Alþýðublaðið - 28.08.1928, Blaðsíða 3

alþýðublaðið
3
iiD) m i Olseini CM
M ‘ 1" Höfum til: Flngnaveiðara „Loke“ sönrn tegund og áður. Einnig Black Flag flugnasprautur, með tiheyrandi vökva.
^iiiiiiiiiiiiiiiiíwitiiiiniffliiiiifHaiimiiiiiniíiiiniiffliiBítiiiiiiiiMtimriiiiiiiiiriii 11111 imifillllllllISilillllllllllilllimiiiiíIíllIflfílílifilOliiilIlifiilííillliP
Jj Bezta Cigart sera .kc I Comi ■ Westminsfer | Cifl | Fást í öl ittan í 20 stk. pökkum, >sta 1 krónu, er: jj maoder, Virginia, I [arettur. I lum verzhinuni. j§
Simnudagsmatur >Mgbl.“
„Mgbl.“ fræðír lesendur sina á
því á sunnudaginn, a'ð Alþýbu-
blaðið telji „til launa m. a. kosto-
að við utanferðir manina í þágu
ríkísins eða fyrirtækja, er rifeið
hefir með höndum.“
Þetta er lygl
Alþýðublaðíð hefir tallSð upp
greiðsliur íhaldsst|ömarininar af
opinberu fé til einstíikra manna,
bæði Iaunagreiðslur Og aðnar, þar
á meðal ferðakostnað, en hverjum
ðvftlausum, læsum mann-i er vor-
kunnarlaust að sjá, hvað er hvað,
því að jafnan er tilgreinf í blaðfnu
fyrir hvaö greiðslurqþr eru.
Ferðakostna'ðarreíkningar erp líka
stundum hýsna misjafnir og at-
hugaverðír sumir, og því oft ful-1
ástæða till að nefna þá.
Moxgunb laðs rítstj örarná r éru
1-aBsír. Þeir hlj-ðta því vísvitandi
að hafa sett þessi ósanndndi! í
sunnudagsblaðíð sitt.
Tölur þær, sem Alþýðublaðíð
hefír birt og mun bjrta, era
réttar. Vonandl verður skýrsla
„Mgbl.“ um tekjur Magnúsar
Guðmundssonar, Ólafs Thors,
Jónanna ólafssonar og Þorláks-
sooar jafn-rétt.
Hvenær feemiur hún?
Margír bíða eftir hennl með ö-
þreyju.
SMrslð „Flngfélags tslands“
til ríklsstjornarinnar.
—- (Fsrih.)
Álit nokkurra manna,
er næstí kaflinn í skýrsluinm.
TveSr þejr fyrstu, Geir Sigurðs-
^onn og Loftur Bjarnason, skýra
nokkuð frá för sihmi í „Súlunnf"
og er þeirri frásögn þeirra slept
hér, en að eíns tekið það, er máli
sldftir fyrir horfur þessaxa mála,
sem hér um ræðlr, í framtiðinni-.
Geir Siffurðgson segír:
„ÁlSt mitt er, að hægt sé að á-
kveða síldargöngur úr flugvélum,
ef floglð er hæfilega hátt, má þó
vel vera, að mísjafnlega sjáist til
síldarin-nar, eftjr því, hvernig
veður er, en vafalaust tel ég, að
uppívöður sjáist greiniáega, og
vlrðist mér nokkuð auövelt að á-
kveða stærð þeírra, því þar er
sjórínn miM-ð dekfcri Það er auð-
vitað ekki hægt að slá neinu föstu
í þessu efni eftir elns dags flug,
en verðl þessum athugunum hald-
Ið áfram, sem ég tel sjálfsagt,
mun þetta alt koma bej«r í ljós
með reynslunni
Loflw Bjamason. úi.gerðarmnð-
iw seglr svo:
„EftSr þetta flug, mfngetinn dag,
er það sannfæring mín, að heppi-
legt muni vera að nota flugvél-
ar tíl að athuga síldargöngur og
lelðbeina fistómönnum við veið-
ar. Skal það sérstaklega tekið
fram, aö engu síður er það á-
riðandi, að geta, ákveðið á viss-
um flóum og fjörðum, að engín
,síld sé þar. Er það hegræðl fyrir
fískimenn að þurfa ektó að leita
langt á þá staði, er enga veiði
er að fá.
Sömuleíðis hefir verið varpað
njöur úr flugvélinni skeytum ti3
nokkurrra síldarsklpa, sem fBllvíst
er um að komíð he-fir að not-
pm, og mundi þó alment meiri
not af slikum ferðum „Súlunn-
er" ef tal-stöð væri í henn-i og
móttökutækS í öllum síldveiða-
sMpum. því þá gætu þau brugð-
Ið strax við, er þau fengi fregn-
fna.“
Guomimclur skipstjóri á
„Skalkxgrímf er stuítorður og
gagmorðux Hann simar til for-
ma-nns Flugfélagsins:
„Af starfí „Súlunnar'' við síid-
veiðar hefir veriö og verð-ur ó-
metanlegt gagn."
Fniöjik ókifsson skipherra á
„Pór“ fer varlega í sakirnar. Um-
sögn hans er svohl-jóðandí:
„Út af skeytl yðar í da-g, þar
sem þér biðjið mjg um álit mitt
á flugvélum tH s-trandgæzlu um
síldveíðitímann, vil ég taka fram,
að enn þá er mjög lítil reynsla
fengín fyrir nytsemí flugrvéla við
landhielgisgæzlu hér við land, en
þó álít ég, að í samvihnu við
varðstóp geti flugvélar í sumum
tílfellum orðið að liði.“
Álit E'mhs Kristöferssowir 1.
stýrimams á „Þór“ er ákveðnara.
Segir hann svo:
„Ég álít að flugv'élar geti að
míklum mun létt gæzlustarfið, að-
allega þó víð sildvei 'ðaeftirlitið.
Sérstaklega þó tíl að passa að
degi til, að umhleðsla og söltun
fari ekki fram í landhelgi, en
eins og reynslan hefir sýnt, befir
strandvarnasMpunum verið lítt
miögulegt að- sanna á stóp um-
hleðslu og söltun í landhelgi
vegna þess, að þegar stóp í land-
helgi við s-öltun og umhfeðslu sjá
tfl varðskips, hætta allir sínu
verkl áður en hægt er að sannat
að þeír hafi unnið neiitt. En ef
á að reyna að framkvæma bráða-
blrgðamælingar úr flugvélinn-i
áður en hún le-ntí, álít ég, að
heppíle-gra sé, að í ffugvélinm
væru tveir menn, sem gæti gert
mælingar með sextant, til þess
að þel’r ínældi sitt hornilð hv-or.
Værí það samhentir menn, álít
ég, að mættí fara nærri um stað-
Inn, ef stólyrðl væri- góð að öðra
teytl. í sumum tilfellum vær;
gott að hafa með belg og tílheyr-
andi línu og akkeri, tíl þess að
setja út hjá sekuni skípum.''
Nl.
Sildveiðin.
Síglufirði, FB., 27. ágúst.
Á hádegi 26. ágúst var búið að
salta hér 55,878 tn. og krydda og
sykursalta 18,384. Undanfarna
daga hefxr verið stormur, sem
hefir hindrað veíðar. I nótt frem-
ur góð reknetjaveiði.
Khöfn, FB., 27. ágúst.
Frá Parjs er simað: Strese-
mann kom hfngað í gær og fékfe
mjög víngjamlegar móttökur af
íbúum Parisarbprgar og blöðun-
um. Benda blöðfe á, að Strese-
mann sé fyrstf utanrikismálaráð-
herra Þýzkalands, sem síðan 1870
hefír heimsótt höfuðstað Frakk-
lands í opfoberum erindum. Stre-
semann áttl í gær langa samræðu
vlð* Brja-nd. Umxæðuefninu hald-
ið leyndu, en gizkað er á, að
Stresemann haíi boðist til þess
að flýta fyrir skaðabótagreiðsl--
rmum, ef Bandamenn kölluðu
heím setuliðið úr Rínarbyggðun-
um.
Frá Limdúnum er símað
Fréttaritari Lundúnablaðsins Ob-
senær í New York hefir spurt
ritstjóra merkustu fréttabla-ða £
Bandarlkjunum um állt þeirra víð-
vikjandí afst-öðu öldungadei-ldar
þjóðþfegs Bandarikja-nna til ófrið-
arbannssamnfegsins. Allir ritstjór-
arnir búast við, að samningurátm
mæti alvarfegri mótspymu í Öld-
ungadeildinni.
För íil Yestflarða.
Eftir
Gúðmund Gtslason Hagalín,
Við héldum nú áfram, en veg-
urjnn versnaði stórum. Var stór-
gxýtísurð fram undan, og urðum
vfð að fara. i ótal krókum. Stund-
um þurftum við að setja steina
í stærstu holumar, til þess )að
Gránu yrði fært. Tók þetta mjög
lángan tíma, því að mest alt
grjótið er fast skorðað og gera
verður leít að lausum steini. Fór-
um við nú um hóla og dældir
og. urðum algertega að treysta
á kortið, sél og áttavita. Var á-
valt viðkvæðið, þá er við höfð-
Um ráðfært okkur um stefnuna:
— Jæja, við förum nú upp á
þessa hæð þama — og láfwn
svo sjá.
Brátt tóku allstór vötn að verða
á vegi okkar, og féllu ár jftr
þeim til Breiðafjarðar. Vötn þessi-
vom ógreiniteg á kortinu — og
sum ekkí merkt, þótt al-lst-ór \ræri.
Þurftum við að krækja suðUr fyr-
Ir sum — og sóttist f’erðin sednt,
því að vegurinn, eða réttara sagt
vegleysan, var alt af jafnill yf-
írf-erðar — gróðtirla-usir stórgrýt-
Isflákar. Á stöku stað sást ein o-g
eín ólafssúra. Annars enginn
gróður.
Þá er lengra dró v-estur, fór-
um við að sjá himbriima á vöto-
unum. Eínn lóm sáum við. Hann
hafðí sjlung í nefinu.
— Hann kemur frá Eyjavotni,
sögðUm vfð báðir í einu og hlökk-
úðum mjög til kvöldsins. . . . En
tímaxnir tíðu, o-g ekkl sáum við
Eyjavata. Við f-órum yfir eina
hæðina eftir aðra. Ný hæð, mgin
/
«