Vísir - 22.05.1947, Blaðsíða 4

*
V I S.LE
Fimmtudaginn. 22. maí 15)47;
VISIR
DAGBLAÐ
Utgefandi: BLAÐAOTGAI’AN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan hd.
Meiia öiyggi.
T|auðaslysin eru nú orðin svo algeng hér á götum bæjar-
** ins, að ekki verður hjá því komizt að yfirvöld og borg-
sirar taki höndum saman um að auka á öryggi vegfarenda.
A einum mánuði hafa fjögur lítil börn orðið fyrir bílum
með þeim afleiðingum, að þau biðu þegar bana. Auk þess
'liafa blöð og útvarp sagt frá mörgum minni háttar slysum,
sem orðið hafa hingað og þangað um bæinn, en þá eru
vafalaust ótaiin smærri slys í tugatali, sem valda svo litlum
nieiðslum, að ekki þykir í frásögur færandi af þeim, sem
um þessi mál fjalla.
Það fer að verða hættulegt að búa í Reykjavík, ef
slysunum heldilr áfram að fjölga með sama hraða og
hingað til. öryggið verður meira í þeim stórborgum heims-
ins, sem hingað til hafa goldið mest afhroð vegna um-
ferðarslysa. Það eru liörmuleg sannindi um höfuðborg
ríkis, sem hefur líklega minna af glæpum og íllvirkjum að
segja en nokkurt annað menningarland í heiminum. En
slysin hljóta að stafa að einhverju leyti af hugsunar-
og kæruleysi þeirra, sem þeim valda.
Það mun líka vera sannleikurinn. Hefðu menn betri
gætur á umferðinni í kringum sig, bæði farartækjum og
gangandi fólki, ckki sízt börnunum, mundi slysunum
áreiðanlega fækka til muna. Enginn ætlar sér að valda
slysi, en margir gera það af þeirri cinföldu ástæðu, að
þeir gera sér ekki grein fyrir því, hver ábyrgð hvilir á
þeim, er þeir setjast við stýri á bíl. Hér er ekki verið að
kveða upp dóm yfir þeim mönnúm, sem stjórnað hafa
(hílum að undanförnu, sem dauðaslysum hafa valdið.
Sökin er ekki einvörðungu þeirra, því að meðan bæjar-
félagið sér ekki fyrir leikvöllum handa börnum bæjarbúa,
stórum og fullkomnum bilastæðum, svo að bílar fylli ekki
allar götur — bæði akbrautir og gangstéttir — lögreglan
liöfð svo mannmörg, að hún geli verið á varðbergi hvar
sem cr, og hægl að refsa mönnum fyrir brot, verður ekki
komizt hjá mörgum slysum.
Fyrir fáeinum vikum birti Vísir nokkrar greinar um
slysin liér í Reykjavík, fjölda þeirra, helztu orsakir og
ráð tii úrbóta. Mönnum er Ijós nauðsyn þess, að hafizt sé
handa í þessum málum og það er langt frá því að grein-
aj-nar í Vísi hafi verið hinar fyrstu ábendingar í þessu efni.
Scm betuí* fer cru fleiri áhugasamir um, að komið verði
lagi á þessi mál. Það má minnast þess, að opinber nefnd
var sett fyrir einu eða tveimur árum og átti hún að gera
tillögur um bætt fyrirkomulag á umferðarmálum bæjar-
ins. Þá höfðu komið fyrir mörg umferðarslys, sem höfðú
dauða í för með sér og menn rumskuðu þess vegna. En
það stóð ekki lengi, því að árangurinn af starfi nefndar-
innar hefur enginn orðið. Hún samdi að vísu tillögur til
úrbóta og sendi þær til ríkisstjórnarinnar, en síðan hefur
ekki heyrzt neitt írekar um þær. Þannig cr áliúgínn fyrir
því að vernda líf borgaranita.
Vera má, að áliúginn fyrir' áð framkvæma þær tillögur,
sem hin stjórnskipaða nefnd lagði frani, hafi dofnað vegna
þcss, að skömmu eftir að hún hafði lokið störfum, tók
aftur að draga úr slysunum, sem gengið höfðu eins og
óstöðvandi alda yfir bæinn. Yfirvöldin fengu þá frest, sem,
þau hefðu átt að nota til þess að láta hendur standa fram
úr ermiim í stað jicss að liggja á málinu og sofa síðan,
eins og raun hefur á orðið. En slíkt er algerlega óverjandi.
Nú hefur önnur slysaalda gengið yfir Reykjavík og'
ekki að vita, hversu lengi hún kann að standa. Iiún minnir
mcnn enn á, að öryggis bæjarbúa er ekki gætt scm skyldi
og að mörgu þarf að kippa í lag. Því er skorað á þau yfir-
völd, sem þessum málum ráða, að þau taki nú þegar til
óspilltra málanna og reyni að finna leiðir til úrbóta. Eng-
inn veit hver verður fyrir slysi næst og hver, sem leggur
hönd á plóginn í þessu máli, er ef til vill að bjargá lífi
sjálfs sín eða sinnp nánustu. Það ættu menn að hafa hug-
fast í þessu sambandi. Það getur kostað mannslíf á morgun,
■ef elcki er hafizt handa i dag.
Framh. af 1. síðu.
uppsettum vélum og vörúsýn-
ingum mjólkurbúanna. Þá
eru sýndar pestir og plágur
Iandbúnaðarins, meindýr og
dýralæknar með tæki sín og
lyf þeirra.
Jarðrækt.
Á jarðræktarsýningunni eru
sýnishorn af gróðrartilraun-
um og árangri þeirra ásamt
línuritum og myndum af
j a rðr;ek tarf ramkvæmdum.
Kjötiðnaðarsýningin hefir
m. a. gömul tæki kjötverzl-
ana, nýtízku kjötbúð og eld-
hús. Þar verða einnig fram-
reiddir kjötréttir. Grávöru-
sýning og hlunnindadeild
tekur við af kjötsýningunni.
Verkfærasýningin er liugsuð
sem þróunarsýning yfirleitt
yfir þróun tækninnar á þessu
sviði.
Suðurhluti skálans verður
leigður fyrirtækjum, sem
verzla með vörur í þágu
landbúnaðarins, svo sem vél-
ar, verkfæri, fóðurvörur,
áburð o. fl.
Úti við.
A útisvæðinu byggja ýins
fyrirtæki sýningarskála. —
Stærstur verður skáli S. í. S.
— 1000 fertmetrar — og er
honuni ætlað rúm framan við
flugskemmuna. H.f. Orka
fær skála við lilið skeinm-
unnar, en heildverzlunin
Hekla annan skanimt frá.
Þá verður komið upp kvik-
myndaskála, en fjær skýlum
fyrir búfé. Verða þar sýndar
úrvalsættir hrossa, naut-
gripa og sauðfjár. Hevþurk-
unartækjum verður komið
fyrir og líklega fiskatjörn.
Aðstaða til veitinga verður
tryggö.
'ngin
Míjtr íHfj* . n ,1®
Á að bera sig.
Hvað fjárliagSIdiðina snert-
ir er ætlazt til að fyrirtækið
beri sig. Fjáröflunarleiðir
eru m. a. liappdrætti og eru
vinningamir jeppi, dráttar-
vél með jarðvinnslutækjum
og reiðhestur. Fyrirtækin,
sem hafa einkasýningar i
sambandi við landbúnaðar-
sýninguna greiða fyrir það
sérstakt gjald. Mjólkur- og
kjötdeildin verða kostaðar
af framleiðendum þessara
vara. Ýms verzlunarfyrir-
tæki og aðrir aðilar styrkja
sýninguna á einn cða annan
hátt. Á fjárlögum þessa árs
er heimild til að greiða liugs-
anlegan lialla með allt að
100.000 krónum.
Erlendir
gestir.
Boðnir verða fulltrúar frá
landbúnaðarráðuneytum
Norðurlandanna, en auk þess
hefir garðyikjudeildin boðið
ritstj órum garðyrkj uthnari ta
Norðurlanda.
Sýningarráð er skipað 24
mönnuni og formaður þess
er Bjarni Ásgeirsson land-
búnaðarráðherra. I fram-
kvæmdanefnd eru: Stein-
grímur Steinjiórsson búnað-
armálastjóri, form., Guð-
mundur Jónsson skólasljóri
á lHanneyri, Arni G. Ey.lands
stjórnarráðsfulltrúi, Einár
Ólafsson bóndi í Lækjar-
bvanmii og Ragna Sigur'ðar-
dóttir kaupkona. Fram-
kvæmdarstjóri er Kristján
Ivristjánsson og aðstoðar-
maðui' hans við undirbúning-
inn Sveinn Tryggvason ráðu-
nautur.
Teiknistofa landbúnaðar-
ins hefir annazt ieikningu og
skipulaginngu sýningarsvæð-
isins.
Aáfalaust vekur þessi sýn-
ing mikla athygli i Reykja-
vík. Gamlir sveitamenn fá
þar tækifæri til að rifja upp
gamlar minningar og kynn-
ast þeim breytingum, sem
orðið liafa síðan þeir fluttu
á mölina. Æskulýðurinn sér
þarna ágætt og stórfróðlegt
sýnishorn af einum aðal-
atvinnuvegi þjóðarinnar og
þeim, sem hún liefir lengst
búið við.
Landbúnaðarsýningin verð-
ur stærsta sjming, sem hér
héfir verið haldin.
Heitur matur, smurt brauð1
Opið til ld. 11,30 e. li.j
I
Matbarinn,
Bergstaðastræti 37.
Síld og fiskur.
ófla
ný, af fullkomnustu gerð, ,með öllu tilheyrandi,
er til sölu.
Nánari upplýsingar gefur:
Hörður Ólafsson, Austurstræti 14, Sími 7673.
BERGMAL
Enn um jazz.
,,Jazzvinur‘“ hefir sent
„Bergniáli“ eftirfar'andi bréf,
seni aS sjálfsögSu er birt hér,
samkvæmt áöur gefnu loforði
um, aö bæöi „síöhæröir" og
,.jitterbugs“ fengju aö láta i
ljós skoöanir sínar. Bréf þetta,
sem viröist skrifaö í fúlustu ah
vöru, fer hér á eftir:
„8. maí birtiö þér bréf frá
mánni, sem nefnir sig tónlist-
arvin. Mig langar til aö fá pr-
lítiö rúm i dálkum yöar til þess
aö koma meö aðra skoðun ‘á
tímaritinu „Jazz“.
Tímaritsins þörf.
Þaö er áreiöanlegt, aö ís-
lenzkir jazzunnendur liafa beö-
iö lengi eftir slíku tímariti. Aö
vísu er liægt aö bæta þaö að
ýmsu leyti ennþá, enda er það
aöeins á byrjunarskeiði og
reynslan þvi lítil og ekkert
slíkt tímarit verið gefiö út fyrr
en nú hér á landi, og enn >éru
aöeins komin tvö tölublöö.
SkrítiÖ tímarit.
ITvaö viövíkur þeiin ástæö-
um, sem tónlistarvinur dregur
nafniö „skrítið" tímarit af, má
um það segja, að sama fyirir-
tækiö, sem gefur út ,,Jazz“, hef-
ir stofnaö ,,Jazzklúbbinn“, og
ekki hefi eg enn vitaö til (nema
þá í örfáum tilfellum), aö
menn, sem standa aö, einhvers
konar félögum eöa klúbbum,
liafi ekki hvatt aöra til aö ger-
ast meðlimir í þeim. Um „Töo-
Ral-oo-Ra“ er þaö aö segja/að
lagiö hefir veriö vinsælt og
munu margir fagna því aö fá
þaö á nótum.“
Enn um Jóa.
Síöan heldur bréfritarinn á-
fram og ræðir enn um hinn
skelegga jazzista Joe Daniels:
„Koma Joe Daniels er ís-
lenzkum jazzunnendtuii mikiö
fagnaðarefni, þvi aö þeim
gefst sjaldan kostur á að heyra
og sjá gó'Sa jazzsnillinga spila.
Get eg taliö upp þá ,,jazzista“'
og hljómsveitir, sem hér hafa
háldiö opinbera liljómleika:
Harry Dawson liélt píanó-
hljómleika í fyrrav'etur, jó-
liannes Þorsteinsson í fyrra-
vor, Buddy Featherstonehaugh
í haust og búiö. Góö aösókn
hefir veriö aö þessum hljóm-
leikum og má vænta þess, aö
svo veröi einnig hjá Joe Dan-
iels. — Jazzvinur".,
Svo er nú það.
Bersýnilegt er af framan-
greindu bréíi, aö hér er einlæg-
ur jazzvinur á feröinni og skal
þaö ekki lastaö. Allir liafa eitt-
hvert álmgamál eöa tómstunda-
vinnu. Sumir kveöa rímur í
skammdeginu, aörir leggja
stund á fingrarím og enn aörir
setja á sig nöfn kunnra lúöur-
þeytara. Allt er þetta gott og'
nytsaint, dreifir huganum og
veitir mönnum nauösynlega
fróun og hvíld frá amstri dags-
ins. V'ið skulum taka undir meö
jazzvini og fagna komu Jóa á
viröulegan og viöeigandi liátt.
Ræöum svo ekki þetta mál