Vísir - 09.04.1951, Blaðsíða 7

Mánudaginn 9. apríl 1951
V 1 S I R
ÞAÐ, SEM Á UNDAN ER GENGIÐ:
„Dark Spinney", ættarsetur Alardyse-ættarinnar er eign
ungfrú Violu Alardyse, sem er 28 ára og forkunnar fríð. —
Hún á tvær yngri systur: Heimilisfaðirinn er Stenhurst of-
nrsti, seinni maður móður þeirra. Viola virðist hafa lent í
klónum á einhverjum, sem beitir hana fjárkúgun, en það
hefir borizt Stenhurst til eyrna. Hótar Stenhurst að láta einka-
lögregluþjón gefa systrunum gæur. Hann reynir að ná sam-
bandi við Callaghan einkðalögreglumann í London, en tekst
það ekki ....
harkalega, svo að hann kastaðist út úr dyrunum og inn
uni aðrar dyr skammt fná, sem voru inngöngudyr í
snyiitiherbergi. Þar rak liann sig í fallinu á horn á liand-
laug og andartaki siðar lá lian á gólfinu og augu hans
luktust aftur. En dyrnar virtust lokast eins og sjálfkrafa.
Þegar Callag'han ralcnaði úr roli horfði hann í augu
O’Sliaugnessy. Iionum virtist andlit hans eins og tungl
í fyllingu.
„Drekkið þetta, herra Callaghan. Það Iiressir yður. Hvað
gerðist?“
Hann reyndi að hjálpa Callaghan að standa upp og
tókst það um síðir. Svo drakk Callaghan úr glasinu, sem
O’Sliaugnessy liafði komið með.
„Ilve lengi hefi eg legið hér?“ spurði hann.
„Líklega um 25 mínútur. Þér fóruð til þess að tala í
síma, en gerðuð það ekki; að því er virðist. Eg var önnuin
kafinn og vissi ekkert um þetla. Einhver fann yður hérna
fyrir andartaki síðan. Iivað kom fyrir?“
„Það œttuð þér að vita,“ sagði Callaghan hægt. „Það
hefir verið eitthvað í whiskyinu, sem fór svona með mig,
Hvaðan er það? Bruggið þið það í baðkerinu uppi?“
„Þetta megið þér elíki segja, herra Callaghan,“ sagði
O’Shaugnessy. „Við beitum ekki slíkum aðferðum liérna
i klúbbnum. Það er ekkert athugavert við, þetta whisky.
Þér eruð ekki sá eini, sem drukkið hefir af því sem í
þessari flösku var.“
„Gott var það á bragðið, það verð eg að kannast við.“
Callaghan var nú sem óðast að hressast og gat staðið
óstuddur. O’Shaugnessy tók fatabursta og fór að bursta
liann.
„Það er raunar ekki yður líkt, herra Callaghan, að líða
þannig útaf eins og ljós. Þér hafið vænti eg ekki borðað
ncátt, sem yður liefir orðið meint af ?“
„Ef til vill, —- þaldca yður fyrir aðstoðina, O’Shaug-
nessy. Nú get eg ÍDjargað mér.“
Callaglian þvoði sér i framan og notaði kalt vatn lil
þvottarins. Og hann dralck fullt glas af köldu vatni. Hann
kveikti sér í vindli og' gekk að barnum. í veitingastof-
unni voru aðeins tveir menn og ræddu um veðmál.
„Bezt að eg fái einu sinni til í glasið, O’Shaugnessy —
en whiskyið verður að vera úr annari flösku.“
Eftir noldcura stund kveikti Callaghan sér í öðrum
vindlingi og fór út og gekk hægt yfir Berkeley-torg.
Klukkan var hálfliu er hann kom til hússins, ]>ar sem
skrifstofur hans voru. Þær voru á grunnliæðinni, cn íbúð
hans á liæðinni fyrir ofan. Hann heilsaði húsverðinuin,
Wilkie að nafni, og ákvað að koma við á skrifstofuhæð-
inni, því að liann hafði séð ljós í éinkaskrifstofu simii.
Þar sat félagi lians, Nicholls,, sem var ællaður frá Kan-
ada, í hægindastól hans, og haf'ði lagt fæturna ú skrif-
borösröndina. Nichols var að lesa pésa, sem nefndist:
„Ráð til að koma upp um konur.“
Á gólfinu var tóm wliiskyflaska.
„Jæja, Windy,“ sagði Callaghan, „hefir nokkur bringt?“
„Já,“ sagði Nicholls, „einhver Gervase Stenliurst, of-
ursli, sem sagðist eiga lieima í Dark Spinny í Hangover
við Alfriston. Honum virtist liggja á heldur en eldd að
ná í þig. Eg gaf bonum bendingu um að hringja í Night
Liglit klúbbinn og spyrja um þig.“
„Þetta eru sannárlega dularfull nöfn,“ sagði Callaglian
og liló. „Dark Spinney — IIangover.“
„Já, maður fer að liugsa um stigamennsku og slíkt,“
sagði Nicholls. „Hvað ætlarðu að gera; fara þangað til
fundar við manninn?“
„Nei,“ sagði Callaghan og kveikti í vindlingi. „Eg vil
eldci liafa nein afskipti af því máli.“
2. kapítuli. ‘
Klukkan var 3, er Callaghan liringdi úr íbúð sinni í
skrifstofuna. Effie Tliompson tók heyrnartólið og svar-
aði:
„Góðan dag, herra Callaghan. Eg vona, að þér hafið
sofið vel.“
„Ágætlega. Hefir nokkuð gerzt, Effie?“
„Nei. Og' ekkert markvert í póstliúsinu.“
„Jæja. Eg kem eftir liálftíma. Annars getur verið, að
eg skreppi út á land. Ilringið í bilageymslustöðina og biðj-
ið um að liafa bílinn til kl. 4.“
„Gott og vel,“ sagði Effie. „Á cg að senda nokkur skeyli
eða tala við einhvern í síma fyrir yður ?“
„Eg man ekki eftir, að þörf sé á, að . ... “
„Má eg minna yður á frú Denys?“
„Alveg rétt. Það var ágætt; að þér minntuð mig á það.
Númerið er Waverley 78945. Segið henni, að eg búist við
að geta neytt miðdegisverðar með henni í kvöld.“
„Gott og vel,“ sagði Effie og lagði frá sér heyrnartólið.
„Svei henni,“ tautaði hún er hún bjóst til að hringja til
frúarinnar.
En í þessum svifiun opnuðust dyrnar og Viola Aiardyse
geldc inn.
Effie gapti af undrun, er hún sá hina fögru, virðulegu,
ungu konu.
„Hvað get eg gert fyrir yður?“
„Þökk,“ sagði Yiola. „Eg er ungfrú Alardyse. Eg þarf
að tala við lierra Callaghan um áriðandi mál, eins fljótt
og frekast er unnt.“
Effie gat varla varizt hrosi. en mælti vinsamlega:
„Það get eg mæta vel skilið, en það er ekki alltaf auð-
velt að ná tali af herra Callaglian í skyndi. Hann er því
miður ekki við nú. Get eg' skilað nokkuru lil hans. Herra
Callaglian er ekki vanur að veita neinum viðskiptavinum
viðtal, nema það sé fyrirfram ákveðið.“
„Eg er ekki „viðskiptavinur““, svaraði ungfrú Alar-
dyse, „og eg held, að það væri Callaghan í liag, ef hann
vildi ræða vig mig fyrr en seinna. Kannske getið þér sagt
mér hvar eg get fundið hann að máli. Það mundi aðeins
baka honum erfiðleika, ef það drægist á langinn, að eg
næði tali af honum.“
„Viljið þér gera svo vcl að fá yður sæti. Eg' skal athuga
hvort unnt er að ná til herra Callaghans.“
karlm.úr.
tJr- og skart-
gripaverzlttn
Magnúsar As-
mundssonar
& Co., Ingólís*
stræti 3.
Kaupi gull og silfur
GARÐUR
Ctarðastrceíi 2 — Sími 7298,
KAUPHOLLIR
er miðstöð verðbréfaviö-
skiptanna. — Sími 1710.
Rafljósaperur nýkomnar.
6 volta
12 volta
32 volta
110 volta
VÉLA &
RAFTÆKJAVERZLUNIN
Tryggvag. 23. Sími 81279.
GUÐLAUGUR EINARSSON
Málflutningsskrifstofa
Laugavegi 24. Sími 7711 og 6573.
.......—......
RAFT/EKJASTÖÐIN h/f © j
TJARNARGÖTU 39. SÍMl 8-15-18.
.
V10GERÐ1R OG UPPSETNING Á ÖLLUM j
TEGUNDUM R AF.MAGNSHEIMIUSTÆK JA
FLJOTT OG VEL AF HENOI LEYST. '
MaGNUS THORLACIUS
hæstaréttarlögmaður
málaflutningsskrifstofá
Aðalstræti 9. — Sími 1875
Signrgeir SignrjónsiOD
híesiaréítarlögmmður.
Skrifstofutimi 10—12 og 1—9.
Aðalstr. 8. Simi 1043 og 80953.
[Wolf átti að halda vörð, meðan aðr- í draumi sá liann hina óhugnanlegu Þetta var aS verða martröð, að hon- En þetta var þá enginn draumur,
ir leiðangursmenn sváfu. En hann gerð- „hauskúpumenn“, honuin fannst þeir um fannst, og skyndilega vaknaði hann, glaðvakandi sá haun mennina fyrir sér
ist syfjaður og tók að dotta, stara á sig úr tónuun augnatóttum, haðaður svita. Wolf kallaði á hjálp.