók það að eins 11 síundir
að dæla úr frví 1700 smálestum
Geymarnir standa á íyliingu, sem
gerð hefir verið á klöppinni fram
undari Völmndi. Liggur pví sjór að
á þrjá vegú, en meðfram Skúia-
götu er rammleg girðing úr báru-
járni. Vatnsæðar liggja upp á þak
geymanna, svo að hægt er að
láta vatn renna unr þá, ef þurfa
þykir. — Stöðin virðist mjög viö
hæfi landsmanna; séu gaymarnir
JEyitir 4 sinnurn á áti, komast í
þá um 8800 smálestir, en nreðai-
innflutningur olíu heíir undanfar ð
\Terið 6—7 þús. smálestir á ári.
Verði ríkiseinkasala á olíu tekén
upp aftur, bráðlega, sgnr vænía
má, mætti vel komast af með að
taka stöð þassa í biii, 0g með þyt
að stækka uppfyllinguna má auka
við hana eftir þörfum.
Kringum hnöttiim
fóru Bandarikjamennirnir Charl-
es B. Collyer og John Henry
Mears á 23 dögum, J5 stundum
og 8 sek. i sumar -og settu met
með þessu ferðalagi sinu. t>eir,
sem voru methafar á undan þeim,
fóru kringum hnöttinn sumarið
1926 á 28 döguni, 14 stundum, 36
inín. og 5 sek. — Collyer og Mears
notuðu ýmis konar ferðatæki í
þessu ferðalagi, m. a. flugur.
Til að fyrirbyggja
misskiining skal það íram- tekið,
að þótt Ben. G. Waage reki ýras
erindi fyrir í. S. í. í utaníör sinni,
þá fer hann aðallega í eigin eiind-
unr og í. S. í. að kostnaðarlausu.
Bifreiðarslys
. 1-að slys vildi til á Laugavág-
inu,nr á móts við hús Kristínar
Haigbarð í gærkveldi, að biireið
ók yfir lítinn dreng, son Jóns
Jónssonar kaupmanns í Klöpp.
Bifreið stóð við syðri vega-
brún'ina, var hún manniaus.
Drengurjnn liljóp íram með henni,
én í því kemur bifreið innan
Laugaveg 0g ók þegar yfir hann.
Drengurinn meiddist töluvert á
höfði og fékk snert af heilahrist-
ing. Sagt er að hjólin hafi ekki
larið y ir hann. Drengnum leið illa
í morgun.
VestiiMsleszkar íréííir.
lieimferðarmálið.
FB. í ágúst.
Lögbc-rg birtir. langt bréf frá
Notuð íslenzk fpiöiej’kí keypt
Vömsaliun Klapparstig 27
Öíl Síssávara til saaiB®skap*
ar fpá Jívfi smæsta til hins
stærsta, alt á Sitrna stað.
Snðm. B. Vikap, Langav. 2.1.
Sveinbimi Johnson, prófessor í
lögum við Chicagoháskóia. Er
bréfið svar við fyrirspurn blaðs-
ins. Er prófessorinn inótfaiiinn
því, að styrkur sé þeginn í þessu
augnainiði, og ber fram nrargar
ástæður fyrir þeirri skoðun si'njni.
Jón J. Bíldfeil birtrr grein í
sama blaði um „starfsvald heim-
terðarnefndarinnar". Gierir hann
þar, fyrir hönd heimferðarnefin.dar-
innar, grein fyrir því, hvers vegna
hún bófst handa með undirbúning
í málinu. Birtir hann skeyti frá
fo rmaim i A1 þ i n gish á tíða mefndar-
innar, er sannar, að heinrfarar-
ne'nd Þjóðræknisfélagsins var
skipuð eftif beiðni Alþingishátíð-
amefndarinnar í bréli skr. 14. dez.
1926. Óskar íormaðurinn þass, að
heimíerðarneíndin haldi áfram
samvinnu við Alþingishátíðar-
nefnd'iina. Segir Bíldíe 1, að nefncMn
rnuni ekki skiljast svo við málið
fyrr en hún hefir gert alt, sem- í
hennar valdi stendur, til þess að
ráða málimi tii lykta á sem heppi-
legastan hátt.
Maður verður fyrir eldingu."
]j. 5. júlí þessa árs varð Ágúst
E. fsfeld, bóndi við Winnipeg
Beach, fyrir eldingu og beið bana
af. Var hann að vitja um net
skamt undan Landi, er eldingin
reið yfir. Isfeld var innan við
sextugt og lætur eftir sig ek'kju
og ellefu börn. Vel gefinn Sxáður
og vinsæll.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðux
. Haraidur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair:
Jimmie Higgins.
I. kapituli.
Jimmie Higgins hittir frambjóðandann.
„Jimmiel“ sagði Lizzie. „Gætum við ekki
farið í bíó?“
Jimmie settr niður undirskáliina með heitu
kaffi, sem bane ætlaði að fara að bera upp
að munni sér, og glápti á konu sína. Hann
sagði ekki neitt; þriggja og hálfs árs hjú-
skaparlíf hafði kent honum, að ekki et gjáif-
sagt að tsegja alt, sem nianini dettur í hug.
En ham tók að hugleiða það djúp, sem
staðfest er milli hugrunarháttar manns og
konu. Að nokkrum skyldi geta komið til
liugar aö langa til þess að horfa á kvik-
mynda-skurðgoð stökkva upp í glugga á
annari hæð eða vera dreginn undan hrað-
lest á þessum örlagaríka degi, þessum al-
variegustu tímamótum mannkynssögunnar!
„Þú veist, Lizzie!“ sagöi hann þolinmóður,
,að cg verð að hjálpa til í sönghi;kahúsin.u.“
„En þú hefir alian mo-guninn."
„Eg veit það; en það fer aliur dagurinn
i það.“
Lizzie þagnaði, því að hún haiði liika' lært
ýnrislegt í þriggja og hálfs árs hjúskapar-
lífi. Hún hafði Lært, að verkamannakon.um
auðnast sjaldan í þessunr heimi Irað, senr
þær langar tii. En hún hafði lrka lært, að
margt er verra en að,. eiga áhugámann um
stiórnmál fyrir eiginmann. Það var hverju
orði sanrrara, að hann got fult eins vel eitt
tínra sínum og fé í v ndrykkju eða í annað
kvenfólk, eða setjum. svo, að hann væri
að deyja úr hóstaveiki, eins og nœst; ná-
granni þeirra! Ef ekki var hægt að gera sér
neitt til ganrans síöari hluta. sunn.udags, —
jæja; það var leiðLnilegt, en ekki var vert
að iáta nrikið bera á leiðindunum.
Jinrmie tók að skýra frá ö-liu, sem í \erk
þyrfti að konra jrennan sunuudag. Lizzie
sá ekki betur en að þetta væjá nákvæmiega
það sarna, sem ávalt þyrfti að gera á undan
fundum. Satt var það, að það var rueira
um að vera, — þetía var í s-öngleikahúsinu,
og í ölium búðargluggum voru augi'Lýs-mga-
spjöld með mynd af frambjóðandanum, sem
átti að vera aðal-rceðumaðuT við þetta tæki-
færi. En Lizzíe átti örðugt með að átta sig
á mismuninum á þessum frambjóðanda og
öðrurn; — enginn þeirra var hvort sem var
nokkru sinnt kosinn! Lizzie hefði sannarlega
miklu heldur viljað sitja heima, þvi að hún
skildi ekki ensku viel, þegar hrópað' var
af r-æðupalli og mikið var af lönigum orðum.
En hún vissi, að Jimmie var að reyna að
menta hana, og með þvi að hún var kona,
iét hún mentast að þessu Leyti; — 'Jrún
v'issi, hvernig hún átti að halda í mann sinn.
Jimmifi hafði nýlega uppé>ötvað nýja lausn
á vandamálúu, hvernig koma ætti krökk-
unum á fundi.na, og Liz?ietvissi, að hann var
afburða-hreykinn af þeirii unpgötvun. Meðan
ekki var nema ertt barn, þá hafði Jimmie
borið það; þegar annað hættist við, þá haiði
Lizzie hjálpað til. En nú voru þau orðin
þrjú, og þau vógu til samaps dáiídð yíir
sextíu pund. Braut strætiisvagnsins var nokk-
uð fjarri, 0g Jimmie var of ákveðinn flolcks-
fylgismaður til þess að vilja borga ræningia-