Vísir - 04.09.1945, Blaðsíða 4

V I S I R
Þriðjudaginn 4. september 1945
A
VtSIR
DAGBLAÐ
Ctgefandi: ^
BLAÐAtJTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 16 6 0 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h/f.
Póshu 09 pásfgjöld,
Wlaðið hefur undanfarið heyrt úr ýmsum átt-
um, að talsverð óánægja sé ríkjandi út
af póstsamgöngum við Bretland. Virðist svo
-sem miklu ógreiðara gangi að koma hréfum
milli Islands og Bretlands en annarra landa,
sem vér höfum skipti við. Póstur frá Banda-
ríkjunum og Svíþjóð kemur nú reglulega með
flugvélum og cru það mikil viðhrigði frá því,
sem áður var, að geta nú fengið hingað I)réf,
sem ekki eru nema 2—3 daga gömul frá þess-
um löndum. Undanfarið virðist svo sem stund-
um hafi liðið nokkrar vilcur, án þess að póst-
ur hafi komið frá Englandi, og ekki er fátítt,
að menn hafi fcngið 4—(5 vikna gömul bréf.
Ef til vili er það ekki á valdi íslenzku póst-
stjórnarinnar að kippa þess.u í lag, en margir
furða sig á þvi, að ekki skuli vcra sendur
póstur með íslenzkum togurum, sem fara
margir i hverri viku til Englands.
Viðskijjti vor við Bretland munu vafalaust
aukast talsvert áður cn langt um líður. Þess
vegna virðist það vcra sjálfsögð skylda ís-
lenzkra yfirvalda, að greiða fyrir póstsam-
göngum svo sem framast er kostur.
I Jjcssu samhandi mætti minnast á póst- og
símagjöldin. Vafasamt er, hvort þessi gjöld
eru nokkursstaðar í heiminum eins há og hér.
Hér hefur reglan jafnan verið sú, að hækka
gjöldin, hvenær sem tækifæri hefur verið til,
og setja þau svo liátt sem gerlegt hefur verið.
Hjá flestum öðrum þjóðum.er þessu farið á
annan veg. Þær reyna að gera scm minnstar
hreytingar á burðargjaldi og símagjaldi, hæði
innanlands og til útlanda. Isleridingar, sem
ferðazt hafa í útlöndum nú og fyrir stríð,
hafa veitt því eftirtekt, að það kostar minna
að senda símskeyti til Islands en frá landinu.
Þetta sýnir meðal annars, að aðrar þjóðir telja
hagkvæmt og rétt, að hækka þessi gjöld ekki
mikið. Það er nauðsynlegt fyrir íslenzk yfir-
völd, að athuga þetta mál og sýna framvegis
meira hóf í ákvörðun póst- og símagjalda.
Yíirlýsing Fiskimálaneíndar.
•
Loksins hefur ncfndin ekki séð sér annað
fært en að gefa einhverja skýrslu um við-
skipli sín við Færeyinga. En sú yfirlýsing,
sem hirt er í blöðunum í dag; er næsta ómerki-
leg og bregður litlu Ijósi yfir j>að, sem um
•er rætt, og gerir því lítið til að hrinda þeim
óhagstæða og jjráláta orðrómi, sem gengur
um þessi viðskipti manna á milli. Nefndin
segir að vísu, að allar áfallnar skipaleigur til
]>essa dags, séu að fullu greiddar. Enn segir
hún, að skipvcrjar á færeysku skipunum hafi
æfinlega i'engið alla þá peninga, sem ])eir hafa
heðið um, cn jafnframt tekur lnin fram, að
ógerlegt sé að vita, hversit mikla peninga þcir
eigi að fá, fyrr cn allir reikningar skipanna eru
Icomnir fram —- og j)að geti tekið langan tíma.
Ekki ncfnir ncfndin, Iiversu mikill rekst-
urshalli sé á flutningunum, j)ótt henni sé
það nú vafalaust Ijóst. Hinsvegar j)vær hún
hendur sínar af samningunum og segist enga
úbyrgð bera á j)eim, heldur aðeins framkvæmt
J)á vcgna l)ings og stjórnar, sem beri alla
ábyrgð á samningagerðinni. — Þctta er ó-
myndarleg greinargerð, scm sýnir talsverðan
taugaóstyrk.
SKaupmaður I 30 ár.
Ilaraldur Árnason átti 1.
sept. (sið.astt. laugardag) 30
ára afmæli sem kaupmaður.
Er hann fyrir löngu lands-
j)ekktur maður fyrir áreiðan-
leilc, lipurð i viðskiptum og
allri framkomu.
Ilefir verzlun Haraldar
Árnasonar, sem liann stofn-
setti 1. sept. 1915 jafnan stað-
ið í fremstu röð, og átt jrvi
láni að fagna að eiga fjöl-
marga viðskiptavini um land
allt, enda ávallt haft afhurða
starfsliði á að skipa.
. Ilaraldur hefir oftlega og
I við góðan orðstir unnið árið-
anfli trúnaðarstörf fyrir j)jóð
sina. Er skemmst að minnast
á starf hans fyrir íslands
Iiönd á lieiTnssýningunni i
New Yorlc 1939. Rækti hann
það starf afburða vel af
liendi, eins og öll önnur störf,
sem hann liefir afskipti af.
Ilaraldur Árnason er nú
staddur í London í viðskipta-
erindum. Skoðun lians er sú,
að fyrir oss íslendinga sé
hezt að eiga sem niest Við-
skipti við Breta.
Haraldur er einn þeirra
manna sem heldur uppi
liróðri Íslendinga hvar sem
hánn fer. óska eg honum far-
sældar í starfi i framtíðinni.
X.
Söngskemmfysi
Porsteins H.
Hannessonar.
Aðsóknin að söngskemml-
un lians í Gamla Bió í gær
var minni en liann átti skil-
ið, j)ví að liann hefir margt
lil brunns að bera,sem prýða-
ir góðan söngmann. • Við
Reykvíkingar höfum gctað
fylgzt með söngvaraferli
hans, frá því að hann fyrst
fór að koma opinberlega
fram. Tenórrödd líans var
Ljört og grönn, en nú er liún
orðin gildari úppi og fyll-
ingin meiri, Er liann söng
hér síðast, þá var auðheyjt,
að röddin var í deiglunni og
álli eftir að fá á sig endan-
legan svip. Þá var neðri kafli
raddarinnar orðinn vel
þroskaður og djúpir tónar
hljómfagrir, en er ofar dró,
var sem röddin hreytti um
hlæ og varð sérlega grönn úr
j)vi. En nú er, eins og áður
er sagl, munurinn orðinn
minni en áður uppi og niðri,
hvað raddfyllinguna snertir,
en enn er röddin samt feg-
urst «g þroskuðust á djúpu
tónunum. Tenórrödd Þor-
steins er jn-óttmikil og björt
og mun ])ess ekki langt að
bíða, að hann nái j)ví marki
með náminu, að hún verði
alveg frjáls og óþvinguð.
Þegar eg rilaði um fyrstu
söngskemmtun hans, er
hánn hélt áður cn hann fór
af landi burt i fyrsta sinn
til náms í Englandi, þá lét
ég J)ess getið, að styrkur lians
væri meðal annars í því fólg-
inn, hversu vel hann túlkaði
textann. Og enn prýða þess-
ir koslir söng hans. Hann
syngur skynsamlega, alveg
eftir efni Ijóðanna, en ekki
út í liött, og er söngur lians
fyrir ])að enn áheyrilegri. En
enn þykir mér söngur hans
ekki nógu líílegur. Þó að
röddin sé há og þrútlmikil,
þá var sem hann tælci nærri
sér að syngja óperuaríurnar,
har sem mest á reyudi í hæð-
inni. Honum lætur sérlega
vel að syngja ljóðræn lög,
og voru íslenzku lögiu vel
suúgin. Eitt þeirra var cftir
Jón Þórarinsson, sem nú
dvelur við tónlistarnám í
Ameríku, og er það við hinn
alkunna húsgang „Euglinn í
fjörúnni“. Þetta lag, varð
söngmaðurinn að endur-
taka. Jón heíir í scinni tíð
\akið á sér atliygli með
nokkrum vel gjörðum lög-
um og má vænta liins bezta
af honum.
Þorsteinn H. Hannesson
hefir tekið miklum framför-
um á skömmum tíma. Með
sama áframhaldi er ckki á-
stæða til að lialda annað, en
að hann eigi fyrir sér fram-
tíð sem söngvari.
Dr. v. Urbantsclútsch lék
undir sönginn á slaghörpuna
og leysti ])að hlutverk af
hendi með ágætum, eins og
lians var von og vísa.
Söngmaðurinn fékk hinar
beztu undirtektir hjá áheyr-
endum og varð að syngja
aukalög. Fékk hann og
marga fagra blómvendi.
13. A.
Brezka stjórniu hefir ’noðið
nokkurum ritsljórum frá
Irak til heimsóknar til Bret-
lands i þessum mánuði. ^
Ceðið eftir „J. B.“ hefir sent mér eftirfarandi
aðgerðum. bréf um umferðarmálin og öryggi á
götum og veguni: „Það er nú liðið
nokkuð síðan nefnd sú, er rikisstjórnin skipaði
lil þess ao rannsaka orsakir hinna tíðu slysa hér
í bænum og hvað gera megi lil þess að draga úr
slysahættunni, lauk störfum og skilaði áliti.
Skömmu siðar sendu félög atvinnubilstjóra frá
sér álitsgerð um það, sem þeim fannst ábóta-
vant, því að þeim fannst gengið framhjá sér við
skipun nefndarinnar og hefir álit þeirra verið
birt i blöðuríl, en síðan hefir ekkert verið í þess-
um máluin gert.
*
Slysum l>að vill nú svo einkennilega til, að eft-
fækkar. ir að álitsgerðir þessara aðila komu
. fram, hefir mjög dregið tir slysunum
hér i bænum og er það gleðilegt. En þótt slýsum
hafi fækkað, ])á mcgum við ekki láta okkur tit
hugar koma, að þar með sé slysahættan úr sög-
unni. Hver veit nema hvert slysið verði af öðru
nú á næstunni, menn bíði bana hver á fætur
öðrum, alveg eins og átti sér stað fyrir nokkur-
um mánuðum. Úr því að stjórnin setti þessa nefnd
á laggirnar. hlýtur hún að ætla sér að gera eitt-
hvað i máiinu, því að annars var til lítils að skipa
nefndina.
*
Vinna úr Mér fyndist nú rétt, að ríkisstjórnin
álitunum. eða sá ráðliérra, sem í hlut á, taki
sig nú til og taki álitsgerðir nefndar-
innar og bifreiðastjóranna til nákvæmrar athug-
unar. Hann má gjarnan skipa nýja nefnd lil að
gera þetta fyrir sig, en hann á.að láta hana virísa
það bezla úr því, sem hvor aðili hefir til mál-
anna að leggja og gera síðan gangskör að því að
koma því i framkvæmd til þess að auka öryggi
manna, þvi að atburðirnir í vor sýndu, að örygg-
isleysið er ótrúlega mikið. Og svö er Jíka þetta,
að of seint er að byrgja brunninn, þegar barnið
er dottið ofan í hann.“
*
Slysin koma Það má segja um slysin, að þau
i lortum. hagi sér eins og síldin, þau komi
í torfum. Um tíma kemur hvert
siysið af öð: u, líkt og hér í vor, en svo dettur
I allt í dúnalogn á milli, enginn maður slasast eða
[bíður bana. Þegar slysin eru tíð eru menn full-
ir af fyrirætlunum um að gripa til varúðarráð-
slafana, svo að þau endurtaki sig ekki, en þegar
þau hætta skyndilega, telja menn sér trú um,
að ulí sé öllu óhætt, svo að þegar næsta slysa-
alda dynur yfir, fcru menn jafnóviðbúnir og áð-
ur. Það má ekki koma .fyrir hér, því að þjóðfélag
okkar þarfnasl krafta allra einstaklinga þjóð-
arinnar og má ekki við að missa neinn þeirra.
*
Aðgerðir Þótl blessunarlega lítið hafi verið af
strax. slysum undanfarið, held eg að menn
geti fallizt á það, að ekki beri þess
vegna að draga það á langinn, að eitthvað sé
gert í þessum málum. Við eigum einmitt að
nota þetta hlé, til að ganga frá þessum ftiálum,
búa svo um hnútana, að sem fæst slys verði i
fraintíðinni. Sérfróðir menn. eiga að leggja á
ráðin í þessu efni og það á að fylgja ráðum
þeirra, en stinga þeim Jkki undir stól eða sofa
á þeim. Á næstunni mun bifreiðum enn fjölga
talsvert og það hlýtur að auka slysahættuna.
Ætti l>að að vera enn ein hvatning til að láta
til skarar skriða:
*
Vantar Um helgina tók eg eftir því, að Iveim
ljósker. tunnum hafði verið komið fyrir sem
einskonar aðvörunarmerki á miðri
Ilverfisgötunni, við vegamót hennar og Hrhig-
brautarinnar. Munu tunnurnar Vera búnar að
vera þarna í nokkra sólarhringa, en ljós-
keri hefir aldrei verið komið fyrir á þeim,
eftir að skuggsýnt er orðið. Hefi eg sjálfur ver-
ið votlur að því, að bill sein var með frekar dauf
ljós, var ríærri búinn að aka á tunnurnar. Slys
getur lilotizt af, þegar ljósmerki eru ekki selt
upp við slíkar tálmanir.
*
%
Sandurinn „Laugavegsbúi" skrifar mér
á Laugaveginum. á þessa leið: „Okkur, scm við
Laugaveginn búum, og raunar
fleirum, var slæmur grikkur gerður fyrir helgi,
þegar byrjað var að bera sand á götuna. Það
er sök sér þótt þetta sé gert, ef sandurinn er
fjarlægður þegar hann hefir lokið hluverki sinu,
en hann var bara tátinn um það sjálfur að fara
af götunni — m. a. upp í vit manna. Er ekki
með einhvcrju móti hægt að véra laus við sand-
inn?“