Alþýðublaðið - 23.08.1928, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
MAGGI
Bouillon-
Teminger
Gera matinn
bragðbetri og
næringarmeiri
-----H-----
Til í dósum með 10, 25,
100 og 500 stk.
-----E-----
Höfum einnig Maggi
súpukryddið á fiöskum.
skömmu eftir að síðari hálfleikur
hófst. Var ]>að gert úr þvögu
vi'ð mark Vals af Bimi Fr. Bjöms-
syxii. Gekk nú á ýmsu,, þar til
Alfreð Gíslasyni tókst að skjóta
knettinum af afli miklu í markið
hjá Val, og endaði svo leikurinn,
að ekki gerðist fleira sögulegt.
Vann því Víkingur B-lið Vals
með 3:0.
Axel Andrésson* var dómari.
Hann er áreiðanlega lang bezti
dómarinn, sem víð eigum hér. Þó
má það vart teljast rétt, að láta
hann dæma, þá er hans |eigið
félag keppir til veÆlauna. Eigi
skai það þó tekið svo, að hann
hafi sýnt mínstu hlutdrægni í
gærkvéldi með Víldng, því frek-
ar virtist það gagnstæða.
1 kvöld kl. 7 keppa K. R., A-Jið,
og Valur, A-lið, og eru miMar
líkur til að það verði mest spenn-
andi leikurinn á þessu móti. Ættu
bæjarbúar því að fjölmenna á
völlinn í kvöid.
9■ o. g.
Sápur
við allra hæfi.
Baðsápur
Andlitssápur
Handsápur
Barnasápur.
Hvergi betra úrval né lægra
verð.
jimaMuiJhnaton
Fðr til Vestfjarða.
Eftir
/
Guðmund Gislason Hagalin.
Kl. 7 að kvöldi komumst við
af stað — eftir 9 tíma : bið.
Höfðum viðVilxmiindur með okkur
tösku og bakpoka með smádóti
í, og tvo stóra poka, sem í var
tjald, eldunaráhiöld, hvílupokar,
matvæli o. fl. Auk þessa höfð-
um víð veiðistöng og byssu!
Bátur sá, er við fórum á, er
eign þexrra bræðra, sem eru á-
höfn á honum í öllum hans ferð-
um. Þeir heita Þorsteinn og
Guðbrandur og eiru Kristinssynir.
Eru þeir alþektiT vestra undir
nafninu Kristinsbræður. Þeir nota
bát sinn einigöngu til flutninga.
Þeir eru duglegir og hirða lítt
um, hvort þeir eru á ferð á nótt
eða degi, en þrátt fyrir dugnað-
inn taka þeir lífið með ró, láta
alt ganga svo;na hægt og. hægt,
srnátt ®g smátt, því að ekkert
Iggur nú á. Þorsteinn er þeirra
stærri og þreklegri’. Hann stýrir
í ferðum þeirra. Hann er víst af-
rendur að afli. Hann er broshýr,
en stiltur vel. Guðbrandur er
verzlunarskótakandídat, en unir
sér betur í vélarrúmi en í skrif-
stofu. Hann er sanirair véla-„meist-
ari". Hann lendir aldrei í vand-
ræðum. Hann hefir spotta í hverj-
um vasa og hnýtir saman límina
vélarinnar, ef ekkí er á betra völ.
Hamn hefir oftast xieykjarpípu í
munninum og er því nær undan-
tekningaTlaust brosandi. Ef hann
ekki brosir, þá er eins og andlitiö
verði óeðlilega silétt. En þegar
hann brosir, þá er eíns og sólskin
jsé í hverjum drætti og allur mað-
urinn ljómi af ánægju og sé
sannarlega eins og honum er eig-
legt. Þá er ég hafði athugaði
þenna Guðbrand, sagði ég:
í honum sé ég að eins guð, en
engan brand.
Þetta segi ég nú að sé lofsam-
legt.
Enn var á bátnum Jens Hólm-
geirsson, bústjóri, sterklegur mað-
ur, skarplegur og dugnaðarlegur,
Önfirðingur í húð og hár, — og
loks var — sérstaklega í fylgd
með frúnni •— telpa um ferm-
ingu, greind, snotur og skemtileg.
Vélarbáturinn dró tvo stóra
flutningabáta, em vindur stóð all
hvass af Djúpinu. Gekk því alt
hægt og rólega, og datt víst eng-
um í hug að segja neitt við því.
Alffir farþegairnfr þökkuðu guði
fyrir, að þeir voru þó komnir
af stað, og ég hugsaði með mér:
Ég legst þó ekki veikur á Isa-
firði. Ég kemst þó eitthvað á-
leiðis.
Loks komumst við út úr Skut-
ilsfirðinum, út á sjálft Djúpið, og
\rar nú stefnt á Ögurnes. Veður
wr bjart og faguxt, þó að vindur
væri nokkur.
Á vinstri hönd var Snæfjalla-
ströndin, með snæ í-fjöllum og
býli á stangli niður vdð sjóinn.
Á hægri voru firðir og nes, hyrn-
ur og hnjúkar, kambar og háls-
ar. Fram undan lokaði Ögurnesið
Djúpinu, en til hafs var kaldfeg
blika.-Báturinn var léttur og valt
og hjó háskalega, en menn stóðu
á þiljum og héldu sér í stögin.
Ég staTði á nesin og firðina,
spurði um nöfn á bæjum, er óg
sá, og um annað það, er vakti
athygli mina. Á Kambsnesi, milti
Álftafjarðar og Seyöisfjarðar,
þóttíst ég sjá girðingu mikla.
Skal það. tekið fram, að ég er
ekki sjónskarpur. Mér þótti und-
arlegt, að þarna skyldi vera girð-
ing, og sagði ég þvi við Vilmund:
— Hvaða girðing er þetta ?
— Girðing? Hvar?
— Nú þarnna á Kambsnesinu.
— A-á. Það er nátthagi, sem
hann Grimur í Súðavík á.
— Hefir hann þá bú?
— Já, ég hugsa það svari því.
— Og færir frá?
— Já, hann hefir í kvium.
Það ískraði í Þorsteini Krist-
insbróöur:
— Og við flytjum æmar yfir
fjörðinn á kvöldin.
Nú skildi ég, að ekki var alt
með feldu. Og ég vatt mér að
Þorsteini:
— Það hefir kannske verið á
þeirri leið, sem þið týnduð stýr-
inu, svo sem frægt er orðið?
Nú varð gleðskapur míkili, en
girðingin á Kambsnesinu var
símalífia.
Þá er komdð var inn undir Ög-
urnes, komu menn út á báti, og
tóku þeir við öðirum flutninga-
bátnum, er vélbátúrinn hafði í
eftirdragi. 1 Ögumesi eru nokkur
hús. Búa þar fiskimenn, er stunda
veiðar á smábátum í Djúpinu. í
Öguresi mnundi vera tilvalinn
verzlunarstaður fyrir Djúpið, en
ekki mundi ísafjarðarkaupstaður
græða á þvi, að sett væri á stofn
verzlun í Ögurnesi.
Þá er kemur inn fyrir Ögur-
nes, blasia' við hjð forna og
fræga höfðingjasetur, Ögur. Hef-
ir þar löngum verið vei búið og
er enn. Við fsafjarðardjúp búa
ekki að eins dugandi fiskimenn,
heldur og nýtir bændur, er hafa
mjög mikinn áhuga á jarðrækt.
Má nefna marga, sem standa í
fremstu röð íslenzkra bænda.
Halldór bóndi á Rauðamýri hefir
veriö og er framfara- og áhuga-
maður mikiíl. Faðir hans, Jón
Halldórsson á Laugabóii, var á
sinni tíð einstakur maður um
dugnað í jarða- og húsa-bótum.
Hann jók túniið um 6 dagsláttur,
gerði girðingar, sem voru yfir
2000 metra langar, bygði 24 pen-
ingshús og 7 hlöður. Þórður heit-
inn sonur hans var og mikill
framkvæmdamaður — og enn er
myndarlega búið á . Laugabólil
Dóttir Jóns á Laugabóli giftist
Kristjáni bónda í Múla, er tók
við jörð sinni í stökustu niður-
níðslu, en gerði hana einhverja
hina beztu bújörð vestra. Þegar
hann tók við búi i Múla, feng-
ust af túninu 60 hestar, en Kríst-
ján 6-faldaði töðufenginn og
bygði upp öll hús. Sonur Hall-
dórs á Rauðamýri er Jón bóndl
á Melgraseyri, sem á fyrstu 5
búskaparárum sínum vann 670
dagsverk að jarðabótum og hefir
haldið áfram eins og hann byrj-
aði og bygt öll hús á jörðinm
úr hinni vönduðustu steiinsteypu.
Af þeim, sem ég sérstaklega hefí
heyrt getið, sem - einstakra dugn-
aðar- og framkvæmdamanna í
búnaði, get ég enn fremur nefnt
Vernharð Einarsson, hreppstjóra í
Hvítanesi, Eggert Reginbaldssoni
að Kfeifum í Seyðisfirði og ,Ólaf
bónda i Skálavik i Mjóafiirði.
* Meira.
Sjómannakveðjnr.
FB. 22. ágúst.
Erum á leið til Englands. Vel-
liðan. Kærar kveðjur.
Skipshöfnin á Júpiter.
Erlemð simasfeeyti*
Talið er að Hassel hafi farist.
Khöfn, FB., 22. ágúst
Frá Washington er símað:
Varðskip Bandaríkjanna segja, að
stormur hafí verið í Davissundi1
síðastliðinn sunnudag, því ólík-
legt, að Hassel sé á Hjfi, hafl
hann lent á sjónum. Bandarikja-
stjórnin hefír tilkynt, að síðast
haíl frézt tíl Hassels á sunnudags-
morgun, en þá átti hann að eins
eftir ófamnar sjötíu og fimm iníl-
ur tUi Mount Evans á Grænlandí.
Venizelos sigrar glæsilega
í Grikklandi.
Frá Aþenuborg er símað: Veni-
zelos hefir fengið tvö hundruð
/tuttugu og átta þingsæti, andstæð-
ingar hans tuttugu og tvö, nefni-
lega: Konungssinhar fjórtán, Ka-
fandaris þrjú, Pangalos-flokkurinn