Vísir - 29.02.1944, Blaðsíða 3

VlSIR
Celotex-veggplötur
4x8, 4X10 og 4X12 feta, % tommu þykkar.
Birgðir takmarkaðar.
JÓN LOFTSSON H.f.
Austurstræti 14.
Einkaumboð fyrir:
„The Celotex Corporation, Chicago“.

YERZLUNIN m\w%
EDiNBORG
IDAS
Súpubollapör,
Kökudiskar,
Ávaxtadiskar
Barnadiskar.
Nýjasta tízka.
Ungrling:
vantar okkur nú þegar til að bera út blaðið um
Skerjafjörd
Talið við afgreiðsluna. — Sími: 1660.
Dagbladið VfSSIt

sem birtast eiga
Vísi samdægnrs,
þurfa af! vera
komnar fyrir
kfi. 11 árd.
Blindrafélagið
kaupir hús.
Blindrafélagið hélt aðalfund
sinn 6. þ. m. í SkólaVörðustíg
19. Á fundinum var ársskýrsla
rædd af framkvæmdastjóra fé-
iagsins.
Hefir félagið aukið allmjög
starfsemi sína á árinu og i sam-
bandi við það keypt húsið
Grundarstíg 11, þar sem lcomið
verður á fót fullkominni vinnu-
stofu á komandi vori.
Félagar voru í árslok 85. Á
fundinum voru samþyklctir 53
nýir styrktarfélagar, sem gjörð-
ust æfifélagar. — Árgjald var
samþykkt kr. 5.00 en æfitillag
kr. 100.00.
Stjórn félagsins skipa nú:
Af hálfu blindra: Benedikt K.
Benónýsson, Guðmundur Jó-
hannsson, Margrét Andrésdótt-
ir. Af styrktarfélögum voru lcos-
in: Ragnheiður Kjartansdóttir,
Hannes M. Stephensen.
Fundurinn kjöri Sigurð Jón
Guðmundsson forstjóra sem
heiðursfélaga Blindrafélagsins.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 20.30 Erindi: Endnuruppeldi
(dr. Símon Jóh. Ágústsson). 20.55
Tónleikar Tónlistarskólans: Tríó í
G-dúr eftir Smetána. 21.25 Tónlist-
arfræðslan fyrir unglinga (Páll ís-
ólfsson). 21.50 Fréttir. Dagskrár-
lok.
Sumazbústaður
í nágrenni Reykjavíkur 1—2
herbergi og eldhús óskast um
tveggja mánaða tíma. Tilboð
ásamt leiguverði og stað send-
ist Vísi fyrir föstudagskvöld,
merkt: „Sumarhús“.
10 þús. kr.
tilbjörgunar-
bát.
Aðalfundur kvennadeildar
Slysavarnafélagsins var haldinn
í gærkveldi. Um s.l. áramót átti
deildin rúmlega 96 þús. króna
eignir og í sjóði. En síðan hafa
eignirnar aukizt til muna, svo
að nærri lætur að félagið eigi
nú eignir, sem nemi um 150
þús. kr.
Innifalið i þessari eign er skýli
það, sem nefndin hefir komið
upp á Meðallandssandi og efni
í skýli á Skeiðarársandi, samtals
um 24—25 þús. kr. virði
Ákveðið var á fundinum i
gærkveldi að Ijúka við skýlið á
Skeiðarársandi í sumar, enn-
fremur ákveðið að verja 10 þús.
kr. til björgunarbáts í Reykja-
vík, ef Landsþing Slysavarna-
félagsins samþykkir.
Kvennadeildin er nú fjöl-
mennasta félagsdeild Slysa-
varnafélagsins og telur samtals
nokkuð á 2. þúsund konur. Á
fundinum í gær voru 10 konur
kjörnar á .landsþingið.
Stjórn deildarinnar er sú sama
og hefir verið, frú Guðrún Jón-
asson er formaður, frk, Inga
Lárusdóttir ritari og frú Sig-
ríður Pétursdóttir gjaldkeri.
öryggismálin og,ofhleðsla‘
togaranna.
Undanfarið hefir mikið verið
rætt og ritað um ofhleðslu á
mátti kennir margra grasa í
þessum umræðum. Sumir sem
um þetta hafa ritað í blöðin,
hafa rætt um málefnið af sann-
girni og skynsemi, en aðrir, og
þar á meðal menn sem senni-
lega hafa lítið vit á þessum
málum, hafa slegið um sig með
stóryrðum og staðhæfingum og
virðist í sumum þessum rit-
smíðum vera hugsað meira um
livað sé vænlegt til að auka um-
setningu blaðanna sem birta
þær, en að vinna öryggismálum
sjómanna gagn. Eg ætla að vera
fáorður um það sem hefir verið
kallað ofhleðsla, um það hefir
verið svo mikið sagt, aðeins vil
eg geta þess að á skipi því sem
eg sigli á, virðist mér ekki
að farmþunginn hafi rýrt sjó-
hæfni skipsins, en ýmislegur
öryggisútbúnaður ofandekks,
sem að mestu leyti er fyrirskip-
aður með lögum og reglugerð-
um, hefir valdið nokkurum
krankleika. Þá vil eg snúa mer
að því sem átti að vcra aðalefni
í þessum greinarstúf. Hver á
sök á því, að skipin eru nú hlað-
in meira en áður? Ef dæma skal
eftir því sem sumir hafa skrif-
að í blöðin undanfarið er hér
mest um að kenna fégræðgi út-
gerðarmanna og glannaskap og
ábyrgðarleysi skipstjóranna. En
eg liygg að ef málið er athugað
rólega og æsingalaust, þá verði
það Ijóst að hér kemur margt
fleii’a til greina. Það er vitað,
að fyrir stríð og fyrst eftir að
sti’íðið byrjaði, var mikill vei’ð-
munur á hinum ýmsu fiskteg-
undum. Þess vegna var lögð á-
herzla á að veiða dýrari fisk-
tegundir en minna skeytt um
aflamagn. Ennfremur var mjög
takmarkað hvað togararnir
máttu flytja mikinn fisk á er-
iendan markað. Af þessunx á-
stæðum var mjög sjaldgæft að
skipin væru fullfermd. Seinna
bi-eyttist þetta þannig að fiskur,
senx áður var ekki hirtur en
mikið veiddist af, konxst í gott
verð. Var þá almennt fai'ið að
fullfernxa, þvi nú réði aflamagn
um afkoixxu hverrar ferðar.
Sést af þessu að það er alveg út
í bláimx að bera saman farnxa
skipanna fyrr og xxú. Eftir því
sem dýx'tíðin óx lxækkaði allur
kostnaður við útgerðina stór-
kostlega; jafnfi'aixxt lækkaði
fiskverð í Englandi verulega.
Loks var svo koinið að vonlausl
var að skipunum yrði haldið
. úti, að öi’fáum skipunx undan-
skildum neixxa liægt væx’i að
flvtja ixieiri fislc í hverri ferð.
Var þá horfið að þvi ráði að
hausa fiskinn og stækka farm-
rúmin. Með þessu liefir tekizt
að lxalda í lxorfinu fram að
þessu, en eg held að liæpið sé að
tala unx stórgróða. Það mun al-
nxennt viðurkennt að allur sá
fjöldi af fólki, sem fær sitt lífs-
viðurvæi’i frá útgerðinni, beint
og óbeixxt, vax'ð að fá kjör síix
bætt með vaxandi dýrtíð. Til
þess að geta nxætt þeinx kröfunx
varð að auka afköst skipanna
eða leggja þeim að öðrum kosti.
Hverjum á nú um að kenna að
siglt er nxeð meiri farma? Ul-
gerðarmönnum eða skipstjór-
um, fólkinxi til sjós og lands,
Síðustu fregnir lierma, að
Rússar liafi hrotizt inn í virkja-
b'elti Pskov og sjái til horgar-
innar.
Harðir bai'dagar eru nú háð-
ir í Herzegovinu-héraði í Júgó-
slavíu. Sækja þar fram 2 þýzk-
ar herdeildir, Á eynni Brac,
fjrrir sunnan Split, liafa Júgó-
slavar drepið þýzka yfirfor-
j ingjann.
sem fór fram á kjarabætur,
ríki og bæ sem keppast um að
reita af útgerðinni livern eyri
senx af gengur, eða bará stríð-
inu sem veldur dýrtíðinni?
Skipstjórar á þessunx fleytum
hafa vei’ið „presenteraðir“ fyr-
ir blaðalesendunx sem stórgall-
aðir nxenn. Mér er málið að
vísu nokkuð skylt, en eg þykist
vita að þessir menn séu ekki
meira bilaðir en fólk er flest,
en auðvitað ixxunu þeir allir
reyna að afla sem íxxest, og svo
íxxun það verða nxeðan veiðar
eru stundaðar. Annars eru
fleiri en skipstjórarnir senx
liafa gagn og ánægju af góðunx
afla. Eg liefi verið á nxörgum
veiðiskipum nxeð fjölda manna
og mér hefir virzt að allir, áix
tillits til stöðu, hafa nokkurn
xxxetnað i að vera ekki lægri í
afla en önnur skip, enda sækj-
ast menn að jafnaði eftir skip-
rúmi þar sem von er um mest-
an. afla. Auðvitað ber skipstjóra
skylda til að tefla ekki lífi
manna sinna í neina tvísýnu.
En öllum er i sjálfsvald sett að
sigla ekki íxxeð þeim ixxanni,
sem þeir ekki treysta. Nokkuð
liefir verið rætt uixx skemmdir
á íslenzkum fiski og svo nxikið
hefir legið við að klína þessuixx
óliróðri á íslenzka fiskimenn
og útflytjendur að menn liafa
ekki gefið sér tíma til að lesa
rétt opinberar tilkynningar.
Mér er ekki kunnugt unx fisk
þann senx fluttur er út af fisk-
tökuskipum, en umboðsnxenn
togai’anna senda útgerðai’-
mönnum umsögn um ásig-
komulag aflans eftir liverja
ferð. Eg liefi lxaft aðstöðu til
að fylgjast nxeð þessu lijá einu
togarafélagi síðan árið 1939.
Tvisvar eða þrisvar liefir farnx-
urinn verið talinn góður, en
annars alltaf ágætur eða af-
bi’agðsgóður. Svipaðan vitnis-
burð ínunu aðrir togarar liafa
fengið fyx’ir sinn fisk í langflest-
um tilfellum. Þó mun það hafa
komið fyrir að skipin hafi land-
að einhverju af skemmdum
fiski, en það var jafnvel algeng-
ara fyrir stríð, og ekkert síður
úr enskunx togurum en íslenzk-
um.
Að endingu vil eg segja nokk-
ur oi'ð út af grein eftir „Gaml-
an pokamann“, sem birtist í
Þjóðviljanum 10. febrúar, þar
senx veizt er að Vilhjálmi Árna-
syni skipstjóra. Gi’einin er sýni-
lega skx’ifuð til að svala per-
sónulegx’i illgirni liöf. i garð
Vilhjálms, og vei’ður að liarnxa
það að blöðin ljái slíku rúnx
undir þvi yfirskyni að verið sé
að vinna öryggismálum sjó-
manna gagn. Iljá þeinx sem lil
þekkja svertir lxöf. sjálfan sig
niest með þessum skrifum, en
þar senx búast nxá við að fleiri
liafi lesið þetta vil eg taka þetta
fram: Eg hefi siglt nxeð Vil-
hjálmi unx margra ára skeið
og myndi engunx fremur trúa
fyrir lífi mínu á sjó, og í öðru
lagi þekki eg engan nxann sem
væri ólíklegri til að „missa
kjarkinn“ og þurfa siðferðileg-
an stuðning frá „pokamanni“
eða öðrunx. Hvað viðvíkur ör-
yggisi’áði,senx liöf. stingur upp á,
að haft verði unx boi'ð í livei’ju
skipi, þá er þvi til að svara sem
allir sjómenn vita, að þegar
slcip lendir í sjávai’liáska ber
Þjað venjulega til með þeim
lxætti að gei-a verður tafarlaust
ráðstafanir til bjargar. Gæti þá
lient sig að allt væi’i komið á
botninn áður en búið væri að
skjóta á fundi og fá leyí'i hjá
i’áðinu til að gei’a það sem gera
þyrfti. Auk þess ekki víst að
allir yrðu sammála um bjarg-
ráðin.
Þórður Hjörleifsson.
Búðarinnrétting
til sölu. — Uppl. í síma 2915.
Matstofan FROÐÁ
Laugavegi 28,
?f\
hefir opnað aftur við breyttan og betri
aðbúnað.
Á boðstólum verðu’r sem fyrr:
Hinir ódýru hádegis- og kvöldverðir.
Þá ýmiskonar réttir, heitir og kaldir, allan
daginn.
Brauð með áskurði
og
kökur, heimabakaðar.
Áherzla jafnan lögð á góðan mat og ýtrasta
hreinlæti. \
Matitofan FROÐÁ
BifreiðistöDli Kekli tilkyniir,
að nxeð og frá 1. mai'z þ. á. verður sú breyting fyrst um sinn
á rekstri stöðvai’innar, að liún hættir afgi’eiðslu á fjögra, fixnm
og sex manna bifreiðum, en hefur framvegis afgreiðslu á sér-
Jeyfisbifreiðum og tuttugu og tveggja (22ja) manna bifreíð-
um til leigu í hóp- og skíðaferðir.
BIFREIÐASTÖÐIN HEKLA.
Sími: 1515. — Sími: 1515.
Skrifstofustúlka
óskast nú þegar. Þarf að hafa nókkui’a kunnáttu i bókfærslu
Framtiðaratvinna. Eiginhandar umsókn sendist afgr. blaðsins,
merkt: „Bóklxald“.
w
Tilkynning
frá ríkisitjórninnl.
Brezka flotast.jórnin hefir tilkynnt íslenzku ríkis-
stjórninni að nauðsynlegt sé að öll íslenzk skip, 10 til
750 smál. að stærð, fái endumýjuð eins fljótt og hægt
er eftir 1. marz 1944, ferðaskírteini þau, sem um ræðir
í tilkynningu ríkisstjórnarinnar, dags. 7. marz 1941.
Skírteini þessi verðá afgreidd sem hér segir:
I Reykjavík hjá brezka aðalkonsúlnum, á Akureyri
hjá brezka vice-konsúlnum, á Seyðisfírði hjá brezku
flotastjórninni og í Vestmannaeyjum hjá brezka vice-
konsúlnum.
ATVINNU- OG SAMGÖNGUMÁLARÁÐUNEYTIÐ.
28. febrúar 1944.
BEZT AÐ AUGLÝSA I VÍSI.
Móðii’ mín,
Steinunn Kristjánsdóttir
andaðist 27. þ. m. að heimili sínu, Utgörðunx i Ólafsvík.
F. h. mína og aiinara vandamanna.
Sigríður Jónsdótlir.
Jarðarför konunnár nxinnar,
Maríu Jónsdóttur
fer franx frá dónxkix’kjunni miðvikudaginn 1. marz.
Athöfnin hefst nxeð húskveðju að heinxili okkai’, Ránar-
götu 9 kl. 1.30 e. h.
Stefán Filippusson frá Brú xavík.