Vísir - 11.11.1946, Blaðsíða 4

a
VlSIR
Mánudaglnn 11. nóvcmbcr 1046
VlSIR
DAGBLAÐ
Ltg-efandi: BLAÐADTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Víti til varnaðar.
X|orge3Tjar-slysið hefur vakið mikið umtal manna á með-
® al. Slys þetta er svo einstakt í sinni röð, að ufntai er
ekki óeðlilegt, enda ástæða til að reyna að gera sér fulla
grein fyrir af hvaða orsökum slysið stafaði. Verðiu* rann-
sókn látin fram fara á rekaldi úr skipinu, en fréttir hafa
jiorizt af, að framhluti skipsins liafi rckið á land við Horna-
fjörð, og beri hann það með sér, að skipið hafi þver-
kubhazt í sundur við fremra lestarop. Er þetta furðulegt
fyrirbrigði, með því að sjór rnátti heita ládauður, og þrjú
vindstig voru aðeins, þannig að hverjum bát hefði átt að
vera fært hafna í milli, er skipið fórst upp við landsteira.
Talið er sannað, að skipstjórinn, sem var þrautreynd-
ur sjómaður, hafi látið sér þau orð um munn fara, að
„þetta væri ekkert skip“. Hafði hann þó stundað síld-
veiðar á skipinu og siglt því héðan frá Reykjavík og til
Austfjarða, ef til vill oftar en einu sinni. Gallar skipsins
hefðu því átt að vera nokkuð augljósir eftir slíka reynslu.
Sjö bátar munu hafa verið byggðir eftir sömu teikn-
ingu og Borgey, og hafa bátarnir allir vafalaust til að
bera sömu kosti og ágalla, með því að gera verður ráð
fyrir, að teikningu hafi verið nákvæmlega fylgt við smíði
þeirra allra. Væri mjög fróðlegt að kynnast áliti annarra
sjómanna, sem siglt hafa á bátum þessum en ])eirra einna,
sem björguðust úr síðustu för Borgeyjar. Sannist, að bát-
arnir séu svo gallaðir, að þeir geti tæpast talizt haffærir,
ef eitthvað ber út af með veður, er heldur ekki verjandi,
að þei'r séu gerðir út hér við land, nema að framförnum
nauðsynlegum breytíngtim.
Orðrómur er uppi um, að bátarnir af Borgeyjar-gerð-
inni séu mestu gallagripir og ganga af þeim ýmsar sagn-
ir, sem ekki er ástæða til að rekja. Ríkisstjórnin hefur
gert ráðstafanir íil að Borgeyjar-shTsíð verði rannsakað
af þar til hæfum mönnum, sem fara. austur til Horna-
fjarðai’, er ]>\ í verður við komið. Verður fróðlegt að kynn-
ast álitsgerð þeirra á sínum tíma.
StjórnarmynduniG.
/SlJfcnn þreyíast elcki á að ræða stjórnarmyndunina, þótt
öllum sé Ijóst, að ekkcrt markvert muni skc í þeim
cfnum næsta kastið. Forseíi mun að vísu ræða stjórnar-
niyndun við „formenn þingflokkanna nú í dag og gera
sitt ítrasta tií þess að liraða stjórnarmýndun. Hins vegar
mun frekar lítill áhugi vera fyrir stjórnarmyndun hjá sum-
um þingflokkunum, meðal annars af þvi, að flokksþing
þeirra standa nú fyrir dyrum.
Svo virðist þó sem flokksþingin muni ekki breyta vcru-
lega þeirri stefnu, sem flokkarnir hafa fylgt. Menn töldu
ástæðu til að ætla, að nokkur átök lcynnu að verða á
flokksþingi Alþ<*ðuflokksins, en miðstjórnin mun eiga þar
ðruggan meiri hluta, þannig að ekki er þar að Vænfa
verulegra byltinga. Nokkuð svipuðu máli gegnir um að-
stöðuna að öðru leyti. Flokksþingin munu á engan hátt
móta nýja stefnu innan þingflokkanna, en miklu frekar
leggja blessun sína yfir gerðir miðstjórnanna. Er engin
íistæða til að skjóta sér hjá stjórnarmjmduh af þeim sölt-
um, með þvíTíka að hún þolir ekki bið, ef tryggja á at-
vinnureksturinn á vetrinum.
Vertíð hefst í bj'rjun janúarmánaðar, og utadirbúning-
ur að hcnni er þegar hafinn fyrir nokkru. Líklegt má
telja, að smábátaflotinn allur stöðvist, ef róttækar aðgcrð-
ir koma ekki til, er tryggi afkonm hans sæmilega. Úlvegs-
menn koma saman til fundar nú í dag og mu'nu þá ræða
þessi viðhorf sérstaklega, sem og önnur vandamál, sem
stórútgei'ðinni eru á höndum. Dtvegsmenn munu ekki
hugsa sér að vera linir 1 kröfum gegn stjórnarvöldum
landsins, og leggja að vonum megináherzlu á að atvinnu-
reksturinn verði tryggður, eftir því sem frekast katan að
reynast unnt. Ella leggst útgerðin niður og atvinnuleysi
beldur innreið sína. Til þess má ekki koma og þarf ekki
að koma, ef þingflokkarnir sýna fullnægjandi skilning á
þörfum þjóðarinnar,
L.B.K. 09 blandaðii hórai verja
11000 ki. til söngkennsla.
8. Bfl—e2
9. 0 0
10. b2—b3
11. Bcl - b2
12. e3 X d4
Rb8—c6
Bc8—fö
Hf8—e8
e5 X dl
Dd8-d7
Landssamband blandaðra
kóra (L. B. K.) liclt ársþing
í Reykjavík dagana 20. til 22.
sept. síðastliðinn.
í samliandið gekk eitffé-
lag:„ Samkór Tónlistarfélags-
ins“ og sat formaður bans:
Ólafur Þorgrímsson, lirlm.,
einn fund þingsins,
Samkvæmt skýrslu stjórn-
arinnar liafði L. B. K. aðal-
lega unnið að því á síðast-
liðnu ári að útvega sam-
bandskórunum söngkennslu,
og störfuðu að hcnni þessir
söngvarar: Pétur Jönsson,
óperusöngvari, sem kennir
kóruin í Reykjavík i 9 mán-
uði alls; Kristján Kristjáns-
son, sem kennir í Vest-
mannaeyjuin — \’es(mamia-
kórnuni — í 6 vákur; Guð-
rún Þorsteinsdóttir, söng-
kona, er kenndi Kantötukór
Akureyrar, og Jóhanna
Jóbnsen, söngkona, er kenndi
Sunnukórnum.
Til söngkennslunnar hefir
L. B. K. varið kr. 9762.50 og
kórarnir sjálfir lagt fram kr.
3250, alls rúml. 13000 kr.
Undanfarin starfsár hefir
L. B. K. veítt sámbandskór-
unum styrk aðeins til söng-
kennslu og raddþjálfunar,
en nú var á þinginu sam-
þvkkt að einnig mætti veitá
stj'rk til kennslu i nótnalestri
og stafrófi söngfræðinnar,
])ar sem það nú er talið með-
al nauðsynlegrar kunnátíu
söngmanna.
í fjárhagsáætluninni eru
þetta aðal-útgjaldaliðirnir:
Til söngkennslu 8000 kr„
söngstjóranámsskeiðs 1000
kr„ söngmótasjóðs 2000 kr„
undirbúnings á útg. söngva-
heftis 2000 kr„ óákveðinna
útgjalda 1500 kr.
í" stjórn L. B. K. voru
kosnir: Formaður Jón Alex-
anderssón, fórstj., endurkos-
inn, ritari Steindór Björns-
son, efnisvörður, og gjald-
keri Bent Bjarnáson, bók-
ari. (Fyrrv. ritari og gjald-
keri skoruðust báðir undan
endnrkosningu).
í varastjórn hlutu lcosn-
ingu: Formaður Guðm.
Benjamínsson, klæðskm.,
endurkosinn, ritari Sigur-
geir Albertsson, trésm.meist-
ari og gjaldkeri Helgi IJóse-
asson, prentari.
Endurskoðendur eru: Rein-
harði Reinharðsson og Jón Þ.
Halldórsson, en til vara:
Ottó Guðjönssón.
Söngmálaráð hafði verið
endurkosið þannig: Form.:
B j örgvin Guðm un dsson,
söngstj., Akureyri. 1. meðstj.:
Jónas Tómasson, söngstj.,
ísafirði og 2. meðstj.: Róbert
Abraham, söngstj., Reykja-
vík.
SKAtC nr. 4
Frá keppninrá um titilinn
„Skákmeistari íslands 1946.“
Nimzowitsch-vörn.
Hvítt: Guðm. Ágústsson.
Svart: Ásm. Ásgeirsson.
1. d2- d4 Rg8—46
2. c2—c4 e7—e6
3. Rbl—o3 Bf8—b4
4. e2—.e3 d7—d6
5. Rgl—e2 0—0
6. o2—a3 Bl)4x.c3-i-
7. Re2x c3 c6—-e5
Byrjuninni er lokið og báð-
ir geta vel við unað.
13. b3—b4 Rc6—e7
14. Ddl—d2 d6—d5!
15. c4—c5 Rf6—e4
16. Rc3xe4 BF5xe4
17. Hfl—el c7—c6
18. Be2—fl Re7—g6
19. f2—f3 Be4—45
20. Hel X e8 Ha8X e8
21. Hal—:el a7—a6
22. Bb2—cl li7—h6
23. Dd2—:f2 ,He8xel
24. Df2 X el Dd7-æ7
;Eins og skákin ber með
sér er hún fast tefld og laus
við allan æfintýrablæ, enda
talsvert jafnteflisleg.
25. Del- —f2 De7 TT)
26. Bcl- —e3 Df6— e7
27. Be3- —d-2 Bf5— -bl
28. Df2- —el De7 X el
29. Bd2 X e 1 Bbl -Í5
30. g2- g4 Bf5— tcL7
31. Rel- —g3 f7- -f5
32. h2— 4i3 Kg8- -17
Athugandi var f5—í '4.
33. Bg3 —d6 Kf7- -f6
34. Kgl —f2 Rg8— -e7
35. KKf2—g?> f5 X g4
36. ,h3 X g4 Rc7— -g'6
Hvítt Iék biðleik.
Nátthrafn á ferð.
„Nátthrafn“ hefir skrifað
Bergiiiáli eftirfarandi bréf:
,,Eg var. á leið heini til min
eina nóttina hérna á dögunum
og leið mín lá framhjá einu.af
stærstu og virðulegustu sam-
komuhúsum bæjarins. Þegar
eg kom á móts við dyrnar heyrði
eg háreysti mikla inni í húsinu
og í sama bili komst eg aö
raun um að þar logaði allt í
ryskingum og handalögmálum.
Rétt í þvi að eg skauzt frarn-
hjá dyrunum koniu fjórir ungir
samkvæmisklæddir menn út
með einn félaga sinn á milli
sín. Héldu tveir sinn í hvorn
fót hans, einn hélt honum uppi
á hárinu að mér virtist og sá
fjórði hélt í öxl eða hönd.
Kastað í poll.
í rennusteininum skammt frá
dyrunum var á einum stað
nokkurt svað, drullupollur og
for. Þar fannst fjórmenningun-
um heppilegust hvíla fyrir þann
sem þeir báru á milli sín, lögðu
hann niður í svaöiö og tóku til
að lúberja hann í andlit og hvar
annarstaðar sem þeir töldu
heppilegast að koma höggi á
hann. Innan stundar kom þó
dyravörður hússins eða einhver
annar hinum fallna til hjálpar,
reisti hann við og studdi liann
upp að húsinu. Manntuskan var
dauðadrukkin, for og eðja lak
úr samkvæmisfötunum og
þarna reikaði liann viti sínu
fjær og blindur af ölæði og
barði bæði húsvegginn og bíla
sem stóðu á götunni.
Fór loftförum.
Kn á meðan náungi þessi var
að tauta ókvæðisorðum við bíl-
ana og gráan steinvegginn og
lumbra á þeim í hefnarskyni
fyrir illa meðferð á sér, kom
annar náungi í háa lofti út úr
hús dyrunum og slengdist flat-
ur niður á götuna. Mér kom
ekki annað til hugar en að dag-
ar lians væru taldir, en svo var
þó ekki, því hann spratt eld-
snöggt á fætur og inn í þvrp-
ingu, sem veitt hafði honum
eftirför út á götuna. Hófst þar
n'ú hið ægilegasta handalögmái
og virtist hver berja á þeim
sem fyrir honum varð án til-
lits til þess hvort vinir eða ó-
vinir ættu í hlut. Var sýnilegt
að hlutaðeigendum var fróún i
því að berja, og berja s'em íast-
ast og tíðast án tillits til hverjir
yröu fyrir höggunum.
Innan stundar kom flokkur
lögreglumanna á vettvang og
tók nokkura helztu óróasegginá
með sér niður á „stöö“.
Góða nótt.
Mér fannts eg líka vera búinrt
að fá nóg af skemmtanalífi bæj-
arins þessa nótt, þakkaði í
huga mér ágæta skemmtun og
labbaði í háttinn, ákveðinn í
því aö taka mér ekki nætur-
göngur fyrst um sinn.“