Vísir - 22.01.1945, Blaðsíða 3

Mánudaginn 22, janúar 1945
VISIR
lyjíjjij
Kartöflusúpa.
2 böllar skrældar, niöurskorar,
hráar kartöflur.
2 stk. laukur, hakkaöur.
2)4 bolli sjóöandi vatn.
4 matsk. sntjör eöa smjörliki.
3,14 matsk hveiti.
i^4 tesk salt,
Vs tesk. pipar.
2 bollar soöin mjólk.
1 tesk. hakkað persille.
Sjóöiö karöflur log lauk í
vatninu unz þaö er meyrt.
Bræöi'ð svo smjöriö — bætiö
hvéitinu í og hrærið i því ttnz
þaö er jafnað saman. Bætiö þá
kryddinu og mjólkinni saman
viö og gætiö þess aö hræra vel,
svo ekki myndist kekkir. Hell-
iö síöan kartöflum, lauki og
soðinu af því á sigti og þrýstiö
öllu i gegn ofan í pottinn meö
jafningnttm. Bætiö svo persille
saman viö. Látið sttöuna koma
upp log berið súpuna strax á
borð.
Brún lauksúpa.
2 meðalstórir lattkar, niöttr-
skornir.
3 matsk. sntjör eða smjörliki.
3 matsk. hveiti.
2 bollar so'ö.
1 bolli mjólk.
j4 tesk. salt.
■Setjið smjör og lauk i pott
og brúniö þaö yíir góðttm liita.
Takið pottinn af eldavélinni,
bætið hveitinu i og hrærið
vandlega. Bætiö svo soöinti og
smjörinu við Og setjiö aftur
pottinn á eldholiö. Láti'ö konta
upp suðuna og hrærið alllaf i
á meðan. KryddiÖ me'ÍS saltinu,
ef nau'Ösynlegt er og þegar þér
beriÖ súpuna á bor'Ö, sk.uluÖ þér
strá rifnum osti yfir hana. Þessi
uppskrift nægir handa 4.
Maccaroni souffle.
2 bollar mjólk.
3 matsk. srnjör eöa smjörliki.
1 biolli rifinn ostur.
1J4 bolli tvíbökumylsna.
2 Itollar maccaronibitar, soönir.
1 matsk. hakkaður laukur.
1 ínatsk. hakkaöur grænn ])ipar.
3 e.?g-
J4 tesk. salt.
Vg tesk. pipar.
Tomatsósa.
Sjóðiö mjólkina; bfæðið
smjöriö og ostinn i henni og
hrærið í á meðan. Bætiö i tvi-
bökumylsnu, maccaroni, lauki,
græna pipartium og vel hrærö-
um eggjarauðunum. Kryddið og
hrærið þeyttum eggjahvítun-
unt saman viö. Ilelliö í smurt
form og bakið í ,,vatnsbaði“ i
bakarofni í 40—45 mínútur.
líerið fram tómatsósu meö
réttunum. — Nægir handa S
manns.
Samgleðst og óska til ham-
ingju með stækkun og breyt-
ingu blaðsins. Þakka sérstak-
lega Kvennasíðuna. Einhvern
tíma- hefði maður haft gam-
an af að reyna sig við aó búa
til „Kugg“ og „Buddu“.
Þakka nú síðast m. a.
greinina um hörnin, setn
leiðist að „fara í háttinn".
Mig langar ttð gera þá at-
hugasemd, að oft mun hafa
komið að góðu haldi gamla
venjan, að láta börnin „lesa
gott“ nokkur vcrs og ein-
föld bænarorð, — ef alvara
og nærgætni fylgdi hjá þe-im,
er bjó barnið tii svefns. Eg
minnist þess frá minni fvrstu
æsku, að okkur systkinunum
var það órjúfandi logmál, að
eftir bænalesturinn skyldi
ríkja algerð þögn. Ekki ->r
mér grunlaust um, að bróð-
ir minn, sem var okkar elzt-
ur, hafi notað þennan þagn-
artímá til sinna hugleiðinga,
einkum ef lesnar höfðu ver-
ið sögur eða rímur á vetrar-
kvöldum. En hvað um það,
kyrrðin var fengin og svefn-
inn sigraði. Að vísu eru þeir
tímar og umhverfi allt lítt
samhærilegt við það, sem nú
er. Samt veit eg um heimili
hér nærlendis, sem lialda
þessum sið, með góðum ár-
angri — meðan hörnin eru
ung.
Það gleður mig, að enn
stendur tilhoð Vísis um að
senda Kvennasiðunni athuga-
semdir sínar. Vona ég, að
konur af ýmsum stéttum noti
sér það og Vísir sjái sér fært
að hirta það bezta af því, er
þær kynnu að leggja til heim-
ilismálanna. Mætti þá mynd-
ast nokkurs konar námskeið,
þar sem hver gæti auðgazt
af annars Inigmvndum og
reynslu.
Eg á í fórum mínum 11
ára úrklippur úr Vísi, fjórár
greinar skrifaðar af konum,
einmitt um þetta leyti árs.
Sömu vandamálin, sem þar
eru rædd, eru enn ógreidd að
mestu. Þrátt fyrir húsmæðra-
skóla, æðri og lægri, vantar
námskeið fyrir nngar stúlk-
ur, einfalt, ódýrt, hollt og
notalegt.
Væri það mikið verkefni
fyrir kvennasíður hlaðanna,
að hjálpá konum til að
glöggva sig á hvernig þctta
mætti verða.
18. janúar 1945.
Gömul vinnukona.
\rísir þakkar fyrir hréfið,
en yill láta þess getið, að til
eru cnn mæður, sem hafa
þann góða sið, að láta hörn-
in sín „lesa gott“, áður en
þau fara að sofa.
NÁMSKEID FYRIR
UNGAR STÚLKUR
Samkvæmt fregn i Vísi
fimmtud. 19. janúar var aðal-
fundur Bandalags kvenna
haldinn í Reykjavík þriðjud.
5. des. síðasil.
Kom þar fram, meðal ann-
ars, éftirfarandi tillaga og
var samþ. mcð.öllum greidd-
um atkvæðum:
„Aðalfundur Bandalags
kvenna í Reykjavík haldinn
5. des. 1944, skorar á hæjar-
stjórn Reykjavíkur að ætla
fé á fjárhagsáætlun næsta
árs til námskeiða fyrir ung-
ar stúlkur í almennum lieim -
ilisstörfum.“
Það vill svo vel til, að höf-
undur hréfsins, sem er prent-
að hér að ofan, helir fyrir
mörgunr árum sent Vísi til-
lögu um þetta mál í sam-
-bandi við umræður um heim-
ilisvandamál, er tekin voru
til meðferðar hér í blaðinu.
Hér fer á eftir nokkur hluli
af fyrrnefndri grein höfurid-
ar og tillaga sú, er hún bar
fram:
„Hér í Rcvkjavík vanlar
lientugt námskeið, þar sem
urigar stúlkur gætu fengiö
verklega æfingu í da'glegum
heimilisstörfúm, og um leið
fræðslu og uppörfun i öllu
því, er prýða má heimilis-
umgengni, svo sem samhúð
við liörn, nýtni og hirðusemi
i smámunum o. fl. Fyrir
nokkrum árurh kynntist eg
aldraðri konu. sem ]>á var
orðin blind. Hún hafði alla
ævi verið að nokkru leyti í
þjónandi stöðu, en þó sjálf-
ráð verka sinna. Hún kunni
hvert einasta handtak, sem
heimili þarfnast, svo vel, að
hún gat kennt manni það
með lifandi orðum, þar sem
hún sat i myrkrinu og prjón-
aði. Hún setti sig jafnt inn
í kjör húsmæðra og vinnu-
kvenna, og hennar kærasta
umtalsefni var heimihsiif,
eins og það verður fegurst.
Fegurðarþrá var henni i hlóð
borin og hún vildi að heim-
ilin væru vafin fegurðar
þokka; hreinlæti i umgegni
og klæSahurði, fegurð í luigs-
un og háttum. Eg óskaði oft
að eg hefði kynnst lienni fyrr,
og oft hefir mér dottið í hug
síðan, hver hlessun það
væri, ef margar ungar stúlk-
ur sætu í kringum konu, sem
hefði svipaða hæfileika og
kona sú, er eg hef lýst, op
hlustuðu, fengju hlul i þeim
andans auði, sem góð og líl’s-
reynd kona hefir aflað sér við
arinn heimilisins.
Eg sé í anda námsheiinih
í samhandi við harnahæli,
skóla, eða einhverja slika
stofnun. Eg hugsa mér nárns-
mevjarnar 10. Ráðskona segii
fyrir eldhúsverkum, og hefir
aldrei óvanar stúlkur cin
göngu. því þær fara og kom?
ekki allar í einu, heldur l. d.
5 i senn. Önnur umsjónar-
kona sér um ræslingu á her-
hergjum, og vekur áhuga
stúlknanna fyrir reglu í veru
inu. Siðdegis hefir íiún sam
talslíma með námsmeyjun-
um, segir þeim frá ýmsu, er
að notum má koma í heimil-
isumgengni, kennir þeiin a?
virða störf sín. Fyrirleslrar
eru flultir öðru hverju um
heimilismál. Breyllir límar
krefiast nýrra úmeða. o<t ba-
er trú min, að eillhvað i þessa
átt verði að gerast, áðnr en
langl líður. þvi nú fjölgar óð-
um þeim. heimilum, sem ,.á
marga lujjd verða að húa að
umsjá og mannkostum
stúlknanna.“
En margl þarf a'ð atbuga.
ekki sizl kostnaðarhliðina
sem émiögukvga má vcra
stúlkunum tilfinnanleg; hclzt
ættu þæi' að geta unnið fyrir
sér, svo fátækustu slúlkm’nnr
gætu nolið þessa milliliðs
milli bóknáms og lil'sstarfs,
sem í raun og veru er hið rctta
lilutverk konunnar.
Heilar að verki!
Gömul vinnukona.
Gamansöm yngismær. Hún hcfir skreytt loftvarnahjálm-
inn sinn með mistilteini! A Englandi er það siður á jólum,
að hengja upj) mistiltein í stofu. Og cf einhver yngissveinn-
inn hittir þá yngismey, sem hjarta hans þráir, undir mistil-
teininum, má hann kyssa hana. Það fara þó engar sögur at'
því, hvernig Jiessari stúlku hafi rcitt af.
Fatnað okkar þarf að.
viðra oft, bursta og jiressa,'
ef við viljum að hann líti'
snyrlilega út. Þá þurfiun viðj
síður að verja fé lil jiess að,
láta hreinsa hann og pressa!
utan heimilis. Þegar við för-
um úr fötum okkar, hvort
sem það eru utanyfirföí eða
þau, scm við notum eingöngu
innan húss, er hezt að hengja
þau á herðatré og sjá um að
þau falli slétt o'g hangi vcl.
Það borgar sig.
Þegar við ætlum sjálfar að
hressa upp á fatriað okkar,
/eroum við fyrst að bursta
úr bletti eða hreinsa þá með
einhverju blettavatni. Háls-
mál og kraga þarf að aðgæta |
vel. Má oft ná röndum úr
þeim með salmiakblöndu. |
Leggja skal flikina á borð
og strjúka hana yfir með
deigri dulu (ekki blautri).l
Strjúka meó vcndinni. El'
dulan verður óhrein verður
að taka aðra liluta hennai';
til notkunar. Þurka á eflir
með þurru hrqinu stykki.
Til þess að ná gíjáa af föt-
um cr gott að nota cdiks-
blöndu. 1 matskeið af ediki í
pela af vatni. \Ta!n, sem quií-
.ajabörkur hcfir yerið soð-
inn í, er líka gott. Fötin eru|
strokin með dulu vættri í i
þessu og síðan hurslað yfir;
mcð stinnum Imrsla.
Ef um föt úr gcrvisiiki ]
(rayon) cr að r:eða, er hez.í:
að reyna jiressujármð é 1
saiimi á rönugnni. GervisllLi
þolir elcki mikinn 'hita. íöf,
járnið ætlar að tolíá við þjeg-j
ar strokið er, er það ír.crki
bess, að það sé alltof he.itt,
og verður þá að láta þaðj
kólna. Pressa skal á röng- j
unni, til þess áð ekki komi!
gljái á flíkina.
Þykk íot þarf ao pressa á |
réttunni. Er | á lagt deigt j
stykki ofan á flíkina og þar j
næst jiressað. Stykkið er tek-!
ið upp og hurstað léttilcga1
yfir á eftir. Gott er að eiga
ermatré til þess að láta inu
í evmar, þcgar þær cru jiress-
aðar og ermatré cr ágætt að
liafa við barnafatnað og ann-
að. sem illt er að koinast að-.
Líka má noía samanvafið
þykkt stykki, t. d. við xlirnar
á fötnm. Er því þá stungið
inn i handveginn og lagt á
hönd sér. Deigt stvkki er íagt
á öxlina og þar næst press-
að. og má vel komast af með
það. ‘
Ullarföt má gufupressa
með venjulegu járni og er
alltaf notað deigt stykki ofan
á flíkina, cins og fyrr segir.
Ekki á að þurrka stvkkið al-
veg með járninu, en taka það
af, þegar húið er að strjiika
yfir með járninu slá léttilega
á blettinn með hakinu i
bursta (hurstinn verður að
hafa slétt hak) og bursta
síðan léttilega yfir hlettinn á
eftir.
Fölin á að hengja upp 1
el'tir og láta fara vel um þnu.
Til þcss að þau hangi sem
hezt, þarf að hnepjia treyj-
um og kjólum. Gott er að
vöðla saman þunnum papp-
ír og stinga í handvegina, svo
eklu komi för cftir herðatrén.
Pils er hezl að láta liggjh
slétt, þar sem vel fer um þau.
Varast skal að láta nýpress-r
uð föt inn í kkeðaskáp, þar
sem þröng cr fyrir. Þá er fyr-
irhöfnin að engu orðin.
GÆFMI FYLGIS
hringunum frá
mmpúB.
Ilafnarstræti 4,