Vísir - 11.08.1947, Blaðsíða 2

V I S I R
MántKÍaginn 11. ágúst 1947
Hin
999. herdeildin þýzka,
var skipuð andiiezisfum eð
miklu Beyfti.
Menn q 999. herdeild Þjóðverja, sem voru andvígir
nazistum, vissu vel, að þeir voru af ásettu ráði sendir
til Afríku'til þess að deyja, samkvæmt skipun Hitlers.
Grein þessi birtist í ameríska tímaritinu „Esquire“
ekki alls fyrir löngu og er eftir Giinther Reinhardt. —
Það $em hér fer á eftir byggist á upplýsingum manns,
sem var meðlimur í 999. herdeildinni og hefir aerna
ástæðu til þess að hata nazismann.
‘Adolf Hitler datl snjallræði
i hugvorið 1942. Ilann ákvað
að láta mynda sérstaka her-
deild, er skipuð væri mönn-
um, er liefðu lýst sig andviga
nazismanum, og skyldi her-
dcildinni fórnað á Afríkuvig-
stöðvunum.
„Foringinn" liélt, að hann
gæti með þessu slegið tvær
flugur i einu höggi. Hann
iiélt, að hann gæti losnað við
þólitíska andstæðinga á fyr-
irhafnarlitinn liátt og jafn-
framt notað þá til þess að
lefja framsókn bandamanna.
Menn þeir, er skipuðu her-
deild þessa, höfðu lengi verið
dia séðir af stjórnarvöldum
Þýzkalands. Skiptu þeir
mörgum þúsundum og
margir þcirra höfðu setið í
angabúðum. Allir liöfðu þeir
verið álitnir „\vehrunwurdig“
(óverðugir þess að bera
vopn), þar til Ilitler fékk
jiessa snjöllu iiugmynd. Nú
var iátið í veðri vaka, að allt
væri fyrirgefið.
Kallið kemur.
Læknisskoðun fór fram
r.umarið 1942 og í september
vóru menn þessir, á aldrinum
1:0—40 ára, kallaðir til her-
hjónustu. Þeir voru sendir lil
íefingastöðva á fáförnum
■ tað i suðurhluta Baden-hér-
aðs.
Margir jiessara hermánna
voru lcunnir að því að hafa
verið í verkálýðssamtökum '
og' andnazistafélögum. Enn-
' remur höfðu margir þeirra
Jvalið í fangabúðum.
En ef þeim hefir !uig- ’
’■ væmzt, að'Hitlér Iiafi verið
;vo heimskur að vcita þcim
ieyfi lil frekari andnazista-1
arállu með þessit, :sk|átláð- j
'st þeim mjög. Undirforingj-1
rnir i æfíngastöðvunum
oru flestir fvrrvérandi verð-
r í fangabúðum, sem þekkiu
"brsögu flestra hinna nýju
Iermanna.
. j
Hermennirnir voru varla
"yrr byrjaðir æfingar, en for- !
1 ertir glæpamenn, dreggjar.
! ins þýzka þjóðfélags, lcomu'
’ angað Iiundruðum saman.'
Jénn þessir áttu að I'ata í.
' ina nýju herdeild í hluifalÞj
inu 1 á móti 6, samanborið
\ið pólilísku fangana. Brált :
\ grð Ijóst, að sumir glæpa- (
mannanna voru settir iil að
njósna fyrir nazista um með-
fanga sína.
Yfirmaður hersveitar þess-
arar, Thomas ofursti, ávarp-
aði nýliðana i lierdeildinni.
Hann sagði meðal annars:
„Forlíðin er dauð, en fram-
líðin er dýrðleg. Nú liafið
þér tækifæri lil að slá striki
yfir fortíðina með þvi að
þjóna foringjanum í Afríku.“
|
1 Blekkingaiv
j Tliomas ofursti sagði ný-
liðunum að 999. lierdeildin
yrði búin nýtízku vélknún-
um farartækjum og mundi
! liafa fullkomnustu vopn.
Ennfremur jnyndu þeir fá
stærii matarskammt en aðr-
ir, samkvæmt skipnn Ilitlers
sjáli's.
En nýliðárnir lctu ekki
blekkjast. Slík tillálssemi var
ekki þáttur í eðli Hitlers.
Grunurinn magnaðist með
þeim, um að verið væri að
leiða þá til slátrunar.
Þrátt fyrir árvckni varð-
anna í æfingastöðvunum og
starfsemi njósnara, tókst
andnazistum samt að ræð-
ast við. Fyrst kom þcim iil
hugar, að þeir skyldu gerast
liðhlaupar, er þeir höfðu upp-
g'ötvað í livaða gildru þeir
höfðu verið leiddir. En þeir
liæítu við það, efiir að nokk-
urir íyrrverandi tugthúslim-
ir höfðu reynt þella og verið
skotnir, er njósnarar höfðu
frætl fangáverðina um áform
þeirra.
Handtökur.
Nazistarnir, sem grunaði,
að liermennirnir í þessari
herdeild vissu um ráðagerð-
irnar, hófu'handtökur í stói-
um stíl. Ef liðhlaupi var grip-j
inn,' yar h.ann ekki skotinn á
staðnúm, heídur. fluttur aft-
ur til scfingastöðvanná. Síðan
var hann skotinn í viðurvist
manna úr ýmsum hópum
herdeildarinnar, til þess að
draga kjark úr þeim og lelja
þá til liðhlaups og mótþróa.
En nýliðarnir, að frátekn-
um tugtliúslimunum, sem
ekki þótti treyslandi, höf'ðu
komið sér saman um, hva'ð
géra skvldi. Þeir ákváðu að
hlýða vandlega öllurn fyrir-
skipunum, þar til þeir kæmu
íil vígslöðvanna. En er þang-
að væri komið, var ákveðið
að gcrast liðhlaupar og yfir-
gefa hérsveitir Hitlers. Þeim
var ljóst, ag sókn Þjóðverja
væri lokið og að þeir gætu
flúið á undaniialdinu.
Ennfremur voru þeir, sem
áður höfðu verið pólitiskir
fangar, sammála um, að þeir
myndu ekki slcjóta einu skoti
á hermenn bandamanna, er
herðust gegn Hitlersstefn-
unni.
í októberlok tóku nazist-
iskir foringjar úr hernum við
yfirstjórn deildarinnar. Þó að
þessir menn hefðu aldrei lit-
i'ð hennennina augum, virt-
ust þeir hafa það á vitund-
inni, að hermennirnir hefðu
séð gegnum blekkingar naz-
ista og hefðu grun uni örlög
þau, er þeim voru búin.
Aðvaranir.
Dag nokkurn flutti einn
hinna nýju liðsforingja ræðu
til herdeildarinnar og mælti
á þessa leið „Þið þurfið ekki
að halda, að nokkur ykkar
geti flúið yfir til óvinanna,
meðan þið eruð á vígstöðv-
unum. Yið liöfum gert nauð-
synlegar ráðstafanir lil þess
að koma í veg fvrir slíkt.“
Fyrstu átta vikurnar, sem
mennirnir voru að æfingum
i fjallahéruðunum, féklc eng-
inn þeirar orlof. Jafnvel lið-
þjálfaíTíif ho’fðii samúð með
óskum hermannanna um or-
lof, þólt ekki væri nema ein-
staka sinnum og í fáar stund-
li’.
Að lokum varð siðferðis-
þrek mannanna svo lélegt, að
þeir fengu orlof milli kl. 2 og
7 á sunnudögum, en í'lestir
þeirra voru kvæntir fjöl-
skyldumenn. Flestir þeirra
vörðu orlofi sínu með eigin-
konum sínum i herbergjum,
er þeim voru Ieigð i nærliggj-
andi þorpum. En að þvi fór,
að vfirvöld nazista lögðu
bann við því, að ibúar jiessara
þorpa leigðu þessum inönn-
um herbergi.
I fyrstu víku jánúáfmán-
aðar 1943, var 999. herdeild-
in flult frá Þýzkalandi til
jeins hinna hersetnu landa.
Hinai' ýmsu sveitir deildar-
jinnar voru látnar taka sér
bækistöðvar í mörgum siná-
, þorpum i grennd við stór-
j horg. Úthlutað var einkenn-
isbúningum fyrir Afríku-
liernað.
Þeir, sem áður liöfðu ver-
ið pólitískir fangar sögðu
íbúunum frá þvi, liverjir þeir
væru. Og inargur þýzkur
hermaðurinn var velkominn
á heimili manna til þess að
hlusta á sannleikann um
^striðið, samkvæmt fréttum
brezka útvai'psins.
!
Til Afríku.
| Svo kom sá dagur, er
fvrsta herdeiklin lagði upp i
fyrsta áfangann til Afríku. í
stað þess að fá vélknúin far-
artæki, eins og henni liafði
verið lofað, fékk hún nokk-
ura fótgönguliðshestvagna. í
slað þess, að hver herflokkur
fengi sex skriðdrekahyssur,
eins og til liafði sta'ðið, fékk
hann aðeins tvær. Hitler var
tekinn að kasta grímunni, er
brottföi'in stóð fyrir dyrum.
Herdeildin var í Suður-
Frakklandi og var henni
|
(dreift uni mörg þorp. Þar
voru haldnar ýmislegar her-
æfingar. Nýr foringi tók við
yfirstjórn deildarinnar. Hét
hann Wolff og var ofursti.
Hann hélt langa blekkinga-
l'æðu yfir liermönnunum,
þar scm hann lýsti yfir því,
að ])ci r myndu suúa aftur til
Þýzkalands sem hetjur. „'Eg
heiti því, a'ð sérhver ykkar
komist heilu og höldnu heiin
aftui’," sagði Wolff ofursti,
„og eg skal persónuléga sjá
til þess, að enginn filji upp
á forlið vkkar.“ Hér liafði of-
urslinn lilé á ræðu sinni, en
héít síðan áfram: „Það gleð-
ur mig að sjá af augnatilliti
ykkar, að þið eruð baráttu-
fúsir og öruggir.“
Síðar hlýddi eiim her-
mannanna, sem var andvígur
nazistum, á tal Wolffs of-
ursta við annan foringja. Þá
sagði hann: „Bara cf eg vissi
um hina raunverulegu af-
stöðu þeirra og liugarfar.“
Nazistarnir
hverfa.
Frá Suður-Frakklandi fór
lierdeildin með járnbrautar-
lest til Napoli og þaðan til
Messína og Palermó. Þegar
hér var komið sögu voru
flestir nazistaforingjarnir
horfnir, ekki ósvipað því, er
flugmenn varpa sér í falllilíf
úr dauðadæmdri flugvél. Frá
Sikiley til Afríku var her-
deildin flutt á ítölskum tund-
urspillum. Voru þeir fluttir
neðan þilja, liarðlæstir inni
' og fannst sumum þeirra sem
væru þeii' grafnir lifandi.
j Meðan á flutningi her-
mannana frá Sikileý yfir til
Afríku slóð, var sókn banda-
manna í Afríku í algléym-
ingi og hvarvetna létu her-
sveitir möndulveldanna und-
|an siga. Sumum liinna ít-
I ölsku tundurspilla var sökkt
og önnur hinna tveggja her-
jsveita, er mynduðu 999. her-
deildina var fáliðuð, er til
Afríku kom.
Fyrsti ákvörðuniarstaður
fyrri hersveitarinnar, nr.
901, var Tunis. Þvínæst var
haldið til Kairouan í Mið-
Tunis, I olíuviðarluiidi ein-
um, skannnt frá Kairouan,
flutti annar nazistaforingi
ræðu lil hermannanna: „Það
er ekki húizt við neinum
hetjudáðum af ykkur,“ sagði
hann. „Þið eigið aðeins að
Tveir þýzlcir hersliöfðingjar fyrir rétti, Maximijian von Weichs til hægri og Wilhelm
Lfst i niiðið. Bandaríski ofurstinn C. W. Mays er að afhenda beim listann yfir ákær-
urnar á her.dur beim. Þeir og níu aðrir hershöfðingjar eru nú fyrir rétti í Þýzkalandi
ákærðir fýrir marg^s^iga stríðsglæpi.