Vísir - 03.09.1945, Blaðsíða 2

V I S I R
Mánudaginn 3. septembcr 1945
mm
Skrifið
kvenaasíðunni
um áhugamál
yðar.
SVALADRYKKUR!
Glæsilegur á að líta —
hollur.
í hvert glas er blandaS H
bolla af kældri mjólk og Yz
bolla af kældum tómatsafa.
KryddiS meS ögn af salti og
nokkurum dropum af
Worcestershiresósu. Mjólk-
urdrykkur — skemmtilegur,
meS sérkennilegu bragði. —-
Rabarbara-ananassafa-fizz.
I pund rabarbari.
1 .bolli vatn.
]/2 bolli sykur.
2 matsk. sítrónuSafi.
I dós ananassafi, ósætur.
I eggjahvíta.
FariS eins aS og viS ra-
barbardrykkinn hér á undan.
BætiS síSan ananassafanum
og eggjahvitunni saman viS
og hristiS eSa þeytiS dug-
lega. HelliS svo drykknum
í glös sem búiS er aS setja
smátthögginn is i. — FroSa
myndast efst i glasinu.
Mun nægja í 8 meðálstór
glös.
GARÐASTR.2 SÍMI IS99
Heíur /uí sigórn
á sgúlfri þcr*?
Hjúskaparhamingjan er ef-
laust mikið undir því komin,
að við höfum liemil á geði
okkar og tilfinningum. Hér
eru nokkrar spurningar, sem
við getum lagt fyrir okkur
sjálfar, og við eigum aðeins
að svara „já“, ef við erum
hárvissar um að svarið sé
rétt.
8.
9.
10.
1. Get eg tekið við áðfinnsl-
um, án þess að særast 11.
eða fvrtast?
2. Er eg laus við afbrýði?
3. Þegar ágreiningur verð- 12.
ur milli mín og annarra,
er eg þá svo lipur og
hyggin, að eg geti jafnað
þetta svo, að það skilji 13.
ekki eftir neina óánægju
eða óvild ? |
4. Er hegðun mín góð, af 14
því að mér sé það eðli-
legt — en ekki sökum
þess, að eg óttist afleið- 15.
ingar af slæmri hegðan?
5. Hefi eg þá trú á fólki
yfirleitt, að það sé gott 16.
og heiðarlegt?
6. Er eg glöð í skapi oft-
ast nær — laus við dutt-
lúnga og geðofsa?
7. Þegar eg liefi nýtt áform
í huga, legg eg þá vand- 17.
lega niður fyrir mér,
hvprt það sé hyggilegt,
hvað mæli með þvi og
livað á móti?
Get eg verið að heiman,
eða dvalizt fjarri venju-
legu umhverfi mínu, án
þess að fá heimþrá?
Hlýði eg fúslega boðum
og venjum þjóðfélags-
ins?
Get eg tekið ákvarðanir
án þess að ráðgast við
vini og ættingja?
Er eg laus við vanliðan,
er eg flumósa og stam-
andi, eða naga neglur?
Get eg frestað því, sem
mig langar til að gera,
svo að eg geti notið þess
betur síðar ?
Grobba eg aðeins af af-
rekum mínum, eða er eg
. dugandi manneskja ?
Er mér auðvelt að sofna
— sef eg vært og draum-
lauSt?
Semur mér vel við for-
eldra mína, ættingja og
nána vini?
Þegar illa gengur, reyni
eg þá að finna orsakirn-
ar fyrir þvi og ryðja
þeim úr vegi, eða kenni
eg öðrum um allt, sem
aflaga fer?
Hefi eg ábyrgðartilfinn-
ingu? Veit eg, að vandi
fylgir vegsemd hverri og
hegða mér samkvæmt
því ?
18. Á eg vini bæði í hópi
kvenna og karla, og á
ýmsum aldri, bæði yngri
mér .og eldri?
14 af þessum spurningUm
, Sú kona, sem getur svarað
játandi, svo að það sé áreið-
anlega rétt, er vel á vegi
stödd. Sú, sem getur svarað
játandi 16 spurningum eða
fleiri, liefir óvenjulega mögu-
leika til þess að verða farsæl
í lijónabandi.
(Þýtt).
Þessi mynd er af Janice
Hansen, hún er 18 ára og lief-
ir margsinnis fengið fegurð-
arverðlaun. Sérstaklega eru
simritarar i Bandaríkjunum
lirifnir af lienni. Hún hefir
verið ráðin af' kvikmynda-
félagi og daiisar nú á
skemmtistað i New York.
Hásmæðui!
Sultutíminn er kom-
inn, — en sykur-
skammturinn er
smár.
Tryggið yðúr góðan árang-
ur af fyrirhöfn yðar. Varð-
veitið vetrarforðann fyrir
slcemmdum. Það gerið þér
bezt með því að nota
BETAMON, óbrygðult
rolvarnarefni, nauð-
synlegt, þegar lítill
sykur er notaður.
,. • BENSÓNAT, bensoe-
súrt natron.
PECTINAL, sultu-
lileypir, sem gerir
yður kleift að sjóða
sultu á 10 mínútum.
—Pectinal hleyjhr
sultuna, jafnvel þó
að notað sé Ijóst sýr-
óp allt að % hlutum
í stað sykurs.
VlNEDIK, gerjað úr
ávöxtum.
V ANILLUTÖFLUR
og VINSYRU, sem
hvorttveggja er ó-
missandi til bragð-
FLÖSKULAKK í plöt-
um.
AUt frá
CKnm
Fæst í öllum
matvöruverzlunum.
BEZT AÐ AUGLtSA 1 VlSE
Sigurður Kristjánsson bókaútgefandi gaf islenzku
þjóðinni fyrstur manna kost á heildarútgáfu af íslend-
ingasögunum. Takmark Sigurðar var að útgáfan væri
vönduð og ódýr, svo ódýr, að hver einasti íslend-
ingur gæti cignazt íslendingasögurnar. Hann valdi
jafnan hina færustu menn til að*búa íslendingasög-
urnar undir prentun og kröfuharður var hann um
pappír og prentun, enda er frágangur allur svo vand-
aður, að hann stenzt samanburð enn í dag við aðr-
ar íslenzkar og dýrari bækur. íslenzka þjóðin mat
þetta fyrirtæki Sigurðar að maklegleikum með þvi
að kaupa íslendingasögurnar svo ört, að endurprenta
\-arð margar þeirra að skömmum tima liðnum. Enda
hefir alþýðuútgáfa Sigurðar Kristjánssonar af íslend-
ingasögunum jafnan verið trú hinum upphaflega til-
gangi sínum, sem er að sjá yður fyrir ódýrri en varid-
aðri útgáfu af íslendingasögunum. — Á þessari og
næsiu síðu kynnist þér áliti merkra manna á alþýðu-
úfgáfu Sigurðar Kristjánssonar af íslendingasögun-
um og hvers vegna þær em gefnar út og keyptar
enn i dag meir en nokkru sinni áður.
„Yfirhöfuð má scgja, að þessar sögur séu hrifandi
mynd af lífi Islendinga í öllum þcss greinum í forn-
öld og hugsunarhætti þeirra. Forlagatrúin kemur þar
rikt fram, og sterk er tilfinningin fyrir þvi, að glæp-
ir og ódáðir, af hverjum rótum sem þær svo cru
runnar, fái sín málagjöld fyrr eða siðar. Synd kref-
ur sekt. Svo eru þá þessar sögur merkilegar fyrir
oss, að þær sýna oss hugsunarhátt forfeðra vorra
svo vel, auþ þess sögugildis, sem þær hafa, og sem
eflaust er mjög mikið. Þó að þær endi opt sorglega,
eru þær þó hinar skemmtilegustu; það, sem því veld-
ur, er hið ágæta mál og hin jafnágæta frásögn, sem
er svo fræg orðin.“ — — „Enn fremur er þcss að
gæta við franisetningu efnisins, að því er fullkomlega
hugsunarrét skipað niður. Ekkert atriði kemur
manni á óvart, og engin persóna er nefnd, sem ekki
hafi verið gerð grein fyrir, og helzt þó með þvi, að
hún sje æt-tfærð. Til þess, að tilheyrcndur viti, þegar
' nýr maður keniur til sögunnar, eða þegar einliver
aukapersóna keniur fyrir í síðasta sinni, eru þeir að-
varaðir, til þess að þeir þurfi ekki að liafa of mikið
i einu i minni sinu, og að athygli manna dragist ekki
um of frá því, sein mest er i varið; það er og fagurt
einkenni á þessum sögum, að þær kunna snildarlega
að' gera greinarmun á þvi, sem mikilvægt er fyrir
gang atburðanna og hinu, sem er litilvægara. Hvcr
saga cr eins og góður sjónleikur; það þarf hugsunar-
rjettan undirbúning og aðdraganda úr flcirum áttum
í senii, þangað lil að allt dregst saman eins og i einn
hnút, sem annaðlivort leysist til falls eða frama. Það
má segja nm sögurnar, að þær eru beztu sjónleikir,
jafnskenmitilegir, sem þcir eru fróðlegir og almennt
iiiéniitandi“.
. , Dr. Finnur Jónsson.
2