Vísir - 10.01.1945, Blaðsíða 6

6
VÍ0SJÁ
f Margt er skrítið í
Harmoníu.
Móðir náttúra hefir gert
Paul litla Banks, í fylkinu
St. Louis, Bandaríkjunum,
Ijótan grikk í þeirri orustu,
sem líkami hans, eins og
íillra annarra dauðlegra
vera, verður að heyja fyrir
vexti sínum og viðgangi.
.. Þessi fimm ára gamli
fdrengur hefir gengið í gegn
lim öll þroska- og hrörnun-
Crskeið 70 ára gamals manns
ú þeim 60 mánuðum, sem
fiann hefir lifað. Alll, sem
vísindi nútímans megna, til
'þess að lengja líf lians, hefir
verið reynt, en að því er
virðist árangurslaust lil
þessa.
ÞegarPaul litli fæddist virt-
ist luinn frái UeknisfræðHegu
tsjónarm'ði vera algerlega
heilbrigöur hvítvoðungur.
Én hann fékk aldrei þessa
ven julegu smábarnakvilla,
óg grét naumast aldrei. Hann
fói: óvenju snemma að ganga
cn að öðru leyti þroskaðist
fiann fyrst í stað alveg eins
vg þúsundir annarra barna
fjera á hverju ári. Hann babl-
tíði og hjalaðú og lærði síð-
<m að tala á eðlilegum tíma.
tima.
En þegar Paul var um það
bil eins árs gamall byrjuðu
nágrannarnir að stinga sam-
íin nefjum. „Þella er aðeins
barn,“ sögðu þeir, „en lítur
fignn ekki út eins oy ofurlít-
ið gamalmenni?“ -— Og
Vúna, fjórum árum seinna,
segja læknarnir að hann sé
lá sama þroskastigi og 70 ára
f/amall maður.
Sérfræðingar i þróunar-
fræði við barnaspitalann í
*$t. Louis segja, að Paid þjá-
ist af svo sjaldgæfum sjúk-
'fiómi, ai) aðeins sé vitað um
jþrjií önnur tilfelli áður i
andaríkjunum. Sjúkdómur
1þessi hejir hlotið nafnið Pro-
f/eria, sem þýðir ellihrörh-
1un fyrir tímann.
Húðin á höndunum er
'hrukkó\ t og herpt samun.
fteglurnar eru stökkar, liða-
fnótin eru stirð. Hann þjá-
ist af gigl og þrútnar æðar
fjást á enninu.
Álitið er, að það sem valdi
jjbessu hörmulega áisigkomu-
lagi Paul litla, sé óeðlileg
1kirtlastarfsemi, ef til vill í
Jdrtlavef þeim, sem fram-
leiðir vaxtarhormónana.
Stundum gelur kirtill, sem á
<að hverfa við fæðinguha,
orðið ef'ir í likamanum og
valdið óeðlilegri þroskun.
JEinnig getur „uppþornaður“
1kirtill, sem átt hefði að end-
íast til æviloka, valdið þessu
|s ama.
Paul hefir ekki vaxið neitt
\síðan lutnn var eins árs gam-
<all, en nýlega hafa Iæknar
f/efið Ítonum Tluyroid-
fslcammla og alls konar vita-
mín, og tók hann þá að
vaxa dádílið á nýjan leik.
‘fómögulegt er að segja h vaða
#tefnu\ þessi sjúkdómur hans
f/etur tekið, en ef lil vill
ltekst "móður nátlúru með
hjálp visindanna að lækna
Jhaiui ao nokkru.
----o---—
Járnbrautasamgöngur milli
JLundúna o g Parísar verða
Jhafnar reglulega frá 15. þessa
(tnánaöar.
Jlieikfélag Keykjavíkur
sýnir sjónleildnn „ÁIfhól“
kvöld kl. 8.
Spádómar
pýramídans mikla —
Frh? íif 3. síðu:
hér kafla úr þeirri grein Ad-
ams Rutherfords, sem ég úð-
ur liefi vitnað til, þar sem
hann ræðir þetta efni. Hon-
um farast svo orð: „Það
skvldi vel munað, að atburð-
ir, sem marka tímamót, eru
veit að greina frá, hafa átt
rót sína að rekja til viðburða,
sem enga eða sáralitla at-
hygli vöktu þegar þeir gerð-
ust (sbr. t.d. fæðing og dauða
ekki ævinlega sjálfir mjög á-
berandi, ])egar þcir gerasí.
Vmsar djúptækustu breyl-
ingar, sem mannkynssagan
Krists, sem hvorugs er getið
í samtíðarsögu Gýðinga.
J. G.). Hvort sem upptök
hinna þýðingarmestu breyt-
inga eru áberandi í byrjun
eða það kenmr smátt og
smátt í Jjós,' sem verða vill,
])á er það, hvað sem öllu öðru
líður, liinn uppliaflegi at-
burður, sem hrinti skfiðunni
af stað, og verður hann því
að lokum jafn þýðingarmikill
í sögunni hvort sem hann
var mikið eða lítið áberandi
þegar liann gerðist.“ Þetta
ættu menn vel að hugleiða
og gera sig því, ekki að
heimskingjum, þó þcir komi
ekki þegar í stað auga á mik-
ilvægi ])ess, sem gerzt hefir.
Rutlierford segir ennfrem-
ur í sönni grein:
„Tímatalsspádómar Pýra-
mídans mikla birta þróunar-
feril, sem verkar frá ákveðn-
um degi og leiðir til ákveð-
innar niðurstöðu. En eins og
vér höfum þráfaldlega lagt
áherzlu á áður (bæði í ræðu
og riti), er vanalega ekíii
Iiægt með vissu að segja um
])að fyrirfram, hvort þessir
atburðir, sem gerast liinn-til-
telcna dag, muni sjálfir vérða
mjög áberandi eða elcki, og
er það undir rás viðbufðanm
uu er liæg eða hröð, sém
komið, eða því, livó'rt sú J)ró-
fram er að fara. Til dæmis
urðu Pýramídadagsetning-
arnar 10. 11. nóv. lí)18 og
(j.—7. júni 1944 mjög áber-
andi. AftUr á móti var 25.
janúar 1941 ekki eins áher-
andi dagur, eu engu að síður
voru atburðir |)ess dags upp-
liaf einnar liinnar stórkost-
legustu þróunar, sem getið
verður um í mannkynssög-
unni.“ (Höf. á við sanjstarf
Breta og Bandaríkjamanna i
yfirstandandi ófriði, sem
liófst 25. janúar 1941.)
Þetta ættu aílir ])eir vel að
athuga, sem vilja af viti eða
löngun til skilnings fylgjast
með þessum málum. Því það
er áreiðanlega sannleilvur, að
ýmislegt það. sem mennirnir
telja mikilsvert er áreiðan-
lega ekki eins mikilsvert í
augum ])ess, er stjórnar liinu
mikla fyrirtæki, sem allVeim-
ur nefnist.
„Hvenær
endar stríðið?“
Oft spyrja mcnn, er þeir
iiittast, hver annan þessarar
spurningar, og við, sem fóJk
veit að fáumst eittlrvað' við
að rýna í spádóma eða
stjörnuspeki, erum nær því
daglega spurðir þessarar
spurningar. Mér |)ykii' því
rétt að setja hér svar það,
er Adam Rutherford, sem nú
má telja fremstan allra pýra-
mídafræðinga, sem uppi eru,
liefir gefið við þessari spurn-
ingu. Honum farast svo orð:
„í sambandi við ýfirstand-
1 andi atburði heyrir maður
oft talað um „endir styrj-
V I SI R
Miðvikudaginn 10. janúar 1945.
aldarinnar", og síðustu árin
hefir þessi spurning oft ver-
ið fyrir mig lögð: „Hvenær
endar stríðið?“ Þessari
spurningu svara ég á sama
hátt í dag (þ. e. í nóv. 1944)
og ég liefi gert þrjú síðustu
árin. Svar mitt hefir alltaf
verið og er enn undantekn-
ingarlaust þetta: „Að mínu á-
liti kann ]>að að fara svo, að
lolv ])cssarar styrjabkir verði
eldd á sama liátt eða lienni
ljúlvi ekki í sama skilningi og
styrjöldum liefir loldð á íiðn-
1 um tímum, því það verður
vafalaust slíkt öngþveiti ríkj-
andi í Þýzkálandi, að ekki
verður þar til neinn ábyrgur
aðili eða flokkur, sem vér
getum gert friðarsamning við
og í reyndinni kann það að
fara svo, að hin skipulagða
mótspyrna hætti smám sam-
an, en ekki öll samtímis á
einhverjum ákveðnum degi.“
— Af þessari ástæðu höfum
vér síðustu árin hliðrað oss
hjá' að nota orðin „lolc styrj-
aldarinnar“.“
Hér við sýnist nú méga
bæta því, sem augljóst er að
verða, að ])ó Þýzkal. og ítalia
og með þeim bæði nazisminn
og fasisminn verði brotin
niður, cr síður en svo víst,
að striðinu sé ])á ,,lokið“
Svo virðist sem býltingarnar
hefjist ])á fyrst fyrir alvöru
og þó þá verði cf til vill ekki
um skipulagðan ófrið milii
])jóða að ræða, verður á-
standið í flestum löndum öllu
verra en verið hefir, að þvi
levti sem borgarastyrjöld er
verri tegund ófriðar en stríð
milli þjóða.
„Hvenær endar stríðið?“ er
því spurning, sem alveg ó-
möeulegt er að svara svo
nokkurt vit sé í, því það stríð,
sem nú geysar milli nazism-
ans og og fasismans annars
vegar pg fjölda þjóða með
mismúnandi þjóðskipulag'
liinsvegar, er aðeins einn
þáttur hins mikla byltinga-
tímabils, sem hófst 4914 og
lýkur ekki að l'ullu og öllu
fyrr en 1954.
Vér höfum nú séð nokkra
])ætti þess. Fyrst fyrri heims-
styröldina; þá byltingarnar
allar frá 1917—1928, lieims-
kreppuna miklu frá 1928
193(5 og nú loks ]>essa heims-
styrjöld, sem byrjaði í sept-
ember 1939 og stendur enn.
Nú sýnist nýr þáttur vera að
hefjast og er enn ekki golt
að sjá, hversu langur hann
lcann að verða.
„Lausn yðar
er í nánd.“
En þó s\o væri nú, að ó-
friðurinn væri nú aðeins að
l'ærast yfir áyiýtt stig, í stað
])ess að enda með „friði og
sátt‘ er þá ástæða til að
örvænta? Því fer fjarri. El'
spádómarnir í Pýramídanum
mikla og Biblíunni eiga við
það tímabil, sem nú stendur
yfir, — og á þvi sýnisl raunar
enginn vali leika lengur —,
þá getum vér óhikað treyst
því, að glæsilegur sigur mun
vinnast að lokum. Þó svo ætti
eftir að fara, að Engilsaxar
ættu eftir að bcrjast einir
gegn öllum öðrum stórþjóð-
um heimsins sameinuðum,
mundu |)cir sigra í þeirri bar-
áttu - ef þeir livika aldrci
frá þeirri meginhugsjón í
baráttu sinni, að tryggja
mannkyninu frclsi. Því ])að
er sannleikur, sem Winston
Churchill sagði i ræðu sinni
í Central Hall 31. októher
1942, er hann mælti: „Mér
finnst stundum að æðri öfl
skerist í leikinn með okkur.
Mér er þetta fullkomin al-
vara. Ég hefi það stundum á
tilfinningunni, að leiðandi
hönd sé að verki. Mér finnst
stundum að við eigum okk-
ur æðri verndara, af því að
við eigum mikilfenglegan
málstað og að við höldum á-
fram að eiga hann, á meðan
við þjónum málstaðnum af
trúmennsku.“
Á'arðveiti engilsaxneskar
og norríéna r þjóðir sam-
heldni sína, svo að þær finni
loks að þær eru í rauninni
ein þjóðalieild, mun ekkert fá
grandað þeim. Muni þær á-
vallt eftir því, að þær hafa
hvað eftir annað orðið að-
njótandi yfirnáttúrlegrar
verndar og hjálpar og
treysti þær þeirri hjálp skil-
yrðislaust, og fylgi ])ær ör-
uggar því böðorði, „að vinna
það ei fyrir vinskáp manns,
að víkja af götu sannleik-
ans“, mun sigur þeirra verða
glæsilegur.
Ef þær hinsvegar efast og
missa traustið á eigin sam-
beldui og málstað frelsis-
ins 'munu þeirra dagar
brátt taldir, og þá verða það
Norðurlandaþjóðirnar, sem
fyrsi fílrast. En til þess mun
ekki koma. llinn mikli spá-
dómuF Jesú frá Nazaret, scm
engu barni er sagt frá og’fáir
fulíorðnir vita um að er tiJ,
er einmitt nú að rætast. öll
hans miklu tákn eru |)egar
fram komin. Hann lauk spá-
dómi sínum með ])essum orð-
um: „En þegar þetta tekur að
koma lram, þá réttið úr yður
og lyftið upp höfðum yðar,
því að lausn/yðar er í nánd.“
; J. G.
/
lésep & Húnfjörð
sjöbgur.
i , • " *
7. jan-úar 1945.
Ávallt er eg'kem í kot
til kvæðamánnsins snjalla,
hefst eg upp-M himinslot
er heyri eg sjrengi gjalla.
Við það anajnn vökvun fær
svo visni ei sálar blómin,
og að bárri liöll cr bær
er hefur ’anii upp róminn.
Svo er gott að gista vin,
göngulúnum, förumanni,
þegar leiftrar lii'sins skin
og ljóðin tendra yl í ranni.
Enn við glæður bragar báls
bót eg fæ við sálarskarnið,
græðasmýrsl þess góða máis
göfga og vekja í mér barnið.
Þangað flýgur hugur heim
honum er greitt um sporið.
og við þýðan söngvaseim
sálina dreymir vorið.
Þar á andinn öruggt skjól
er niinn hugur grætur. •
Þar er alltaf eilíf sól
inn við hjartarætur.
Stefán Rafn.
Breiar noia íallhJílaJið í
Burma.
Bretar hafa vikulega und-
anfarin tvö ár látið hermenn
svífa til jarðar að baki Japön-
um ? Burrna.
Menn þessir eru af Pachin-
kynþættinum, sem reynzt
hafa góðir hermenn í þágu
Breta. Haí'a þeir fellt um
3000 Jaþani og cyðilagt
birgðir svo þúsundum smál.
skiptir.
BÆJARFRÉTTIR
Fermingarbörn.
Þau börn, sem eiga að fermast
hjfi sira Jóni Auðuns í Reykjavík
í vor, kómi til viðtals í Austur-
l)æjarskólann föstudag kl. G e. h.
Næturlæknir.
Læknavarðstofan, sínú 5030.
Næturvörður
er í Reýkjavíkur Apóteki.
Næturakstur.
Aðalstöðin, simi 1383.
Hringurinn
heidur fund i kvöld kl. 8,30 i
Félagsheimi 1 i Ver zlun arm a n n a,
Vonarstræti 4.
Félag Suðurnesjamanna
heldur nýársfagnað að Hótel
Borg laugardaginn 13. þ. m. kl..
7.30 e. li.
Trúlofun.
Á þrettándanum opinberuðu
trúlofun sína Guðný T. Bjarnar,
I.okastíg 12, og Árni Björnsson,
stud. ined., Spítalastíg 7.
Innan skamms
hefjast sýningar á revýunni
„Allt í lagi, lagsi“. Hei'ir hún not-
ið mikilla vinsæda, og var búið
að sýna hana 43 sinnum i vor og
liaust:
Útvarpið í kvöld.
KI. 18.30 fsienzkukennsla, 2. l'l.
19.00 Þýzkukennsla, 1. fl. 19.25
Þingfréltir. 20.00 Fréttir. 20.30
20.30 Kvöldvaka: a) Guðni Jóns-
son magister: Mannbjörg fyrir
Loftstaðasandi 1895; frásaga. b)
Kvæði kvöldvökunnar. c) 21.10
Sigurður Skúlason magister: úr
Þúsund og einni nótt. — Upplest-
ur. d) Árni óla blaðamaður: Af-
drif Grænlendinga hinna t'ornu.
Erindi. 22.00 FréMir. Dagskrár-
íok.
Fermingarbörn
í Laugarnessprestákalll, ba'ði
þau, sem eiga að fermast í vqr
og næsta haust, eru beðin að
koma til viðtals í Laugarness-
kirkju (austurdyr) næstk. föstu-
dag kl. p e. h.
Tímaritið úrval,
nóv.—des.-hefti 1944 (nr. 6) er
nú -komið út. Flytur það eftirfar-
andi greinar: Jólafórnir, Matár-
æði á fslandi, Bókagerð, Rafeind-
in í þjónustu 'mannanna, Unda'n
oki Þjóðverja, Vinarkveðja,
Dómsmorð í Suðurríkjunum, Get-
raunir, „Skynlausar skcpnur“, Að
setja saman lónverk, Um skíðin
mín og skíðin ])in, „Púðurkerl-
ingar Ameríku", Byggingarmál
frá félagslegu sjónarmiði, Lifsins
tré, Er hernaður öhjákvæmileg-
ur, Undramáttur blóðsins, Kína
eflir sjö ára styrjöld, Charlés Ro-
bert Darwin, og úr ýmsum átt-
um. A.uU þess eru margar smá-
greinar lil gamans og fróðleiks
í ritinu.
Giafir til vinnuheimilis S.í.B.S.
Þessar gjafir hafa borizt að
undanförnu: Frá Heildverzl.Eddu
2500 kr. Frá N. N. 2500 kr. Frá
Magnúsi Th. S. Blöndahl h.f. 1000
kr. Frá Belgjagerðinni 3000 kr.
Frá Brjóstsykursgerðinni Nóa
5000 kr. Söfnunarfé frá Dagverð-
areyri 490 kr. Beztu þakkir.
Peningagjafir til Vetrarhj.
Slarfsfölk lijá hf. „Hörpu“ 15 kr.
Starfsfólk hjá Fiskhöllinni 200
kr. Verzl. Rangá 300 kr. Starfs-
fólk hjá h.f. „ScgulT' 120 kr.
Starfsfólk í Reykjavikur Apóteki
125 kr. Kassagerð Reykjavíkur
300 kr. Bern. Petersen 300 kr.
Þórður Geirsson 10 kr. Móttekið
hjá Morgunbl. 35 kr. Starfsfólk
hjá Haraldi Árnasyni 1000 kr. —
Kærar þakkir f. h. Vetrarhjálpar-
innar í Reykjavík. Stefán A. Páls-
son.