Vísir - 07.01.1950, Blaðsíða 4

V 1 S I R
LaugardagisiQ 7. jítnúar 1950
wxsxxe.
DAGBLáfi
Otgefandi: BLAÐAOTGAFAN VTSIB H/F.
Ritfctjórar: Kxistján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson
Skrifstofa: Austurstræti 7
Aigrelðsla: Hverfisgötu 12. Síraar 1660 (firaœ iínur)
V^ausasahj öi> «uithí
Félagspreutsmiðjan hi

vistmenn a
ilinu Grund um áramótin.
Meðalaldur vistmanna va; þá rumlega
ár, m konu? ddri eu karlar.
Fjársöfnun til barna-
hjálparsjóðs S.Þ.
Kröfur útvegsmanna.
Ef alt er mcð í'elldu hefst vetrarvertíðin fyrir aivöru upp
úr miðjum mánúðinum; en liklegt raá telja að niikill
iiluti hátaflotans verði síðbúinn á vciðar. Til Jjcss liggja
|>ær ástæður fyrst og fremst, að allt er enn í óvissu mn
verðlag á í'iski og fiskafurðum á komandi vertíð, }>ótt ríkis-
stjórnin hafi fyrir sitt leyti reynt að iniðla raálnm og
hoi'ið fram friuuvarp um ríkisiihyrgð á fiskverði og jafn-
fraint gert tillögur mn tekjuöflun ríkissjóðs til handa.
Ctvegsmenn flýta sér því elcki um of við að biia báta sína
lil veiða, endíi er ærinn kostnaður |>ví samfara, einktim
hjá |>eim, sent leita þurf'a tO iðnaðarins vegna viðgerða á
vélum eða hátum. I slikan kostnað er ekki leggjandi nema
því tiðeins að einhver líkindi séu til að re
liorið uppi tcostnaðinn, þarinig iið ekki þurfi beinjínis að
gcfíi með homint. Er mi svo komið liag flestra útvegsmanna
iið Jjcii’ lifa frekar á náð lánsstofnana en eigin fé, en slíkii-
leirfætur eru brothættir og ekki bjóðandi áhæthisamar
iefingar og liJgaiigslausar.
I dag er vika liðiu af mánuðinum, sem að vísu gei'iu
vonir tint viðiutíindi lausn fyrir alta
meira. Otvegsirienn hafa ræt-t tillögur ríkisstjóniariunar
varðandi fiskverð og verðtryggingu, en mjög eru sldptar
slcoðanir Jjeirra á meðal um það hvort unnt sé :tð ráðæst
í útgerð á þeim grundvelli eða ekld. Hagur útvegsmanna
Á Elli- og- hjúkrunarheim-
ilinu Grund voru um áramót-
in samtals 254 vistmenn, og
er það því langsamleg:a
stærsta stofnun landsins.
sinnar tegundar, og um leið
eitt stærsta sjúkrahús lands-
ins.
Samkvæint skýrslu. er Yisi
haia gefið úf 25 þús.
tiYSgingaskírieini, i
Brunatryggingacleild Sam-
ksturinn «eti vinnutrygginga hafði pann
8 29. des. s.l. gefið út 10 þús!,
bruhatryggingaskírteini. I
En samtals hafa veriö gef-
in út rösklega 25 þús. trygg-
hjá
Svo sem menn muna var
fyrir 2 árupi efnt til fjár-
söfnunar liér á landi til á-
góða fyrir barnahjálparsjóð
SÞ.
hefir horizt frá stofmininni, | Nefnd var kjörin tif að
voru konur í yfirgnæfandi standa fyrir fjársöfnuninni
ineiriJiluta, eða 179, cn karl- og var Þorsteinn Sch. Thor-
ar 75. steinsson lyfsali, formaður
A árinu höfðu lálizt 45 Rauða kross íslands, kjörinn
vistmemi (28 konur og 17 formaðuf' nefndarinnar.
karlar). í fyrra koinu áj Alls safnaðist í peningum
tieimiliS 4!) konur og 36 karl- kr. 3.210.028.24, en auk þess
ar, eða santlals 85, 81 visl- bárust söfnuninni ýmsar
niaður fór. ' vörur, matvæli, lýsi, fatnað-
Meðalaldur kvenna á lieim-jur o. fl. að verðmæti kr.
ilinu var 81 áf, en karta 79 455.206.16. Vaxtatekjur
ár og 2 mán., eða ineðalaldur námu kr. 17.976.52. Heildar-
vistmanna yfirleitt 80 og 5 söfnunin nam þannig kr.
mánuðir. Meðaldvalartími 3.683.300.92.
\istmanna var 3 ár og 262 J Keypt voru innlend mat-
dagar. væli niðursoðin og söltuð
Vistmenn voru 9 fæfri umjfyrir kr. 3.019.336.10 og lýsi
áramótin 1918—-19. jfyrir kr. 28.316.35. Flutn-
Bæjarsj(>ður Reykjavíkur ingskostnaður, tryggingar
ingasldrteini
gi-eiddi vistgjöld fyrir 129 0g annar kostnaður,
nianns, en önnur tjréppa- og greiddur var, nam
bæjarfélög fyrir 13, 29 vist- 180.352.31.
sem
kr.
Vörur þessar voru sendar
hinum inenu greiddu dvöl sína sjálí-
^___ ýmsum deildum Samvinnu- jr G11 vandamenn fyrir 88 tit 7 landa: Finnlands, PqI-
aðila, en heklur ekki tryS'8in§a’ frá Þvi er Þ®v | maims. Þá má geta þess, að lands, Tékkóslóvakíu,. ’Jng-
tóku til starfa. ellilífeyrir frá almanna- verjalands, Austurrikis,
Samvinnutryggingar hafa |1TÍ?Mingumun er kr. 315.00 ítalíu og Jugóslavíu.
Allt sem safnaðist var sent
... .v . - , v r - i - . r .v trygaingadeilda stofnunaft--]
helur að þvi levh vcrsnað tru þvt. sem var i Ivrra, að .
1 mriöv q yvvnii 1Q4Q iSJpmnr
lýsisverð mun revnast lielmingi lægra en þá og einnig hefur
oliuverð ltæk'kað mjög tilfiiinanléga, enda er þar um doll-
aravöru að ræða. Tmsir hafa haldið J>ví frant, að Jjeir
bátar, sein einvörðungu stunduðu fiskveiðar, eu tækju
ekki Jjátt í sítdvciðunum, kæmust sæmilega’ af, ef rekstur-
inn færi yel úr hendi. Revnsla síðasta árs sannar hinsvcgar
að afkonta þessara l>áta allra er mjög léleg, enda munu
Jjeir báíar tcljandi, sem staðið ltafa un<lir rekstrarkostnaði
og cðlilcgum afskril'tuni. Fjöldi . datnia finnst þess- að
ákveðið aö úthluta arði af á ntánuði en kr. 111.00 fyvii-'
starfsemi bruna- og bifreiöa- sjúklinga.
innar á árinu 1949. Nemur
arður Sf/< af upphæö ársið-j
gjalds hverrar vátryggingar.
Þessi arðsúthlutun er áætl-
uö samtals um 200 þúsund
krónur.
Rétt til arðs eiga allir,
ITlvegssstá'isit á
ítiincli
Otveg'smerm 'sátú á fnndi í
tryggingartakar, sem endur-' Reykjavík í fymikvökl og
nýja vátryggingar sínar hjá ræddu bráðabirgðatillögiu
• Samvinnutryggingum á ár- ríkisstjcrnarinnar í sjávarút-
inu 1950, og veröur arðurinn vegsmálunum.
Að 'þvi er skrifstofa L.I.O.
tjáði Vísi í gær var enginn
ályktun gerft á fundininn,
eða neiii ákvörðun tekin.
úr landi og var megniö af
vörunum flutt út á árinu
1948, en smávegis eftirstöðv-
um var þó ekki ráðstafaö
fyrr en í október síðastliön-
um.
Félagsmálaráðneytið sá um
útflutning allrar þeirrar
vöru.
áhætt-u í för með sér. Þcir
frékar leiktángagerð -eða
1946. Hefir vöxtur stofnun-j heldur aðeins rætt mn málið
arinnar veriö ör og óslitinn atmemit og livon
um
væru
reksturiun hcfur þvi aðeins gengið að eigendur bátanna
rða umsjónarmenn í lamli. hai'i ekki reiknað sér nokkura d‘í~ginn“ fá^uþphæð'ið'gjálda
Jjóknun l'yrir amstur sitt og umstang og má J>ó þykja vel & endumýjunarkvittunum.
sioppið. I Samvinnutryggingar hófu
Mcnn þreylasl á þeim rekstri að sjalfsögðu, sem aint- ;starfsemi sína L september
arsvégar geiur engan arð, eu heiur hinsvcgar stórlellda
freistast |>á ýtnsir til að stunda
sælgætissolu, til þess að etga síðan Upphæðir iöfiálda ‘ stit rnarinnai'
náðuga <laga og öðlast auðtekna og oruggar tekjur i skjóli hafa veriö sem hér segir: ! bráðal>ir«ða
verðlágsettirlils og innkaupanefnda. Ekki bætir J>að heldur 1948 hr 684 79100 ,,, 45
skák er sÞkar nefndir sýna þamt skilning á þörfum 1947 " " j kr" 3.088.583.oo Turulinn sátu
Néihátaflotans, að ncita urn teyfi til innflutnings á hclztu lg48 ......kr. 4.469.155.00 úlvegsntepn
nauðsynjuni, svo sem togvíruni, scm hátuinim henta, köðl-j 1949 .... um kr. 6.000.000.00 énn konu
tim, ltinijuvirum og öðrunt smámunmr., seni éitgerðinni er
t'yrir öttu að tryggja sér í tíma, en slíkar vörur eru
ckki fáanlegar í landinu við hæfi sumru skipanna. Þá lieftu'
öðruin vélhálaeigendiun einnig verið synjað um innfluln-j
ing á nauðsvnlegiistu hjálpaivélum, scm sáralítið fé kosta, |
cnda þótt hlutaðeigandi bátur lial'i skilað eftir lrverja né>ttj
meira útflutningsverðmæli ett Jtví, sem svarar til andvirðisj
vélanna. Loks liafa bátar stöðvast algerlega, mcð því að
ckki licfur fengizt leyfi fvrir innflutningi aðalvéla, cu.
f.jöldi annara dáma nlætti tína tit, scm stntna ltversu nauða-1
líiinn skilning gjnldcyris- <>g innflutningsnéfndirnar hafa
n þörfum útvcgsins. cnda skal Jj-ví hætl við að !iér eru |>au
< in dæmi rakin, seut skjallega eru sannanleg.
Ltvcgsmcnn imntu ekki feljá cftir, J>ótt þeir tapi l'c
c v o.-m þcir ntcga i þagu Jijoðarheildarmnar, emkum þegar , ianthlrskv/dd fór fram a«
! ri íölfcikarnij' kreljnst að atlir leggi að sér nokkuð. Hinu jiætti siöaðra manna í Reykja-
tillogur
lausn til
aðgengi-
•SóSalegasta skipið’
upp.
Neiv York (VP). — Flota-
stjórnin ameríska hefir á-
kveðið aö höggva upp beiti-
skipiö Milwaukee.
Það var lánað Rússum á
stnösárunum og hafði am-
ériskur sjólíðsíöringi um þaó'
um 40 öOjþáu órð, er þeir skiíúðu því,
og- munu þeir að það væri „sóðalegasta
i samnn í dag. skip“, sem hann hefði séö.
Þá er loksins blessuðu liggur við. Bæjarbviar eru upp síður ólteti ,og, skeinnriun var
i
jólastússinu lokið með þrett-jyi^
ándanum. Sennilegt þykir
mér, að margir séu nú búnir j íákmmandi o.
að „fá nóg“ í bili, ekki sízt hafa stundmn
húsmæðurnar, en gestagang-j þv> sambándi má minna á, mefr
hvítíkum glæsibrag götudans-
inn duna’ði nndanfarin sumur
}>ann 17. júru.
g illkvittnir menii| ir til )>ess að stjórna gleðsk;
n IntiiS skína í. í urn, eins <>g Erlendúr O. Pét
ur og annir í sambandi við
hátíðarnar mæða að sjálf-
sögðu langmest á þeim.
una Jjcir illa, cf löggjal'inn og alnienningur vill eugan skiln- vík aS' Jjessu simii og ntá þaö
ing sýna mátefnum Jtieirra, og telur jafnvel að [>eir berji teljast nýlunda, mjþg kæ'rkom-
1 in nýlunda. Sá skrílsháttur, sem
hé.r var farinit aö J>róast, var
iominn úi' ltófi fram. M11.11 |>að mála sannast að nú er
engina af því ofsæll að fást við úlgerð og eltki frá miktu meS r.llti ÓJjolandi og ósæmileg-
að iiverla, þotI al væri latið. Illutur sjomanna er lofs- ur. og tná vænta þess, að hann
vrröur og nýtui' skilnings aljjjóðar, en skilyrði þau, sem sé nú nteö öllu kveðinn nföur.
' Sánnleikuriun er nefnilega sá,
j aö Reykvíking'um er ntjög' sýnt
j um aö koma vcl fram, J>eg'ar
! þv'í er að skipta og eitthvaö
úlvcgsmenn eiga við að núa crn allt öiinur og lakarj, en! ’
þcir eiga skilið <>g verða 'að njóla, ef ótruflaðri framleiðslu f
á uppi að lialda.
ofan ekki með neinu skríls-; ahncnn og' ágæt, encla jafuán
rnarki br.enndir, eins og sumir J prýöilegir menn og skemmtileg-
kajnt-
turs-
son og flei'ri ágætismenn. Aö
vísu gátu þeir. sem eru sérstak-
lega ínndvisir a slíkt seö emn
og einn mann ai' öllum Jjessum
Jjúsundum. sem liaf'ði gert sér
dág'annm og íengiö sér fullmifc-
iö ] stau.pinu, eu yfir <>llu fvrif-
tækinu hyíldi gleöi- og menir
ingarl.tragHr. A .svipa-: rn liátt
má ætiayað gamlárskvöld- vertSi
framveg'is hér í höfuöslaönum.
Rláöaskrif Um þá skrílmennskú,
sertt þvi tniöiu' ltefir hvílt* yfír
þesst'i kvöldi allt of oft, hafa
vafalaust átt sinn þátt í því, ati
sá ltópur lítt þroska'ðra unglina,
sem stumJar skrihnennskn sem
„hohbv'-, lætur nú elcki- á scr
bæra/
Þegar sá háttur var upp
tekinn á síhuffi tírna, að leyía
fólki að koma saman á Lækj-
artorgi og við nærliggjandt
götur til þess að stíga dans á
þessari sumámóttu.... yoru
i rnargir, sem tautuðú, að þetta
næði ekki nokkurri átt. Það
yrði svo mikil ölvun og
ólæti 0. s. frv.
I.ón viti menn: Þai$ varö !>ara
alls eugin ölvttii. og þa'San' aí