Vísir - 10.05.1946, Blaðsíða 4

n
V 1 S I R
Föstudaginn 10. maí 194(5
VISIR
DAGBLAÐ
Crtgefandi:
BLAÐAGTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: FélagsprentsmiðjunnL
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Slysavarnir.
Slysavarnafélag Islands hefur unnið mikið
og gott starf á undanförnum árum, og
verða afrek þess í rauninni aldrei ofþökkuð.
á morgun vígir það fimmtuguslu og sjöttu
hjörgunarstöð sína, sem jafnframt er stærsta
og l'ullkomnasta stöðin, sem félagið hefur
reist. Er stöð þessi byggð í örfirisey, en raun
hefur sannað, að nauðsyn ber til að slíkri stöð
verði komið upp þai*. Gólfflötur stöðvarinnar
er 360 fermetrar, en í henni er bátabyrgi og
tvö herbergi fyrir starfslið stofnunarinnar.
Slysavarnafélagið og Sjómannadagsráðið hafa
staðið straum af byggingunni og hafa greitt
kostnað hennar að lielmingi. Á morgun verð-
ur efnt til fjársöfnunar meðal almennings og
verða merki Slysavarnafélagsins seld á göt-
nm bæjarins, en þess er að vænta, að menn
bregðist vel við og styrki félagið í hinni þjóð-
nýtu starfsemi. öllu því fé er vel varið, sem
í té er látið til slysavarna, en fyrir atbeina
Slysavarnafélagsins hefur fjölda mannslífa
verið bjargað við strendur landsins á undan-
förnum árum og skip verið leidd heil i höfn,
sem ella hefði verið voði vís.
Þótt Slysavarnafélagið hafi unnið mikið
starf og gott, fer fjarri því að það hafi notið
]>ess stuðnings almennings, sem það verð-
skudlr. Félagið ætti að vera ósltabarn þjóðar-
innar, en það leiðir einfaldlega af því, að sjáv-
arsókn er aðalatvinnuvegur hennar og sem
hún á allt undir. Þær munu vera teljándi
fjölskyldurnar hér á landi, scm eiga ekki sjó-
menn innan sinna vébanda, en úr því að svo
cr, ætti öllum að vera ljúft að leggja nokkuð
af mörkum til þess að tryggja líf og velferð
])cssara manna, en ])að vcrður ckki gert á
unnan hátt betur en að styrkja starfsemi
Slysavarnafélagsins. Reykvíkingar — sem og
aðrir landsmenn — mættu minnast ])ess, er
mannskaðinn mikli varð á Viðeyjarsúndi, að
öllum Reykvíkingum áhorfandi, en án ])ess'
að unnt væri að veita nokkra hjálp. Slíkir
atburðir munu tæplega geta átt sér stað úr
þessu og ber fyrst og fremst að þakka það
starfsemi Slysavarnafélagsins. Ef vcl á að
vera þyrftu björgunarskip að vera í hverri
verstöð. Vestmanneyingar skildu þetla og
ruddu brautina, er þeir keyptu björgunar-
skipið Þór. Þvi miður lagðist sá rekstur nið-
ur vegna fjárskorts, en þér var stefnt að réttu
marki. Okkur er sennilega um megn að reka
sjálfstæða björgunarstarfsemi, cn hinsvegar
má auðvcldlcga sameina slíkan rekstur og
landhelgisgæzlu eða fiskirannsóknir. Smáir
björgunarbátar geta komið að góðum notum
] sumum vcrstöðvum, en hinsvegar sannar
reynslan, að við þurfum fyrst og fremst á
stórum og sterkbyggðum björgunarskipum
að halda. Ctgerð þeirra er að vísu svo kostn-
aðarsöm, að hún er Slysavarnafélaginu um
megn, cn ])á bcr ríkinu að hlaupa undir bagga,
enda á það að annast björgunarstarfsemina
öðrum aðilum fremur. Samtök einstaklinga,
sem miða að auknu öryggi, eru góð, en þrátt
fyrir þau hvíla sömu skyldur á ríkinu að því
cr slíka starfsemi varðar. Á morgun gefst al-
menningi kostpr á að styrkja starfsemi Slysa-
varnafélagsins. Er þess að vænta, að menn
kaupi merki dagsins og skapi félaginu þann-
• ig.skilyrði -til aukinnar. starfsemi.
Málverkið hér að ofan nefnist „Frá Hafnarfirði“ og er
eitt af mörgum á sýningu Péturs Fr. Sigurðssonar.
17 ára piltur sýnir 105
málverk og teikningar-
Fyrir fjórum árum í þ.
mánuði sýndi 13 ára gamall
drengur, Pétur Friðrik Sig-
urðsson, nokkur málverk og
teikningar í sýningarglugga
Jóns Björnssonar & Co. í
Bankastræti.
Um þessa sýningu sagði
Vísir 18. maí 1942:
„Áthyglisverða myndasvn-
ingu ber fyrir augu vegfar-
enda, sem eiga lcið um
Bankastræti og líta í sýning-
arglugga Jóns Björnssonar
Hljómlist og Þyí niiður hefir bréf það frá
landkynning. „Bergþóru“, sem liér fer á eftir,
legið lijá mér i* nokkra daga, en
eg held, að það komi elcki að sök, þar sem efni
þess má ræða livenær sem er. Bréfið liljóðar
svo: „Mér hefir komið til liugar, í sambandi
við utanför karlakórs Sambands islenzkra karla-
kóra og væntanlega för Karlakórs Iteykjavikur
til Banadríkjanna, að vel megi tengja saman
þetta tvennt — hljómlist og kynningu á íslandi
meðal framandi þjóða.
*
Unnendur Meðal allra þjóða eru til fjölmarg-
hljómlistar. ir unnendur hljómlistarinnar og
þeir dæma oft aðrar þjóðir að veru-
legu leyti eftir þvi, liversu marga listamefin
þær eiga á þcssu sviði. Við eigum góða kóra,
sem vcrða þjóðinni til sóma, er þeir koma fram,
en þeir eru þó ekki hentugasta áróðurstækið til
landkynningar. Hinsvegar eigum við ýmsa lista-
mcnn af >ngri kynslóðinni, sem eru svo færir
á sinu sviði, að þeir geta unnið landi sínu mik-
inn frama, ef þeir koma fram erlendis.
*
Hugmyndin. Mér flaug ]>essi samsetning — land-
kynning og hljómlist — i hug, er
memit fyrir framan sýning-
argluggann.“
Þá um haustið fór Pétur
í myndlistaideild Handíða-' „ frétti, að píanósnillingurinn Rögnvaldur Sig-
skólans og stundaði þai nam ^ uj-jónsson mundi fara utan mcð kórnum, sem
í «> vetur, sem hann lauk í fór tii Norðurlanda á dögunum. Eg tel, að liið
fyrravor.
Aðalkennari
hans hefir
opinbera mætti gjarnan stuðla að því, að hann
og aðrir góðir listamenn okkar fari til fram-
\eiið Kui t Ziei, yíiikennaii jainii landa og kynni þjóð sína mcð tónum. En
skólans, en einnig kenndi ^ vjtanjCga ,nCga ekki aðrir veljast til sliks
Þorvaldur Skúlason listmál
ari honum fyrsta veturinn.
Pétur opnar nú sjálfstæða
sýningu á málverkum sínum
& Co. Þar eru til sýnis teikn-og teikningum á morgun,
ingar og mélverk eftir 13 áralaugardaginn 11. maí i Sýn-,
dreng, Pétur Sigurðsson aðingarskálanum, og sýnir þarj
nafni, ■ sem ekki hefir notið40 olíumálverk, 30 vatnslifa-
annarrar tilsagnar en þess.myndir og 35 teikningar.
sem almennt er kennt börn- Kennarar Péturs og ýmsir
um í barnaskólum. Það eruokkar mætustu listmálara
líkur til, að hér sé um lista- telja hann gæddan miklum
mannsefni að ræða, ef Pétur hæfileikum.
fær að njóta góðrar kennsln Pétur er aðeins 17 ára
í framtíðinni. Hefir sýningin gamall, er hann lieldur þessa
þegar vakið mikla athygli sýningu, cn fer utan á næst-
bæjarbúa, og er oft fjöl-unni til frekara náms.
á' ferðalagi um Norðurlönd
og er nýkominn Ixeim aftur.
Ilann hefir verið að kynna
sér fyrirkomulag erlendis
upplýsingiim'íun tilhögun á kennslu i um-
frá Jóni Oddgeiri Jónssynijferðarmálum. Jón Oddgeir
verður haldin hér á næst- ferðaðist aðallega um Svi-
Umferðavikíí
liér á næstuimi
Samkvæmt
unni umferðarvika.
Það er orðið langt síðan
að umferðarvika hefir verið
haldin hér í bænum, en nauð-
syn er á því að fræða fólk um
umferðarmál og hafa shkar
mnferðarvikur gefist vel. Jón
])jóð og Danmörkú. Hann
telur að við íslcndingar
stöndum frændþjóðum okk-
ar allverulega að baki í
þessum efnum.
Umferðarvikan, sem Iialda
á hér í bænum, verður vænt
I vnamejja inesa eiuvi aonr veijast tll SUKS en
þeir, sem tvimælalaust eru listamenn á mæli-
kvarða annarra þjóða. Annars væri verr farið
cn lieima setið,
*
Eldri dæmi. Þeir, sem kunnugir eru þcssum
málum, hljóndistinni'og landkynn-
ingu, nuinii vafálaust geta dregið fram einliver
dæmi um það, að listamenn liafi unnið þjóð
sinni mikiö gagn, ltynnt hana og unnið henni
samúð hjá öðrum þjóðum með þvi einu að
leyfa þeim að ldýða á list sína. ÖUum ber vist
sainan um, að þö'rf sé á að kynna lándið, til
l>ess að menn auki viðskipti sín við það, og ef
þcssi leið er likleg til einhvers árangurs, þá sé
eg ekki, hvers vegna mætti ekki reyna hana.“
*
Á næstu Það má víst telja það öruggt, að eftir
árum. nokkur ár verði farið að kynna land-
ið markvisst og ötullega, kynna afurð-
•*
ir þess, menningu og annað, sem talið verður
vel til þess fallið að auka áhuga manna fyrir
þvi á ýmsum sviðum. Þegar mcnn fara að bera
saman ráð sín um þessi mál, koma vafalaust
maragr áróðursaðferðir til greina, og verður ekki
séð, hvers vegna þá mætti ekki athuga málið
Oddeeir Jónsson Iiefir verið anleífa í lok mánaðarins.
Myndin sýnir
þar sem verið er
að kenna börn-
um umferðar-
reglur í sænsk-
um skóla. Mun
bók um þetta
efni bráðlega
koma út á ís-
lenzku.
frá þessari hlið eins og fleirum.
*
Þörfin Það fer varla hjá því, að þörfin aukist
eykst. á slíkri kýnningarstarfsemi, þegar við-
skipti þjóða í milli fara að færast í
eðlilcgt liorf, og þær fara að gcta sinnt svo ýmis-
konar framleiðslu, að samkeppnin harðnar. Þá
mun jafnvel verða að reyna allar leiðir til að
vekja athygli á sér og hverfa ekki innan um
risana.
*
Stutt svar. íþróttamaðurinn, sem skrifaði mér
í síðastl. v-iku, sltrifar nú: „Það er
ekki rétt í svari Vignis Andréssonar (i. niai, að
eg sé með öfund og stofni til kryts, því að það
keniur hvergi fram lijá mér. Heldur vildi eg,
að samræmi ætti að vera i styrkjum til flokka,
er fara lil annarra landa, til að kynna landið.
Annars er svar V. A. mikið til um það sama
og bréf mitt — við erum sammála í því, að
sem fk-stir flokkar fari utan, til að læra og
kynna Iandið.“ — Er þessum orðaskiptum þá
lokið.
{