Vísir - 09.06.1953, Blaðsíða 4

VÍSIH
Þriðjudaginn 9. júníi-lSSS-
WISIH.
I . :j DAGBLAÐ
j j Rit*tjóri: Hersteinn Pálsson.
, Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur Ingóifsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Síldveiðitíminn nálgast.
•\TÚ nálgast sá tími óðum, þegar venjan hefur verið að mikill
hluti veiðiflota landsmanna hefur haldið norður fyrir
land til þess að veiða silfur hafsins eða að gera að minnsta
kosti tilraun til þess. Undanfarin sjö sumur hefur síldveiði-
vertíðin þó farið jafnan þannig, að veiðarnar hafa brugðizt að
mestu leyti og langflestir þátttakendur orðið fyrir tjóni, flestir
svo miklu, að þeir hafa ekki getað risið undir því, án þess að
hið opinbera hlypi imdir bagga með þeim.
Enn verður ekki séð, hversu margir bátar muni verða gérðir
út á síldveiðar að þessu sinni, enda munu menn nú verða
gætnari í þessum efnum en á undanförnum árum. Þar kemur
og til greina, að frétta er beðið frá þeim rannsóknarkipum,
sem leita síldarinnar á hafinu milli íslands og Noregs, og rnunu
margir taka endanlega ákvörðun um hvað gera skuli, þegar
vísindamennirnir hafa komizt að niðurstöðu um það, hvernig
síldin muni einkum haga göngum sínum að þessu sinni.
Verði það fyrirsjáanlegt, að síldin verði eins fjarri landinu
á þessu sumri og í fyrra, er fyrirsjáanlegt, a& haga verður
veiðunum á annan há.tt en venjulega, og munu margir útgerðar-
menn við því búnir, enda munu ekki smærri skip geta sótt
hana svo langt. Við verðum að hegða okkur eftir kringum-
stæðunum í þessu efni, og það verður einnig að finna verkefni
fyrir þá báta, sem geta ekki stundað síldveiðai'nar af ein-
hverjum ástæðum. Þeir eru svo dýr tæki, og þarfir þjóðarinnar
svo miklar, að það verður að nota þá eins og hægt er.
Súpur í sjálfhitandi
dósum brátt seldar hér
Tiivaldar ffyrir ferðálánga.
Innan skamms mun O.
Johnson & Kaaber hafa hér á
markaðinum ýmislegar súpur í
„sjálfhitandi“ dósum.
Hættulegur hlátur.
TT'ramsóknarmenn eru bersýnilega búnir að gera sér nokkra
•*- grein fyrir því, að það verður ekki einungis ákaflega
erfitt að koma að þingmanni hér í Reykjavík, heldur munu
tilraunir þeirra til þess verða til einkis. Tíminn .gerði' í vikunni
-sem leið sitt til þess að firra Reykvíkinga því, að fjandmenn
þeirra fái þingmann hér í bænum. Blaðið birti ræðu Rannveigar
Þorsteinsdóttur á áberandi stað, og fyrirsögnin var sú, sem aJiir
þekkja nú: „Eg get borið höfuðið hátt, því að eg hefi staðið
við mín stóru orð.“
Þessi fullyrðing ungfrúarinnar barst eins og eldur í sinu
meðal bæjarbúa og hafi nokkru sinni verið hlegið að gorgeir
nokkurs manns, var það gert að þessu sinni. Með þessum orðum
minntu Tíminn og Rannveig bæjarbúa á það*, að það hefur í
rauninni verið aðeins eitt mál, sem þingmaðurinn fitjaði upp á,
en á það var vitanlega hvergi minnzt í þessari dæmalausu
ræðu. Ungfrúin sneiddi alveg hjá því að nefna það, hvað hún
hefði helzt viljað leggja til í húsnæðismálunum — nýjan skatt,
ef menn voru í mannsæmandi húsnæði.
Róður framsóknarmanna hér í bænum er með öllu vonlaus.
Tíminn hefur komið kjósendum til að hlæja að Rannveigu, og
þótt hláturinn lengi að sögn lífið, getur hann stytt lífdaga
þingmanna, og það mun Rannveig nú fá að reyna.
Nýtt víðhorf í Kérett
Fréttamenn áttu i g'ær tal við
Mr. Sommerville, erindreka
liins heimskunna niðursuðu-
fyrirtækis Heinz, sem hefur
verksmiðjur á Englandi, í
Bandaríkjunum, Kanada og
víðar. Hingað er haim kominn
til þess að innleiða á markað-
inn þessar furðulegu súpu-
dósir, sem segja má, að hitni af
sjálfu sér, þ. e. a. s. ekki þarf
neitt hitunartæki til þess að
fá ljúffenga, sjóðheita súpu.
O. Johnson & Kaaber hafa
umboð fyrir Heinz, eins og
kunnugt, og liafa um árabii
selt vörur frá Heinz, en þess-
konar súpur eru þó óþekktar
á markaði hér.
Dósirnar eru þannig gerðar,
að inni í þeim er útbúnaður,
sem er skyldur íkveikjusprengj
um (termite), og þarf ekki
annað en gera tvö göt á dósina,
losa lok og bera eldspýtu að
kveik, sem þar er. Síðan hitar
dósin sig sjálf á 4—5 mínút-
um, reyk- og gaslaust, og er þá
súpan fullbúin til neyzlu, ljúf-
feng .og nærandi.
Heinz-verksmiðjurnar hafa
framleitt geysimikið magn af
þessári undrasúpu fyrir heri,
flota og flugheri, Breta og
Bandaríkjamanna, en nú hefur
fyrirtækiö fært svo út kvíarnar,
að almenningur á hennar kost.
Viðstaddur var og Guð-
bjartur Ólafsson, forseti SVFÍ,
en einkum mun slík súpa
hentug í skipbrotsmannaskýli,
í björgunarbáta, við fjallgöng-
ur, sumarferðir o. s. frv., því
að ekkert þarf eldfærið. Mun
Mr. Sommerville afhenda SVFÍ
nokkuð magn af súpudósum
þessum til reynslu, en um
margar tegundir er að ræða
(tómat-, uxahala- o. s. frv.)
Súpur þessar geta geymzt í
dósunum um árabil, svo vel er
frá þeim gengið.
Sundlaug í
tankskipi.
Talið er að danska útgerðar-
fyrirtækið Lauritzen í Kaup-
mannahöfn geri meira fyrir
sjómenn sína.en flest önnur.
Þess var nýlega getið í amer
Talsvert eimir eflir af þeim
gamla luigsunaiiiætti að van-
treysta íslenzkri framleiðslu, og
þeirri trú áð erlendnr varning-
ur þurfi ehdilega að vera hetri
heldirr en.sá innlcndi, þegar nm
sömu vöi'u er að ræða.; Og það‘
sem verra er, að oft er afgreiðslir
l'ólk i verzlununi til lítils stuðn-
ings um vöruval, og hekliir frek-
ar erlencium vörum að viðskipta-
mönnum, en þ.eim innlendu, sjálf
sagt'i þeirrí trú að hið erlenda
sé alltaf það bezta.
Skortur á vöruþekkingu.
Það cr líka rnjög algengt hér-
lendis, að afgreiðslufólk í verzl-
unum skorti alveg alla vöruþekk-
ingu, og getur þvi sjaldnast orð-
ískum blöðum, að nýlega hefði ið viðskiptavinum til neins stuðn
mgs í vah a vöru, þott leitað se
verið komið fyrir myndarlegri
sundlaug um taorð á olíuflutn-
ingaskipinu Berta Dan, sem
er um 16.300 smálestir
jtil þess. Sem dæmi mætti nel'na
sögu, er kona nokkur sagði mér
. i gær. Hún var stödd i verzlun,
að þar sem afgreiðslustúlka var að
stærð. Sundlaugin er ca. 4X6 sýna viðskiptavini tvær tegundir
m. og rúmlega 2 m. á dýpt. Jaf ávaxtamauki. Önnur var ís-
Þykir sjómönnum sem vonlegthenzk> b- e- blönduð hér i gos-
er hressandi að fá sér sjóbað, drykkjaverksmiðju og sett á
, , ,, ... krukkur, en hin flutt inn pökkuð.
í laugmm, þa siglt er um' . ,x.
_ ° x Þegar viðskiplavinunnn spurði
Rauðahaf eða annars staðar, *
’ ,hvor myndi bctri, svaraði stulkan
þar sem hitinn er ofboðslegur.
Væitgir fyrir skip.
Bandaríkjaflotinn er nú að innlenda var belri.
hiklaust að sú erlenda hlyti að
vera það. Hún var erlend og dýr-
ari.
gera tilraunir með eins konar
„neðansjávarvængi“ á hrað-
skreiðum hátum.
í þessu tilfelli gekk afgreiðslu-
stúlkan út frá þvi sem visu, að
erlenda varan lilyti að vera betri.
„Vængir" þessir eru festir Sögumaður minn, sem hafði reynt
við botn bátsins, og þegar nægi- I báðar tegnndirnar, fullyrti að sú
legum hraða er náð, lyftist in“|e”d« _^_betri. Það skiptir
skrokkurinn upp úr sjónum.
Þá verður mótstaða vatnsins
minni og næst fyrir bragðið
miklu meiri hraði en ella.
Svíar hafa einnig gert slíka
tilraunir, og vitað er um ferju,
sem nær 35 sjómílna hraða
með slíkum útbúnaði, en Þjóð-
verjar höfðu smíðað hraðbát,
sem náði 50 sjómílna hraða í
síðustu heimsstyrjöld.
STULKit
óskmst
il afgreiðslustarfa á v.eit-
ingastofu. Uppl. f síma 2423
:ftir*kl. 6.
Oíðustu dagana hefur skapazt algerlega nýtt viðhorf í Kóreu-
^ málunum. Það sem gerzt hefur er, að vopnahlésnefnd
Sameinuðu þjóðanna hefur náð samkomulag'i við vopnahlés-
nefnd kommúnista í öllum meginatriðum, svo að gera má ráð
fyrir því, að hægt verði að hætta vopnaviðskiptum áður en
varir. Hafa nefndirnar orðið sammála um, hvernig haga skuli
fangaskiptum, en fyrirkomulag þeirra hefur verið það sker,
sem alltaf hefur strandað á, þar. tii, hjá því varð stýrt fyrir
fáum dögum.
En stjórn Suður-Kóreu hefur lýst sig algerlega andviga
tillögum þessum, og hefur lýst yfir því hvað eftir annað, að
hún muni halda styrjöldinni áfram á eigin spýtur, enda þótt
Sameinuðu þjóðirnar kippi að sér hendinni, þegar þær hafa
gert samkomulagið við kommúnísta. Verður þá ekki séð,
hvernig Sameinuðu þjóðirnar geta tryggt samkomulagið af
sinni hálfu, eins og nú stendur, nema þær þvingi S.-Kóreu tii
að beygja sig, en það geta þær vart eftir það, sem á undan er
gengið í baráttunni við kommúnista.
En þótt vopnaviðskiptum verði hætt þar eystra, er mestur
vandinn óleystur enn. Hann er sá, (hv,ernig eigí að tryggja það,
að kommúnístar stándi við heú ; sín] i Þeir eru , þe^ktari fyrii;
flest annað en orðheldnina, því au hjá þeitía helgar tilgangurinn
meðalið. ,
Málmskurður með tónum.
Nýti furéisverkfæri framieitt vestra.
auðvitað meginmáli, að innlenda
framleiðslan sé sainkeppnisfær,
en dæmið, sem nefnt er, sýnir að,
oft er erlendri vöru haldið að
viðskiptavinum i þeirri trú a'ð
luin sé alltaf betri.
Kaupið íslenzkt.
í rauninni ætti liver einasti ís-
lendingpr ávallt að kaupa heldur
þá vörii, sem islenzk er, en þá
erlendu. Með þvi að styðja inn-
lendan iðnað er stuðlað að auk-
inni atvinnu. Þegar keypt er er—
lend vörutegund, sem einnig er
framleidd hér á landi, cr verið
að greiða vinnulaunin út úr lantl-
inu. Þetta ættu allir að liafa Iiug-
fast, er þeir gera káup.
Vaxandi atvinnuvegur.
Híjóðbylgjur með svo háum ekki nema brot úr millimetra
tónum, að mannlegt eyra fær
ekki heyrt'þá, eru nú notaðar til
þess að knvja nýtt furðuverk-
færi, m. a. borvél og útskurð-
arvél.
Verkfæri þetta var framleitt
í Raytheon-tilraunastöðinni í
Waltham í Massachusetts.
Fljótt á litið svipar verkfæri
þessu til venjulegrat borvélar,
en það, sem mérkilegást ér Við*
á hvorn veg. Það, sem bora á
gat á, er skrúfað tryggilega
fast og verkfærið síðan látið
nema við yfirborð þess. Síðan
er núningsvökvi látinn leka á.
það í sífellu og straumur settur
á. Verkfærið skelfur um 27,000
sinnum á sekúndu.
Á mjög hörðu yfirborði, eins
t. d.. gleri er hver hreyfing
Verkfærisins ómælanleg, en
Iðnaðurinn er vaxandi atvinnu
vegur hér á landi, og með liverju
árinu sem liður verður iðnfram-
leiðsla landsmanna fjölþættari.
Og það er að unna íslenzkum iðn-
rekendum sannmælis, að segja að
yfirleitt sé iunleml framleiðsia
góð, og fari batnandi. Á ýmsum
sviðum stendur luin jafnfætis er-
lefldri framléiðslu og í einstaka
greinuni er inin betri. Það er að
búá að sínu, að auka iðnaðinn, og
ekki vanþörf á því fyrir hraeína-
snautt land, að draga úr gjald-
eyrisþörfinni með því að full-
vinna vörurnar í landinu. — kr.
★
það, er, að eriiiá ; þó’tt' það sé vegria hins geysilega hraða,
smíðað úr tiÍtoÍúlégÁ déigúj vinnst verkið vel.
efni svo sem stáíi eðá rhessíng,' Unnt ér að bora eða sverfa
má nota það til þess að bora jafn erfið efni sem alnico
gat á hert stál, stein og jafnvel! (blöndu úr aluminium, nikkel
gimstei^fi, , ,. Jog kob.ájjt.))j: j£varz, .sjópglpí, og
Hreyfing verkfærisins sést molybdenum„,og er- þetía -gærí.
alls ekki, því a'3 það hreyfist af ítrustu nákvæmni.
Spakmæli dagsins:
Reynslan er ólýgnust.
Gáta dagsins.
Nr. 443:
en höfðu ekkert ber hann.
Niður fastur einn sá er,
ærið víða fer hann,
hefur auð á honum sér,
Svar1 Við gátú' nr, 442:
Ilhai! lIO.'UIIIÍII'.' íf. ii'J'JIItliíM
i ong.
-J.
/