Vísir - 14.07.1945, Blaðsíða 8

8
VISIR
Laugardaginn 14. júlí 1945
Laugardagssagan —
Framh. af 6. síðu.
síödd aftur í miðöldum á
sviði hreinlætis og nýtingar
á ýmsum úrgangsefnum eins
og tekið var fram í skýrslu
nefndarinnar. — Það komu
húnkar af umsóknum frá
þjóðinni, hún bað um sem-
ent og steypujárn og nagla
og timhur, og .lielzt sem
fyrst svo unnt yrði að koma
hyggingunni upp fyrir slált,
eða í síðasta lagi — upp á
styrkinn að gera — áður en
mælingamaður jarðahóta
vrði á ferð, kringum hunda-
daga eða svo. —
Þó ekki væri annað en
lesa allar umsöknirnar, var
]jað mikið verk og ekki von
að ráðuneytið annaði því án
þess að bæta við sig vinnu-
krafti og húsakynnum. —
Því bæði var, að umsóknirn-
ar voru margar, svo og mis-
munandi fljótlegt að átta sig
á þeim. í sumum hverjum
var ekkert tekið fram, utan
livað beðið var um bygging-
arefni samkvæmt lögum
númer 80 og tilgreint hvert
flytja skyldi. öðrum fylgdu
langar greinargerðir og ýt-
arlegar lýsingar á fyrirhug-
uðu mannvirki,janfvel kostn-
aðaráætlun, jafnvel teikn-
ing. Eitt líkan barst. Það
kom i ábyrgðarpósti og var
af bæjarfor með kamri á,
gert af kítti, og var ekki full-
harðnað kíttið, og liafði
skekkzt lítið eitt kamarinn,
— annars snotrasti gripur. —
Nöfn voru og mjög margvís-
leg þó um einn og sama hlut
væri að ræða, — allt frá
lilandfor og sldtakamar upp
í safnþró og klósett skrifað
með C-i — Mesta athygli
vakti þó umsókn frá Teiti
Péturssyni Sævareyri. Því
bvort tveggja var, að hún
var rituð á vandaðasta milli-
ríkjasamningspappír — sem
er illrífanlegur og nálgast
bókfell —- og bar auk þess
vott um næstum æfintýra-
legan stórhug. Áttatíu kúa
safnþró! Það var enginn smá-
kalli, sem lék sér að svona
plönum, mér er sama ]>ó
h.anli áætlaði eilthvað fyrir
slöri og kyrnar yrðu til dæm-
is ekki fleiri en sextíu til
sjötíu fyrst í stað. — Þessi
umsókn var afgreidd fyrst
samkvænit sérstökum fyrir-
mælum ráðherra sjálfs,
liinar eftir þvi sem bílakost-
ur, skiprúm-og aðrar áslæð-
ur leyfðu, flestar fyrir slátt,
allar áður hundadagar byrj-
uðu. —
Það var nokkurum dögum
fýrir þingselningu 15. febrú-
ar næsta ár, að landhúnaðar-
og heilbirgðismálaráðherra
harst í hendur skýrsla húnað-
arfélagsins um styrkhæfar
nýbyggingar, er heyrðu und-
ir lög nr. 80. — Hann var dá-
lítið spenntur á taugum, þeg-
ar hann fletti henni í sundur,
ofurlítið óstyrkur gæti mað-
ur hreinlega sagt. — Það
hlaut að verða gífurleg upp-
hæð, sem ríkissjóður yrði að
greiða í styrki þetta ár, og þó
að fjármálaráðherra væri i
rauninni vænsti drengur og
fremur hlynnlur framförum,
leit hánii þó oft bg einatt út
eins og dauðtimhraður mað-
ur, þegar einliver framfara-
löggjöfin varð að koma til
framkvæmda. Hann mundi
sjálfsagt verða úrillur, þegar
hann sæti þetta plagg. •— —
Én hvað var nú þetla? -—
Ráðherra rýndi í tölurnar. -—
Nei, þetta var ómögulegt —
eftir allar þær umsóknir og
allt það efni. — „Umuligl“,
sagði hann á dönsku, „plat-
umuligt“! — Ilann greip
simatólið og hringdi:
„Þetta er landbúnaðar- og
heilbrigðismálaráðherra. Er
húnaðarmálastjóri við? —
Ha, ekki við? — Jæja, gefið
mér þá fulltrúann eða ein-
hvern ráðunautinn. — Nú
þér eruð hann. Sælir. Segið
þér mér, fulltrúi góður,
hvernig stendur á livað lítið
hefir Verið byggt samkvæmt
lögum núiiier 80? Hvað hafa
umsækjendur gert við allt
efnið, sem þeir fengu? -—
Ha, liift og annað eða ekki
rteitt? — Ér þelta ekki ein-
hver misskilningur? — Er
þetta----— er þe — — Senda
mér hvern? — hvað segið
þér? — Ráðunautinn, sem
mældi í næstu sýslunni? —
Jú, látið þér liartn koma.
Sælir.“ —
Nú leið hálftími, sem inni-
hélt aðeins djúpa þögn, svo
og hugsanir ráðherrans. En
hugsaiiir ráðherrans liófust
ekki lil flugs eins og mávar,
þaðan af síður örnum líkar,
heldur kvikuðu þær eins og
litlir botnfiskár blindir langt
niðri í myrkrinu ög gátu ekki
lýst það upp að ráði. —
Unz allt í einu það er bar-
ið að dyrum og í dyrunum
stendur ráðunauturinn frá
fulltrúanum. Þeir skjptust' á
kveðjum, og gerið ]>ér svo
vél, sæti, gagði ráðherrann
og benti á stól. —■ Ráðunaut-
urinn var freinur ungur mað-
ur, eins og þeir eru flestir,
norskmenntaður upp úr
Hvanneyrarnámi, heilbrigð-
islegur náungi með saman-
bitinn munn. —
— „Humm. Þér önnuðst í
fyrra sumar úttekt á mann-
virkjum, sem heyra undir
lög númer 80?“ spurði ráð-
iierrann án nokkurs formála,
þegar gesturinn var seztur.
„Já, — í þrem sýslum
sunnan lands.ý
„Eg héfi farið ‘ í gegnum
skýrslurnar,“ sagði ráðherr-
ann, „og samkvæmt þeim er
ekki sýnilegt, að meira en
eijin fjórði af umsækjendum
um efni til vanliúsa og safn-
þróa hafi verið búinn að nola
það. Hvernig víkur því við,
ráðunautur?“
„Eg skal segja yður ráð-
herra, eg hafði aðeins skip-
un um að mæla slvrkhæf
mannvirki þessarar tegund-
ar, og hélt starfi mínu alger-
lega innan þess ramma,“
svaraði gesturinn kurteis-
lega .og þagði síðan. — Ráð-
herrann hvessti á liann aug-
un og færðist í herðarnar.
„Hverskonar menn höfum
við eiginlega i þjónustu okk-
ar?“ þrumaði hann. „Höfð-
uð þér ekki skrá yfir þá, sem
byggingarefni fengu? Eða
svikust þér um að heirn-
sækja þá? Getið þér ekki
sagt mér hreinlega frá þvi,
hvað orðið liefir um þá þrjá
fjórðu hluta af efninu, sem
ekki koma fram á skýrslunni
yðar? — Eg heimta að fá að
vita það!“
„Fyrirgefið þér, eg ætlaði
ekki að móðga yður,“ sagði
ráðunauturinn og átti erfitt
með að standast augnaráð
valdhafans, því það var
svoddan hiti i því, hélt þó á-
fram að orðfæra hugsanir
sínar kurteisléga:
„Það er ekki svo að mig
langi til að leyna yður nokk-
urs,“ hélt liann áfram, „lield-
ur hefir mér alltaf verið
kennt, að betra væri að segja
heldur færra en fleira og geta
síðan staðið við það, þó það
líkist kannske ekki í pólitík-
inrti, — en úr því ráðherrann
heimtar það-------þá — ja,
eg get náttúrlega ekki*neitað
þvi að hafa séð nokkur bil-
hlöss af þessu efni liggjandi
þar sem þau hefðu ekki átt
að liggja, til dæmis á vega-
mótum eða þar sem ekki
varð lengra komizt á híl
vegna óvegar. — Nú og sum-
ri liöfðu, að því er mér skild-
ist, hresst upp á útihúsin sín
eða byggt sér stofukompu úr
efninu. — En sém sagt, eg
var ekki ráðinn til þess að
hnýsást í svoleiðis hjá fólki
og vil helzt ekki láta hafa
rteiít eftir mér.“
„Verið þér ekki að þessum
barnaskap,“ sagði ráðherr-
ann og var ofboðið meira en
svo, að hann gæti martnað
sig upp í sómasamlega
vonzku, og það var ]k)gn um
hríð. — Unz ráðherrann að
lokum stundi:
„Þetta er stórfelldasla
svindlirí, sem komið hefir
fyrir í minni stjórnartíð. Ja,
hvað skyldi fjármálaráð-
herra segja?“
Ráðunauturinn svaraði
því engu'örði, enda ekki ráð-
inn til þess að segja fyrir ó-
orðna hluti.
Þögn. Niðurl.
K.F.U.M.
ALMENK samkoma annaS
kvöld kl. 8.30 í húsi félagsins,
Amtmannsstíg 2 B. Sr. Sigurjón
Árnason talar. Allir velkomnir.
. (3r4
BETANÍA. Sunnudagilin 15.
júlí fórnarsamkoma kl. 8.30. —
Allir velkomnir. (323
TAPAZT hefir kvenn gull-
armbandsúr á leiðinni frá
Hafnarstræti 5 um Aðalstræti,
Austurstræti og Póshússtræti.
Virisamlegást skilist í Liver-
póol, Hafnarstræti 5, gegn
fundarlaunum. ,(323
SÁ, sem tók karlmannsrei‘5-
hjól í misgripum á Larigavegi
34 skili því á Skarphéöinsgötu
14 og taki sitt. (318
Fataviðgerðin.
Gerum vitS allskonar föt. —
Áherzla lögö á vandvirkni og
fljóta afgreiöslu. Laugavegi 72.
Sími 5187.______________(248
HÚLLSAUMUR. Plísering-
ar. Hnappar yfirdekktir. Vest-
urbrú, Vesturgötu 17. Sími
2530- (£53
Innrömmum
myndir og málverk. Ramma-
geröin Hótel Heklu. 238
UNGLINGUR óskast til aö
gæta 3ja ára drengs fyrri hluta
dags. Hringbraut 203, þriöju
hæö.____________________(330
FULLORÐINN, meira prófs-
bílstjóri óskar eftir atvinnu viö
aö aka vörubifreiö eða við bif-
reiða viðgerðir. Hefir dálítið af
verkfærum. Sendið nöfn og
heimilsfang til afgr. Vísis,
merkt: „12“, fyrir næstkomandi
mánudagskveld, (313
STÚLKA óskast á heimili í
sveit 4ra vikna tima til að bera
á borð og taka til í herbergjum.
Uppl. á Vinnumiðlunarskrif-
stofunni í Reykjavik. (307
3 HERBEGI til leigu til 1.
okt, Uppl. Laufásv. 45 B, (317
ÓSKA eftir 2ja herbergja
íbúð. Get tekið þvott einu sinni
í mánuði. Tilboð, merkt: „70“,
óskast sent afgr. blaðsins fyrir
þriðjudagskvöld. (308
LÍTIÐ herbergi til leigu. Til-
boð, merkt: „Herbergi 35“,
sendist Vísi. (311
HÚS til sölu, 4ra herbergja
íl)úð til sölu. Útborgun eftir
samkomulagi. Uppl. á Lauga-
vegi 188, eftir 7 síðdegis. (316
KVENREIÐHJÓL, sem
nýtt, til sölu. Einnig ferða-
grammófón. Raftækjavinnu-
stofan, Mjóstræti 10. Sími
3274-_________________(315
PRJÓNAVÉL til sölu. Upph
Mjóstræti 8B, frá 8—10. (306
NÝTT kvenhjól til sölu. —
Framnesvegi 23, niðri. (312
ÚTVARPSTÆKI til sölu. —
Sólvallagötu 54. (310
BARNAKERRA og kerru-
poki til sölu og sýnis hjá Vil-
hjálmi Eyjólfssýni á lagernum
hjá E. Ormssyni.______(319
. TIL' SÖLU lítiil þvotta-
pottur. Til sýnis í Segull, Ný-
jendugötu 36,__________
GANGADREGLAR á kr.
19.00 pr. meter, tilvaldir í sum-
arbústaði.
TOLEDO.
Bergstaðastræti 61. Síriii 4891.
_____________._______(251
OTTOMANÁR og dívanar
fleiri stærðir. Húsgagnavinnu-
stofa Ágústs Jónssonar, Mjó-
stræti 10. Sími 3897. (285
BÓKHALD, endurskoðun,
skattaframtöl annast Ólafur
Pálsson, Hverfisgötu 42. Sími
2170-_________________(7£7
SAUMAVELAVIÐGERÐIR
Áherzla lögö á vandvirkni og
fljóta afgreiðslu. — SYLGJA,
Laufásvegi 19. — Sími 2656.
ALLT
til íþróttaiðkana og
ferðalaga.
HELLAS.
Hafnarstræti 22. (61
VEGGHILLUR. Útskornar
vegghillur, Ýmsar fallegar
gerðir. Verzl. Rin, Njálsgötu
23. (159
Nr. 21
TABZAN KONUNGUR FBUMSKÖGANNA
Eftir Edgar Rice Burroughs.
'I HAVS' AN I0EA THAT
tVILþ PORCE THE APP-MAN
ro leao vs ro the
W HSP.D//5AIP
§1 • y
*&ur SHE MAV ZE hurt;
STRANó REMON5TRATED," PO
AS I SAWV' ORPERED BRAUN,
"REMEMBERy VOO AISO ARE
HUNTEP.-FOR MURPERI"
"■ ViE IViLL TiE ANN TO A
SUÖHTLV WWsiPED ELEPmZ
THEN TARZAH TO 5AVE
HER, WILL RXLOW IT „
- \V ^ ANID LEAD US
é ro THE HERD'Í
THEN HE TURNED -r
TO NIKU. "&RIN<3 THE
PRISONERS; HE
ORPERED.
Copr )»<« r.i!^T R.rr Dnrroiu'lij.|nc — T.n ncf U S Kal Off.,
Distr. by United Fealure Syndieate, Inc.
Braun virtist hugsa málið. Allt i einu
leit hann upp og sagði: „Eg er bú-
inn að finna ráð til þess, að fá apa-
manninn til þess að fylgja okkur þang-
ttð, sem hjörðin er.“
Þessu næst snéri hann sér að svarta
dverginum Niku og sagði skipandi við
hann: „Farðu og sæktu fangana, viö
þurfum nauðsynlega að fá þá hingað
til okkar.“ „Tií hvers?“ spurði Strang.
„Við skulúm binda önnu á bak fíls,
sem lítið er særður. Fíllinn fer þegar
af stað, en þá lilýtur Tarzan að elta
til þess að reyna að bjarga stúlkunni
og þá finnum við hjörðina.“
„En það getur vel verið, að hún meið-
ist við þetta,“ svaraði Strang. „Gerðu
eins og eg segi þér!“ sagði Braun í
skipándi róm. „Mundu, að þú ert á-
kærður fyrir morð — og ef þú ekki
hlýðir, þá ....“