Vísir - 26.02.1953, Blaðsíða 4

4
V-ÍSIR
Fimmtudaginn 26., febrúar 1953.
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson,
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símtir 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Sýklahernaður hér og þar.
(O vokallaður sýklahernaður hersveita Sameinuðu þjóðanna —
og þá fyrst og fremst Bandaríkjanna — í Kóreu skýtur
alltaf við og við upp kollinum í Þjóðviljanum sem öðrum
blöðum kommúnista víða um heim. í gær varði blaðið til
<dæmis miklum hluta fyrstu síðu sinnar til þess að skýra frá
nýjum upplýsingum í máli þessu, samkvæmt frásögn amerískra
foringja, og lofaði meira að segja framhaldi í dag. Er það
óvenjulegt, að blaðið skuli verja svo miklu rúmi, til þess að
greina frá ummælum amerískra manna, því að venjulega eiga
menn af því þjóðerni ekki upp á pallborðið hjá kommúnistum.
En þetta verður allt skiljanlegra, þegar á það er litið, að við-
tal, sem þessi rosafregn Þjóðviljans byggist á, er birt í blaðinu
Daily Worker í London, en það er einmitt Þjóðviljinn þeirrá
á Bretlandi. Segist fréttamaður blaðs þessa hafa talað við
tvo ameríska foringja, sem eru fangar í N.-Kóreu, um helgina,
og Daily Worker birt viðtalið á mánudaginn. Þar sem Þjóð-
viljanir eru víst báðir álíka hændir að sannleikanum getur við-
talið vel verið tilbúningur frá rótum.
í mál þessu gegnir það raunar furðu, að Þjóðviljinn skuli
ekki hafa leitað til annara heimilda en enska blaðsins. Hæg
eru víst heimatökin, því að það er ekki svo langt síðan Þor-
valdur heimasæta skýrði frá því á fundi stúdenta, að komið
væri til sögunnar nýtt vopn Bandaríkjamanna í sýklahernað-
inum. Nægðu þeim nú ekki lengur flugur og slík smákvikindi,
til að dreifa eitri sínu, því að nú væru þeir farnir að nota
sýkt skeldýr. Gæti Þjóðviljinn vissulega komið með nýjar
fréttir, ef hann vildi taka Þorvald trúanlegan, og birta þessar
uppljóstanir hans í stað þess að vera að eltast við gömlu að-
ferðirnar amerísku. En blaðið hefur innrætt sér svo rækilega
starfsaðferðir félaga Hitlers, er voru á þá leið, að ekki færi
hjá því, að einhverjir legðu trúnað á lygar, ef þær væru end-
urteknar nógu oft, að það getur ekki brugðið vana sínum.
Annars vita „íslenzkir“ kommúnistar það ekki síður en
aðrir, að sýklaáróðurinn er fyrir löngu búinn að fá fullnaðar-
afgreiðslu hjá öllum, sem um þau mál hugsa af skynsemi, svo
að hver ný roka rauðliða eykur aðeins á fyrirlitning manna á
þeim. Þegar hersveitir Sameinuðu þjóðanna voru fyrst bornar
'þeim sökum, að þær beittu sýklum gegn innrásarsveitunum
í Kóreu, var þeirri ásökun svarað með því, að rétt væri að láta
hlutlausa nefnd rannsaka þessa kæru. Á það máttu kommúnistar
ekki heyra minnzt, og hafa ekki mátt síðan. Hefðu þeir haft
sannanir í höndum, hefði sennilega ekki -staðið á þeim að veita
leyfi sitt, til þess að rannsókn færi fram án allrar hlutdrægni.
Sannleikurinn var vitanlega sá, að ákærurnar voru uppspuni,
og því mátti ekki hleypa neinum óviðkomandi í nánd við
,,sannanirnar“. En þegar kippt er í bandið á sprellikörlum,
fara allir limir af stað, og því verða þeir „íslenzku" að dansa
með eins og aðrir, þegar yfirboðarar þeirra gefa þeim skipun
um að gera harða hríð að vestrænum þjóðum.
Þeir, sem við Þjóðviljann starfa, vita það mætavel, að það
er sáralítill hópur kommúnista, blindaðra af ofstæki, sem
leggur trúnað á frásagnir blaðsins af sælunni austrænu og
sefasjúkum áróðri þess gegn lýðræðisþjóðunum, og sá hópur
fer minnkandi. Samt halda þeir áfram að gera blað sitt að
•viðundri með sömu gömlu tuggunni, halda áfram sýklahern-
aði sínum gegn heilbrigðri skynsemi. Er það ekki sönnun
þess, að mönnum er ekki sjálfrátt, að þeir ráða ekki því, sem
þeir birta — verða að prenta það, sem að þeim er rétt? Eða
hvaða skýring er nærtækari á þessu fyrirbrigði?
fslenzk list erlendis.
T Tm miðjan næsta mánuð verður opnuð samnorræn listsýning
í Noregi og verða íslendingar meðal sýnenda þar. Hefur
félag íslenzkra myndlistamanna tilkynnt, að búið sé að velja
verk þau, sem héðan fara, og „leitaðist við, að í ljós kæmu sem
ilestar hliðar íslenzkrar listar, eldri sem yngri“. Sést þó ekki
annað af nafnalistanum en að sú hliðin eigi bezt að sjást, sem
helzt skyldi hylja, því að nafnkunnir, viðurkenndir málarar
eru þarna aðeins einn eða tveir. En við öðru var ekki að búast,
þar sem félag þeirra málara, sem til mests sóma mundu vera
fyrir landið, fékk þarna hvergi nærri að koma.
, Annars ættu orðhagir menn að mynda nýtt orð yfir það,
eem almenningur nefnir klessulist, því að það á ekki skylt
við það, sem orðið list táknar upphaflega. Þar er átt við það,
sem er fagurt eða vel. gert, en.í „list“ nútímamálara er slíku
sjaldnast fyrir að fárá. Og svo þarf áð háfa hvort tveggja
.stranglega aðskilið, þegar efnt er til sýninga.
vvvwdvvft^vwvwvvvA/vvívu'yvyvvfVwvwvwvvwvvvvv'Wvwvvvftívv
FW
WnWW'
wwwv
•VWV
www
www
■VWS-VW-I
rwvw-v
Wvwwwvww
/VWtfWtfVWVtfWS
HfJtíHHt.
vwwvs
vwvw^
'VWAW
www?
VAWVWVWW
VW.WVWWW
Gerfi-augnhár reynast
bezt úr hrosshári.
Þau þola margt — þó ekki gufu
— og geta enzt í allt að 3 vikur.
í Vísi var fyrir skömmu sagt
frá því, að Bretar byggju nú til
augnhár úr nylon-þræði og
væri konum ætlað að nota
augnahár þessi.
Kunnugt er að fölsk augn-
hár hafa lengi verið notuð af
filmsstjörnum og leikkonum
og löng augnahár, sem beygjast
upp á við, þykja hin fegursta
prýði á hverri konu.
Nú er farið að nota hrosshár
(úr tagli eða makka) til þess
að gera úr augnhár. Fölsk
aungahár eru svo sem 8 mm. á
lengd og þarf 100 til 125 hár á
bæði augu. Talið er að sumar
konur hafi notað fölsk augna-
hár árum saman, án þess að
nánustu ættingjar hafi vitað
það.
Konur, sem nota fölsk augn-
hár, gera það ekki aðeins, er
þær fara á dansleiki eða
skemmtanir. Það er miklu al-
gengara en almennt er álitið,
að slik augnhár sé notuð dag-
lega. Augun vekja ávallt mikla
athygli og mörg er sú kona,
sem harmar það, að augnaum-
búnaður hennar er ljós og augn-1
hár stutt, svo að augun njóta
sín ekki. Dökkur augnaumbún-*
aður og löng augnhár gefa aug-
unum dýpt og Ijóma.
Sjúkdómar geta líka orðið
orsök þess, að konur f á sér fölsk1
augnhár. Það getur komið fyr- *
ir, að augnhárin detti af, að
þau verði rytjulegri og styttri
og missi lit. Og þá er farið til
þeirra, sem kunna að búa til
fölsk augnahár og festa þau á.
Það er hér um bil klukkutíma
verk.
Náttúran hefir séð mönnum
fyrir augnhárum. Þau eru fög-
ur, en auk þess verja þáu’aug-
un fyrir ryki og óhreindum og
skýla gagnvert ljósi líka, sér-
staklega sé þau dökk.
Tagl- og makka-
hár er notað.
Sterkast er hrosshárið, til
þess að búa til augnhár, en
mannshár má einnig nota. Það
Tengdadótfli' Aurlds
ætiar ab setja met.
Einkaskeyti frá AP. —
Paris í gær.
Einhvern næstu daga mun
tengdadóttir Auriols for-
seta, frú Jacqueline Auriol,
gera tilraun til þess að setja
nýtt met í hraðflugi kvenna.
Gerir hún sér vonir um að
geta flogið hraðar en hljóðið,
og yrði þá fyrsta konan, sem
það gerði. Frúin hefur fengið
herflugvél af gerðinni
„Mystére“ til umráða til að
gera tilraunina, sem fer
fram eins fljptt og veður
leyfir.
fer eftir því, hvort hárið er
sterkt eða rytjulegt.
Það er þá bezta ráðið að
kaupa sér vænan skúf af tagl-
hári, láta lita það og „perma-
nentkrulla“, en svo er það lið-1
að með vatni. Síðan er hárið
klippt, hvert hár tekið upp
með smá-töng og límt á augna-
lokið. Það er vinna sem út-
heimtir örugga hönd.
Augnahárin tolla vel. Það er
óhætt að gráta, fara út í rign-
ingu, líka synda, án þess að
þau losni. En gufu þola þau
ekki.
Nauðsynilegt að
sofa á bakinu.
Vel geta augnhárin tollað á
3 vikur, þó að fyrir komi að
eitthvað detti af eftir tvo daga.
En eftir svo sem þrjár vikur
má búast við að þau fari að
týna tölunni. Sé þá ekki tæki-
færi til að láta festa á ný hár,
má klippa þau fölsku jöfn þeim
sem fyrir eru og verður þá
augnaumbúningurinn dökkur
eftir sem áður. En ekki má rífa
hin fölsku augnhár burt.
Þessum fölsku augnhárum
fylgja aðeins ein óþægindi. Það
er nauðsynlegt að sofa á bak-
inu. Það borgar sig ekki að
sofa á hliðinni og grafa andlit-
ið í svæfilinn og alls ekki að
liggja á grúfu og á handlegg
sér. Augnhárin þola ekki þess
háttar hnjask, þau aflagast.
Kona nokkur hafði lengi lát-
ið setja á sig fölsk augnhár á
snyrtistofu, en sá svo í hendi
sér að hún gæti gert þetta sjálf.
Hún notaði sitt eigið hár, beygði
það með heitu járni og festi svo
á með litlausu naglalakki. En
það leika ekki allir.
Fegrunarsérfræðingar segja,
að erfitt sé að venja sig af því
að nota fölsk augnhár, ef á því
er byrjað. Þess eru dæmi að
konur hafa látið setja á sig fölsk
augnhár fyrir einhver sérstök
tækifæri, en ekki getað fengið
af sér að hætta að nota þau.
Þau eru mikill fegurðarauki.
• Heilræði ®
Óhreina gúmmífrakka má
bursta gætilega upp úr salmiák-
vatni, en ekki má væta þá of
mikið, það getur uppleyst
gúmmíið. Sé frakkinn votur.
má hengja hann upp á herðatré,
en aldrei nálægt hita. Hafi hann
harðnað af rigningunni má bera
á hann glycerin meðan hann
er votur.
«
Húsmæður eiga að gera sér
að reglu að hafa súg í íbúð-
inni, þegar loftað er út, til dæm-
is að morgni. Er það ái'angurs-
ríkaar 10—20 mínútum, en
þótt aðeins einn gluggi sé hafð-
ur opinn stundum saman.
Bergmáli hefur borizt bréf frá
formanni hnefaleikadeildíu' K.R.,
Birgi Þorvaldssyni, sem svar við
bréfi „Áhorfanda", sem birtist hér
i dálkinum s.l. þriðjudag. Fer
bréfið hér á eftir: — „Eg las í
blaði yðar í dag gagnrýni á hend-
ur dómurum mótsins, fyrir hlui-
drægni í dómum sínum, en lili.it-
drægnin átti að koma niður á
amerísku hnefaleikurunum, og
enn fremur gagnrýni á stjóru
mótsins.
Ólögleg högg
réðu úrslitum.
Dómurinn í þungavigtarleikn-
um var alveg réttur. Richard
Grebe sló mörg ólögleg högg og
liöfðu þau mjög mikil áhrif á
gang leiksins. „Áhorfandi“ skrif-
ar og segir að Jens hafi snúið
sér viljandi, og beitt þannig ó-
löglegum brögðum. Þetta er ekki
rétt. Jens sneri aldrei við, það
var Richard, sem sneri honum
við og sló hann um leið i bakið.
En það er alveg ólöglegt að slá
í bakið. Eg skal til gamans skýra
frá þvi, að aðalaSstoSarmaSur
amerisku hnefaleikaranna sagði
mér á eftir, að Jens heíði unnið
með 5 stigum. Og einnig vnr linnn
sammála um alla hina dómitna.
Jens dæmd 7
stig umfram.
En samkvæmt úrskurSi dóm-
aranna tveggja er dæmdu cns
sigurinn, voru honum dæmd 7
stig umfram Richard. Það er því
ekki um neitt að villast hver
sigurvegarinn var. Og svo er
talað um að aðrir dómar liafi
ekki verið réttir. Eg veit ekki
eftir hvaða reglum þér farið, en
i við, sem erum hnefaleikadónuir-
ar hér, dæmum eftir íslenzkum
reglum, sem sniðnar eru eftir
alþjóðahnefaleikareglunum. Við
skulum nú líta yfir leikina. —
Guðbjartur vann allar sínar lot-
ur mjög greinilega, enda var
hann „tekniskasti“ þátttakandi
um kvöldið.
Hinir leikirnir.
Samkv. dómaraúrskurSi hljóð-
aði stigatala Guðbjarts á 180, en
Tony Buzzi 159, eða 21 stigs mun-
ur, og sannar það yfirburði lians.
Næsti leiluir var á milli Erieh
Hubner KR og Mel di Fredos.
Erich varð að liætta i annarri
lotu, vegna þess að þeir skullu
saman með höfuðin og sprakk
fyrir á augabrún, hans. Þriðji
leikurinn var á milli Jóns NorS-
fjörðs og Jack Shaff og tapaði
Jón þeim leik á „teknisku knock
out“ í annarri lotu. Þvi næst var
leikur milli Friðriks Glausen og
Jack Crump. Clausen hafði yfir-
höndina allan leikinn, réð hraða
og sýndi meiri kunnáttu. Úr-
skurður dómaranna liljóðaði á
Clausen 177 stig, Crump 172.
Dómarar sammála.
Voru allir dómararnir sammála
um að dæma Clausen sigurinn.
Ut af þvi, sem þér scgið, að leyfa
ekki Ameríkönum að hal'a liring-
dómara eða utanhringsdömara,
þá skal það skýrt nú. Eg bauð
yfirmánni iþróttanna á Keflavik-
urflúgvelli, þeim, sem hefur með
Gáta dagsins,
Ni’. 372:
Ilart og skært og hált og
slétt að höldum lýgur
undir eins þó satt þeim
segir,
samt er mállaust, dautt
og þegir.
Svar við gátu nr. 371:
Gler.