Vísir - 13.09.1944, Blaðsíða 5

VISIR
Hætt að ferja yfir Ölfusá
vegna vatnavaxta.
Menn þar eystra orðnir óþolinmódir eftir
kláiferjunni, sem lofað hefir verið.
Syo miklir vatnavextir eru nú
'í ölfusá, að menn telja ekki fært
að fara yfir hana á báti og hafa
þess vegna allir flutningar yfir
hana stöðvazt.
Eemur þetta harðast niður á
najólkurflutningunum, þvi að
engin mjólk berst nú að austan
til Reykjavíkur, nema úr út-
hreppunum.
Mikillar óánægju gætir meðal
manna austan ölfusár út af
efndum á loforðum um kláf-
ferju. I slíkum vatnavöxtum
sem þessum mundi kláfferja
geta annað öllum mjólkurflutn-
ingum ,ef hún væri fyrir hendi.
Var henrii lofað fyrir nokkrum
dögum, en ennþá bólar élckert
á framkvæmdum í því máli, að
því er fréttaritari Vísis á Sel-
fossi hefir tjáð blaðinu.
» \
Aðrir vatnavextir.
Vegna hita og rigninga, sem
gengið hefir yfir Mýrdal og
Eyjafjöll undanfarna daga, hef-
ir vöxtur hlaupið í margar ár
þar eystra, einkum jökulsárnar.
Hafursá í Mýrdal óx svo mik-
ið i fyrrinótt, að brúin laskað-
ist og er nú í mikilli hættu.
öll umferð yfir hrúna hefir
stöðvazt og óvíst hvenær hægt
verður að kippa því i lag.
Mikið hlaup með jakaburðí
kom í Jökulsá á Sólheimasandi.
Telja menn hætt við skemmd-
um á brúnni, ef ekki lækkar i
ánní.
Undir Eyjafjöllum uxu allar
ár svo, að flóði yfir þakka og
er þar mörgum hrúm hætta við
skemmdum.
Frá Danmörku:
islendingar í Höfn
heilir á hnfi.
Ríkisútvarpið hefir fengið
fregnir um það frá fréttaritara
sínum í Kaupmannahöfn, að
enginn íslendingur liafi orðið
fyrir meiðslum eða öðru ó-
happi, í róstum þeim, sem urðu
í Höln fyrir skemmstu.
Þá er og frá því skýrt í frétta-
hréfi þessu, að Sigurjón Ólafs-
son myndhöggvari sé nú húinn
að ljúka við minnismerki það,
sem hann liefir unnið að upp
á síðkastið fyrir borgina Vejle.
Er það allt úr granít, og liefir
Sigurjón unnið einn að því, en
aðeins haft aðstoðarmann einn
mánuð. Eklci verður liægt að
setja minnismerkið — sem veg-
ur samtals átján smálestir
upp í sumar, eins og ætlunin
Var, því að sement fæst ekki
til að steypa stallinn.
Sigurjón hyggst að koma
heim til íslands, jafnskjótt og
leiðir opnast, og ætlar sér þá
rið lialda hér sýningú. Hefir
hann aldrei sýnt listaverk sín
hér á landi. Sigurjón hefir ær-
ið að gera i Danmörku.
Loks var skýrt frá því í fregn-
unum, að danska tónskáldið
Walter Schröder liefði samið
óperu, sem liann nefnir Gunn-
ar og Hallgerður. Sækir hann
yrkisefni sitt í Njálu, svo sem
nafnið ber með sér. Textann
hefir Frederik Nygaard samið.
Verður óperan væntanlega
sýnd á næstunni.
Rrlstján Guðlaugsson
H Kstaréttarlöírmaður.
SkrifRtofutími 10—12 oft 1—6
Hafnarhúsið. Sími S40*.
Áttræður:
Ágúst. Þórarinsson
Stykkishólmi.
Rétt tuttugu ár eru liðin síð-
an leið min lá út svo kallaða
Narfeja’arhlíð á Skógarströnd,
þar sem persónugerfingur ís-
lenzkrar gestrisni reisti skála
um þjóðbraut þvera. Eg var
þarna í flottrogi með Bjarna i
Ásgarði, er allra Breiðfirðinga
hefir sýnt órækastan skyldleika
við Geiríði á Eyri, Benedikt á
Þorbergsstöðnm og Ágúst Þór-
arinssyni. Eg liefi aldrei fyrr
né síðar verið i jafn fámennum
hópi, þar sem sérstæða i per-
sónuleika hefir verið eins áber-
andi og var með þessum þrem
mönnum. Bjarni og Benedikt
eru gengnir, en Ágúst skilar að
liaki sér i dag áttugasta árinu.
Eg veit ekki, hvort þú þekkir
Ágúst Þórarinsson i Stykkis-
hólmi, en sé ekki svo, þá er
mér nær að halda, að þú hafir
í einhverju farið á mis við þau
hughrif, er færa léttleika í yfir-
hragð hins daglega lífs. Og jafn-
vel þó Ágúst hefði komið til þín
þeirra erinda, að krefja þig um
greiðslu á skuld við Tangsverzl-
un, mundir þú hafa fundið, að
meira gætti glaðværðar en
þunga í hug þér að skilnaði.
Svo er Ágúst gæddur ríkum
hæfileika til að drepa á dreif
þunganum í eðlisfari samferða-
mannsins.
Frásagnargáfa Ágústs er
mikil og næm, og hefi eg eng-
an mann heyrt segja betur frá,
að undanskildum ögmundi
skólastjpra í Flensborg, þegar
honum tókst bezt upp. Einu
gildir, livort Ágúst leiðir okk-
ur inn i baðstofu austur í Ár-
nessýslu eða verbúð vestur á
Snæfellsnesi. Við gleymum
stund og stað, persónurnar
renna ljóslifandi fyrir hugskots-
sjónirog ilmurinn innan veggja,
livort sem hann er Ijúfur eða
leiður, fer naumast fram hjá
okkur. Klæðnaður fólltsins,
kostur þess og löstur bítur sig
i okkur og verður okkur minn-
isstætt. Svo máttug er frásagn-
arlistin i munni Ágústs. Það
ber við, að tilhneiging Ágústs
til að „stilisera“ er nokkuð rík
og telja sumír það ljóð á frá-
sagnarlist hans. En mér virðist
það kostur frá sjónarmiði list-
arinnar. Sú tilhneiging skapar
gleggri línuskil og litauðgi í
myndirnar, sem upp eru dregn-
ar og gildir þar sama lögmál
og um málarann. Eg held að
hæfni Ágústs og tilhneiging til
að „stilisera“ eigi rætur sínar
að rekja til þess, að hann er
fyrst og fremst sjónskynugur
og það í næmara lagi. Að mín-
um dómi skortir það á, að frá-
sögn Ágústs sé meistaraleg, að
á stundum kennir maður ekki
þess arnsúgs, sem söguefnið
krefst.
Ágúst kann full tök á því að
„karikera“. Getur hann með fá-
um orðum dregið upp myndir,
er tolla óvenju vel í minni. Þeg-
ar það við bætist, að maðurinn
er ekki ósnortinn af „komik“
og kann ókjör af sögum, mun
engan undra þótt hann kunni
gripin á gígju glaðværðarinnar.
Orð hefir farið af fyndni
Ágústs og má það að vissu leyti.
Hún er laus við uppgerð og
sjaldnast særandi. Honum er
lagið að velja henni búning,
sem er lieflaður, án þess að
misst sé marks.
Listfengi Ágústs birtist ekki
einvörðungu i frásögn hans; rit-
liönd hans ber henni ekki síztan
vottinn. Og það hygg eg, að
leitun sé á mönnum nú, er
aldrei hafa í skóla komið, sem
i senn riti jafn rétt og fagurlega
sem hann.
Ágúst hefir átt að fagna
lconu- og barnaláni. Ásgerður
kona hans er gædd þeim eigin-
leikum, er beztir mega teljast
í fari kvenna. — Hér verða ekki
rakin ævistörf Ágústs, þótt
margt gott megi um þau segja,
Jjví það er ætlan mín, að hann
verði gleymdur sem verzlunar-
stj., kennari, lireppsnefndarmr.,
sýslunefndarmaður o. s. frv.,1
þegar sá Ágúst verður enn í
minni, er sagði sögur af óvenju-
legri snilld, dró með fáum orð-
um upp ljóslifandi myndir af
körlum og konum og beitti fyr-
ir sér kímiii og fyndni svo un-
un var á að lieyra.
Hólmarar munu lengi muna
Ágúst Þórarinsson. Heill hon-
um áttræðum! \
L. K.
Sjúkrasamlagssvætii
Reykjavíkur óhreytt.
Vegna hreytingar á lögsagn-
arumdæmi Reykjavíltur, Sel-
tjarnarneshrepps og Mosfells-
hrepps hefir Félagsmálaráðu-
neytið ákveðið starfssvið
Sjúkrasamlags Reykjavikur og
Sjúkrasamlags Mosfellshrepps.
Skal það vera sem hér segir:
1) Umdæmi Sjúla’asamlags
Reykjavikur skal vera hið
sama og það var áður en
lögsagnarumdæmi Reykja-
víkur var stækkað með lög-
um 1943.
2) Allt það svæði, sem með lög-
um var lagt undir lögsagn-
arumdæmi Reykjavíkur,
verði lagt til sjúkrasamlags-
svæðis Mosfellshrepps.
Vélskólmn í Reykjavík
byrjar 2. október 1944. Þeir, sem ætla að stunda
nám við skólann, sendi umsókn til skólastjór-
ans fyrir 25. september þ. á. Um inntökuskilyrði,
sjá Lög um kennslu í VélfræSi frá 23. júní 1936.
Skólastj órinn.
Tilkynning
4tr
Sölumaður, sem fer austur um með Esju, vill taka
að sér að selja útgengilega vöru.
Tilboð sendist blaðinu fyrir hádegi á fimmtudag,
merkt „Seljari“.
NÆSTU DAGA KOMA
EFTIRTALDAR RÆKUR FRÁ
SKÁLHOLTSPRENTSMIÐJU H/F:
KATRÍN, eftir Sally Salminen.
Þegar saga þéssi kom fyrir um það bil einum áratug
síðan, vakti liún geysilega athygli og náði þegar feikna-
mikilíi útbreiðslu. Höfundurinn var álenzk stúlka, al-
gerlega óþekktur rithöfundur. Sagan gerist í fiskþorpi
á Álandseyjum og er ákaflega hrífandi mitt í látleysi
sínu. Saga Katrínar, fátæku, stoltu fiskimannskonunn-
ar, barátta hennar og líf, sigrar og ósigrar, gleði og
harmar, verður áreiðanlega hverju mannsbarni alveg
ógleymanleg. — Islenzka þýðingin er gerð af Jóni
Helgasyni, blaðamanni.
RAMÓNA, efftir Helen Hunt Jackson.
Þetta er ein af nafnkenndustu skáldsögum allra tíma,
kunn um allan heim af kvikmyndum, sem eftir henni
hafa verið gerðar.
Sagan af Tuma litla (Tom Sawyer).
Höfundur þessarar óvenju snjöllu drengjasögu er hinn
kunni höfundur Mark Twain, og þarf bóldn raunar
ekki frekari ummæla með. Eftir sama höfund kemur
ennfremur önnur drengjasaga,
Stikilberja-Finnur og ævintýri hans,
og er það ekki siður snjöll og skemmtileg drengjasaga.
VERONIKA,
telpusaga, efth’ hina góðkunnu skáldkonu Jóhönnu
Spyri, sem þeklct er hér á landi m. a. af hinni vinsælu
sögu HEIÐA.
VINZI
er drengjasaga eftir sama höfund.
YNGISMEYJAR,
endurprentun þessarar vinsælu ungmeyjabókar, eftir
Louise M. Alcott, ágætan höfund, sem orðinn er vel
þekktur hér á landi.
MÓST STÝRIMAÐUR,
eftir Walter Christmas. Þetta er framhald Péturs Most,
sem út kom fyrir nokkrum árum. Sagnaflokkurinn af
Pétri Most eru einhverjar vinsælustu drengjabækur,
sem til eru.
HJARTABANI.
Indíánasaga eftir Cooper.
Pfeiapiw ___ ■■
Á næstunni koma út eftirtaldar bækur:
Röskur pilftur (Mr. Mídshipman Easy),
eftir Marryat: Afburðasnjöll drengjasaga, prýrdd mikl-
um fjölda mynda.
Þetta allt —■ og himininn með,
hin víðkunna skáldsaga Rachel Field.
LITLA BLQMABÚBIN
Bankastræti 14. — Sími 4957.
BLÖMLAUKARNIR
eru komnir.
Vantar krakka
nú þegar til að bera blaðið um
SELTJARNARNES
KLEPPSHOLT
TUNGÖTU.
LAUFÁSVEG
DAGBLAÐIÐ VlSIR.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu ökk-
ur samúð og hluttekningu við andlát og jarðarför móður
okkar og tengdamóður,
Guðnýjar Jónsdóttur
frá Skildinganesi.
Börn og tengdabörn.
TÓNLISTARFÉLAGIÐ.
Frh. af 1. síðu.
Árni lagt stund á flautuspil, tíl-
sagnarlitið og leikið á það
hljóðfæri i Hljómsveit Reykja-
vikur.
Andrés Kolbeinsson er frá'
Stóra-Ási í Borgarfirði, fædd-
ur 1919. Hann hefir stundað
nám í píanóleik og hljómfræði
við Tónlistarskólann undan-
farin tvö ár og jafnframt lagt
stund á oboeleik. Þykir Andrés
vera mjög efnilegur námsmað-
ur og gerir bæði stjórn Tónlist-
arfélagsins, svo og kennarar
hans sér beztu vonir um fram-
tíð hans á sviði tónlistarinnar.
Tónlistarfélagið hyggst á
næstunni að senda ennþá 1—2
nemendur til náms erlendis til
að læra á fagott og elarinett,
er tækju svo við kennslu á
þessi liljóðfæri yið Tónlistar-
skólann þegar þeir kæmu heim.
Mundi þá verða séð fyrir aUum
tréblásturshljóðfærum í veajufc-
lega symfóniska hl jómsveit; en»
að undanförnu hafa það. sér--
staklega verið hlástursMjóð-
færin, sem staðið hafa hljöm-
sveit Iiér fyrir þrifum.
Með þessum framkvæmdum
Tónlistarfélagsins mun ræíasft
úr mestu örðugleikunum og þaS
því fremur, sem tveir efnilegir
hljómlistarmenn eru við nám
í Ameriku, sem munu faka að
sér kennslu við Tónlistarskól—
ann þegar þeir koma lieim. Erua
það þeir Eanar Waage, sem
stundar nám á kontrabassa og
Rögnvaldur Sigurjónssoii, sem
er að læra á píanó. Ejt jafuvel
búizt við að þeir komi báðir
næsta haust hingað heim og
taki þá við kennslu.
Tónlistarfélagið vinnur nú
markvisst að þvi að koma hér
á stofn lítilli góðri symfóniskri
hljómsveit, og sem einskonar
undirbúningur að því er stofn-
un strengjakvartetts Tónlistar-
félagsins, er stofnaður var á\
s.l. vori, en í honum eru þeir
Björn Ólafsson, Þorvaldur
Steingrímsson, Sveinn Ólafsr-
son og dr. Edelstein. Jafnframt
þessu var og hafinn undirbún-
ingur að stöfnun 14 manna
strengjasveitar, sem mun taka
til stai’fa um miðjan þennan
mánuð.
Tónlistarstarfsemí hefír auk-
izt hröðum skrefunx hér í hæ á
undanförnum árum, að lang-
mestu leyti fyrir miHIgciixgu
Tónlistarfélagsins. Er þetta
hið mesta og giftudrýgsta
menningarstarf, en sá ljóður
er aðeins á, að félagíð er ogf
hefir verið í miklu húsnæðis-
hraki. Nu er hins vegar hyrjað
að safna fé í væntanlega söng-
eða tónlistarhöll og höfst súi
söfnun með skrautútgáfn Pass-
iusálmanna, sem er eitt hið>
fegursta og,vaixdaðasta rit, senr
hér liefir birtzt á prenti.
En tónlistarhöllin verður að>
konxast upp fljótt og til þess aSf
hún verði sem veglegust, og
landi og þjóð til sóma, þarf
mikið fé og þar þurfa margir
að leggja hönd á plóginn. AHir
xinnendur fegurðar og lista
vei'ða að sameinast iuii að
lirinda þessu máli í fram-
kvæmd og það sem fjæst.
Þakkir til
íslenzkra ikáta.
Norski sendiheri'ann í Reykja-
vílc hefir f. h. norsku ríkis-
stjórnarinnar fært skátum hér
imxilegustu þakkir fvrir aðstoð
þeirra við norsk flóttabörn, sem
leitað liafa hælis hér á landi síð-
an styrjöldin skall á.
Þann 6. þ. m. afhenti Esnxarck
\ sendiherra þeim dr. Helga Tóm-
1 assyni skátahöfðingja og Bendt
Bendtsen skátaforingja þakkar-
skjal frá norska kirkju- og
fræðslumálaráðherranum.
f