Vísir - 09.03.1949, Blaðsíða 4

V 1 S I R
Miðvikudaginn 9. marz 1949
¥ÍS1R
DAGBLAÐ
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F.
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Austurstræti 7.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm líriur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Bíldð í ríldnu.
Þegar Ráðstjórnarríkin höfð'u gengið endanlega úr
skugga um, að þjóðir þær, sem búa við Atlantshaf
norðanvert, myndu gera með sér varnarbandalag, alveg
án tillits til þess, hvort stjórn Ráðstjórnarríkjanna líkaði
betur eða miður, gripu kommúnistar til þess ráðs að sýna
lýðræðisþjóðunum mátt sinn. Þeir töldu sig eiga ríki i
hverju riki, þar sem ílokkur- kommúnista er, en til þess
að sanna hvers styrks mætti vænta af flokksdeildunum,
var þeim boðið að velja milli lýðræðisríkjanna og
Ráðstjórnarríkjanna og sýna sitt rétta hugarfar og eðli.
Riðið var á vaðið þar, sem kommúnistar voru sterkastir
og ui’ðu franskir kommúnistar fyrstir til, þá ítalskir og
brezkir, kommúnistar á Norðurlöndum og síðar víða um
Iieim. Islenzki kommúnistaflokkurinn einn hefur ekki
gefið bema yfirlýsingu um afstöðu sína til innrásar komm-
únistiskra herja, en þögn flokksins talar sínu máli.
Jafnlúiða því, sem kommúnistar sanna trúnað sinn
við Ráðstjórnarríkin, hvar sem þeir eru i sveit settir,
og sanna þannig að þcirra Norður-Atlantshafsbandalag er
þegar fyrir hendi, gera kommúnistar í Ráðstjórnarríkj-
unum róttækar breytingar á stjórn sinni, sem verður að
setja í samband við yfirlýsta stefnu kommúnista um heim
allan. Molotov er látinn vikja úr sessi utanríkisráðherra,
en í stað hans tekur Vishinski það sæti, en hann er fræg-
ur fyrir þjónkun sína í þágu kommúnistiskra yfirvalda,
og nú síðast vegna afstöðu sinnar á þingum hinna sam-
eínuðu þjóða. Munu þessi skil'ti vafalaust boða harð-
vítugri utanríkismálastjórn Ráðstjórnarríkjanna, auk þess
frekari afskifti hennar af kommúnistiskri niðurrifsstarf-
semi um heim allan, en þó einkum meðal lýðræðisríkja,
scm ekki eru nógu vikaliðug eða auðsveip, er Ráðstjórnar-
ríkin bjóða eða banna. Yfirlýsingar kommúnista og ráð-
herraskiptin í Ráðstjórnarríkjunum virðast eiga sér eitt
og sama upphaf austur í Moskva og boða miklu harð-
vítugri afstöðu Ráðstjórnarrikjanna út á við og stórlcga
aukin afskifti af innanrikismálum annarra þjóða.
Ekki verður sagt, að yfirlýsingar kommúnista um holl-
ustu sína við Ráðstjórnarríkin, hafi komið þeim mönnum
á óvart, sem nokkuð hafa fylgst með stjórnmálastarfsemi
þeirra á undanförnum árum. Hún hefur mótast í einu og
öllu af vilja yfirboðaranna, en i innanríkismálum hefur
hentistefna verið rekin, og þar hafa kommúmstar reynt
að nugga sér utan í lýðræðisflokkana, til jiess fyrst og
fremst að vinna af þehn lylgið. Islenzkir kommúnistar hafa
brugðið sér í allra kvikinda líki frá j)ví cr styrjöldin hófst
og fram til Jicssa dags, en ákafir þjóðernissinnar hafa þeir
þótzt vera allt frá því, er Ráðstjórnarríkin lentu í styrj-
öldinni við Þjóðverja og fram til þessa dags, en nú verða
þeir vafalaust að sýna hinn eina og sanna lit, eins og
llokksbræður þeirra í öðrum Atlantshafslöndum.
Islenzkir kommúnistar liafa notið styrks og stuðnings
margskyns skripatrúða á hinu politíska sviði, en með
margþættri „menningarstarfsemi“ bafa þeir ennfremur á-
netjað hóp andvaralausra manna, sem skipað hafa sér
undir merki „Sovjetvinafélaga“ í ýmsum myndum. Þess-
ir menn hafa veitt kommúnistum brautargengi við kosn-
ingar, án þess þó að vera flokksbundnir. Kommúnista-
flokkurinn hefur hlotið miklu fleiri atkvæði, en þau sem
ílokksbundin eru og verður því ekkert fullyrt um raun-
verulcgan styrkleika flokksins, er hann loks sýnir réttan
lit, eftir að hafa borið dulargerfi um mörg ár. Kosninga-
gengi kommúnista fyllli þá ofmetnaði um skeið. Nægir
í því efni að minna á, er þeir töldu sjálfir, að Jieir væru
ómissandi úr ríkisstjórn og töldu jafnvel sumum öðrum
flokkum trú um hið sama. Raunin helur sannað, að þar
máttu kommúnistar missa sig, en frá því er Jieir hrökkl-
uðust úr ríkisstjórninni hafa Jieir farið sifelldar hrakfar-
ir við minnkandi veraldargengi og kjósendafylgi. Þeir eru
liér ekki ríki í ríkinu, en af J>eim getur stafa háski.
Alþýðufiokkurinn hefir enga
stefnu í dýrtíðarmáfunum.
.Mitnn ilýtuw9 siÞÍtiBiili aö
ieifj&aw'ósi.
Alþýðuflokkurinn hefir enga
stefnu í dýrtíðarmálunum.
Hann flýtur sofandi að
fcigðar ósi. ..........
Alþýðuflokkurinn hefir
forustu í ríkisstjórninni og
að réttu lagi ber honum jafn-
framt að hafa forustu í
landsmálunum.
Þótt margh’ væru í byrj-
un vantrúaðir á forustuhæfi-
leika hans, ]>á væntu menn
þó að úr rnundi rætast, er
liann gegndi ábyrgðarmiklu
hlutverki í sainbandi við
stjórn landsins. Eftir tveggja
ára stjórnarforustu gengur
Jijóðin þess nú ekki lengur
dulin, að flokkurinn hefir
herfilega brugðist hlutverki
sínu og hann hefir sýnt, að
hann er ekki fær um að leysa
neitt af aðkallandi vanda-
málum Jijóðfélagsins.
Alþýðublaðið liefir undan-
farið gengið berserksgang
út af ræðu Björns Ólafssonar
á Alþingi um afnám hafta
og skömmtunar ög breylta
stefnu í fjármálum. Blaðið
fordæmir ]>au úrræði, sem
B. Ó. setti fram í ræðu sinni
og kallar hana brcinræktuð-
ustu íhaldsræðuna, sem á
þingi hefir heyrst árum sam-
an. Meira lof gat nú blaðið
varla valið ræðunni, því það
sýnir, að hún hefir komið
nokkurri hreyfingu á }>á
pólitísku gerningaþoku, sem
Alþingi bringsólar nú í, með-
al annars af völdum Aljiýðu-
flokksins.
Aljibl. segir að B. Ö. haldi
því l’ram, að allar byrðarnar
eigi að leggja á launþegana
í landinu. Þetta sé J>að sem
íhald borgaraflokkanna ætli
sér — „og sýnir ja-fnframt
hverju Aljiýðuí'l. hefur, með-
al annars, bægt frá dyrum
launastéttanna og alls al-
mennings í landinu“. Við
skulum nú athuga hvað
Jiessi „verndari“ alþýðunnar
í landinu liefir gert til ]>ess
að bægja atvinnuleysi og
erfiðleikum frá dyrum henn-
ar.
Alþýðuflokkurinn hefir
aldrei komið með nokkra til-
íögu um það, hvernig skuli
leysa dýrtíðarvandamálið,
sem er að stöðva atvinnu-
vegina. Hann segist vera á
móti gengislækkun. Látiun
J>að svo vera. En hann hefir
aldrei sagt hvað liann vilji
láta gera í staðinn. Hann við-
urkennir, að eittbvað verði
að gera. En hann hefir ekki
átt frumkvæði að neinni til-
lögu og vcrið á móti öllum
tillögum, sem aðrir hafa
komið með, vegna Jiess að
]>ær rýri kjör almennings.
Flokkurinn hefir staðið gegn
öllum lillögum, sem komið
hafa fram i ríkisstjórn um
leiðrétting efnahagsástands-
ins, nema þeirri einni að
binda vísitöluna í 300. Hann
hcfir J>vi stöðvað allar raun-
hæfar aðgerðir í dýrtíðar-
málunum með hugleysi sínu
og fálmi. Hann vcit ekkert,
hvað hann vill. Hann Jiorir
heldur ekkert að gera. Ár-
angurinn hefir svo orðið sá,
að hann hefir knúð bina
flokkana til að halda áfram
á þeirri gjaldþrotaleið að gefa
mcð öllum bátafiskinum úr
ríkissjóði. Svo segir flokkur-
inn að hann hafi einn komið
í veg fyrir stöðvun bátaflot-
ans! !
Af því að flokkurinn ]>or-
ir ekkert að gera, reynir
hann af öllum kröftum að
balda öllu sukkinu gangandi
með sköttum og uppbótar-
greiðslum. En nú er allt að
fara um þverbalc og af þyí
að flokkurinn liefir alltaf
staðið öfugur gegn öllum að-
gerðum, er hann nú að leiða
yfir hina verstu atvinnu-
kreppu, sem hér liefir þekkst.
Þótt flokkurinn sjái hættuna
framundan, tvístígur hann
eins og kálfur, sem ekki
þoVir að stökkva yfir skurð.
Það er því nokkuð hlálegt,
J>egar J>essi flokkur J>ykist
vaka yfir velferð almennings
í landinu, flokkurinn, sem er
að kalla kreppuna yfir lands-
, lýðinn með liugleysi sínu og
vesældarskap. Flokkurinn
hefir enga stefnu í dýrtíðar-
málunum. Hann hefir aldrei
borið fram eitt einasta ráð
gegn verðbólgunni. Hann
hefir aldrei sagt, hvernig ætti
að láía framleiðsluna bera
sig. Hann er gersamlega ráð-
þrota og hefir engar tillögur
að leggja fram, þótt allt efna-
hagslífið í landinu sé að
komast á ringulreið.
Svo er þessi flokkur að
leika lilutverk vandlætarans
en hefir ekkert sjálfur til
málanna að leggja. Með þess-
um loddaraskap mun honum
takast að kalla atvinnuleysi
yfir verkalýðinn og langvar-
andi háðung og fvrirlitningu
yfir sjálfan sig’.
Nýtt 1. fl.
PllkNÓ
til sölú. — Tilboð sendist
afgr. Vísis merkt: „Píanó
—170“.
Eggert Claessen
Gústaf A. Sveinsson
hæstaréttarlögmenn
Oddfellowliúsið. Simi 1171
Allskonar lögfræðistörf.
B1
il
ÞaÖ hefir verið sagt, að
miklu minni peningar væru
í umferð nú en fyrir tveim
þrem árum, eða réttara sagt,
almenningur hefði ekki eins
mikið fé handa í milli, og
má þetta vel vera. Þó koma
oft fyrir atvik, sem óneitan-
lega virðast benda til þess,
að unglingar og strákslött-
ólfar á gelgjuskeiði hafi
feykinóg auraráð.
*
Fyrir nokkruin kvölclum
gekk eg inn á einn af „matbcir-
um“ borgarinnar til J>éss að fá
mér eittlivað að ]>orða, J>ví aö
eg var tímabundinn og mátti
ekki vera að ]>ví aö fara heim
eða í venjulegt veitingahús.
Þar voru fyrir þrír strákar. á
að gizka 16—17 ára gamlir.
Allir vorti Jieir i sama „úni-
forminu“, síðum strigablússum
með amerísku sniði, með skinn-
kraga og hettú. Þeir hámuðu í
sig, eins og þeir ættu lí-fið aö
leyst og rifu af • sér brandarEt.
Sá, sem næstur mér stóð, virtisl
vera fyrirliði þeirra, enda stóð
whisky-flaska upp úr vasa hans.
*
Stráksi var ekkert að
leyna flöskunni, eða breiða
yfir stútinn, sem stóð ögr-
andi út í loftið, framan í
hvern, er hafa vildi. Flaskan
var óátekin og slöttólfarnir
ódrukknir. Er einn þeirra
hafði lokið við að naga af
heljar miklu kjötbeini, mælti
hann: „Bíðið þið strákar, eg
ætla að græja bílinn.“
*
Hinir biðu og notuðu tímann
vel á meðan, einn sallaði á sig
5—6 kj.þtbollum, svona til ör-
yggis, en annar raðaði i sig
nokkrum kótilettum. Þeir virt-
ust leika á als oddi og eitthvað
mikiö stóð til. Þeir voru svona
rétt að búa sig undir kvöldi’S
og þá er ekki ónýtt áð hafa
eitthvað í mágánum, þegar
„partýið“ heíst, Svo vatt hinn
strákurinn sér inn úr dyrun-
um. Hann var búinn aö „græja“
bílinn. „Hvað er J>aö mikið?“
sagði fyrirliSinn. „Nei, eg
borga núna,“ sagði annar, lítill
og rindilslegur piltur, áreiðan-
lega ekki meira en 16 ára.
Strákarnir þrir höfðu horðað
fyrir um 60 krónur og rindillinn
tók nokkra 100 krónu seðla upp
úr vasa sínum og rétti af-
greiSslustúlkunni einn þeirra.
Svo hurfu þessir séntil-
menn út í bílinn, sem græj-
aður hafði verið og óku út í
buskann.--------Sumir æsku-
menn hafa ekki gott af of
miklum peningum, það er
víst gömul saga. En þetta
litla atvik inni á matsölu-
staðnum finnst mér vera eins
konar spegilmynd af nokkr-
um hluta æskulýðs þessa
bæjar í dag. 100-krónuseðl-
arnir og whiskiflaskan--------
tf,_V7 ára — _____ —