Vísir - 18.10.1950, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn 18. október 1950
v i S. 1 n
B
— Hvert
Æfintýrl að austan. að vcra fullsprottið, en auð-j úran er okkur svo gjöful, að
Eg gelck eitt ágústkvöld sælt var af þvi hve lengi það mögulegt er að lifa hér miklu
núna í sumar með ijónda var að þorrna, að það var 'og blómlegu menningarlífí,
autsur í Landeyjum um tún- miklu kjarnbetra en hitt, sem ef við liagnýtum tælínina og
Framh. af 5. síðu. j Sú ríkisstjórn, sem gerir
hvorir liafi meira til síns(öllum ljóst, í eitt skipti fyr- .
máls, sjómenn eða útgerðar- ir öll, að hún er ráðin í að ,v ,.v ... , > . , * ío .
J i r imeðan við oðum doggvota sprettan agæt, eða um 12—
menn, en eg þykist vita, að þola engum að nunnka fram- , , ., ~ 'iK , „ x. , , ,.,, >
Lt....t,9nni„:hana UPP 1 m.l°ale§g eða.15. hestbprðir af dagslattu.
Aftur var vinnuin saman, í stað þess
deila þeirra geti naumast ver-
ið flóknari en hliðstæð átök
miHr launþega og atvinnu-
rekenda í ýmsum starfs-
greinum erlendis. Mismunur-
inn er sá einn, að hér virð-
leiðsluna og rýra þannig
lífskjörin, þarf ekkert að ótt-,?^
ast frá þjóðinni, ef liún revn ‘ ’
ið hans og við röbbuðiun um síðar var slegið.
í kvöldkyrrðinni, j slegið um 20. júlí, en þá var ' að deila um aflahlutinn með-
an, liann enn er fólgmn í
slcauti hafs eða iðrun jarðar,
gengum yfir nýslegnar flat- Enn var slegið seint í ágúst- því þau orð meistarans munu
staðnæmdust hjá mánuði og var þá þunn sí- enn sem fyrr verða öumflýj-
. , . . . .... . stöbbunum, seildumst inn í breiða, eðá liklega inh 6—7 anlegur veruleiki, að ef riki
n sam ums a ja na joun, miðja eftir heyviskum, * liestburðir af dagsláttu. Þar er orðið sjálfu sér sundur-
. , . v .... ifundum af þeim ornunar- sem ofært og oslægt myrar- þylcki fær það eigi staðizt,
og koma í veg fynr, að íðju- 1 1 1 1
ist ríkisstjórnina annað leysingjar og afætur spóki sig
hvort hafa skort vilja eða á bökum þeirra, sem nenna
getu til að blanda sér í málið að bjarga sér. Þjóðin vill
og leysa deiluna í tæka tíð, hvorki gamlar skóbætur, né
eins og rétt þykir og skylt náðarbrauð
ríkisstjórnum i hliðstæðum musu. Hún vill
átökiun erlendis.
Ttjúpnaþáttur.
Ef ríkisstjórnina skortir
vald til aðgerða í þessum
málum, þá ætti Alþingi að
vera innan handar að veita
henni það.
j ir skammsýni harðsvíraðra
j klíkuforingja — byggja upp
nýtt og betra land. Hún
ilminn og sannfærðumst um, fen var fyrir tveim árum sið-
að á morgun væri mál að an er nú, eins og þú sérð af t
flytja þá í hlöðu, fórum inn þessu, svo frjósamt valllendi,!
í fjósið, votheysgeymsluna, að þríslegið ei'. Tel eg vafa-j
, , ... .hlöðurnar, stukkum yfir laust, að með þurrkunmni
C1 en. iar ° iskurði og gengum út á ný- hafi ýmist efni verið leyst úr
J)ia yr" ræktina, þar sem hafrarnir læðingi jarðvegsins, sem
Eggeri Claessen
Gústaf A. Sveinsson
hæstaréttarlögmenn
Oddfellowhúsið. Simi 1171
Allskonar lögfræðistörf
mold.
náðu okkur upp undir mitti. næra nú valllendisjurtirnar
Val iná vera, að það, sem betur en gamla túnið, því
, . ... . hann sagði mér þetta kvöld Þótt þaðan fengjust reyndar
V1, . S:eý,a ' 1>CSS birgr sé ósköp hversdagslegt i eyr- ágætar tvær slægjur og þar
í lu . ^gis og erja íslenzka um ^eirra seni kuöna alit sé nú nokkur liá, sem kúnum
uin landbúnað á fingrum sér, er ætluð í haust, þá var gras
cn eg er ekki lærðari en svo, Þar 1)() sýnu minna í sumar
cn mér fannst það svo fag- fn á nýræktinni. Töðufengur-
urt æfintýri, að eg má til með lnn’ sem nn el or®lnn a- m-lv-
800 hestburðir, er nægur
forði bústofninum, en þó
þarf enn að auka ræktunina,
því takmarkið þarf að verða,
að skepnurnar gangi allt Edwin Gardiner gaf út
i Gamla mýrin
Ný bók:
Fornar smásögur
úr Noregskonunga sögum. —>
sumarið einungis á ræktuðu
landi.“
iMeð formála eftir
I William A. Craigie.
Sir
Ilmur erlendra jurta úr ís-
Eg frétti í dag, að fundur lenzkri mold.
ætti að verða í sameinuðu’ Við vitum öll hve mar«falt'l°fa vkkur að njóta þess
þingi kl. hálf fjögur. ])að Cr, sem hafið gaf, eftir með mer. — Hann sagði eitt-
„Kanske ætla þeii nu að ag við eignuðumst tækin til llva^ a þessa leið:
gera eitthvað i verkfallsmál- ag af!a úr skauti þess og er
unum ? hugsaði eg í ein- ]1(j enn langt frá, að það sé Gamla m
íeldni minni og gekk upp á nyt jað svo sem bezt má þríslemn
‘TCw “ai' d,t k”'" *®l
„Till.til þál.um friðun rjúpna v)g skildulll aS , IjaSafeI11 *"* 19S1- m! W* bfaritolwUlr..
Hvernig ræða skuli (ef leyft nK)lel eru fólgnir æfin t_vra-
verður) — innan syiga legri mögúleíkar en okkur
°g Það var le>,ft 1 þriðju at- hefir nokkurn tíma fyrr
rennu, en þá fengust loks 23 (lrGymt um. Lærdómsmenn í
samhljóða atkvæði - og þeg- þessuni fræðum munu e.t.v.
ar þetta leyfi loksins var segja, ag þag hafi alltaf ver-
íengið, þá ætlaði forsetinn lð jjóst, þeim, sem lesning
að kveðía til nys fundar, nvnor Vinfr’ín nrr or lqa _ , o«uua
þar sem méliS yrði ratt — „ •„ ól j f ‘j j ð’ ti|.orsins 194f en lf ™r eS kostar yinnu, — cn [.aís er Þeim, er hér birtast, úr Flat
cins og leyft liaiði yerið ' ‘ 8 8 bn,n" ”
Ctgefandi þessarar bókar,
i ið> sem var nm hd. að ( j>annjg saggjst Finnboga á Edwin Gardiner, er brezkur
stærð, ekki af sér nema um Lágafelli frá og mér fannst kaupsýslumaður, sem numið
150 hestburði af töðu. Það sagan lians um gonilu fúa- hefir íslenzku á undanföru-
var að mestu slétt og haíði mýrlna Sem í súmar var þrí- 'um árum hjá Sir William|A.
það ve,’ið gert eingöngu með sIegjn ra?ktarjörfí, mildð og Graigie og tekið miklu ást-
handverkfærum. Eg byrjaði fagurt fcfinlýri. Eg veit fóstri við íslenzkar bók-
slrax að færa túnið út og það rCy11(lar aó þar gerðist það menntir fornar og nýjar.
ý . verk smáþumlungaðist áíram sama og j Hveragerði; það Hann hefir safnað sögum
ast, þá getur fáfraðin í þess- hwli J' n,iignlegt, - og þaS er tcfm- eyjaibpk, en þar er fjold. af
en þá upplýsti einn ráðherr-’lml cfllum ,ika haf, sínar !“ ml u £, tXrfS Es ,','f s,",,soflm- sem Sre,,,a
anna, að undirmál hefðu yer- bj0rlu lillðai. Hún er ntér ™ h t me,ra « „Mi|a atburðum og monnum i Nor-
ið um, aö raða þetta alls eltlti t <1. 5V0 unaðsleg að E'',a k",,,í“ e J’ va -^,™nu“ <*“ °B K,:,sln,aní egl’ Sv,1>JOð °g v,8flr- T"tt-
í dag, sökum fjarvistar þess f , utnn ræktaoa landsins volu sagði svo hogværlega; það ugu sogur af þessu tagi birt-
. y, , ___0 naumasi noxvKUin nlyrarfellj senl engln tok
raðhena, sem íjupnamal Is- tlllla út um sveitir landsins
kostar milda vinnu. Það ast í þessari bók og munu
lands heyrðu undir.
t ,v c„iTva . , ,v .. ,v°ru á að græða með þeim liefgi t. d. einhvern tima þótt þær flestar almenningi ó-
■iað sumarlagi, an þess að sia i,Qrx,- . 1 . , &
Forseti kvíiðst ekki vita ejttllVqð nvtt sem veknr 1 ' ’ ” ’ aom , emum manm ænð vetrarverk kunnar. Allar eru sogurnar
betur en undirmál hefðu ver- n,A,. nnfi,.lin ’ f notaS. — En þá kom skurð- ag hirSa 17 nautgripi, 40 skemmtilegar og vel ritaðar,
þa yrði það auovnao llverja jurt eSa tre> sem nilg j.m
alls ekki gert — og lauk svo rámar j að hafa séð einhvern
þessum fjórða fundi hins tima einhversstaðar suður
ems
hálfs
þau áföst við hlöður og vot- til óblandinnar ánægju.
fvegg.ía metra djúpum skurð- heySgeymslur og fá vald yfir Aftan við bókina eru orða-<
sameinaða íslenzka Alþingis londunij og þegar eg bendi is(
1 um, en með því móti hugð
nýjum tækjum, sem lélta skýringar á ensku.
eg þurrka um 25 dagsláll- störfin og auka j senn af.
spyr: ur Kostnaðurinu við skurð- köstjn Þeir hafa lagt ristu-
a’ að gi'öftinn varð um 12 þúsund spagann á hillúna við hliðina
jxétta vcx hérna ?“ jxá svarar krómir og greiddi rikíð • orfinu og bruna á dráttar-
1 ua8- 'furðu lostinn og
Á morgun verður enn rætt jjHvernig stendur
um rjúpu, en hvort verkföll-
in vei-ða úr þvi á dagskrá hann með öryggi hins lífs- hriðja hluta hans Áraneur- -xi-v r ■ i *• „
veit és ekki Þau voru það t I)ll0.la luuta uans. Aiangm vel með ijamnyfir nyræktma,
8 ’ reyn(la °f "iai?gí10na’ ”1Ier inn varð strax meiri og betri sem skurðgrafan þurrkaði í
getum yið ræktað allt mogu- en vonjr höfðu framast stað- hitteð fyrra. Hað sama er að
cF,t- <-• gcta l)ii ízt maig jð |jj og var áslæðan su, að gerast J sveilununl og fyrr við
falt fleiri tegumhr jurta og sandlog voru i um 80-100 sjólllllj er fiskiljiagurinn
trjagroðurs en flestir lata ser cm. f jarlægð frá yfirborðinu, ]agði handfærið Vlð hUSina
Menn vona nu almennt, að til hugar koma. Það kostar hallinn á landinu nægfir og ,á árjnni ti] i)ess að gcta farið
þessi togaradeila hljóti bráð- bara dálitla vinnu og nokkra ])0rrnaði jiað þvi ótrúlega á fjarlæg lllið á trauslu skipj
um að vera á enda, en það er umhyggju, en hér má ábyggi- fljótt. Strax, jietta sama sum- og sðÞ þangað meiri auðæfi
ekki nóg. Hún á að verða lega a örfáum áratugum arj voru brotnar til ræktunar en nokkurn feðra hans Jjorði
okkur til varnaðar og ó- margfalda þær tegundir af Um 10 dagsláttur og sumarið nokkurn tima að dreyma ulll.
kohmurn ríkisstjórnum Is- trjám og jurtum, sem nú eru eftir var sáð i jiær höfrum,
lands. ániinning þess, að þær algengar á Islandi.“ Svo þyl- og grasfræi og var þá um
eru settar til að stjórna ur hann mér latnesk jurta- haustið uppskera áeæt. Núna
landihú öllu með hag heiti, sem eg man ekki stund- j suniar voru þessar sléttur
H.F. LEIFTUR,
Þingholtsstræti 27.
Simi 7554.
sem sagt ekki í dag.
Þjóðin vill byggja upp
betra land.
Ljóskastarar
fyrir báta 32ja volta.
VÉLA &
RAFTÆKJAVERZLUNIN
Tryggvag. 23. Sími 81279.
Gömul búvizka.
Þannig licfir
það sannast
heiklarinnar allrar fyrir aug- inni lengur, sýnir mér ný og' slegnar mjög snemma, cða að undanförnu, bæði til sjáv-
um, i stað J>ess að tvístiga ný hlóm og ilrnan þeirra 13. og 15. júni. Grasið var ar og sveita þessa lands, enda
á atkvæðaveiðum kring um rifjar upp hálfgleymdar end-' ekki mjög mikið að vöxtun- þótt sumir erlendir fræði-
einhverja sérstaka hópa cða j urminningar frá suðrænni og1 um, eða um 8_9 liestburðir menn telji það vztu þröm
stéttir i þjóðfélaginu. jsólríkari löndum. |af dagsláttu, enda langt frá hins byggilega heims, að nátt-
Skór
kven- og karlmannaskór.
ÆRZL .C
/S3S