Vísir - 19.12.1945, Blaðsíða 4

4
V 1 S I R
Miðvikudaginn Í9. desember 1945
VISIR
DAGBLAÐ
Utgefandi:
BLAÐABTGÁFAN VlSIR II/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Íþróttalífið í Eyjum 1945,
(Um íþróttastárfseÁi í VestTíiánhaíéyjum 1945.)
Kemnr á óvart.
4að er svo margt, sem kcmur sumum stjórn-
arflökkunum á óvart. 1 eitt ár hafa þeir
Iiamrað á nýsköpuninni sem allra íriéina bót,
en kært sig kollótta um hvernig tryggja bæri j
afkomu atvinnuvcganna. 1 eldbúsdagsum-
ræðunum lýsti stjórnarflokkarnir yfir því, að
þeir hefðu bjargað samningunum við Brcta,
varðandi sölu á fiskframleiðslu síðasta árs,
mcð því að draga samningana í nokkra mán-
uði í stað þess að í'lana að þeim, svo sem
Framsóknarflokkurinn liefði viljað. Nú lýsa
flokkar þessir jafnframt yfir.því, að alger-
lega hafi ])að komið þeim á óvart, er Brétar
tóku* þá ákvörðun, að leyfa hvorki opinber-
um aðilufri né einstökum fyrirtækjum irin-
ilutning á hraðfrystum l'iski.
Vafalaust hefur öllum aðilum verið ljóst
við samningsgerðina á síðasta vctri, að frum-
sjónarmið Breta er að verða sjálfum sér
nógir um fiskframleiðslu, cn með því
að styrjöldinni var cnn eigi lokið, er samn-
ingarnir stóðu yfir og óvæntir atburðir báru
að höridum, þá varð þó niðurstaða þessara
samningaumleitana sú, að Bretar kéýptu fisk-
framleiðslu þessa árs fyrir viðunandi verð,
og gátu því frystiliúsin haldið uppi starf-
rækslu sinni án verulegra truflaria. Þótt nið-
urstaða samninganna reyndist sú, sem að of-
an greinir, kom strax í ljós viðhorf Breta,
])annig að gera mætti ráð fyrir nokkrum erf-
iðleikum í samningagerðinni, þótt hinsvegar
væri ekki að vænta algers og fyrirvaraiauss
banns á innflutningi frysta fisksins. En sé
gengið út frá því, að frumsjónarmið Breta
miðist fyrst og frcmst við eigin framlciðslu,
verðum við að vcra við því búnir, að ekki
gangi jafngreiðlega að selja íslenzka fiskfram-
leiðslu á brezkum markaði. öllum er kunnugt,
að f'yrir slríð lágu meginvandræði útvegsins
ekki fyrst og fremst í aflabresti, heldur i hinu
að selja fiskinn á erlendum markaði. Alskon-
ar hömlur voru settar við fiskflutningum og
meðal annars var gripið til þess ráðs, að meina
togurum að flytja ncma ákveðið magn á er-
Jendan markað, þótt þeir gætu auðveldlega
i'Iutt miklu meira1 magn hverri ferð. Þess-
ar hömlur voru settar af Bretuín, og fengum
við Islendingar á engan hátt við þetta ráðið.
Norðmenn fóru aldrci dult mcð það, að aðal-
vrfiðleikar þcirra væru ekki að afla fisksins,
lieldur að selja hann, en vafalaust verðum
við nú að miða aðgerðir okkar að nokkru við
reynslu okkar sjálfra og Norðmanna fyrir
stríð. Það er hjákátlegt, að byggja alla af-
komu sína á erlendum markaði hjá þeim þjóð-
'um, sem sjálfar eru mestu fiskveiðiþjóðir í
heimi.
Hér í blaðinu hefur þráfaldlega verið við
þessu varað og jafnframt bcnt á, að daut't
ítimabil mundi koma milli þess sem brczki
markaðurinn lókaðist og meginlandsmarkað-
urinn opnaðist. Þetta virðist ætla að sannast
anjög lilfinnanlega. ÖIl nýsköpun framleiðslu-
fækja cr góð, en hverri nýsköpun er nauðsyn
iið finria örugga markaði og haga í'ramleiðslu
Eftirfarandi yfirlit uiri
íþróttalífið í Vestiriárinaeyj-
um 1945 hefir fréttáritari
ðrisis i Éyjum ferigið hjá
Vigfúsi ólafssyni,. fonrianni
íþróttabandalags Vestmanna-
eyja. Vigfús er mjög áhúr.i-
sámur um iþróttamál og
manna kunnngástur uni garig
íþróttamála i Eyjúíri fyr og
síðar.
Sumarstarfsemin
hófst hér í byrjuri riíái riicð
þvi að raðað var nið'ur mót-
um yfir sumarið. Gérðu það
sérráð í. B. V. og sljórn þess.
Voru öll mót sumarsips
ákveðin á einum og sama
degi og félögunum siðan af-
hent skrá yfir þau fyrirfram."
Gafst þetla fyrirkomulag
mjog vel og virðist vera
mjög heppilegt fyrir allá að-
ila. Þarna gátu félögin strnx
séð fyrir livaðá íriótum ]íáu
átlu að standa og gert uridir-
búning þar að lútandi með.
nægilegum fyrirvara. Þá
varð alveg laust við sumar-
frí íþróttamanna þyrftu að
lenda i þeim mótum, sem þá
langaði að taka þátt i og þeir
gátu valið sér leyfistíma,
þegar átli að fara burt úr
ljænum i íþróttaferðir. Ann-
ars var niðurröðun móta
þrerins koriár: knattspvrnu-
mót, handknattleiksmót og
frjáls-íþróttamót. Sund gat
])vi miður ekki verið með,
þar sem viðgerð á sundlaug-
inni var ekki lokið. Ilenni er
nú lokið og hefir laugin ver-
ið starfrækt í haust og verð-
ur vonandi i því lagi næsta
sumar, að þar verði liægt að
iðka sund. Sundkennari cr
Friðrik .Tesson, fimleika-
kennari, og er lögð aðal-
áherzla á að kenna fullnað-
arprófsbörnum.
okkar eftir þörfum þeirra, þannig að við
hrekjumst ckki eins og .reyr a,f vindi skckinn °S. hugsjoninni, sem er jáín
ifyrir hvcrjum gust eða riaarkaðslægðum. Stað- @r 's'u ' inenningu.
reyiidin blasir við augum, cn þá er að vænta
íiö nýsk.öpunarstjórmn htímákkkwm í ;bál.
Knaííspyrna.
Aðstaða til knattspyrnu-
æfinga er mjög slæm. Má þar
fyrst nefna, að vertíð stend-
ur yfir til aprílloka og kem-
ur þvi eigi tri greina að hefja
æfingar fyrr en í maí, þar
sem flestir knattspyrnumenn
eru sjómenn e&a vinna eitt-
hvað við fiskveiðarnar. Sýndi
það mikinn vilja, er þessir
piltar æfðu einn mánuð og
fóru svo til Reykjavíkur á
íslándsriióf í nieislaraflokki
fyrir nokkurum árum. Nú er
þetta næstum útilokað, þvi
nú stundar méira en lielm-
ingur flotans dragnótaveiðar
í maí og þvi flestir á sjó á-
frá'rii. Þegar síldveiðitíminn
er kominn, þá fer megin-
þorri i þróttamanna með
skiþunum norður fyrir land
og er þar fram í september.
Má segja, að mjög séu brotin
skörð i raðir íþróttámanna
af þessum orsökum. ,Sá á
hjá Reykvíkingum að missa
Finnbjörn Þorvaldsson ein-
an og geta allir af því ráðið
hver skaði er fyrir fámennt
bj-ggðarlag að nfissa nokkura
tugi pilfa, þó éigi séu þeir
eins góðir og Finnbjörn.
En vinnan fyrst, íþrótlirn-
ar svo, cr lögmál, sem við
megum aldrei gleyma. Við
íslendingar Iiöfum ekki ráð
á að hafa atvinnumenn i
iþrótlum, enda væri ])á
komið út fyrir hið eiginlega
markmið með íðkun þeirra
senda fifllorðna í knatt-
sþyrnu síðri'stu þrji'i áriri.
Kn a ttspy r n u m ó t i n hér
fara þvi frárri i júní og sepl-
eínber. Erri þá flestir heima,
þótl eklri hal'i verið mikill
tíirii trl.æfiiigá. Úrslil í knatt-
spyrniinni urðu þau, að fé-
lögiri skfídu jöfn. Týr vann
fyrsta flökk í vör, en t.apaði
vrigri fíokkrinum, en i baust
váriri Þór 1. flokk, én tapaði
líiririiri.
Aririárs erú
hættir áslæðan
átvinnu-
fyrir því ,að
■ejiiri . hefir yeiáð hwgt -að-
Haridkriattléikur.
Hán'ri liefir aldrei vcrið
ei'ris goðáir liér og í sumar.
Yeiður ástæðan að teljast sú
eiri, áð aldrei líafa vcrið
I nldin Svoria mörg mót.
Eyrsta keppnin vrir 17. júní,
A og B. hða mót, 2(!. og 21.
júlí, þjöðhátiðarképpni 3.—5.
ágúst ög meistarmöt Yest-
mánnáeyja í lok ágúst.
Er þar iriéð féngið sam-
iiengi í æfiiigar allt sumar-
ið, því mót verða að skoðast
sem beinagrind æfinganr.á.
Tel eg mjög athugandi fyrir
önnur félög að taka upp
þetta fyrirkomulag. Þá var
annað stórt spoi’ stígið til
framfara með kepprii B-
liða. Er þar með miklú fleiri
stúlkum gcfinn kostur á
keppni og miklu fleiri mæta
til ígfinga, en þegar aðeins
er um eitt lið að ræða og ofl
í því fullorðnar stúlkur, seíft
hafa leikið ár eftir ár.
Með keppni B-liða fá stúlk-
nr úr skólunum tækifseri til
keppni undir eins. Kemur
þá ekki fyrir sá leiði galli,
að stúlkur, seni æfa 3—4 ár
fái aldrei að keppa, vegna
þess hve þær éru ungar. Gef-
,ast þær svo lolcs upp á að
æfa. Yerður yfirleitt að
miða. að þvi riieira en gert
hefir verið i Igndimi að gera
iþróttirnar að almennuni
skémmtunum, þar sem fá-
menriur hópur afreksmanna
drepa ekki hiiía ,af sér. Eru
stjörnuíþróttir hæpnar og
niega m. a. aldrei vcrða að-
alþáttur í líkámsmenningu
landsmanna.
Hér er handknaltleikur
vinsælasta iþrótlin mcðal a-
horfend.a og engin keppni
eins vel sótt. Er áberándi
hve mikið af eldra fólki Jiorf-
ir á hann og ])á sérsíaklega
koniir,. sem liréint og beint
fjölmenna. Væri athugandi
hvort ekki væri rétl að liafa
góðan grasvöll j livérju
þorpi á landinu, þar sem
ungir og gámlir gætu brugð-
ið sér á stuttan. skemmtileg-
,m leik með þvi að ganga
fyrir næsla liúsllörn. Það cilt
er víst. að Iiaridboltinn er
mikil íþrótt. sem sameinar
mest allra íþrótta fimleika
og frjálsar ibróttir. Ætti að
leggia meiri áherzlu á liann
fen knattspýrnu og jafnvel
taka I .ann upp við hverri
skóla í landinu og iðka hann
sem fasta grein eins og fim-
leika.
Úrslit milli félaganna í
liandknattleíknum urðu þau,
að hjá A-liðunum vanú Týr
þrjá leiki, Þór vann einn og
éinn v.arð jafntefli. Iljá B-
liðunum vann Þór annan og
hinn varð jafntefli.
. Meistaramótið var þannig,
að A- og B-liðin kepptu öll
við eitt, o.g eitt við öll. Þótti
þáð góð skemmtun og undu
allir vel við úrslitin, þótl B-
liiðn Iiafi auðvilað verið
miklu veikari en A-liðin.
---------- Erh. á 8. s.
„ösku- Frá „Þ. Þ.“ hefi eg fengiS eftirfar-
bakkinn." andi bréf: „Yzt á Eiðisgranda, séni
nú er jafnan i daglegu máli nefnd-
ú'r „Óskuba’kki'* manna á meðat gefur að lita
skúr nokkurn. Er skúrinn húsnæði varðarins
þarna, sem tekið var upp á að hafa þarna i vor
og einnig cr hann ætlaður verkamönnunum, sem
vin^a við losun bíla á bakkánum á dáginn. í
skúr þessúni er að vísu ofnkríli, en ljóslaus má
hann heita, því að þar er aðeins ein olíulukt,
scm varla her uæga birtá til þess að lýs’a upp
hænsnaskúr.
*
Ljós— Xú í svartasta skámmdeginu er állur
leysi. öskubalddnn ljóslaus, alla leið frí
Grándaveginum og út á Seltjarnarnee,
Losun á bílúm þeim, sem koma með sorp, e:
ekki lokið fyrr en klukkan fimm og jafpvet
enn síðar. Verða verkamennirnir, sem að þessu
starfá, að vinna við vasaljós, til þess áð sjá
handa siílna sldl. Er stórhætta áð slíkum vinnu-
hrögðum, því að þarna vinnur heyrnariaus mað-
ur, sem verður að nota sjónina i heyrnar stáð,
en sér ekki fram fyrir fætur sér eða veit, þó að
bí 11 komi aftan að hoiium i myi'krinu.
*
Iívart- Er mér kunnugt um, að maður þessi
anir. hefir livað eftir arinað horið l'ram
kvartanir við yfirmenn sína og vörð-
urinn mun einnig liafa rætt þetta við hin æðri
máttarvöld bæjarins. En þessar umkvartanir
hafa þó eitgan árangur horið. Mun því vera
borið við af þeim, sem um þetta eiga að vita,
að það sé sök Ráfveitunnar, að öskuþakkinn
skuli ekki hafa verið lýstur, því að ætlunin hafi
verið að koma því i kring i haust að setja þar upp
Jjós. Hafi jfirvöld bæjarins kvartað yfir þessu
livað eftir annað, en ekki borið árangur. Svarar
Rafveitan vafaiauSt fyrir sig, að því er þetta
snertír.
*
Níetur- En það er bezt að halda áfram með
vörðurinn. söguna: Þegar klukkan er fimm,
tekur svo vörðiirinn við vaktinni.
Þá cr orðið friildimmt fyrir riökkurri. Vörður-
irin hefir aðsetur sitt í skúrnum, sem fyrr er
nefndur. Þarna hírisl hann til Iágnætlis í hvaða
veðri sem er, aleinn með kerti og vasaljósið silt.
Hin löngu kvöld heyrir hánn aðeins skrjáfið í
rottununi, gnauðið í skammdcgisstormunum, sem
hrisla oft skúrinn ónotalega, og i öldimum, sem
bylta sér við flæðarmálið.
*
Grjótkast. Komið getur ])ó fyrir, að tilbreyling
verði á þessu og rofin sé þögnin
skyndilega með grjótkasti á sluirinn, éinhvers
slaðar után úr mýrkrinu, en sjáldgæft nnin það
þó vera. Fáir bílar koma á kveldin, en þó kem-
rir oftast nær cinn og einn á hverju lcvöldi.
Verður vörðurinn þá að hlaupa út með vasa-
ljósið, til að leiðbeina bilstjóranum, sem ekki
veit, vegiia myrkurs, hvar hárin getur losað bíl-
inn, án þess að eiga á liætlu að „bákka" ut af
bakkánuin og jafnvel riiður í flæðármái.
*
óvið- Er þetta kuldásælt slarf fyrir vörð-
unandi. iriri í myrkri og iliviðri. Manni dettúr
ósjálfrátt í hug, livort hærinn sé að
koma sér upp sakamannanýleridu á bakkanum
þarria, þar sem mönnurn vcrði refsáð'méð þvi
að geyma þá í myrkri. Þetta fyrirkomulag, sem
þarna rikir, verðiir að teljast óverjandi og al-
gerlega ósamboðið lýðfrjálsu þjóðfélagi. Mmidi
engu einkafyrirtæki haldast uppi áð breyla svo
við þjóna sina og hygg cg að aðbúð þeirra, sem
þarna starfa, sé nær einstök í sinni röð.
f Þjóðviijanum í gær er greinastúfur eftir
mann, sem heitir Gunnar Már Pét'úrsson. Hann
segir m. a.:
.....Ailir, scm á annað borð hafa heilbrigða
hrigsun, vita, að sérhver flokkur hefir eitfhvað
gott til hrunns að bera, og Sósíalistáflókkurinn
getur efalaust lært márgt gott iijá borgaraJegu
flokkunum — en felii það geti ekki líka verið
öfugt? Stjórrimál eru .... eitthvað það iegursta
seih til er — en þau geta líka bréyfzt í hiria sóðá-
legustu og andstyggilégustu lygi .... I danska
kommúnist'aJilaðinu „Land og Folk“ var á sjálf-
ari kosningádaginn 30. okt. birt mynd.af Cjhrist-
mas Möller ....“ ■■
G. M. P. ætti að byrja á því að „reformera“
hlaðið, sem hann skrifar í. En það finnst liön-
(ua.kannskealgeráóþarfi!......................